Lato utkane z marzeń (okładka  miękka, wyd. 06.2023)

Bardzo pięknie książka jest napisana, krótkie rozdziały i duże litery które się łatwo czyta . Polecam!

𝑫𝒐 𝒛𝒚𝒄𝒊𝒂 𝒑𝒐𝒕𝒓𝒛𝒆𝒃𝒂 𝒄𝒛𝒂𝒔𝒆𝒎 𝒕𝒚𝒍𝒌𝒐 𝒎𝒂𝒓𝒛𝒆𝒏. Zapewne nieraz bedzies sie na siebie wkurzac. Nieraz wylejesz morze lez. Ale to wszystko bedzie twoje i czegos cie nauczy. A czasami nie. Niekiedy kilka razy sie podtopisz, niekiedy wywalisz na tym samym zakrecie trzeci czy ktorys tam raz. Czasem zaufasz niewlasciwej osobie. Ale takie wlasnie jest zycie. Niesprawiedliwe? Sprawiedliwe, pewnie, ze tak.. Czegos  musimy sie  od tego zycia nauczyc. Czasami niezgodzimy sie z tymi naukami. Pamietaj, ze wiele potrafisz i wiele mozesz.  Nigdy nie przestawaj sluchac swojego serca. Tylko musisz sie liczyc z tym, ze ono nie raz wyprowadzi cie w pole. 𝑵𝒊𝒆 𝒑𝒐𝒘𝒊𝒏𝒏𝒊𝒔𝒎𝒚 𝒛𝒃𝒚𝒕 𝒍𝒂𝒕𝒘𝒐 𝒓𝒆𝒛𝒚𝒈𝒏𝒐𝒘𝒂𝒄 𝒂𝒏𝒊 𝒔𝒊𝒆 𝒑𝒐𝒅𝒅𝒂𝒘𝒂𝒄. 𝒁𝒚𝒄𝒊𝒆 𝒃𝒚𝒘𝒂 𝒏𝒊𝒆𝒔𝒑𝒓𝒂𝒘𝒊𝒆𝒅𝒍𝒊𝒘𝒆, 𝒅𝒐𝒌𝒐𝒏𝒖𝒋𝒆𝒎𝒚 𝒛𝒍𝒚𝒄𝒉 𝒘𝒚𝒃𝒐𝒓𝒐𝒘.  𝑨𝒍𝒆 𝒛𝒂𝒘𝒔𝒛𝒆 𝒎𝒐𝒛𝒏𝒂 𝒛𝒂𝒘𝒓𝒐𝒄𝒊𝒄 𝒊 𝒘𝒔𝒛𝒚𝒔𝒕𝒌𝒐 𝒏𝒂𝒑𝒓𝒂𝒘𝒊𝒄.. 𝑨𝒍𝒃𝒐 𝒑𝒓𝒛𝒚𝒏𝒂𝒋𝒎𝒏𝒊𝒆𝒋 𝒑𝒐𝒔𝒕𝒂𝒓𝒂𝒄 𝒔𝒊𝒆 𝒏𝒂𝒑𝒓𝒂𝒘𝒊𝒄. 𝑺𝒍𝒐𝒘𝒐 "𝒑𝒓𝒛𝒆𝒑𝒓𝒂𝒔𝒛𝒂𝒎" 𝒄𝒛𝒂𝒔𝒂𝒎𝒊 𝒏𝒊𝒆 𝒄𝒉𝒄𝒆 𝒏𝒂𝒎 𝒑𝒓𝒛𝒆𝒋𝒔𝒄 𝒑𝒓𝒛𝒆𝒛 𝒈𝒂𝒓𝒅𝒍𝒐. 𝑨 𝒑𝒐𝒘𝒊𝒏𝒏𝒊𝒔𝒎𝒚 𝒑𝒓𝒛𝒆𝒑𝒓𝒂𝒔𝒛𝒂𝒄 𝒊 𝒌𝒐𝒄𝒉𝒂𝒄.. Cisza, spokój, piękne widoki, miejsce które daje ukojenie. Bieszczady, bo o nich mowa otulaja klimatem i właśnie tutaj, w maleńkiej miejscowosci, wśród Bieszczadzkich połonin rozgrywa się historia stworzona przez Gabrysię Gargaś. Całość owiana jest letnim klimatem, zapachem cynamonowych ciastek, kolorowymi łąkami, cichym szumem strumyka, odgłosem brzęczenia owadów,  ale i nadzieją na lepsze jutro, szansą na rozliczenie się z przeszłością. "Lato utkane z marzen" jest kontynuacją losów bohaterów znanych z "Wieczór taki jak ten". Czytelnik ponownie spotyka Miśkę, jej brata Bartka oraz babcię, ale także poznaje losy Jagwigi i Amelii, których ścieżki rozeszły się na wiele lat. W życiu Miśki pojawiają się kolory za sprawą związku z Arturem, jednak pierwsze porywy namiętności dopada rzeczywistosc. Obydwoje spotykają się na rozdrożu, lecz czy uda im się obrać wspólny kierunek? Pojawi się też chłopak z przeszłości, który postanowi zawalczyć o serce dawnej koleżanki. Równolegle do historii Miśki toczy się opowieść o dwóch kobietach- matce i córce, których drogi się rozeszły. Tutaj przeplata się przeszłość z teraźniejszością, dzięki czemu czytelnik widzi, co poróżniło kobiety, poznaje ich historię, zaczyna rozumieć żal, jaki nosi w sercu młodsza z bohaterek. Amelia, jako nastoletnia dziewczyna miała wszystko, a bynajmniej tak mogło wydawać się komuś kto patrzył z boku, jednak dziewczyna pragnęła zupełnie czegos innego i to odnalazla w chłopaku, który wydawał się jej idealny i który popchnął ją do decyzji, która rozdzieliła rodzinę. Jadwiga długo cierpiała i miotała się, az w końcu odnalazla córkę prosząc o wybaczenie. Teraz po wielu latach matka i córka w Złotkowie ma okazję, aby naprawic swoje relacje, wyrzucić z serca żal i na nowo odbudować wzajemne wsparcie, zaufanie. Czy im się to uda i czy Amelia odnajdzie w końcu swoje miejsce? Czy wśród Bieszczadzkiej zieleni bohaterowie odnajdą swoje ścieżki? To jedna z tych opowieści, które z jednej strony otulaja spokojnym, sielskim, idyllistycznym klimatem, zaś z drugiej dają cenne lekcje zycia. Tutaj proza dnia codziennego przeplata się z marzeniami, porywami serca, tlącą się cichutko nadzieją, że pomimo tych wszystkich trosk i smutków zza chmur wyjdzie słońce. 

Urokliwa miejscowość, cisza, spokój i tęskniące serce - za miłością, za ukochanym, za szczęściem w ramionach mężczyzny. Tylko czy i on czuje to samo? Czy jego serce bije w podobnym rytmie? A może nigdy nie był przeznaczony kobiecie, która tak bardzo go kocha? Gdyby ktoś zapytał mnie o autorkę piszącą powieści prosto z serca, bez wątpienia podałabym nazwisko Gabrieli Gargaś. Jeszcze nie zdarzyło się tak, by któraś z jej książek okazała się dla mnie wielkim rozczarowaniem. Zawsze, niezależnie od historii, otrzymywałam masę emocji, fantastyczne kreacje bohaterów i opowieść niesłychanie realną. Tym razem autorka przeszła samą siebie i napisała powieść idealnie oddającą tęsknotę oraz potrzebę akceptacji. Klimat małego miasteczka, niewielki pensjonat ulokowany gdzieś w Bieszczadach to tło dla powieści, w której czas płynie wolniej. Tutaj leniwe godziny nie uprzykrzają życia bohaterom, pozwalając by to oni decydowali co i kiedy robić. Tu także rodzą się troski i zmartwienia, wspólnie rozwiązywanie w gronie przyjaciół i nowo poznanych, bardzo życzliwych przybyłych. Wszystko po to, by nikt nie czuł się pokrzywdzony, bo każdy człowiek zasługuje na to, by go wysłać. Obserwując życie bohaterów w tym urokliwym miejscu szybko zdobywa się poczucie, że każdy przybyły może być pewny, że los napisze dla niego indywidualną historię. Autorka pięknie opisała życie prostych ludzi. Takich jak my sami, z którymi bardzo szybko możemy się utożsamić. Ich uczucia idealnie oddawały wszystko to, co kryło się w moim sercu i choć skupiłam się przede wszystkim na losie Michaliny, nie zapomniałam by kibicować pobocznym postaciom. Tutaj jedynak powinniśmy zatrzymać się na chwilę, ponieważ postać głównej bohaterki pozwala bliżej przyjrzeć się ludzkiej psychice. Zakochana w mężczyźnie, który nie odwiedza ją zbyt często, nie dostrzega zbliżających się problemów. Wodzona za nos miłosnymi emocjami zapomina realnie spojrzeć na świat i dostrzec piękno, które ją otacza. Szczególnie ważne jest to z momentem pojawiania się Przemka, który zaczyna walczyć o serce kobiety. Tylko czy ta walka nie jest z góry stracona, jeśli Michalina koga tego, kto rozkochał ją w sobie pewnego zimowego wieczoru? Co dzieje się w Różanym Pensjonacie po przybycie Przemka musicie dowiedzieć się już sami. Możecie być jednak pewni, że autorka zaserwowała nam ludzką przygodę z równie wiarygodnymi uczuciami, które przepełniają nas od pierwszej strony i zostają na długo po skończonej lekturze. Tym oto sposobem otrzymujemy historie napisaną lekkim stylem, dotykającą ważnych tematów poszukiwania siebie z nutą egoistycznych pobudek i z letnim klimatem, który obecnie idealnie komponuje się z pogodą za oknem. "Lato utkane z marzeń" to książka bardzo malownicza. Zabiera nas w podróż ku niepewnej przyszłości, która zmieni się wraz z pierwszym krokiem postawionym w drzwiach Różanego Pensjonatu. To miejsce zmieni nie tylko bohaterów, ale i czytelnika, który poruszony losem postaci sam postanowi inaczej spojrzeć na swoje życie. Gabriela Gargaś po raz kolejny pokazała, że wie jak pisać, by trafić do swoich czytelników i zapaść w ich pamięci na długi czas.

"- Nie słyszałaś, że miłość można wyrazić na mnóstwo sposobów? Pewnie, że o tym słyszała. "Włóż szalik", "zamknij pasy", "przytul się". "Pójdę tam z Tobą", "potrzymam cie za rękę", "gdyby nie ty", "tylko ty", "zróbmy to razem", " upiekłam twoje ulubione ciasto", "jestem". "Po prostu jestem dla ciebie." Miśka prowadzi pensjonat w Złotkowie. Opiekuje się również młodszym bratem, a kiedy tylko znajdzie czas pomaga babci w kawiarni. Cieszy się z nadchodzącego lata, w końcu będzie mogła spędzić czas z ukochanym. Niestety nie wszystko toczy się po jej myśli, a wakacje zamiast zbliżyć do siebie zakochanych wręcz ich od siebie oddalają. Lato okaże się pełne bólu, łez i tęsknoty. Czy coś się zmieni, gdy w pensjonacie pojawi się Przemek, kolega ze szkolnych lat? Do Złotkowa przyjeżdża też Amelia ze swoimi córkami. Spędzi te wakacji u matki, z którą długi czas nie miała kontaktu. Czy nadrobią stracony czas ? Czy będą w stanie sobie wybaczyć? Jakie tajemnice wyjdą na jaw? Malownicza miejscowość, nadchodzące lato, słoneczne dni.. Różni bohaterowie, inny bagaż doświadczeń, całkiem inne przeżycia i pragnienia. Czy bohaterów czeka happy end? Jestem pod wrażeniem tego, jak autorka połączyła losy bohaterów w jedną całość, gdzie wspólnym mianownikiem jest Złotkowo. Przedstawiła nam rzeczywistość, w której codziennie próbujemy się odnaleźć. Ukazała ludzkie problemy, rodzinne relacje, a także konsekwencje swoich decyzji. Ta książka pokazuje, że życie pisze różne scenariusze, czasem lepsze, czasem gorsze. Nie wszysyko toczy się zawsze po naszej myśli. A czas jest ulotny i szybko przemija. Jest to bardzo życiowa książka. Wiele razy zastanawiałam się, jak ja zachowałabym się na miejscu bohaterów. W tej książce znajdziecie naprawdę wiele emocji, przez to, że losy bohaterów są różne. Miśka była bardzo ciepłą, sympatyczną i pomocną osobą, z sercem na dłoni. Miała swoje miejsce na ziemi i plan na przyszłość. Zaimponowała mi, kiedy postawiła siebie ponad miłość. Zasługiwała na szczęście. Amelia jest postacią, której najbardziej współczułam. Jej los potoczył się zupełnie inaczej, niż by tego chciała. Osoby, które powinny być przy niej, wspierać ją i kochać zawiodły ją najbardziej. Nie miała łatwego startu w dorosłe życie. A pod koniec książki jej życie skomplikowało się jeszcze bardziej... było jeszcze więcej bólu, łez i cierpienia. Czy Miśka odnalazła miłość na jaką zasługiwała? Czy Amelia wybaczyła innym? Czy czeka je happy end? Sprawdźcie!

Powrót do Złotkowa. Miejsca, które pachnie magią... "Lato utkane z marzeń" to druga część serii "Wieczór taki jak ten". Całą serie czytałam już w poprzednim wydaniu, ale lubię powracać do swoich ulubionych książek, a tym bardziej, kiedy wychodzą w tak pięknym i uroczym wydaniu! Ja jestem zakochana ❤️. ~ W drugiej części poznajemy dalsze losy Michaliny, która prowadzi swój pensjonat. Często pomaga również w cukierni swojej babci - "Cynamonowych sercach". Kocham Złotkowo. Naprawdę. Uwielbiam to urokliwe miejsce, które wykreowała autorka. Z miłą chęcią bym się tam przeniosła ❤️. Pachnie spokojem, ciszą i swojskim klimatem. ~ Związek Michaliny i Artura przechodzi trudne chwile. Długa rozłąka i kilometry sprawiają, że zaczynają się od siebie coraz bardziej oddalać. W końcu Artur decyduje się przyjechać do Miśki ze swoimi dziećmi. Syn Artura jest bardzo negatywnie nastawiony i każdy kolejny dzień zbliża do nieubłaganej katastrofy... Czy związek Michaliny i Artura przetrwa kryzys? W życiu Jadwigi nadchodzą zmiany, na które czekała bardzo długo. Jej córka i wnuczka postanawiają do niej przyjechać. Czy będzie to czas pokoju i zamknięcia pewnych spraw, które ciągły się latami? Czy sobie całkiem wybaczą? ~ "Lato utkane z marzeń" to bardzo ciepła i klimatyczna obyczajówka. Seria "Wieczór taki jak ten" jest jedną z moich ulubionych serii Gabrieli Gargaś. Uwielbiam jej książki, bo potrafią trafić w głębie serca. Jeśli naprawdę jakimś cudem nie przeczytaliście ani jednej jej książki, to czas to natychmiast zmienić! Są mega życiowe i refleksyjne. Takie, które zostają w sercu. "Lato utkane z marzeń" jest sielską i przyjemną historią, która jednocześnie zwraca uwagę na trudniejsze tematy. Opowiada o rozłące, targających emocjach, rozczarowaniu i życiowej czasem niełatwej codzienności. Bardzo lubię losy Michaliny i cieszę się, że mogłam powrócić do tej historii. Miśka jest młodą, ale bardzo silną kobietą, która już w wieku 18 lat zastąpiła bratu tak naprawdę mamę. Uwielbiam także jej babcię, która słynie z cudownych wypieków. Już chyba nie raz mówiłam, że z chęcią bym je spróbowała 🍰. Nie pozostaje mi nic innego niż zaprosić Was do tego małomiasteczkowego Złotkowa! Pamiętajcie, by najpierw zapoznać się z częścią pierwszą "Wieczór taki jak ten". Polecam!

Lato utkane z marzeń, a właściwie uplecione z aromatów, dźwięków i uczuć. Z upajającego zapachu jaśminu i maciejki, ożywczego powietrza po burzy czy świeżo wyciągniętego z pieca ciasta z truskawkami, a u schyłku lata ze śliwkami. To jedyna w swoim rodzaju opowieść napisana ludzkimi emocjami, tak jak to tylko Gabriela Gargaś potrafi. Choć nie czytałam poprzedniego tomu tej serii, od razu zostałam wciągnięta do Złotkowa - małej miejscowości gdzieś w Bieszczadach, gdzie panuje cisza i spokój ze strony pędzącego współczesnego świata, ale zdecydowanie nie pod względem życiowych rozterek, które dotykają bohaterów. Wszyscy oni pragną miłości, bliskości drugiego człowieka, przypominają sobie, że w życiu czasami można się pogubić i wiele razy zmieniać raz obraną drogę, ponieważ zawsze jest przestrzeń na przemyślenie pewnych spraw i wartości. Zawsze warto wybaczać, a jeśli jest to zbyt trudne to może tylko wysłuchać drugiego człowieka i zapewnić mu spokój duszy. Autorka ma dar do pisania książek, gdzie bardzo łatwo utożsamiać się z bohaterami i współodczuwać ich emocje, czasem zupełnie niewygodne i bolesne. Tak wydarzyło się i tym razem, a dzięki wartkiej akcji i sporej ilości dialogów okraszonych ciętym, a czasem pikantnym humorem przeczytałam ją w ciągu jednego dnia i nosiłam ze sobą wszędzie, ponieważ ciężko było mi się od niej oderwać. Teraz muszę nadrobić poprzedni tom i choć wiele wydarzeń nie będzie już dla mnie nowością, to przeczuwam, że i tak lektura okaże się strzałem w dziesiątkę. Na zakończenie kilka zdań o samej fabule. Rzecz dzieje się w małej, bieszczadzkiej wsi, gdzie kobiety biorą się z życiem za bary. Jedna prowadzi własny pensjonat i zamierza właśnie spędzić cudowny urlop z ukochanym. Jej babcia prowadzi cukiernię. Czy w tak małej miejscowości ma to sens? Natomiast Amelia przyjeżdża do matki, z którą nie widziała się od lat. Nie wie czy uda się im odbudować relacje. Jak to w małej miejscowości ich losy ciągle się przenikają i zazębiają tworząc naprawdę piękną i wzruszającą opowieść o zwyczajnym i czułym życiu w sercu Bieszczad.

To miał być w końcu ICH czas. Wymarzony urlop, który mieli spędzić razem w niewielkiej górskiej miejscowości, z każdym kolejnym dniem zamienia się w coraz to większą katastrofę. Czy ta relacja ma w ogóle rację bytu? A może warto dać dojść do głosu rozsądkowi i otworzyć się na coś... nowego? Z twórczością Gabrieli Gargaś miałam do czynienia wyłącznie w postaci typowo zimowo-świątecznych powieści, więc byłam ogromnie ciekawa, czy ta letnia odsłona jej pióra również wywoła we mnie tyle emocji. Cóż, tak też się stało. Jak już pewnie wiecie, mam ogromną słabość do małomiasteczkowych klimatów - sielskość, błoga cisza i idylliczna aura tworzą wręcz idealne tło do tkania na nim poruszających, życiowych historii. A to autorce udało się bezbłędnie. Na kartach swojej powieści z niezwykłą subtelnością porusza ona kwestię skomplikowanych rodzinnych relacji, braku akceptacji, utraconych nadziei, czy też niespełnionych miłości. Ukazuje, że by iść naprzód, najpierw musimy rozliczyć się z przeszłością oraz emocjami, które zagnieździły się głęboko w nas. I że na drugą szansę nigdy nie jest za późno - o ile jesteśmy na to naprawdę gotowi. "Lato utkane z marzeń" to słodko-gorzka historia, która zarówno wywołuje szeroki uśmiech na twarzy, jak i pozostawia po sobie delikatną nutę nostalgii. Przenieście się wraz z bohaterami do zacisznego pensjonatu i poczujcie na skórze gorące promienie słońca - ta książka zagwarantuje Wam letni klimat nawet w deszczowe wieczory, polecam!

W poprzednie święta trafiłam na świetną książkę od @gabriela_gargas "Wieczór taki jak ten" i się zakochałam w Złotkowie i w bohaterach książki. A teraz miałam przyjemność przeczytać "Lato utkane z marzeń", które jest kontynuacją tej niesamowitej opowieści. Złotkowo to mała mieścina w Bieszczadach, która każdego oczaruje swoją magią. Znajduje się tam Różny Pensjonat prowadzony przez Miśke oraz cudowna kawiarnia jej babci Cynamonowe Serca. To miejsce jest pełne życzliwych ludzi i czekającej na każdym progu miłości. Każdy z bohaterów zazna tych wszystkich emocji i uczuć, a ich życia niespodziewanie zupełnie się zmienią. Książka jest napisana bardzo przyjemnie i czyta się ją naprawdę szybko. Sprawia to czytelnikowi ogromną przyjemność i dostarcza tak wyczekiwanej przez nas rozrywki. Jest to idealna pozycja na letni dzień, albo wieczór z dobrą herbatą czy lampką wina. Bohaterowie są wyraziści i od razu można poczuć, jakby się ich znało osobiście. Ja bardzo polubiłam Miśke i Amelie oraz niektórych sympatycznych panów, którzy pojawiają się w trakcie historii. Natomiast na innych bohaterów się obraziłam i zdenerwowałam. A to wszystko jest tylko dowodem, że czytając tą książkę zaczyna się żyć tą historią! Nie mogę się doczekać jak w kolejne święta sięgnę po trzeci tom tej serii, bo zakończenie zostawia wiele pytań o dalsze losy bohaterów. Naprawdę mogę Wam serdecznie polecić "Lato utkane z marzeń"!

„Lato utkane z marzeń" to druga część serii "Wieczór taki jak ten”. Ta nowa szata graficzna sprawiła, że jestem absolutnie fanem numer jeden tej okładki. Z ogromną niecierpliwością oczekuje także części trzeciej i mam nadzieje, że wkrótce wpadnie w moje ręce! Autorka zakończyła ten tom tak, że aż serce rwie się aby poznać dalsze losy tych bohaterów. A jest ich od grona! I absolutnie można w nich przebierać, cóż, każdy znajdzie swojego ulubieńca, tego jestem pewna. Wiem, że są osoby, które na hasło - dużo bohaterów - już czują przerażenie, że może im być trudno to ogarnąć, ale nic bardziej mylnego! Gabriela Gargaś wprowadza nas w życie coraz to nowych postaci po kolei i bez zbędnego pośpiechu, a dodatkowo historia, którą oplata ich losy jest piękna i wyjątkowa. To urocza lektura na jeden wieczór, koniecznie letni i ciepły! Pokochałam Złotkowo, miejsce gdzie czas płynie inaczej i polubiłam się z klimatem tej lektury. Znajdziecie tam ciszę, spokój i sielski klimat charakterystyczny dla małych miejscowości - czas płynie tam wolniej w rytm bicia serc. 8⭐️. Nie będę Wam zdradza wiele o fabule. Ta książka to historia kilku ludzi, których losy się przecinają. Każdy z nich ma problemy, nie tylko partnerskie, ale i rodzinne, bądź z samym sobą. Wszyscy czegoś poszukują i każdy z nich za czymś tęskni. Jaki będzie finał ich wędrówki?

Piękna w swym sielskim charakterze, niesamowicie kameralna i tak bardzo rozczulająca! To scenicznie mogła być po prostu urzekająca eteryczną aurą wakacyjna fotografia, a jednak Gabriela Gargaś narusza refleksyjną myślą znacznie więcej – napełnia przestrzeń tej powieści nie tylko ogłuszającą wrażliwością, ale też przyczajonymi potrzebami rozgoryczonego serca. Lato utkane z marzeń to historia pisana intymnością kobiecego serca – w odczuciu nadzwyczaj nastrojowa, poruszająca i sentymentalna. Tu nieustannie wyczuwa się fetor poharatanej duszy, jednocześnie esencjonalną woń kiełkującej nieśpiesznie nadziei, tu uczucia zaczynają nieśmiałą drogę do spełnienia tuszowanych latami pragnień.