Love on the Brain (okładka  miękka, wyd. 05.2023)

Bee w życiu kieruje się jedną zasadą: "Co zrobiłaby Maria Skłodowska-Curie?". bohaterka jest neurobiolożką🧬, a do tego dobrą - przez co dostaje szansę współpracy przy projekcie w NASA🔭. jednak bańka szczęścia pęka, kiedy okazuje się, że współpracować będzie z Levi'm, który zawsze żywił do niej urazę. gdy ich projekt zdaje się stać w miejscu, a Bee zaczyna podejrzewać Levi'ego o sabotaż, w jej głowie pojawia się pytanie: "Co zrobiłaby Maria?"🤔 ta książka jest idealnym połączeniem słodkości💗 oraz pikanterii🌶, z nutą komedii! fabuła rozwija się szybko, więc nie ma czasu na nudę, a ja przepadłam już od pierwszych stron😙 mimo, że Bee lubi wyciągać irracjonalne konkluzje i nie zawsze podejmuje rozsądne decyzje, pokochałam ją. właśnie za tą prawdziwość, za walkę o swoje i za to, że można utożsamić się z nią na podstawie doświadczeń jako kobiety. Levi stał się moim książkowym ulubieńcem - jest spełnieniem marzeń beznadziejnych romantyków💌. bardzo cieszę się, że w książce zostały poruszone problemy mniejszości w środowisku naukowym🧪, ogromnie doceniam to w książkach Ali Hazelwood✒️. muszę przyznać, że moim sercem równie mocno zawładnęły bohaterki drugoplanowe i ich związek. czarny humor🖤 Rocìo wpasował się idealnie w moje gusta, a jej sposób wyrażania emocji (chociażby zauroczenia), uważam za kompletnie czarujący.💗 niektórzy twierdzą, że humor autorki jest kiczowaty i "millenialski"🙄 - a ja wam powiem, że mają rację, ale właśnie on dodaje uroku książkom Hazelwood i wpasowuje się idealnie w klimat rom-comów✨😌. jeśli jeszcze się nie domyśliliście - ja absolutnie polecam i jestem mega wdzięczna, że mogę nazwać się ambasadorką tego tytułu🥹🫶. must read dla fanów komedii romantycznych, miłośników kotów oraz tych zafascynowanych nauką i kosmosem💗

Fajna książka dla osób interesujących się chemią itp ale to nie mój vibe

Spoko ale czegoś mi brakuje

Zrobiłam dnf

Twórczość Ali Hazelwood znam nie od dziś dlatego, gdy data premiery "Love on the Brain" ujrzała światło dzienne, wiedziałam, że będzie to jedna z książek, na które czekam w tym roku najbardziej. Teraz gdy jestem już po lekturze, mogę z czystym sumieniem powiedzieć, iż w dalszym ciągu jestem zauroczona twórczością kobiety, której pierwsza wydana w naszym kraju książka, czyli "The Love Hypothesis", wyrwała mnie w zeszłym roku z czytelniczego zastoju i przywróciła radość z czytania książek. "Love on the Brain" to kolejna publikacja, która pozwala czytelnikowi poznać środowisko naukowe, w którym kobiety pozostają niedoceniane, dyskryminowane i traktowane zdecydowanie gorzej od mężczyzn, tylko z powodu swojej płci. Dlatego jestem dumna z Ali Hazelwood, że zdecydowała się zwrócić uwagę na ten odwieczny problem, ponieważ uważam, że jeżeli coś jest ważne, należy mówić o tym głośno! Książka "Love on the Brain" opowiada historię Bee Königswasser, której idolką jest Maria Skłodowska-Curie. Właśnie dlatego Bee stara się żyć według jednej prostej zasady: rób to, co zrobiłaby Maria. Dzięki tej dywizie neurobiolożka jest w stanie podjąć każdą życiową decyzję i stawić czoła wszelkim problemom. Zarówno tym zawodowym, jak i osobistym. Bee powoli zaczyna tracić nadzieję na lepsze jutro, ponieważ po raz kolejny nie otrzymała dofinansowania swoich badań. Jej kariera utkwiła w martwym punkcie, a w dotychczasowym miejscu pracy musi użerać się z seksistowskim przełożonym. Właśnie wtedy kobieta otrzymuje propozycję współpracy z NASA. Jest przekonana, iż złapała Pana Boga za nogi, ale okazuje się, że przyjęcie oferty wiąże się z koniecznością bliskiej współpracy z Levim Wardem. Wysokim i atrakcyjnym mężczyzną z przepięknymi zielonymi oczami, z którym łączy ją burzliwa przeszłość. Jaka? Otóż na studiach doktoranckich Levi traktował Bee jak zło konieczne i bardzo wyraźnie sygnalizował, że jej nie cierpi. Czy zatem Bee i Levi będą umieli znaleźć wspólny język i dadzą radę zarządzać wspólnym projektem? Czy zdeklarowani arcywrogowie niespodziewanie staną się sprzymierzeńcami, którzy będą wspierać się na każdym kroku? Odpowiedzi na te pytania otrzymacie, sięgając po "Love on the Brain" autorstwa Ali Hazelwood. Muszę przyznać, że autorka stworzyła lekką i urokliwą historię, pełną ciekawostek, informacji oraz zagadnień związanych ze środowiskiem naukowym, w którym pracują główni bohaterowie. Ali Hazelwood umiejętnie wplotła w nią wiele zabawnych dialogów i romantycznych momentów, które sprawiają, że książkę czyta się z zainteresowaniem, a kolejne strony dosłownie przewracają się same. Na pochwałę zasługuje również kreacja bohaterów. Zarówno głównych, jak i tych drugoplanowych. Bee dała się poznać czytelnikom jako osoba wrażliwa, ambitna i piekielnie inteligentna, której z powodu życiowych doświadczeń brakowało trochę pewności siebie. Natomiast Levi, mimo że w niektórych momentach sprawia wrażenie niezwykle oschłego i wycofanego, w rzeczywistości jest bardzo ciepłym i troskliwym mężczyzną, którego niejedna kobieta pragnęłaby zaprosić do swojego życia. Na uwagę zasługują również liczni współpracownicy oraz zwierzęta, którzy są nieodzownym elementem tej historii, ale nie będę się na ich temat rozpisywać, aby nie psuć Wam radości z czytania. Muszę zaznaczyć, że również bardzo podobał mi się wątek wpływu mediów społecznościowych na dzisiejszy świat i chociaż nie jestem fanką aplikacji z niebieskim ptaszkiem, przyznaję, że czytałam te fragmenty powieści z wielkim entuzjazmem. Dlatego, jeżeli jeszcze nie mieliście okazji zapoznać się z książką "Love on the Brain" serdecznie Was do tego zachęcam. Gwarantuję, że nie będzie to strata czasu.

"Nie musisz nawet przyznawać sama przed sobą, że mnie kochasz, bo ja kocham cię za nas dwoje." Zdarza się, że robię reread czegoś, co czytałam wcześniej w oryginale i tak właśnie było z książką "Love on the brain" Ali Hazelwood. Moje przemyślenia? Spodobało mi się bardziej, niż za pierwszym razem! Autorka pisze powieści i nowele, których bohaterowie poruszają się po świecie nauki, badań, uniwersytetów, odkryć i wynalazków. Już sama ta tematyka zachęca do sięgnięcia po jej pozycje, bo jest szalenie interesująca i rzadko wykorzystywana w romansach. W "Love on the brain" poznajemy szaloną Bee- neurobiolożkę, która otrzymuje szansę pracy dla NASA. To spełnienie jej marzeń i duży sukces, zważywszy, że kobiety w jej środowisku rzadko są odpowiednio doceniane. Niestety, okazuje się, że Bee będzie musiała współpracować z Levim - facetem, który nienawidził jej przez cały okres studiów, nie wiadomo z jakiego powodu. Mimo to, Bee nie zamierza unosić się honorem i próbuje zachowywać się profesjonalnie. Niestety, nic nie idzie zgodnie z planem. Brakuje sprzętu, projekt stoi w miejscu, a wszystko wskazuje na to, że to Levi macza palce we wszystkim, co złego się dzieje. Tylko czy aby na pewno? A może nic nie jest takie, jak mogłoby się wydawać? Tak mi się ta książka podobała, że aż nie wiem, od czego zacząć! Może od tego, co jest już na pierwszej stronie, czyli wątek Marii Skłodowskiej-Curie! Ja wiem, że to chyba cecha Polaków, że bardzo się jarają, jak tylko ktoś wspomni o słynnym rodaku, ale nic na to nie poradzę! Zwłaszcza, że Maria okazała się tu być bardzo ważną postacią, wręcz jedną z głównych bohaterek, choć tylko platonicznie. Inną ciekawą kobiecą postacią była asystentka Bee! Bardzo barwnie zbudowana, dziwnie świetna i uroczo zabawna, chciałabym ją poznać w realu, chociaż pewnie czułabym w jej obecności ziarenko niepokoju. O Levim nie ma się co rozpisywać- kolejny idealny facet dołączający do listy moich książkowych mężów. Może nieco nieśmiały, ale nie w każdej sytuacji. Bee również skradła moje serce, i myślę, że wiele czytelniczek znajdzie w niej cząstkę siebie, bo była tak bardzo normalna, a przy tym genialna! Cudowna, wrażliwa kobieta, z jednej strony przestraszona i niepewna, a z drugiej odważna i pracowita. Kiedy dorosnę, chcę być jak Bee! Wątek romantyczny tutaj to lekki slow burn, jeśli czytaliście "The love hypothesis", to możecie spodziewać się czegoś podobnego, ale jednocześnie absolutnie wyjątkowego. Nie zabraknie tu również humoru i chemii między bohaterami, a nawet wątku lekko sensacyjnego! Tutaj również ukłony w stronę tłumacza- świetna robota, a sam fakt, że ponowne przeczytanie tego po polsku spodobało mi się bardziej, niż pierwszy raz w oryginale, też o czymś świadczy. Uwielbiam w tej książce wszystko i bardzo Wam ją polecam! 9/10 P.S. Podczas czytania wiadomości Ćmaka, zaczynającej się od słów "wiem, jak pachnie" prawie się popłakałam!

„Co zrobiłaby Maria Skłodowska — Curie?”
To pytanie zadaje sobie nasza główna bohaterka, w każdej trudnej sytuacji. Bee jest przebojową i świetnie wykształconą kobietą, którą razi umniejszanie osiągnięć kobiet. Jej kariera nieco zwolniła, jednak staje przed olbrzymią szansą. Jest jednak mały problem, jej partnerem miałby być Levi Ward — mężczyzna, którego nie znosi. A on nie znosi jej. Czy Maria zrezygnowałaby z czegoś wielkiego z powodu jakiegoś zakompleksionego wroga? Oczywiście, że nie, więc Bee przenosi się do Hudson, a siedziba NASA staje się jej drugim domem.
Dla Bee projekt jest wielką szansą, dlatego skłonna jest ignorować Leviego, jednak na każdym kroku coś idzie nie tak, a sprawy nie ułatwia wyimaginowany kot.
„Love on the brain” to przyjemna książka na wieczór. Czyta się ją szybko. Będą momenty, które nas rozbawią. I zażenują. Idealna pozycja na lato.
Spędziłam z nią miło czas, jednak zawiodło mnie to, że autorka powieliła dokładnie taki sam schemat, jaki zastosowała w „The Love Hypothesis”. I nie chodzi mi o sam wątek „enemies” to lovers, a o to, jak potoczyły się losy naszych bohaterów.
Polubiłam Bee i Leviego. Obydwoje byli dla mnie ciekawymi postaciami, które wiele w sobie tłumiły. Chociaż na pierwszy rzut oka, wszystko ich dzieliło, to tak naprawdę byli do siebie bardzo podobni.
Postacie drugoplanowe też mają swoje pięć minut i wątek z jedną z nich mnie zaskoczył.
Uroku tej historii dodaje polski akcent, a mianowicie słabość Bee do Marii Skłodowskiej — Curie.
Jest też coś, do czego muszę się przyczepić, bo nie byłabym sobą. Opisy scen łóżkowych. Już w „The Love Hypothesis” czułam się zażenowana, podczas czytania scen zbliżeń bohaterów i tu jest dokładnie to samo. Nie wiem, czy w oryginale te sceny też są tak dziwne i niezręczne, czy to może wina tłumaczenia, ale jestem na nie.
Obie książki Ali Hazelwood to hity Tik Toka, które podbijają serca czytelników na całym świecie. Ja podchodzę do nich nieco ostrożnie. Owszem, przeczytałam obie. Spędziłam z nimi fajnie czas, trochę się pośmiałam, ale szczerze mówiąc, nie rozumiem ich fenomenu. Chociaż może jest nim to, że opisują bohaterki, które nie dają się zdominować w świecie naukowców.

Bee jest młodą neurobiolożką, która dostaje szansę od życia na poprowadzenie projektu, o którym nie jeden neurobiolog może sobie pomarzyć. Okazja jak nie z tej ziemi, jedyną skazą w tym całym projekcie, jest osoba, z która Bee musi współpracować. Levi jako jedyny wydaje się nie znosić naszej uroczej bohaterki, jego zachowanie jasno wskazuje na brak sympatii względem Bee, a może……. może jednak nie taki diabeł straszny? Może Levi Wardem nie ma serca z kamienia i w głębi jest kimś, kto jako jedyny będzie dbał o dobro naszej bohaterki podczas trudności napotykanych przy tworzeniu projektu? Autorka po raz kolejny stworzyła historię z humorem przeplatanym z nauką. Historia Bree i Leviego jest zabawna i świeża, jeżeli chodzi o naukowy aspekt, mam jednak wrażenie, że schemat się powtarza, zachowanie głównych bohaterów było mocno zbliżone do zachowania Olive i Adam z „The Love Hypothesis”, jednak nie przeszkadzało mi to w cieszeniu się lekturą. „Love on the Brain” jest przyjemną lekturą, która potrafi nas odmóżdżyć po ciężkim dniu, historię czyta się szybko, z przyjemnością przerzucając kolejne strony, dlatego czekam, aż pojawi się więcej pozycji autorki, jestem ciekawa czy zaskoczy nas kolejną historią związaną ze światem naukowców.

Love on the Brain. Przyznam szczerze na początku w ogóle mi się nie spodobała, kilka pierwszych rozdziałów totalnie mnie zanudziły, ale nim dalej tym moje nastawienie do tej książki zmieniło się. Pokochałam Bee i jej poczucie humory. Więc nie zniechęcajcie się od razu, bo może tak jak mi spodoba się i wam. Bee to odważna i silna kobieta z bagażem doświadczeń w życiu prywatnym jak i zawodowym. Natomiast Levi jest wręcz idealny. Ich relacja zaczyna się jeszcze na studiach doktoranckich, gdzie wszyscy myślą że Levi nienawidzi Bee. A tak naprawdę jest w niej zakochany od lat. Po latach (według Bee) nienawiść do siebie się utrzymuje. Więc w książce przedstawiony jest motyw hate-love (jeden z moich ulubionych motywów). Uwielbiam to jak Levi troszczy się o Bee, dzieli się z nią weganiskim jedzeniem, żeby nie musiała jeść mrożonek. Walczy o to żeby razem mogli kontynuować projekt. W książce jest też przedstawione taktowanie kobiet w świecie inżynierów. Stereotypy, tak jak kobiety są niedoceniane w tym świecie. W książce jest to przedstawione trochę z humorem, z niektórych nazw płakałam ze śmiechu np, „Parówkowe Party”, „Parówkowe Poręcznie”, czyli jak masz poparcie jednego faceta to jest większa szansa na poparcie reszty.

am mieszane uczucia do tej książki. Mamy tu dwoje naukowców, którzy od lat nie pałają do siebie sympatią. On, to oczywiście prawdziwe ciacho, bóg w ludzkiej postaci. Ona, dość, nazwijmy to – charakterystyczna. Obydwoje oczywiście genialni. I jako postacie książkowe dość dobrze zarysowani. Z przeszłością, swoimi traumami i tajemnicami, wadami i zaletami. Historia zaczyna sie w momencie, gdy ta dwójka musi zacząc ze sobą współpracować przy ważnym projekcie naukowym. Przyznam szczerze, że przez pierwsze 60 stron bardzo się irytowałam. Zachowanie bohaterów było dla mnie absurdalne i naprawdę miałam ochotę rzucić tę książkę w kąt. Potem było nieco lepiej, choć już od pierwszych stron przypuszczałam, jak potoczy się historia i co dokładnie się wydarzy. Pod tym względem książka jest bardzo przewidywalna i schematyczna. Nie trzyma w napięciu. Owszem, dobrze się ją czyta, jest całkiem dobrą rozrywką, jednak brakło mi w niej czegoś. Jakiegoś elementu zaskoczenia. Niepewności. Pełnego napięcia oczekiwania. Tu niestety nic takiego nie dostałam. Podsumowując, to naprawdę dobra rozrywka dla niewymagającego czytelnika. A ja chyba miałam względem niej zbyt wysokie oczekiwania i dlatego się rozczarowałam. Mimo to i tak poleca..