Odzyskana (okładka  miękka, wyd. 06.2022)

@wariatkazksiazka Początkowo nie sądziłam, że #odzyskana jest tak bardzo powiązana z #ludzieniczyi oraz #fikcja. Przede wszystkim radzę poznać poprzednie dwie książki zanim zabierzesz się za tą najnowszą perełkę od @sylwia.bies.autorka. Ta książka jest tak rewelacyjna, że szczerze to ciężko mi opowiedzieć dlaczego. Mam z nią problem i to duży pod tym względem tylko. Jest niepewność. Są zwroty akcji. Książka, która wyzwala bardzo dużo emocji nie może być zła. Ona po prostu sprawia, że w głowie pojawia się mętlik a galopujące myśli muszą znaleźć ujście. Może musimy zrobić tak jak Aneta, jedna z bohaterek, pisać i pisać i pisać aż powstanie dzieło? Arcydzieło? A może uciec na drugi koniec świata, w zupełnie inne rejony tak jak Kaja? Jedno jest pewne nasze wszystkie trzy bohaterki mierzą się z ogromnym cierpieniem, niepewnością i niewiedzą co przyniesie im los. Czy dadzą radę przepracować swoje traumy czy będą ciągle żyły w ogromnym napięciu i stresie? Ja Wam gorąco polecam ten tytuł, bo na prawdę to bo dobre!

Są autorzy, którzy z każdą kolejną książką potrafią zaskoczyć Czytelnika. Sylwia Bies jest jedną z takich autorek. A jej ostatni thriller „Odzyskana” to jedna z tych książek, których nie można odłożyć, zanim nie pozna się jej zakończenia. Jedna książka. Czworo bohaterów. Przeszłość, przed którą nie można uciec. I niesamowita podróż w głąb ludzkiej psychiki. „Odzyskana” to kontynuacja wątków przedstawionych w dwóch poprzednich książkach: „Fikcji” i „Ludzi niczyich”. Aneta, Kaja, Krystian, Oksana - czworo bohaterów, których tylko z pozoru nic nie łączy. Każde z nich zmuszone jest każdego dnia zmagać się z różnymi problemami i demonami przeszłości. Ze wspomnieniami, kłamstwami i niedopowiedzeniami, które pieką pod skórą i gryzą. Życie każdego z nich dalekie jest od idealnego, a podejmowane przez nich decyzje nie ułatwiają odnalezienia wewnętrznego spokoju i zbudowania wokół siebie bezpiecznej przestrzeni. „Odzyskana” to naprawdę solidny wielowymiarowy thriller psychologiczny, który wciąga od pierwszej strony. Mroczna, pełna tajemnic, z idealnie dopasowanym tempem akcji. Z rozdziału na rozdział Czytelnik, poznając lepiej bohaterów i ich tajemnice, co rusz zmienia swoje nastawienie i wstrzymując oddech, przewraca strony, aby poznać dalsze losy. Zaskakuje i trzyma w napięciu, nie pozwalając odłożyć książki na bok. Doskonale skrojeni bohaterowie i świetnie poprowadzona akcja to główne zalety tej powieści. A mroczna aura tej opowieści to przysłowiowa wisienka na torcie. Całość, wymieszana w odpowiednich proporcjach, powoduje dreszczyk emocji u Czytelnika. A zakończenie? Zaskakuje, pozostawiając Czytelnika sam na sam z milionem pytań i buzującymi w żyłach emocjami i niedosytem, że to już koniec książki. Mimo że „Odzyskana” to trzecia część stworzonego przez Sylwię Bies cyklu, uważam, że można sięgnąć po tę książkę nie znając poprzednich tytułów. Jest jedno ale: bez znajomości całego cyklu nie ma tej wyjątkowej ekscytacji przy poznawaniu dalszych losów bohaterów. Jeśli chcecie w pełni zagłębić się w losy bohaterów stworzonych przez autorkę, w pierwszej kolejności sięgnijcie po „Fikcji”, następnie po „Ludzi niczyich”, a na samym końcu właśnie po „Odzyskaną”. Jeśli nie znacie jeszcze twórczości Sylwii Bies, a lubicie dobrze napisane mroczne thrillery - sięgnijcie po jej powieści. Gwarantuję lekturę na najwyższym poziomie, dla której zarwiecie noc. I dreszcz emocji! Na koniec powiem tylko jedno: kupujcie/wypożyczajcie i czytajcie, bo naprawdę warto!

„Czasami o wiele trudniej jest zapomnieć niż pamiętać”. Trzy ludzkie losy, uścielone trudnościami, dramatami, rozpaczą, żalem, tęsknotą.. Cienie i blaski pamięci i niepamięci o przeszłości. Zakręty, ślepe uliczki i długie proste na szlaku życia… Aneta Bogusz – kobieta, która przez pewne traumatyczne wydarzenia zmuszona jest, by wyrzec się własnej tożsamości i dla swojej czteroletniej podopiecznej podjąć walkę o normalność. Jej życie w jednej chwili zamienia się w ciągłą ucieczkę. Nigdy nie wie, czy miejsce w którym się obecnie znajduje to ten właściwy port, czy tylko kolejny przystanek w drodze do celu… Kaja Tomczyk – samotna matka, która musiała zmierzyć się ze śmiercią ukochanego męża. Gdy już oswoiła tęsknotę, a właściwie zepchnęła ją na dalszy plan i skupiła się na wychowaniu syna, jej wypracowany przez lata z niewyobrażalnym trudem spokój zostaje brutalnie zmącony. Ktoś zasiewa ziarno niepokoju w jej umyśle prowokując do powrotu w mroczne czeluści „dni słusznie minionych”… Krystian Kaczmarek – mężczyzna, którego żona półtora roku temu przepadła bez wieści. Najmroczniejszy okres jego życia przypominający sinusoidę wzlotów i upadków przerywa telefon z wiadomością, że w jednym ze stołecznych szpitali ze śpiączki wybudziła się kobieta, która być może jest jego zaginioną żoną… Autorka książki pozwala nam popatrzeć z bliska na misternie utkaną pajęczynę ludzkich losów.. Z każdego końca tej pajęczyny jest inny widok, odmienna perspektywa. Czasami gdy na jednym końcu pada deszcz, na drugim słońce przebija się przez chmury, a na trzecim wieje halny.. Na jednym szaleje sztorm, na drugim nie ma fal.. W pewnym momencie dostrzegamy, że w tej chaotycznej plątaninie, długie łańcuchy przędzy przecinają się ze sobą. Ponadto, są nie trzy, a cztery punkty widzenia, a może nawet i więcej… Każdy z bohaterów ma swoją przeszłość i z niepokojem patrzy w przyszłość. Niektórzy próbują za wszelką cenę zapomnieć, inni podejmują wysiłki, by odtworzyć w pamięci słowa „pieśni przeszłości”, a jeszcze inni prowadzą „handel wymienny z losem”. Wszystkim grozi jednak widmo rozbicia się o ostre kanty rzeczywistości… Nie czytałam „Fikcji” ani „Ludzi niczyich” i czuję się bardzo zachęcona, by odkryć przeszłość bohaterów, których skrawek życia mogłam poznać w „Odzyskanej”.

"Czysta matematyka. Sześćdziesiąt minut tworzy godzinę, dwadzieścia cztery godziny dobę, doby tygodnie, miesiące, lata. A jednak upływający czas składa się nie tylko z sekund, minut i godzin. Musi zawierać w sobie pewną magiczną moc. Upływający czas potrafi dać ukojenie, stępić ból, a przede wszystkim przynosi także cud zapomnienia." "Odzyskana" Sylwii Bies to kontynuacja poprzednich książek autorki - "Fikcji" oraz "Ludzi niczyich". Nie miałam jeszcze przyjemności przeczytania obu książek, nad czym mocno ubolewam, ale po zapewnieniu samej autorki, że książka napisana jest tak, by czytelnicy nie znający losów bohaterów wcześniejszych historii mogli spokojnie zorientować się w sytuacji, swobodniej podeszłam do przeczytania "Odzyskanej". I tak oto muszę stwierdzić, że jeszcze bardziej pluję sobie w brodę, dlaczego dotąd nie przeczytałam innych książek Sylwii Bies. Faktycznie wydarzenia są przypominane, nowy czytelnik rozezna się w sytuacji i krok za krokiem będzie poznawał każdego z bohaterów oraz wydarzenia, które ich spotkały i te, które jeszcze przed nimi. Bohaterowie mieli u mnie czyste karty, więc nie miałam pojęcia, jak ich historia się rozwinie. Ucieczka z lasu po wypadku, anonimowe wiadomości i szukanie prawdy, znalezienie zaginionej żony, to dość dramatyczne i traumatyczne przeżycia. Każdy jest inny, ma różne priorytety, a jednak to miłość do drugiego człowieka, w większości przypadków, popycha ich do pewnych sytuacji. Czytając książkę towarzyszyły mi emocje, jak niepokój, zdumienie, gniew, bezradność, a kończyło się na szoku przy dwójce bohaterów, kiedy ich historia dobiegła końca. Autorka potrafi zbudować napięcie, które ciągnie się nieustannie przez książkę, ale to dobrze, ponieważ dobry thriller psychologiczny powinien je mieć. Nie sposób było przewidzieć, jaki los spotka Anetę, Kaję i Krystiana, a to zawsze działa na plus w odbiorze książki, przynajmniej u mnie. Od początku jest się wciągniętym w dość niepokojący nastrój, a lekkie pióro autorki i umiejętność trzymania czytelnika w napięciu sprawia, że "Odzyskaną" czyta się bardzo szybko i z mocnym zaintrygowaniem. Nie sposób jej odłożyć, a jeśli już się to zrobi, to myślami powraca się do bohaterów. Zdecydowanie polecam każdemu, kto jeszcze nie czytał i lubi ten gatunek.

Kiedy po raz pierwszy "Odzyskaną" z czułością przysunęłam do nosa, "wciągając przyjemny zapach świeżego tuszu", nie spodziewałam się tak emocjonalnej i sentymentalnej literackiej podróży. Ten thriller psychologiczny Autorka "ulepiła" przede wszystkim z emocji. Zafundowała mi cały katalog bodźców, które poruszają najczulsze struny w sercu. Aktywowała ukryte gdzieś głęboko we mnie rejony i zabrała w wędrówkę do klaustrofobicznego świata, wypełnionego wspomnieniami, dylematami oraz traumami rzeczywistości. Czasami ten świat wydaje się być oddzielony od nas "barierą mlecznej szyby", bo czuć pewien rodzaj oniryzmu. Ale specjalny kod, którego podstawę stanowią trudne doświadczenia i bolesne przeżycia- otwiera drzwi do "piekła niepamięci" oraz "piekła wspomnień" jednocześnie. Kiedy te drzwi do świata "Odzyskanej" rozsuwają się- wkraczamy w mroczną czeluść "dni słusznie minionych", patrząc na krajobrazy i skrawki zagubionej tożsamości, mnożących się bez końca "może", walk z demonami przeszłości oraz karmienia się swoim własnych strachem. Okazuje się, że czasami lepsze są jednak "najboleśniejsze wspomnienia od ich całkowitego braku"... . Początkowo elementy tej układanki wydają się do siebie nie pasować. Czyżby ktoś próbował ułożyć tutaj spójny obraz z puzzli przynależących do dwóch różnych kompletów? Dokładnie tak. Autorka połączyła losy bohaterów "Ludzi niczyich" oraz "Fikcji". Te "pozornie niepowiązane ze sobą, poszarpane fragmenty" tak misternie i umiejętnie ze sobą scaliła, że efekt końcowy to mistrzostwo. Zimny dreszcz niejeden raz przebiega po plecach, a "zawiesista atmosfera" sprawia, że człowiek czuje się podczas lektury, jakby "Odzyskana" oddzieliła go "grubą, dźwiękoszczelną szybą od reszty świata". Ma się ochotę (niczym jedna z bohaterek książki) "muskać palcami okładkę, dotykać każdej jej wypukłości", "kreśląc kształt wytłoczonych liter", by ostatecznie przytulić książkę mocno do serca, by została w nim jak najdłużej... . Lubię warsztat pisarski Autorki, lubię wykreowanych przez nią bohaterów (mimo, że niejednoznacznych i z mocno zwichrowanymi życiorysami). Uwielbiam te pogmatwane historie spod pióra Autorki, a "Odzyskaną" - w szczególności... Polecam.

"Odzyskana" jest połączeniem losów bohaterów "Fikcji" oraz "Ludzi niczyich". Nie dzieje się to jednak od razu. Początkowo dostajemy trzy ścieżki wiodące Anetę, Kaję oraz nową postać, Krystiana, ku zmianom w ich życiu. Pojawia się także Oksana, kobieta która uszła z życiem, ale okupiła to amnezją. Nie wie kim jest i jak wyglądało jej wcześniejsze życie. Co niesie ze sobą całkowita utrata pamięci? Patrzysz w lustro i kogo widzisz? Jesteś czystą kartką. Niektórzy pewnie chcieliby wymazać przeszłość, ale czy w całości? Niewiedza i brak punktów zaczepienia wprowadzają dezorientację i potęgują strach. Ludzie mówią Ci kim jesteś, ale czy można im w pełni zaufać? Każdy z bohaterów zmaga się z trudną, a wręcz bolesną przeszłością. Pragną na dobre się z nią rozprawić i uzyskać poczucie bezpieczeństwa. Budują od nowa swój świat, ale cały czas odczuwają strach i niepewność co będzie dalej. Strach jest okrutnym przeciwnikiem, a obcowanie z nim na co dzień prowadzi do obłędu. Decyzje podejmowane w jego wyniku mogą być katastrofalne w skutkach. Fabuła jest poprowadzona w taki sposób, że w pewnej chwili zaczynamy się zastanawiać, kto tak naprawdę jest dobry, a kto zły. Wątpliwości się namnażają, a napięcie, które towarzyszy nam od początku, z biegiem czasu jeszcze wzrasta. Ta historia intryguje na tyle, że nie sposób jej odłożyć. Z każdym rozdziałem pojawiają się nowe fakty. Dla czytelników dwóch wyżej wymienionych powieści niektóre aspekty mogą wydawać się dość jasne. Ja tak miałam, ale gwarantuję Wam, że to tylko pozory, a zakończenie totalnie Was zaskoczy. Myślę, że jeśli nawet nie czytaliście "Fikcji" i "Ludzi niczyich" to spokojnie odnajdziecie się w fabule. Autorka zadbała, by wyjaśnić najważniejsze kwestie. Mimo to ja będę Was gorąco namawiać do lektury wszystkich trzech książek.

Tytuł: "Odzyskana" Autor: Sylwia Bies Data premiery: 03.06.2022r. Wydawnictwo: Vectra Kto zna, kto zna twórczość Sylwii Bies? Miałam to szczęście, że spotkałam tę przemiłą autorkę na targach w Katowicach w zeszłym roku🥰 Przemiła, uśmiechnięta i bardzo sympatyczna! Mam nadzieję, że jeszcze wiele spotkań przed nami Kochana ❤️ . . Twórczość Sylwii miałam już okazję poznać. Tym razem przeczytałam "Odzyskaną". Jest to kolejna część serii jak się okazało, a ja przeczytałam ją z marszu 🙈 no cóż... jedna cześć stoi na półce, brakuje mi jeszcze jedna, ale...nadrobię obiecuje!😁 . . Aneta, Kaja, Krysian, Oksana. Te cztery imiona znajdziemy na kartkach thrillera autorki. A co się stanie jak ich losy nagle się splotą? . . Uważam, że thriller psychologiczny powinien wyglądać właśnie tak, jak "Odzyskana". Pomimo tego, że nie znam wcześniejszych części czytałam go z zapartym tchem! A ile emocji towarzyszyło mi w trakcie czytania to głowa mała!🙈 . . Aneta wiecznie ucieka... Razem z czterolatką, która ciągle chce do swojej mamy, a mnie serce pękało gdy to czytałam 🥺 . Kaja musi pogodzić się z tragiczną śmiercią męża. Niestety jej spokój zostanie zachwiany przez anonimową wiadomość, że jej mąż utaił przed nią ważne informacje... Co zrobi kobieta? . Krystian... Tego bohatera nie lubię. Wywołał we mnie tyle skrajnych emocji począwszy od współczucia. Mężczyzna próbuje uporać się ze zniknięciem żony, która półtora roku wcześniej zaginęła bez śladu. Aż nagle dostaje telefon ze szpitala, który powoduje, że Krystian znów może uwierzyć w szczęśliwe zakończenie... Jak to się skończyło? Nie zdradzę. . . Gratuluje Kochana! Twoje pióro, pomysły i akcja książki to naprawdę COŚ! Potrafisz tak zwodzić i trzymać w napięciu czytelnika, że naprawdę szacun😁

Zrobiłam błąd nie czytając poprzednich książek autorki, czyli „Fikcji” i „Ludzi niczyich”? Oj tak, sama dobrze o tym wiem. Ale zadaję też sobie pytanie, czy znając je mogłabym jeszcze bardziej przeżywać losy bohaterów, których Sylwia Bies postawiła na mojej drodze? Trudno mi sobie wyobrazić by było to możliwe, bo ich historie wgryzły się wręcz w moje arterie pozostawiając niezatarty ślad. Czworo bohaterów, z których każde dźwiga na swych barkach ciężar przeszłości i mierzy się z konsekwencjami swoich decyzji. Niektórzy woleliby pogrążyć się w błogim stanie zapomnienia, inni za wszelką cenę spróbują odzyskać choć przebłysk wspomnień, utraconą cząstkę siebie. I choć początkowo historia każdego z nich toczy się swoim torem, pozornie oderwana od pozostałych, czujemy, że w pewnym momencie ich losy się zetkną, a skutki będą katastrofalne. Towarzyszące im nieustająco demony przeszłości na chwile uśpione ze zdwojoną mocą spróbują wydostać się na powierzchnię. Narracja pierwszoosobowa prowadzona z perspektywy każdego z bohaterów pozwala poczuć targające nimi emocje, trudne, mroczne, niepokojące. Poznać motywy ich decyzji, częstokroć niezrozumiałych, szalonych, tragicznych i nieodwracalnych. Budzących żal i sprzeciw. Wzbierających bólem czasem dławiącym w gardle, czasem bezwiednie zaciskającym pięść. Autorka porwała mnie w emocjonującą podróż w głąb ludzkich dusz i uczyniła to niezmiernie sugestywnie i z ogromnym wyczuciem ludzkiej zagmatwanej psychiki. Po tak udanym pierwszym spotkaniu z jej twórczością dołączam do szerokiego grona osób, które wielokrotnie mnie namawiały, by czytać Sylwię Bies. Czytajcie!

Tym razem przychodzę do Was z recenzją kolejnej książki Sylwii Bies "Odzyskana". W tej historii mamy kontynuację losów bohaterek Anety Bogusz i Kai Tomczyk z dwóch innych powieści "Fikcji" oraz "Ludzi niczyich", jednak ich nieznajomość nie przeszkadza w czytaniu książki. Kobiety próbują ułożyć sobie życie na nowo. Jednak to nie one są głównymi bohaterkami tej powieści. Pierwsze skrzypce grają tutaj Oksana i Krystian. Każdy przedstawiony tutaj bohater jest postacią bardzo złożoną, co jest bardzo dobrym zabiegiem autorki. Każdy ma jakieś tajemnice oraz niesie ze sobą bagaż doświadczeń mniej lub bardziej bolesnych. Książka została napisana w formie pierwszoosobowej. Bardzo szybko i przyjemnie ją się czytało. Pochłonęła mnie ona już od pierwszej strony. Każdy rozdział był przedstawiony z perspektywy konkretnego bohatera, co bardzo mi się podobało. Całość bardzo przypadła mi do gustu. Serdecznie polecam!

Autorka niby prosi, by nie namawiać na kontynuację, ale ja przyznaję, że z chęcią bym przeczytała, co dalej, czy pewna bohaterka odnalazła odpowiedzi na swoje nowe pytania, czy też nie 😉