Bebok (okładka  miękka, wyd. 06.2020)

Ogólnie książka dość ciekawa aczkolwiek myślałam że akcja bedzie się szybciej rozwijać

Tytuł obiecywał więcej, spodziewałam się tajemnicy w tle a w sumie zwykła obyczajówka

Świetnie się czyta!

Swoją przygodę z twórczością Aldony Reich rozpoczęłam w ubiegłym roku od jej powieści zatytułowanej "Życie 2.0". Czytaliście ją może? Ja przepadłam w niej bez reszty - dostarczyła mi naprawdę wielu emocji. Miałam też zaszczyt jej patronować. Dziś natomiast podzielę się z Wami swoimi wrażeniami z lektury wcześniejszej powieści autorki, stanowiącej wstęp do trylogii kryminalnej. "Bebok" opowiada historię pewnego nietypowego śledztwa, toczącego się w scenerii niewielkiej miejscowości pod Wrocławiem. Kiedy z zalewu zostają wyłowione zwłoki jedenastoletniej Łucji, spędzającej w Zalesinie wakacje z rodzicami, wszystko wskazuje na to, że padła ofiarą zabójstwa ze szczególnym okrucieństwem. Mieszkańcy są głęboko poruszeni, a podejrzenie pada na ojca dziewczynki. Bardzo szybko jednak okazuje się, że śledztwo utknęło w martwym punkcie. W tej sytuacji prowadzący je inspektor zwraca się o pomoc do przyjaciela, pisarza z żyłką reporterską, zmagającego się ostatnimi czasy z "niemocą twórczą". Po przybyciu na miejsce Tomasz szybko orientuje się, że natrafił na wyjątkowo chwytliwy, acz mocno skomplikowany temat. Wśród podejrzanych znajduje się bowiem i "bebok", czyli porywający dzieci demon ze śląskich wierzeń. Jaki będzie wynik śledztwa? I jakim wewnętrznym demonom przyjdzie stawić czoła nie tylko Radwanowi, ale i innym bohaterom powieści? Przekonajcie się sami. Autorka przykuwa uwagę czytelnika już od pierwszych stron, umiejętnie budując napięcie i tworząc specyficzny klimat. Powieść nie jest mocno rozbudowana, ale dopracowana pod każdym względem. Treść podana w przystępny sposób, w formie skondensowanej, bez zbędnych wątków czy niewiele wnoszących do akcji postaci, sprawia, że nasza uwaga nie ulega rozproszeniu. Solidna dawka emocji w obliczu bestialskiej śmierci dziecka, a następnie w związku ze stopniowo odkrywanymi tajemnicami małej społeczności to kolejny atut książki. Nie mogę nie wspomnieć o świetnie wykreowanych postaciach - Duńczyk, Radwan i Lena to trójka, obok której nie sposób przejść obojętnie. Mocne indywidualności, nie najłatwiejsze w pożyciu, wyposażone w silny instynkt samozachowawczy, wzbudzają jednak natychmiastową sympatię. Traumy z przeszłości, demony, z którymi bohaterowie muszą się mierzyć, sprawiają, że powieść jest jeszcze ciekawsza i skłania do refleksji. Czy w analogicznej sytuacji dokonywalibyśmy podobnych wyborów, czy może byłoby to nie do pomyślenia

Radwan- "przeciwnik wszelkich konwenansów, etykiety i kompletnie zbędnych ceregieli". Rozmowa z nim to jak "stąpanie po polu minowym z wdziękiem niedźwiedzia" (chyba że wcześniej wyśle mu się e-mailem listę tematów do normalnej rozmowy). Jednocześnie osoba "pokaleczona przez życie" i taka, która nie potrafi szczerze rozmawiać, nawiązywać relacji, zawsze jest zdystansowana, zamknięta, wycofana i ostrożna. "Obity psychicznie i fizycznie" oraz stłamszony. Nawet stylizacja- zawsze ta sama kurtka i listonoszka- są charakterystyczne, jakby bohater przyjechał prosto z"akcji liczenia gniazd ptactwa lęgowego w Białowieży"... Dla mnie- bardzo intrygujący. I ostatnio jeden z moich ulubionych literackich bohaterów. Kryje w sobie wiele tajemnic, które w "Beboku" stopniowo poznajemy. Ciągnie się za nim przeszłość i trudne dzieciństwo, co rzutuje na jego życiową postawę i sposób bycia. Ale "Bebok" to również zagadka kryminalna i dziennikarskie śledztwo, którego efektem ma być napisana przez Radwana książka. . "Demony czy inne diabły to są tylko w bajkach". Czy na pewno? Taki bebok to może być przecież zwyczajny demon, który zrodził się z nieszczęścia. I tutaj takiego poznajemy... Zaczęłam od "Utopca", który tak mnie zaintrygował, że przygodę z tą serią kontynuuję. Bardzo odpowiada mi styl pisania Autorki- prosty, ale jednocześnie naturalny i niewymuszony. Motyw beboka, czyli słowiańskiego demona jest tutaj bardzo subtelny. Całość ma posmak wierzeń ludowych, ale nie skręca w stronę metafizyki. I jeszcze humor. Słowne potyczki bohaterów to mistrzostwo świata. Docinki, podteksty, żarciki... Zabawne, a jednocześnie inteligentne i z pazurem. Dosyć rozwinięta jest również warstwa obyczajowa, a rodząca się relacja Radwana z Leną jest okazją do refleksji o wpływie przeżyć z dzieciństwa na postawę w dorosłym życiu. . Interesujące śledztwo, intrygujący bohater, wciągająca fabuła, a przy tym ten naturalny język, którym posługuje się Autorka... Jestem zdecydowanie na tak. Polecam.

"Bebok" Aldona Reich Pisarz Tomasz Radwan poszukuje inspiracji do swojej nowej książki. Za namową przyjaciela z policji wyrusza do zapadłej wioski Zalesin, by tam zagłębić się w historię morderstwa Łucji Warskiej - dziewczynki, która wczasowała z rodzicami w tejże wiosce i została w brutalny sposób zamordowana, a jej ciało wrzucono do zalewu. Od miejscowego pijaczka Radwan dowiaduje się, że las zamieszkuje demon ze śląskich wierzeń - bebok. "Bebok" jest książką, która przede wszystkim uświadamia nam, że każdy w mniejszym lub większym stopniu mierzy się z demonami przeszłości, które nie dając o sobie zapomnieć naznaczając nasze życie. Aldona Reich w niesamowity sposób pokazuje jak trudne wydarzenia wpływają na psychikę człowieka, głęboko raniąc serce i duszę. Książka ta przepełniona jest emocjami bohaterów, ich przeżyciami oraz codziennymi problemami, z którymi muszą sobie radzić. Każdy na swój sposób. Portrety psychologiczne bohaterów zostały wprost genialnie zarysowane, postaci niosą za sobą potężny bagaż emocjonalny, do którego z dnia na dzień przybywa kilogramów czyniąc ich życie coraz cięższym. Kwintesencją "Beboka" jest mroczna, powodująca dreszcze atmosfera panująca w Zalesinie. Powietrze tam jest lepkie, klejące i tajemnicze, a wszystko co leży na sercu mieszkańców sączy się powoli do tejże atmosfery, która budzi w czytelniku niemałe emocje. Powieść Aldony Reich jest z pozoru prostym kryminałem z wciągającą fabułą, śledztwem i morderstwem. Ta książka jednak niesie za sobą silne przesłanie, które zakotwiczy się w naszym późniejszym życiu, myślę, na długie miesiące, a może nawet lata. Podsumowując książkę bardzo polecam i oczywiście zachęcam do czytania wszystkich zapalonych czytelników kryminałów. ⭐7,5/10 Recenzja powstała we współpracy z Autorką, której z tego miejsca chcę bardzo podziękować za egzemplarz książki.

„Wszyscy jesteśmy w jakiś sposób pokaleczeni, zwichrowani... To, co nam zafundowano, zawsze jakoś programuje czy... bo ja wiem... kształtuje nasze postępowanie”. „Bebok”, czyli jak dla mnie „nowa”, bo tym razem kryminalna „twarz” Aldony Reich. Z marszu dałam się więc zanurzyć nieoświetlony jesienny pejzaż, gdzie mgła spowija perspektywę, sinoszare powietrze chcąc nie chcąc wdziera się w nozdrza niepokojąc aurą tajemnicy i zbrodni. W świat ludzi utkanych z emocji i słabości, skrzywdzonych i krzywdzących. Tych, którzy nie mogą wyrwać się ze szponów przeszłości, żyjących w zakłamanej rzeczywistości. I tych, wciąż nie gotowych zmierzyć się z własnymi lękami, choć już czas.. Tomasz Radwan, dobrze zapowiadający się pisarz, przyjeżdża do Zalesina, niewielkiej miejscowości pod Wrocławiem, w poszukiwaniu inspiracji do swojej najnowszej książki. Nagrany mu przez kolegę temat dotyczy zaginięcia i tragicznej śmierci jedenastoletniej dziewczynki.. Jego pisarski reserch szybko zamienia się w dziennikarskie śledztwo.. A łatwo nie jest, gdy przychodzi pragmatykowi zmierzyć się z legendarnym śląskim demonem we własnej osobie.. A co, jeśli pogański bebok, dziś nieco stuningowany, wcale nie jest taki złudny, a może i bywa coraz bardziej makiawelski.. „Bebok” to powieść kryminalna, która zaciekawia zagadką kryminalną, przyciąga charakternymi bohaterami i warstwą obyczajową, urzeka klimatem, ciska symbolami i magnetyzuje stylem. Podobało mi się. Z przyjemnością wkrótce poznam dalsze losy Tomasza Radwana.. Polecam.

IG: book_szpanerka Prosta fabuła, niewielki format, szybko się czyta… Ale absolutnie nie ujmuje tej historii nutki mroczności i zagadkowości. Nie jest to typowy krwawy kryminał, ale potrafi przyciągnąć czytelnika i nie pozwala oderwać od siebie. Historia warta przeczytania.