Zmysły (okładka  miękka, wyd. 05.2021)

Hmmm, taka sobie.

Lekka i ciekawa

Super ksiazka

Super

super

Super

♥️

Eliza powinna czuć się szczęściarą, tak słyszy od swoich bliskich, co tylko utwierdza ją w tym przekonaniu. Jest w związku z przystojnym i dobrze sytuowanym mężczyzną, jej kariera się rozwija a ponadto w ramach odskoczni ma swoją pasję, czyli muzykę. Są pewne zgrzyty, nieporozumienia, które stara się lekceważyć, lecz one się nasilają i w końcu stawiają ją w momencie, z którego nie ma odwrotu. Musi podjąć decyzję, która zaważy na dalszym jej życiu i albo zaryzykować, albo spełniać dalej oczekiwania innych. Pewnego dnia na jej drodze, w dosłownym tego słowa znaczeniu, staje Natan. Mężczyzna, który wzbudza niepokój, ale równocześnie sprawia, że inaczej zaczyna patrzeć na swoje życie. Czy warto zaryzykować bezpieczną egzystencję na rzecz niewiadomej przyszłości? Do książki przyciągnęła mnie okładka, barwna, optymistyczna, ale także opis, który zapowiada romantyczną, chociaż też pełną zawirowań historię. Twórczość pisarki stanowiła w tym momencie dla mnie prawdziwą niespodziankę, więc teraz napiszę Wam, jakie było moje pierwsze spotkanie z opowieściami, które tworzy. Pierwsza myśl, która przyszła mi do głowy po zapoznaniu się z początkowymi rozdziałami dotyczy stylu pisarskiego. Historię poznaje się bardzo dobrze, a nawet mogłabym rzec niezwykle szybko. Książka napisana jest w taki sposób, że od samego początku wzbudza zainteresowanie, lekko, ale też z nutką pikanterii i rozmachu. Wszystko wyważone w odpowiednich proporcjach, przedstawione obrazowo, swobodnie i w sposób wzbudzający zainteresowanie. Być może nie jest to bardzo odkrywcza historia, ale życiowa, ciekawa i przede wszystkim emocjonująca, a takie wobec niej miałam oczekiwania. Można powiedzieć, że idealna na lato, ogrzewająca serce, życiowa, ciepła. Fabuła splata ze sobą losy trzech postaci, które stanowią pierwszy plan, czyli Elizy, Roberta i Natana. To dosyć charakterystyczne osobowości, każdy ma swoje pragnienia, oczekiwania, doświadczenia. Eliza i Robert to z pozoru szczęśliwa para, dobrze się znają, mają wspólne cele, oczekiwania, wiążą wspólną przyszłość. Czy jednak oboje czują się w pełni w tym związku szczęśliwi? Robert zna swoją wartość i za każdym razem ją zaznacza. Eliza natomiast nie do końca czuje się szczęśliwa, raczej dostosowuje się do tego, czego inni od niej oczekują. Każdy jej powtarza, że jest szczęściarą. Czy aby na pewno? Jej emocje są dobrze odwzorowane, można je poczuć, niepewność, poczucie utraty czegoś ważnego, zaniżoną ocenę własnej wartości. Robert natomiast to zupełne jej przeciwieństwo, pewny siebie, przystojny, znający swoją wartość. W pewnym momencie pojawia się Natan, który stanowi pewną niespodziankę. Niepokojący, tajemniczy, żywiołowy i wnoszący wiele do tej historii. Bohaterowie drugoplanowi są równie dobrze zaprezentowani, tak jak chociażby Zośka, która kojarzy mi się trochę z postacią Korby z jednego z filmów. Dzieje się dzieje, więc i interesujących drugoplanowych postaci nie brakuje. Zdecydowanie walorem tej książki są emocje i życiowe wydarzenia, które prezentuje. Dobrze się je poznaje, ale też pozostają w pamięci. Pewne elementy są bardziej, inne mniej przewidywalne, lecz powieść kryje w zanadrzu parę niespodzianek. Daje też do myślenia, gdyż zawiera sporo życiowych wydarzeń. „Zmysły” to otulająca ciepłem, ale także intrygująca opowieść poprowadzona lekko i plastycznie kreśląca obrazy przed oczami czytelnika. Obrazy barwne, trójwymiarowe i skłaniające do zastanowienia się nad życiowymi priorytetami, codziennymi wyborami, relacjami, problemami i radościami dnia codziennego. Pełna emocji, różnego kalibru wydarzeń i przede wszystkim charakterystycznych bohaterów, których losy śledzi się z uwagą. http://wyczytane-ksiazki.blogspot.com/2021/07/zmysly-ilona-golebiewska.html

Czasem wydaje się, że człowiek ma wszystko to o czym marzył, a nawet więcej. Chwilo po prostu trwaj jak najdłużej, bo na co się skarżyć, jeśli tak wiele posiada się? Jakieś minusy są, nawet czasem dość mocno odczuwalne, lecz przecież życie to nie bajka? Jednak przeważa to, co dobre, co wydaje się spełnieniem marzeń, czego inni mogą zazdrościć, a co z resztą? Czy wypada narzekać, być niezadowolonym i próbować zawalczyć o to, czego się tak naprawdę pragnie? Piękna ona, utalentowana i szczęśliwa zakochana, z drugą połówką u boku. Przystojny on, odnoszący sukcesy i budzący w niej emocje, jakich nie powinien. Przed nią poukładana przyszłość i po prostu delektowanie się najsłodszymi życiowymi owocami. Ale Eliza ma wiele wątpliwości, nie kaprysi i nie szuka problemów na siłę, lecz dostrzega więcej, w końcu to jej życie, nie kogoś innego, lecz może faktycznie szuka dziury w całym zamiast się cieszyć? Odskocznią dla niej stanowi zespół, w którym jest wokalistką, tam czuje się na swoim miejscu, kocha muzykę i jest ona dla niej ważna. Natan także podziela jej fascynację muzyczną sceną i nie ukrywa, że dziewczyna mu się podoba. Ona jednak ma już przecież plany i to bardzo poważne, lecz także i wątpliwości. Czy ich spotkanie będzie miało ciąg dalszy? Podobno nie ma przypadków, lecz tych dwoje zdaje się zaprzeczać tej teorii, trudno im zapomnieć o sobie, zwłaszcza, że jak się okazuje stoją na rozdrożu. Kierunek, który obierają nie gwarantuje im niczego, poza tym, że chcą być ze sobą i po prostu czują, że to, coś więcej niż mogłoby zdawać się postronnym. Los jednak lubi bawić się ludźmi, dawać, odbierać, stawiać znaki zapytania i wystawiać na próbę. Elizę i Natana też nie oszczędza, zaufanie łatwo zawieść, podkopać i zniszczyć, zwłaszcza jeśli znajomość nie jest zbyt długa i ma się sekrety. Tych dwoje łączy tak dużo, ale rozdzielić mogą ich niedopowiedzenia i tajemnice. Czy uda im się ocalić to wyjątkowe uczucie, jakie przyszło niespodziewanie, zburzyło spokój, ale dało to, czego zawsze pragnęli? Miłość rzadko kiedy bywa prosta, nieskomplikowana, pozbawiona niepewności, ale zbyt często aż za bardzo chcemy uwierzyć w jej siłę i w ogóle w istnienie, tam gdzie jej nie ma lub po prostu nie była jedynie iluzją, aż nadto realną. Ilona Gołębiewska w swojej najnowszej książce pokazuje różne twarze uczuć, ukryte pod maskami, które niekiedy długo uważa się za prawdziwe oblicza. „Zmysły” to nie prosta opowieść, ukryte są w niej aż nadto rzeczywiste problemy, jakie przez otoczenie nie są zauważane, nawet sami bohaterowie dopiero po jakimś czasie są w stanie je zdefiniować i co ważniejsze w ogóle dostrzec. Pisarka umiejętnie połączyła dwie różnorodne osobowości oraz życiowe historie, jakie spotykają się w momencie, w jakim nie powinni nic z tego wyniknąć, bo i po co komplikować coś co jest dobre? No właśnie czy na pewno tak jest? Ile razy można dawać sobie szansę i komuś, kto składa tak piękne obietnice, lecz zbyt często je łamie? Pod pozorami jest tak wiele ukryte i Ilona Gołębiewska umiejętnie pokazuje to, co widzi tak niewielu. Gdzie więc jest miejsce dla miłości jeśli sprowadza ona na postacie tyle kłopotów? No właśnie w samym środku chaosu, gdzie tak mało jest pewnych elementów, a tak wiele jest przeciwko niej. Jeśli ryzykować to dla kogoś i czegoś co jest tego warte, gdzie czujemy, ze warto pokochać tego drugiego człowieka, chociaż dla innych to niewygodne i wygląda na czyste szaleństwo. Może to ostatnie właśnie otwiera oczy na to, co najważniejsze?

Życie Elizy jest dość poukładane. Pracuje w firmie swojego narzeczonego Roberta, z którym mieszka i planuje wspólną przyszłość. Kocha muzykę, a zespół, w którym gra zaczyna odnosić sukcesy. Powinna być szczęśliwa, zadowolona z własnego życia, jednak nie wszystko jest tak idealnie, jakby się wydawało. Mężczyzna ma coraz częściej pretensję o jej pasję, nie raz kłócą się o to, a on obraża się i nie odzywa się długi czas. Również w zespole są problemy, jeden z członków ma do kobiety pretensję o to, że za mało czasu poświęca na próby i nie zawsze jest gotowa na występ. Eliza jest tym wszystkim coraz bardziej przytłoczona, bierze na siebie za dużo, nie ma czasu na sen i odpoczynek. Po pewnym koncercie zespół postanawia jechać na wycieczkę, Eliza jednak nie może, obiecała Robertowi, że od razu wróci, że zdąży iść z nim na kolacje z jego rodzicami. Kobieta wynajmuje samochód i sama ma zamiar wrócić. Jednak po drodze spotyka same przeszkody, okazuje się, że droga jest zamknięta, a najszybciej będzie jechać przez las. Niestety będą już w lesie łapie gumę, a jej telefon nie ma zasięgu. Kobieta jest wściekła i rozżalona jednocześnie, wie, że nie zdąży na kolację, a jej narzeczony będzie wściekły. Na szczęście w lesie spotyka pewnego mężczyznę, który pomaga jej z wymianą koła, a później ona go podwozi. Wtedy jeszcze nie wie, że Natan wiele zmieni w jej życiu. Spotykają się ponownie i okazuje się, że łączy ich wspólna pasja – muzyka, on również należy do zespołu. Wspólnie spędzony czas ich zbliża, jednak ona ma niebawem zostać żoną innego. Czy Eliza i Robert będą dalej razem? Czy mężczyzna zacznie ją wspierać w spełnianiu jej marzeń? Kim stanie się dla Elizy Natan? Jakie tajemnice skrywa Robert? Według mnie historia jest ciekawa i wciągająca. Książkę czytało się dość szybko, a podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji. Akcja jest dość szybka, z ciekawymi zwrotami i zaskakującymi momentami (może nie ma ich wiele, a chwilami wiedziałam, co będzie dalej, jednak były również takie momenty, gdzie autorka mocno mnie zaskoczyła tym, co się działo). Bohaterowie są ciekawi, dość dobrze wykreowani i to zarówno ci pierwszoplanowi, jak i pozostali. Eliza jest młodą kobietą, która kocha muzykę i ma dość poukładane życie. Można stwierdzić, że nawet za bardzo, bo nie ma czasu na to, aby porządnie się wyspać czy wypocząć. Jest w związku, który zamiast ją „unosić”, podcina jej skrzydła (praktycznie od początku miałam wrażenie, że jej narzeczony robi wszystko tak, aby dla niego było dobrze, ma wiele wymagań, a od siebie daje bardzo mało). To bohaterka, z której decyzjami nie zawsze się zgadzałam, jednak polubiłam ją i liczyłam, że w końcu przejrzy na oczy i zacznie myśleć o sobie. O męskich bohaterach nie powiem wam za dużo, ponieważ opisując ich, musiałabym zdradzić za dużo z książki (nie da się inaczej, bez zdradzania co się działo, co doprowadziło do pewnych zachowań). Pozwolę sobie tylko stwierdzić, że Roberta zdecydowanie nie polubiłam i od początku myślałam, że patrzy tylko na siebie. Natomiast Natan jest bohaterem ciekawym, którego trzeba dobrze poznać, aby ocenić, w nim nic nie jest tak do końca wiadome. „Zmysły” to ciekawa książka, z której bohaterami miło spędziłam czas. Moim zdaniem warto po nią sięgnąć i z przyjemnością polecam. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/05/wydawnictwo-muza-ksiazka-pt-zmysy_31.html