Pokusa Erin (okładka  miękka, wyd. 04.2019)

Jestem fanką O'Roark. Po przebudzeniu Oliwii, która jest moją najukochańszą książką, przeczytam wszystko spod pióra Elizabeth. Pokusa Erin to Książka spokojniejsza i mniej emocjonalna niż swoja poprzedniczka. Nie jest aż tak genialna, ale jest bardzo dobra. Polecam.

Historia pokazująca że zawsze trzeba być sobą, bo jeśli zawsze znajdzie się ktoś kto pokocha cię za to kim jesteś. Nie trzeba udawać kogoś innego bo wtedy sam siebie unieszcześliwisz.

Trzymająca w napięciu, gorąca opowieść o nieodgadnionej miłości. Polecam

Wciągająca opowieść, przeczytałam całość od razu zarywając nockę

Dobrze nam znana z różnych książek, relacja hate/love, do tego dziewczyna i najlepsi przyjaciele. Czy taki zabieg i tym razem się sprawdzi? Przekonajcie się sami. Erin i Brendan nie przepadają za sobą od kilku lat. On to zwykły pies na baby, którego interesują tylko jednorazowe numerki. Ona kobieta poszukująca stabilności, nieznosząca kobieciarzy i do tego wszystkiego zaręczona z najlepszym przyjacielem swojego wroga. Jednak pewna sytuacja na nowo połączy ich drogi, ponieważ mężczyzna ma małe kłopoty i szuka miejsca, gdzie by się mógł na pewien czas zatrzymać i pada na domek na posesji Erin i Roba. Dziewczyna nie kryje swojego zniesmaczenia i niezadowolenia. Kiedy Rob wyjeżdża do pracy za granicę, Brendan przez przypadek odkrywa sekret Erin, którego nie zna nawet jej narzeczony. “Chcę go nadal nienawidzić, ale wiem, że już nie mogę, nie tak całkowicie. Powierzyłam mu tej nocy większość swoich tajemnic - takich, których nie wyjawiłam nikomu innemu - a teraz patrzę na niego i wiem z całą pewnością, większą niż co do niemal każdej innej rzeczy w swoim życiu, że będzie ich strzec jak własnych. Chciałam wierzyć, że jest bezlitosny, a okazał się życzliwy. Uważałam, że nie można mu ufać, a teraz ufam mu bezgranicznie.” Co zrobi Brendan? Czy mężczyzna, o którym Erin miała tak złe mniemanie, będzie jedyną osobą, która może jej pomóc? Jaki konflikt łączy Brendana i Erin? Głównych bohaterów poznajemy już z opowieści Olivii i Willa. Przyznam szczerze, że byłam bardzo ciekawa historii Erin i Brendana, na którą czekałam z niecierpliwością. Autorka zdecydowanie potrafi zagrać na emocjach czytelnika, robi to subtelnie i wie, kiedy może pozwolić sobie na trochę więcej. W bardzo ciekawy sposób wplata w fabułę konflikt między bohaterami, który z kartki na kartkę dogłębnie nam rozwiązuje. Brendan i Erin mają swoje tajemnice, które ukrywają i, które się kładą cieniem na ich życie. Znają się od dawna, ponieważ Erin to przyjaciółka Olivii, której Brendan jest szwagrem. Do tego pracowali kiedyś razem i ich konflikt z dnia na dzień się pogłębiał. Zastanawiać by się mogło, jaki jest ich problem, według mnie błahy, ale jednak jest. Nie mają w życiu lekko i radzą sobie z tym, na swój własny sposób, który czasami mnie wręcz irytował, bo ja bym w takiej sytuacji, postąpiła zupełnie inaczej. Ogólnie cały zarys idei i akcji był naprawdę w bardzo ciekawy sposób przedstawiony. Pani O'Roark nie gubiła się w fabule, aczkolwiek byłam nieco zawiedziona, że było tak wiele rozdziałów z punktu widzenia Brendana z przeszłości, a tak malutko z chwili obecnej. Niby można się było dowiedzieć więcej o Brendanie i jego życiu przedtem oraz konflikcie z Erin, ale uważam, że mogło być tego mniej, a więcej opisów po tym, jak się spotkali po latach. To tylko taki drobniutki minusik. Dialogi pomiędzy postaciami były miejscami zabawne, ale także poważne i bardzo emocjonujące. Oczywiście nie każda strona była przesiąknięta poważnymi emocjami, ponieważ występował w tej historii również humor, który po części łagodził podniosłą atmosferę. Język, jakim pisze autorka, jest lekki, spokojny i przyjemny, dzięki czemu książkę się czytało naprawdę szybciutko. Sceny miłosne były wyważone, co było fajnym zabiegiem. Nie było tego za dużo, i jak dla mnie w sam raz. Co do postaci pierwszo, jak i drugoplanowych to bardzo ich polubiłam (z wyjątkiem Roba i rodziców Erin), chociaż czasami mnie trochę frustrowało ich zachowanie, zamiast pozwolić sobie na wyjaśnienia, to skakali sobie do gardeł i miałam ochotę im za to skopać tyłki. Erin to dziewczyna, która niby ma wszystko, ale tak naprawdę nie ma nic. Niby ma przystojnego narzeczonego, który dobrze zarabia i ma piękny dom, jednak dla tej stabilności zapomniała całkiem o sobie i o tym, co kochała. Za to przy Brendanie wychodzi ze swojej skorupy i wtedy dopiero czuje, że żyje. Czasami mnie wkurzała swoim zachowaniem, że miałam ochotę jej nawciskać, że pieniądze to nie wszystko. Niby dają poczucie bezpieczeństwa, ale za to szczęścia się niestety nie kupi. “- Na tym polegają związki. To proces docierania się. Szuka się wspólnych płaszczyzn, a to czasami oznacza starcie ostrych krawędzi. - Wydaje mi się, że ty starłaś za dużo. Chciałabym zaprzeczyć, ale nie mogę. Tak dużo czasu spędzałam na uszczęśliwianiu Roba, że chyba zapomniałam się upewnić, czy sama jestem szczęśliwa.” Brendan to kobieciarz jakich mało, zalicza jednorazowe numerki ile tylko może, zna Erin już od dawna. Jest narzeczoną jego najlepszego przyjaciela i przyjaciółką jego bratowej. Sam ma swoje tajemnice, które dobrze ukrywa, ale które tak naprawdę zżerają go od środka. Zauważył ogromną zmianę w zachowaniu Erin i to, jak się zmieniła przy Robie. Widział, że to już nie ta sama dziewczyna, co kiedyś. Na całą recenzję zapraszamy pod adres: https://girlsbookslovers.blogspot.com/2019/05/elizabeth-oroark-pokusa-erin-dobrze-nam.html

Erin i Brendan nie przepadają za sobą od kilku lat. On to zwykły pies na baby, którego interesują tylko jednorazowe numerki. Ona kobieta poszukująca stabilności, nieznosząca kobieciarzy i do tego wszystkiego zaręczona z najlepszym przyjacielem swojego wroga. Jednak pewna sytuacja na nowo połączy ich drogi, ponieważ mężczyzna ma małe kłopoty i szuka miejsca, gdzie by się mógł na pewien czas zatrzymać i pada na domek na posesji Erin i Roba. Dziewczyna nie kryje swojego zniesmaczenia i niezadowolenia. Kiedy Rob wyjeżdża do pracy za granicę, Brendan przez przypadek odkrywa sekret Erin, którego nie zna nawet jej narzeczony. “Chcę go nadal nienawidzić, ale wiem, że już nie mogę, nie tak całkowicie. Powierzyłam mu tej nocy większość swoich tajemnic - takich, których nie wyjawiłam nikomu innemu - a teraz patrzę na niego i wiem z całą pewnością, większą niż co do niemal każdej innej rzeczy w swoim życiu, że będzie ich strzec jak własnych. Chciałam wierzyć, że jest bezlitosny, a okazał się życzliwy. Uważałam, że nie można mu ufać, a teraz ufam mu bezgranicznie.” Co zrobi Brendan? Czy mężczyzna, o którym Erin miała tak złe mniemanie, będzie jedyną osobą, która może jej pomóc? Jaki konflikt łączy Brendana i Erin? Głównych bohaterów poznajemy już z opowieści Olivii i Willa. Przyznam szczerze, że byłam bardzo ciekawa historii Erin i Brendana, na którą czekałam z niecierpliwością. Autorka zdecydowanie potrafi zagrać na emocjach czytelnika, robi to subtelnie i wie, kiedy może pozwolić sobie na trochę więcej. W bardzo ciekawy sposób wplata w fabułę konflikt między bohaterami, który z kartki na kartkę dogłębnie nam rozwiązuje. Brendan i Erin mają swoje tajemnice, które ukrywają i, które się kładą cieniem na ich życie. Znają się od dawna, ponieważ Erin to przyjaciółka Olivii, której Brendan jest szwagrem. Do tego pracowali kiedyś razem i ich konflikt z dnia na dzień się pogłębiał. Zastanawiać by się mogło, jaki jest ich problem, według mnie błahy, ale jednak jest. Nie mają w życiu lekko i radzą sobie z tym, na swój własny sposób, który czasami mnie wręcz irytował, bo ja bym w takiej sytuacji, postąpiła zupełnie inaczej. Ogólnie cały zarys idei i akcji był naprawdę w bardzo ciekawy sposób przedstawiony. Pani O'Roark nie gubiła się w fabule, aczkolwiek byłam nieco zawiedziona, że było tak wiele rozdziałów z punktu widzenia Brendana z przeszłości, a tak malutko z chwili obecnej. Niby można się było dowiedzieć więcej o Brendanie i jego życiu przedtem oraz konflikcie z Erin, ale uważam, że mogło być tego mniej, a więcej opisów po tym, jak się spotkali po latach. To tylko taki drobniutki minusik. Dialogi pomiędzy postaciami były miejscami zabawne, ale także poważne i bardzo emocjonujące. Oczywiście nie każda strona była przesiąknięta poważnymi emocjami, ponieważ występował w tej historii również humor, który po części łagodził podniosłą atmosferę. Język, jakim pisze autorka, jest lekki, spokojny i przyjemny, dzięki czemu książkę się czytało naprawdę szybciutko. Sceny miłosne były wyważone, co było fajnym zabiegiem. Nie było tego za dużo, i jak dla mnie w sam raz. Co do postaci pierwszo, jak i drugoplanowych to bardzo ich polubiłam (z wyjątkiem Roba i rodziców Erin), chociaż czasami mnie trochę frustrowało ich zachowanie, zamiast pozwolić sobie na wyjaśnienia, to skakali sobie do gardeł i miałam ochotę im za to skopać tyłki. Erin to dziewczyna, która niby ma wszystko, ale tak naprawdę nie ma nic. Niby ma przystojnego narzeczonego, który dobrze zarabia i ma piękny dom, jednak dla tej stabilności zapomniała całkiem o sobie i o tym, co kochała. Za to przy Brendanie wychodzi ze swojej skorupy i wtedy dopiero czuje, że żyje. Czasami mnie wkurzała swoim zachowaniem, że miałam ochotę jej nawciskać, że pieniądze to nie wszystko. Niby dają poczucie bezpieczeństwa, ale za to szczęścia się niestety nie kupi. “- Na tym polegają związki. To proces docierania się. Szuka się wspólnych płaszczyzn, a to czasami oznacza starcie ostrych krawędzi. - Wydaje mi się, że ty starłaś za dużo. Chciałabym zaprzeczyć, ale nie mogę. Tak dużo czasu spędzałam na uszczęśliwianiu Roba, że chyba zapomniałam się upewnić, czy sama jestem szczęśliwa.” Brendan to kobieciarz jakich mało, zalicza jednorazowe numerki ile tylko może, zna Erin już od dawna. Jest narzeczoną jego najlepszego przyjaciela i przyjaciółką jego bratowej. Sam ma swoje tajemnice, które dobrze ukrywa, ale które tak naprawdę zżerają go od środka. Zauważył ogromną zmianę w zachowaniu Erin i to, jak się zmieniła przy Robie. Widział, że to już nie ta sama dziewczyna, co kiedyś. Na całą recenzję zapraszamy pod adres: https://girlsbookslovers.blogspot.com/2019/05/elizabeth-oroark-pokusa-erin-dobrze-nam.html

Wiedząc, że zbliża się premiera „Pokusy Erin” postanowiłam przeczytać „Przebudzenie Olivii”, bo ta książka dość długo już stała na moim regale i czekała na swoją kolej. Szczerze mówiąc nie od początku wiedziałam, że te książki są ze sobą powiązane, ale kiedy się dowiedziałam ucieszyłam się, że postanowiłam najpierw sięgnąć po tę opowiadającą o historii Olivii i Willa, choć powiem wam, że w pierwszym tomie nic nie wskazywało na to, że pomiędzy Erin a Brendem coś się dzieje, choć oboje mamy okazję tam poznać. Tym bardziej byłam ciekawa co tu się wydarzy i co takiego autorka wymyśliła. Erin to piękna kobieta, miła, zazwyczaj spokojna, ale też potrafi pokazać, gdy trzeba bądź kiedy jej cierpliwość sięgnie zenitu. Mimo młodego wieku dźwiga na swoich barkach naprawdę spory ciężar, który dowodzi, że ma zbyt wiele serce, otwarte za bardzo. Sięgają jej między innymi problemy rodzinne, kłamstwa. Strach przed byciem zaakceptowaną taką, jaka jest naprawdę. Jeśli chodzi o Brendana to typowy facet. Przystojny, pewny siebie i dupek, który nie chce związków i co noc ląduje w łóżku z inną. Potrafi być również zaborczy, ale też troskliwy i mimo swego ‘luzackiego’ stylu życia, na jego barkach też ciąży pewien bagaż doświadczeń. I mimo wszystko jest to facet, który się po prostu boi. Czego? – tego wam nie zdradzę. Jak sami możecie zauważyć, opis tej książki nam zbyt wiele nie zdradza i ja naprawdę nie wiedziałam czego się spodziewać. Jak się szybko okazuje, tych dwoje łączy wspólna przeszłość, która jest efektem ich obecnej nienawiści. To, co działo się kilka lat temu pomiędzy tą dwójką jest nam pokazywane powoli. Autorka nie odkrywa wszystkich kart od razu, tylko wszystko stopniuje. I choć jest to przewidywalne, w pewnym momencie możemy odkryć, że nie wiedzieliśmy tak dokładnie wszystkiego. Elizabeth O’Roark stara się nam poprzez tę książkę pokazać, że nie we wszystkich związkach relacja pomiędzy partnerami jest do końca normalna, zdrowa. Czasami zatracamy samego siebie dla drugiej osoby, rezygnujemy z własnego Ja. A czasem jedna z osób potrafi być toksyczna. Skupia się również nie tylko na relacji w związkach, ale także w rodzinie. Próbuje nam także przekazać, że potrafimy brać na siebie odpowiedzialność za cudze zachowanie i to czasem nas ogranicza. Zadowala się wszystkich dookoła, niezależnie od ceny – nawet jeśli tą ceną jesteśmy my sami. Jeśli miałabym wybierać, która z części podobała mi się bardziej, nie potrafiłabym. Może i „Pokusa Erin” nie jest jakaś oryginalna i na pewno dałoby się wyłapać kilka schematów, jakby chociaż postać głównego bohatera, ale na swój sposób jest to powieść wyjątkowa i myślę, że zapadnie mi w serce na dość długi czas. Napisana naprawdę przyjemnym, fajnym językiem, pozwalającym wręcz płynąć przez rozdziały, które są napisane z perspektywy pierwszoosobowej oczami zarówno Erin, jak i Brendana. Niektóre z rozdziałów są przeskokami w przeszłość, co dodaje historii fajnego uzupełnienia, sprawy nie mają szybkiego przebiegu i wszystko, co tam zawarte, miało jakiś sens. A jeszcze lepiej, każda sprawa została dopięta na ostatni guzik. Nie było niepotrzebnych opisów czy wydarzeń, które nie miałyby wpływu na to co działo się później. Wszystko było po coś. Autorka bardziej skupia się tu na relacjach pomiędzy ludźmi niż na doznaniach seksualnych, bo samych scen seksu nie było jakoś dużo. A jak się pojawiały, były napisane w sposób subtelny i nie powodował niesmaku. Ta historia to nie jest żadne słodkie love story. Nie spodziewajcie się tego. Jednak mi naprawdę się podobała. Wykreowanie bohaterów, stworzenie ich historii, tej wspólnej jak i nie, wplecenie humoru. Więc jeśli szukacie fajnego romansu, ale nie przesłodzonego, to „Pokusa Erin” może być czymś dla was. Choć muszę was ostrzec! Brendan potrafi być dupkiem, ale nie irytowało mnie to jakoś szczególnie, bo kobiece serce też potrafi skraść. Mam nadzieję, że moja opinia pomogła wam chociaż trochę w podjęciu decyzji.

Nie miałam wcześniej styczności z twórczością Elizabeth O'Roak, aczkolwiek słyszałam wiele pochlebnych opinii na temat jej wcześniejszej książki „Przebudzenie Olivii”. „Pokusa Erin” jest druga częścią tej historii, jednak o innych bohaterach, bo o przyjaciółce Olivii i o jej szwagrze (brat męża to szwagier, prawda?). Podeszłam więc do „Pokusy Erin” z pewną dozą zaciekawienia, bo byłam ciekawa, czy mi się spodoba. A jak było ostatecznie? Bohaterami tej książki są Brendan i Erin. Sposób ich kreacji raczej niczym szczególnym się nie wyróżnia. On – typowy, przystojny kobieciarz, ona – szara myszka. Niby zapowiada się zwyczajnie, ale nie do końca, bo tak się składa, że Erin... ma chłopaka! Który w dodatku jest przyjacielem Bredana. Wyczuwacie trójkąt? I po części niestety słusznie. „Pokusa Erin” zaczyna się dość zwyczajnie, akcja nie pędzi na łeb na szyję, raczej rozgrywa się spokojnym tempem, wręcz chwilę zajmuje wkręcenie się w historię. Ciekawym posunięciem ze strony autorki było wprowadzenie równoległej fabuły, tj. pojawiały się rozdziały z teraźniejszości, jak i rozdziały z przeszłości. Szczerze przyznam, że lubię taki motyw, bo zwykle bywa tak, że w przeszłości dana para się świetnie dogadywała, a z czasem coś, że tak powiem – nie pykło i się poróżnili, więc napędza to taki delikatny motyw tajemniczości i chęci dowiedzenia się, do czego doszło między bohaterami. Tutaj też taka ciekawość była, ale rozwiązanie... wierzcie lub nie, ale nie pamiętam co takiego się między nimi stało. Wspomniałam wyżej o trójkącie miłosnym i.. no cóż... Pewnie już kojarzycie z wcześniejszych recenzji, że nie przepadam za takowym wątkiem. Tutaj... nie do końca podobał mi się sposób, w jaki Elizabeth to rozegrała. Przede wszystkim, momentami Erin mnie irytowała... nawet kiedy uświadomiła sobie, że Rob jej nie uszczęśliwia, tooo nadal to ciągnęła... Oczywiście Brendan musiał jej pomóc w zrozumieniu tego. Wkurzało mnie to, że naiwnie garnęła do Roba i miała go za jakiś ósmy cud świata, przy czym nie dostrzegała wielu ważnych, istotnych rzeczy. Z kolei jej relacja z Brendanem przypominała jakąś zabawę w kotka i myszkę, ani jeden, ani drugi jakby nie był w stanie określić, czego tak naprawdę chce. Elizabeth O'Roak dysponuje bardzo przyjemnym językiem, który umilał czytanie, ale akcja... niby mnie porwała, niby nie. Nie da się ukryć, że irytowało mnie często nieracjonalne zachowanie bohaterów, miałam często wrażenie, jakby sami nie wiedzieli czego by chcieli, byli często tacy... niezdecydowani. Ale czytało się całkiem szybko i to jest niewątpliwie spory plus tej historii. Wiecie, ja nie twierdze, że to była zła książka, po prostu jakoś po tylu zachwytach nad „Przebudzeniem Olivii” spodziewałam się jednak czegoś lepszego. Mimo, że ja sama Przebudzenia nie czytałam, to w ogóle nie przeszkadzało mi to w czytaniu tej części, bo tak jak wspominałam na początku – te dwie historie łączy tylko to, że bohaterowie jednej i drugiej się znają, więc Olivia, jej mąż i ich dzieci kilka razy się pojawili w „Pokusie Erin”. Nie da się jednak ukryć, że pomimo tych wad, które wymieniłam, spędziłam dość przyjemnie czas czytając tę książkę. Nie jest idealna, ale nie jest też tragiczna. Ale czy chcecie sięgnąć, to już zdecydujcie sami ;) http://zabookowanyswiatpauli.blogspot.com/2019/05/pokusa-erin-elizabeth-oroak-recenzja.html

Skomplikowaną sytuację stworzyła autorka, jeśli chodzi o relację bohaterów powieści. Nieznośny trójkąt? Niekoniecznie. Raczej złośliwe zrządzenie losu. Erin zaczyna planować ślub, mając oczywiście wszystko na swojej głowie, kiedy do gry wchodzi inny mężczyzna. Uwaga! Najlepszy przyjaciel jej „ukochanego”. A to oznacza tylko jedno. Albo koniec przyjaźni, albo brak happy endu. Pytanie, z czego warto zrezygnować? Ze szczęścia? A może dawnej relacji? Choć oczywiście zakończenia książki można się domyślić, w trakcie czytania pojawia się wiele smaczków, jako że autorka nie skupiła się wyłącznie na jednym wątku. Obserwacja drogi miłosnej postaci wydaje się zaś sama w sobie bardzo ciekawa. Jest nienawiść, kąśliwe komentarze, jej zazdrość, sytuacje bez wyjścia, szczerość i pomoc. Jest także szczypta namiętności, nieprzysłaniająca całej reszty, a więc ta, która wygłodniałej czytelniczce daje tylko to, co najlepsze. Zarówno Erin, jak i Brendan przejmują stery pierwszoosobowej narracji. Ona w teraźniejszości, on w przeszłości, odsłaniając kolejne etapy dawnej relacji wiążącej tą dwójkę. Ona potrafi dogryźć, niestety pozostając w naiwnej nadziei na szczęście u boku mężczyzny pozostawiającego wiele do życzenia, on – widziany przez pryzmat przeszłości – zmienił się. Dojrzał. I najwyraźniej teraz ciągnie za sobą jakąś dręczącą go tajemnicę przeszłości. Jaką? Tego zdradzić Wam nie mogę. Jest Rob, przyszły mąż Erin, który zrzuca na jej barki ciężar odpowiedzialności za wiele spraw. Są i postaci z poprzedniego tomu serii, dosłownie „zabiegana” Olivia i Will, których historię po dziś dzień wyraźnie pamiętam. Co jest oczywiście miłą niespodzianką dla fanów Przebudzenia Olivii. Na drugim planie kwestia alkoholizmu, kłopotliwego wstydu i bezradności. Wątek dotyczący pewnej tragedii prowokującej do odczuwania wyrzutów sumienia. Jest i męska przyjaźń, wystawiona na wielką próbę, są służbowe spotkania w towarzystwie niepożądanych osób, rozczarowania i praca w korporacji. Krótko mówiąc, sporo się dzieje, w wyniku czego książka nabiera niepowtarzalnego wydźwięku i staje się dla odbiorcy bardzo atrakcyjna. Wspomina autorka, że obawiała się odbioru drugiej części serii i jej jakości, tymczasem ja z pełną odpowiedzialnością powiem, że z jakością i atrakcyjnością fabuły wszystko jest w jak najlepszym porządku. Książkę bardzo polecam poszukiwaczkom romansów na wysokim poziomie, nie tych, które zarzucają erotyką, ale tych, które na najlepsze każą czekać budując napięcie pobocznymi wątkami. Kolejne propozycje Elizabeth o’Roark biorę w ciemno. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2019/05/pokusa-erin-elizabeth-oroark-miosc-i.html

"Pokusa Erin" to kolejna książka autorki Elizabeth O'Roark, która połączona jest z poprzedniczką, czyli książką "Przebudzenie Olivii" głównie występującymi w nich bohaterami.Jest to historia o pierwszej miłości, niewykorzystanych okazjach i nadziei na drugą szansę. Brendan i Erin to ogień i woda. Para, która zupełnie do siebie nie pasuje, czuje względem siebie niesamowite przyciąganie. Erin to typowa grzeczna dziewczyna, próbuje ułożyć swoje życie, jednak nadal boi się podjąć ostatecznych kroków ku legalizacji jej związku z Robem, czyli dobrym kumplem Brendana. On natomiast to klasyczny przykład uwodziciela i kobieciarza. Mocno oklepany schemat, który nie do końca porwał mnie tak, jak tego oczekiwałam. Cała historia toczy się swoim tempem i nie oczekujcie tutaj wielu zwrotów akcji. Główną niewiadomą jest tutaj sekret Erin, który Brendan dość szybko poznał. Połączy ich stare uczucie, świeże sekrety i niesamowite pożądanie, którego nie mogli ugasić. Jest to typowa książka o miłości, o tym, że czasem warto zaryzykować i dać tę drugą szansę komuś, kogo rzeczywiście lubimy. Autorka zwraca naszą uwagę na to, aby nie skreślać ludzi tylko dlatego, że nie podoba nam się jego postępowanie. Skrupulatne budowanie relacji naszych bohaterów na zasadzie miłości-nienawiści dodało odrobinę pikanterii do całej fabuły. Chociaż dla mnie nie była to zbyt odkrywcza i fascynująca lektura. Myślę, że dla tych z Was, którzy dopiero robią rozpoznanie w czytelniczych gatunkach, może się okazać, że to będzie niezapomniana przygoda. Dla mnie to kolejna miła lektura, która umila spędzany z nią czas. Nic więcej. Plusem tej powieści jest również to, że spokojnie można ją czytać bez znajomości "Przebudzenia Olivii", choć znanie jej gwarantuje nam lepsze rozeznanie w występujących postaciach i zdarzeniach. "Pokusa Erin" nie wywołała we mnie takich emocji, jakich oczekiwałam, zdecydowanie jej poprzedniczka przeniosła mnie w wir wydarzeń, które porwały moje serce. Tutaj natomiast mam ciągły niedosyt, bo i postanie nie zachwycają, ani ich przygody nie są tak intrygujące jak to było w przypadku "Przebudzenia Oliwii". Cóż, klątwa drugiego tomu nie ominęła tego tytułu. Jednak wcale nie odradzam Wam poznania tej części. Ma swoje wady i zalety, ale sądzę, że wielu z Was zobaczy w niej coś, czego ja nie dostrzegłam! Jeśli macie ochotę na szybki romans pełen miłości i nienawiści to ten tytuł powinien spełnić się w tej roli. Jeśli natomiast szukacie czegoś mocnego, z wartką i dynamiczną akcją, lepiej rozglądajcie się dalej.