Ktoś mi bliski (okładka  miękka, wyd. 11.2023)

Wzruszająca, tajemnicza i zaskakująca, polecam

Świetna książka

Ilona Gołębiewska po raz kolejny zabrała mnie w cudowną podróż. Ta książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie i otuliła niczym ciepły kocyk w zimowy wieczór. Po raz kolejny się nie zawiodłam. „(…) mama zbierała różne przedmioty, sporo też ich miała po dziadkach. Zawsze nam mówiła, że są odbiciem ludzkiej duszy. Bo jednak trzeba mieć w sobie coś, co każe nam się zatrzymać, przyjrzeć na przykład pięknej pozytywce i poruszy w nas jakąś czułą strunę, skłaniającą , by ją ze sobą zabrać. I ja się z tym zgadzam.” Książka skradła moje serce. Uwielbiam sklepy ze starymi przedmiotami, którym nadano drugie życie. Niestety coraz mniej jest takich rzeczy, bowiem światem zawładnęły chińskie masówki. „Teraz żyjemy w świecie instant, wszystko ma być na już, na szybko i ma być tego dużo. Wygląda na to, że ta ideologia weszła do świata mody, biznesu, przetwórstwa. Produkuje się dużo ze słabych materiałów, ale za niewielką cenę. Tyle że ile taka rzecz może przetrwać? Rok? Kilka miesięcy? A potem ją wyrzucamy.” Ale na szczęście są miejsca, gdzie takie cudeńka można kupić i istnieją ludzie, którzy doceniają prawdziwą sztukę. Taki właśnie sklep Fortuna Vintage, prowadzą dwie siostry Zoja i Lena na warszawskiej Pradze. Obie siostry skończyły uczelnie na wydziale artystycznym. Lena zajmuje się fotografią. Zoja maluje przepiękne obrazy. Sklep zaś stworzyły z miłości i pasji i daje się to odczuć na każdym kroku. „Miała nadzieję, że każda rzecz z ich sklepu trafi w dobre ręce. Wierzyła w to, że mają one w sobie pewną energię, którą przekazują kolejnemu właścicielowi. Oraz w to, że konkretna osoba przyciąga daną rzecz. Nieraz na jej oczach widziała jak dzieje się magia.” Pewnego dnia do sklepu przychodzi starszy mężczyzna. Trochę tajemniczy, ale niezwykle kulturalny. Przynosi kuferek z różnymi rzeczami i prosi, by część pieniędzy ze sprzedaży przeznaczyły na schronisko dla zwierząt. Drugą część dla siebie. On z tego nie chce nic, bo ponoć i tak te przedmioty miały trafić na śmietnik, a on nie miał serca ich wyrzucać, bo również ma ogromny sentyment do takich rzeczy, a przy okazji może jeszcze pomóc zwierzakom. Dziewczyny się zgodziły, oczarowane tym co krył kuferek oraz postawą Stryjewskiego. „Jak to się mówi, znajdź w życiu dobrą pasję i podążaj za nią, to nie przepracujesz ani jednego dnia. Pasja to taka praca, ale z większą radością.” Na dnie kuferka znajdują przepiękny, szmaragdowy medalion. Nie znając wartości udają się do jubilera, który zgadza się dowiedzieć czegoś więcej na jego temat. Czy jest to on produkcji polskiej czy zagranicznej? Podejmuje się również zadania, by wycenić jego wartość. Przy okazji informuje siostry, że w środku medalionu ukryte jest zdjęcie mężczyzny. Zoja i Lena postanawiają zrobić zdjęcie które zamieszczają na stronie internetowej. Mają nadzieję, że być może ktoś będzie wiedział coś więcej na temat medalionu i mężczyzny ze zdjęcia. Niespodziewanie odzywa się do nich wnuczek Celiny Horn, który twierdzi, że medalion należał do jej babci i zna ona mężczyznę z fotografii. Co wyniknie z tej historii? Kim jest tajemniczy mężczyzna i jakim cudem medalion znalazł się u Stryjewskiego? Jakie tajemnice skrywa przeszłość i dlaczego Celina to ukrywała przed wszystkimi? O tym oczywiście musicie przeczytać, bowiem ta historia mocno chwyta za serce i jest bardzo wzruszająca. Ponadto jest tak pięknie napisana, że Ciężków wam będzie odłożyć książkę na potem. „Moja mama zawsze mówiła, że człowiek sam w życiu wiele nie zrobi. Ale jak ma obok przyjaciół, to już może niemal wszystko.” W dodatku Celina jest tak wspaniałą, serdeczną, ciepłą i uczynną osobą, która wnosi mnóstwo radości w życie wielu osób, mimo iż los nie był dla niej łaskawy. Najpierw historia sprzed lat, która sprawiła, że musiała zacząć żyć na nowo. Później strata ukochanego męża i syna. To wszystko potrafi człowieka załamać. Ona zaś znalazła w sobie mnóstwo siły i energii, której nie raz zazdrości jej wnuczek Jakub, że mając tyle lat można góry przenosić. Ale mając wokół siebie tyle wspaniałych osób, szczególnie dzieci w fundacji, które mimo swoich chorób pokazują, że warto walczyć o życie i nie wolno się poddawać. Również Celina jest przykładem na to, że życie jest jedno i trzeba z niego korzystać każdego dnia. Ta historia mimo iż nie jest do końca obsypana cukierkami i słodka jak lukier, bo niestety ma też i smutne momenty, tak jak w życiu. Czasami doświadczamy gorzkiego smaku losu. Lecz mimo tych gorzkich nut goryczy, powieść jest wręcz wspaniała, a to za sprawą bohaterów, którzy wnoszą do niej mnóstwo ciepła i życzliwości. W dodatku większość scen jest wypełniona zapachem i okraszona smakiem, pysznych tortów z pracowni „Tortownia”, którą prowadzi Bożenka, synowa Celiny. To ona osładzała, te najtrudniejsze momenty. Takiej książki mi było potrzeba. Spędziłam z nią cudowne chwile i polecam całym sercem. Jest idealna na zimowe wieczory dla wszystkich, którzy pragną oderwać się od codzienności i spotkać ludzi, którzy są bardzo serdeczni.

Okładka książki jest utrzymana w stylu wydawanych poprzednio tytułów od autorki. Widzimy kobietę i mężczyznę, którzy się obejmują. Okładka w dotyku jest satynowa, posiada skrzydełka, które dodatkowo chronią ja przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytacie kilka słów o autorce, a na drugim zobaczycie okładki jej poprzednich powieści. Stronice są kremowe, czcionka wystarczająca dla oka, marginesy i odstępy między wersami zostały zachowane. Literówek brak. W środku jest pięknie ozdobiona różnymi wzorkami płatków śniegu. Co oczywiste jest dużym plusem do całości. Podzielona została na rozdziały. Akurat miałam tę przyjemność dostać książkę miesiąc temu, niecały tydzień przed targami książki w Krakowie, więc pojechała ze mną na to spotkanie. Cieszyłam się niesamowicie, ponieważ to było nasze drugie z rzędu, na żywo spotkanie, gdzie można było wymienić kilka zdań ze sobą, a i zrobić zdjęcie. Lubię książki autorki przez wzgląd na niezwykle barwne opisy, które i tutaj się pojawiły. Mimo tego, że książka jest zwyczajna, opowiada o problemach takich jak nasze, to jednocześnie jest tak świetna, że nie sposób się od niej oderwać. Co ważne, podejmuje się niejednokrotnie tematów dosyć ważnych, w naszym życiu. Mamy przepiękną tajemnicę z przeszłości, która roztapia najbardziej zatwardziałe serca. Czułam się niezwykle wzruszona, czytając tę historię, a już w szczególności będąc przy jej końcu. Wzbudziła we mnie wiele emocji, a szczególnie oprócz wzruszenia smutek, ale i radość. Żal, ale i nadzieję. Sprawiła, że musiałam na chwilę się zatrzymać, by zastanowić się nad własnym życiem, by móc znów powrócić do lektury. Autorka podejmuje się wielu tematów, ale w szczególności mamy tutaj rolę emocji i relacji, przyjaźni, miłości... Nawet takiej, która... przetrwała lata. Długie lata. Cieszę się, że mogę dostać tak pięknie napisaną opowieść, bez scen +18, w których ta zwykła szara codzienność dominuje i jest ona normalna, bez zbędnych ceregieli i cudów na kiju. Zwykła opowieść, a jednocześnie piękna. Mamy tutaj dwie siostry jako główne bohaterki oraz później panią Celinę, która gra pierwsze skrzypce, ze względu na swoją przeszłość. Podoba mi się taki zabieg powrotu do przeszłości, takie wątki zawsze ciekawiły mnie niesamowicie, a autorka ma talent do takich spraw, ich opisywania. Większość postaci polubiłam bardziej, ale może do nikogo nie przywiązałam się tak, jak właśnie do pani Celiny, która miała swoje tajemnice... Do których musiała wrócić, chciała... To było piękne. Sięgając po książki Ilony Gołębiewskiej, zawsze dostaniecie ciekawie wykreowanych bohaterów, którzy będą różnić się od siebie, co więcej, można powiedzieć, że co po niektórzy są nietuzinkowi... Niemniej jednak różnią się od siebie i większości zdobędą Waszą sympatię. Nie są płascy i stworzeni na jedno kopyto. Akcja ma odpowiednie tempo, które raz przyspiesza, a raz spowalnia. Nie mam żadnych zarzutów, jestem bardzo zadowolona z kolejnego spotkania z książką pisarki. Są to zwykle, a jednak dające do myślenia opowieści, z wartościami, o jakich warto pamiętać w swoim codziennym życiu! Już nie mogę się doczekać kolejnych historii, które z pewnością, spodobają mi się. Polecam z całego serca wszystkim, którzy lubią powieści obyczajowe, z nutką romansu i tajemnicy z przeszłości. Jeśli nie mieliście okazji jeszcze zapoznać się z twórczością autorki, koniecznie nadrabiajcie, bo warto!

Zoja I Lena to siostry ,które od dziecka przejawiały zdolności artystyczne. Swoją przyszłość związaływły włśnie ze sztuką.Zoja maluje obrazy ,a Lena zajmuje się fotografią i grafiką.Po studiach zostały w Warszawie, gdzie wynajmują mieszkanie wraz z przyjacielem.Miłość sióstr do starych przedmiotów zaowocowała otwarciem sklepiku z rzeczami Vintage.I choć są zapracowane to szczęśliwe z powodu dobrze prosperującego biznesu. Pewnego dnia w ich sklepie pojawia się mężczyzna, który przekazuje siostrą kufer z rzeczami znalezionymi w zakupionym przez niego domu.Pośród wielu ofiarowanych rzeczy, uwagę sióstr zwraca medalion z szmaragdem i zdjęciem mężczyzny w środku.Dziewczyny postanowiły umieścić zdjecie podarowanych rzeczy swoim sklepowym profilu.Liczą ,że uda im się odkryć tajemnice medalionu ,której są ogromnie ciekawe.... ,,Ktoś mi bliski ,, to życiowa powieść o rozterkach ,kłopotach i problemach dnia codziennego i stawianiu im czoła,ale także o sukcesach i radościach. Historia o pasji I miłości do sztuki.Sile i determinacji w dążeniu do obranego celu. Spełnianiu swoich marzeń i robieniu w życiu tego co się kocha,czerpania z tego radości i satysfakcji.Pełna ciepłych relacji rodzinnych ,siostrzanej miłości i przyjaźni.O wsparciu,pomocy zrozumieniu ,zwyczajnej ludzkiej życzliwości I dobroci. Historia o potrzebie zaznania szczęścia, bliskości, bezpieczeństwa, miłości I posiadania przy swoim boku bratniej duszy.O noszeniu w sercu przez lata wielu niezagojonych ran.Zmaganiu się z tęsknotą, bólem I cierpieniem.Znalezieniu ukojenia w bezinteresownej pomocy innym i czerpaniu z niej szczęścia i radości.Pełna tajemnic I sekretów, które powoli ujrzą światło dzienne. O przypadkowym spotkaniu, które owocuje nawiązaniem bliskiej znajomości,budowaniu relacji ,zaufania I rodzącego się uczucia. Historia o życiowych doświadczeniach, zachodzacych zmianach i powrotach do przeszłości.O szansie na nowy początek i nowe życie.....Pokazująca, że bez względu na wszystko nie wolno tracić nadzieji...... Z twórczością autorki miałam już okazję się spotkać więc z ogromną przyjemnością sięgnęłam I po tą historię. Autorka stworzyła niezwykle emocjonalną powieść, napisaną bardzo przyjemnym w odbiorze stylem. Świetnie poprowadzona fabuła wciągnęła mnie już od pierwszych stron I sprawiła, że nie mogłam się od niej oderwać. Każda kolejna przewrócona strona to niesamowicie spędzony czas.Przedstawiona bardzo szczegółowo i I dopracowana w każdym szczególe.Akcja powieści toczy się naturalnie I swoim tempem.Bohaterowie bardzo dobrze wykreowani tacy prawdziwi i autentyczni.Choć każdy z nich inny to dostarczający wielu wrażeń I których nie sposób nie polubić.A ich losy śledziłam z wielkim zaciekawieniem. Odkrywanie tajemnic I sekretów w tej powieści było niesamowicie wciągające i intrygujące. Ciepła,wartościowa i klimatyczna powieść ,z której dobro wypływa na każdej stronie.Historia ,która dostarczy wielu emocji I wrażeń.Niejednokrotnie zaskoczy spowoduje łzy wzruszenia ,ale także skłoni do chwili refleksji i przemyśleń. Bardzo lubię czytać takie powieści, a poznawanie tej historii było przyjemnością.

RECENZJA  „KTOŚ MI BLISKI” AUTOR: ILONA GOŁĘBIEWSKA  WYDAWNICTWO: MUZA  „Wspomnienia i myśli starzeją się tak jak ludzie. Ale niektóre myśli nigdy nie mogą się starzeć, a niektóre wspomnienia nigdy nie znikną”.                                                       Haruki Murakiami „Ktoś mi bliski” to przepiękna, wzruszająca, pełna ciepła, zaskakująca historia, która oplata lawiną emocji. Emocje, uczucia, ciepło dosłownie wylewają się z kartek tej książki.  Pełna pasji, nadziei, tajemnic, prawdziwych przyjaźni, miłości, radości, szczęścia, dobrych ludzi, ale również skrywanych tajemnic, uczuć, żalu i smutku.  Wielowątkowa, wciągająca, pełna tajemnic fabuła, w której przeszłość, łączy się z teraźniejszością.  Autorka powoli odkrywa tajemnice z przeszłości, łączy ze sobą watki, które w zaskakujący sposób tworzą jeden obraz. Pokazuje, że los stawia w naszym życiu ludzi, którzy wnoszą do niego wiele dobra. Autorka pokazuje,  że pomimo dotkliwych stratach i tego, że trudno sobie z nimi poradzić, trzeba ruszać dalej i cieszyć się życiem.  Po raz kolejny jestem oczarowana piórem i stworzoną przez autorkę opowieścią. To była niezapomniana podróż, którą razem z bohaterami tej książki przeżyłam. Książka dopracowana w każdym detalu.  Bohaterowie naprawdę świetnie wykreowani, barwni, pełni pasji, różnorodni, zwyczajni, a zarazem wyjątkowi ludzie o gołębich sercach.  Ja chciałabym otaczać się takimi ludźmi.  „Zawsze mnie zadziwia, że życie jest takie zaskakujące. Przekonałam się o tym już chyba z milion razy, ale za każdym kolejnym jestem tak samo zdziwiona”. Zoja i Lena Wiśniewskie prowadzą klimatyczny sklepik Fortuna Vintage, w którym sprzedają niepowtarzalne, rzeczy z drugiej ręki. Obie spełniają się w tym co robią. Mimi różnych przeciwności z powodzeniem szły przez życie.  Pewno dnia dostają pełen kufer skarbów.  Tajemniczy kufer, medalion, który kryje za sobą wzruszająca tajemnicę i los, który połączy ze sobą kilka osób.  -Czy uda się rozwiązać tajemnice medaliona ze szmaragdem?  -Czy Celina odnajdzie Stanisława i uzyska odpowiedzi na dręczące ją pytania? -Co skrywa się za tajemnicą z przeszłości?  -Czy Zoja i Lena znajdą miłość?  Polecam 

@bookstagramzan "MEDALION ZE SZMARAGDEM. TAJEMNICA SPRZED LAT. I NIEZWYKŁE MIEJSCE, GDZIE MOŻNA SPOTKAĆ MIŁOŚĆ" Co skrywa w sobie najnowsza książka Ilony Gołębiewskiej? Piękna okładka z zimowym motywem, a w samym centrum dwoje zakochanych. Czy można spodziewać się czegoś innego, gdy przejdziemy do czytania? Absolutnie NIE. KTOŚ MI BLISKI to historia o miłości, ale nie tylko. Skrywa sporo tajemnic, jest zaskakująca, wzruszająca, a przede wszystkim piękna. Wszystko dzieje się w Warszawie zimową aurą. Poznajemy Lenę i Zoję. Dziewczyny są siostrami, które prowadzą sklep ze starymi rzeczami "z drugiej ręki". W sklepie każdy znajduje coś dla siebie, a pewnego razu pojawia się mężczyzna z pudłem pełnym skarbów i składa siostrom niecodzienną propozycję. Pomiędzy tymi rzeczami skrywa się medalion, który jest dla wszystkich dużą zagadką. Od tego momentu poznajemy również Celinę Horn i jej rodzinę. To starsza kobieta, która przeżyła nie jeden ból, nie jedną stratę w najbliższych jej osobach. Kobieta, niczym medalion skrywa w sobie pewną tajemnicę. Do czego to wszystko zaprowadzi? Osobiście jestem zachwycona opowieścią, jaką dała mi książka. Idealnie wpasowała się w klimat świąteczno-zimowy. Bardzo przyjemnie się czytało. Pióro autorki znam z kilku wcześniejszych książek, dlatego wiedziałam, że spędzę miło czas z lekturą. Nie pomyliłam się. Sklep Fortuna Vintage opisany w książce, to moje klimaty. Sama lubię spacerować i odkrywać takie sklepy. A największą radość sprawia mi nabycie starego wazonu, czy filiżanki (mam już kilkanaście takich zdobyczy ☺️) Kiedy czytałam historię Celiny, myślałam, że zawsze chciałam mieć taką babcię. To cudowna osoba, bardzo ciepła i kochana. Medalion opisywany w książce ma nie tylko ciekawą historię, ale również sprawił, że Zoja znalazła swoją miłość, rozwiązał zagadkę i uszczęśliwił Celinę. Poza tym zjednoczył ze sobą kilkoro wcześniej obcych dla siebie ludzi. Pomysł pani Ilony na stworzenie tej książki jest niesamowicie ciekawy, wart polecenia. Mogą przeczytać ją nastolatkowie, jak i starsi. Każdy z bohaterów ma swój własny charakter, dzięki czemu bardzo łatwo było sobie wyobrazić wydarzenia, oraz osoby. Książka KTOŚ MI BLISKI na pewno na długo zostanie w mojej pamięci i ma swoje honorowe miejsce na półce 🙂 Bardzo polecam!

"Ktoś mi bliski" to najnowsza książka Ilony Gołębiewskiej. Została ona osadzona w ziemowej scenerii i owiana nutką atmosfery świąt. Poznajemy tu dwie historie - sióstr Zoji i Leny oraz seniorki Celiny. Chociaż wydają się być odrębne to jednak z czasem, coś je połączy. Jest takie miejsce w Warszawie, które otula ciepłem, mimo iż gwar z niego dobiegający słychać na całej ulicy. To sklepik Zoi i Leny cieszy się taką popularnością. Dziewczyny włożyły w niego całe swoje serca, tak samo włożyły je w rzeczy, jakie tu sprzedają. A jest ich dużo. Są różnorodne, chociaż mają jedną wspólną cechę - są z drugiej ręki. Siostry dają im nowe życie. Sprawiają, że historia tych pamiątek nie kończy się u nich w sklepie, ale ma możliwość, by toczyć się dalej. Pewnego dnia, w ich ręce trafia prawdziwy skarb. Nawet nie przypuszczają, jak wielką skrywa on tajemnicę. Ale są też takie miejsce w Warszawie, gdzie mimo ciągłej walki, nie zawsze gości radość. To dziecięce oddziały szpitalne, które wspiera fundacja "Przy wspólnym stole". Właśnie w niej swoje miejsce i powołanie do niesienia pomocy odnalazła Celina. Seniorka kilka lat temu straciła najbliże swojemu sercu osoby. Teraz synowa i wnuk stanowią jej rodzinę, za którą wskoczyłaby w ogień. Jednak kobieta skrywa przed nimi wiele tajemnic. Jej przeszłość jest wielką zagadką i kiedy zaczyna pukać do jej drzwi, wszelkie sekrety zaczynają ujrzewać światło dzienne. A wszystko przez stary medalion, który przez przypadek trafa w ręce Zoi Leny. To on kryje w sobie piękną, ale też bolesną historię.... Jesteście jej ciekawi? "Ktoś mi bliski" to książka niezwykle tajemnicza i niezwykle wzruszająca. Nie ma tu też czasu na nudę. Fabuła wciąga od pierwszych stron, a sekrety jakie kryją się na kartach tej powieści, sprawiają, że nie można oderwać się od lektury. Autorka, jak zawsze, podarowała nam książkę pełną przyjaźni, miłości i serdeczności. Oczarowała słowem, zachwyciła plastycznymi opisami. Pozwoliła na chwilę się zatrzymać i pogrążyć się w zadumie nad tym, co naprawdę ważne. "Ktoś mi bliski" to powieść, która mnie oczarowała. Zachwyciła swoją naturalnością, zaskoczyła i wzruszyła. Mimo swojej delikatności i subtelności, wywołała ogrom emocji. Serdecznie polecam ❤️

Autorka zaprasza nas to niezwykłego antykwariatu Fortuna Vinatege, prowadzonego przez dwie siostry, Lenę i Zoję. Obie mają dusze artystyczne, skończyły akademię sztuk pięknych choć każda w innej dziedzinie. Łączy je pasja i miłość do piękna, które pokazują nie tylko w swoich pracach, ale i prowadzonym sklepie z używanymi acz pięknymi rzeczami. Gdy do ich antykwariatu trafia piękny naszyjnik ze szmaragdem, ich drogi przecinają się z życiem Celiny. Emerytowana nauczycielka, która swoją codzienność dzieli na pomoc synowej i wnukowi oraz aktywnym udzielaniu się w fundacji. Przeszłość Cecylii związana jest z tajemniczym naszyjnikiem, który trafił w ręce młodych artystek. Jak spotkanie kobiet wpłynie na ich dalsze losy?  Zoja i Lena są idealnym przykładem jak prowadzić szczęśliwe życie. Czy nie ma w nim miejsca na porażki? Oczywiście, że jest, ale one każda z nich obracają na swoją korzyść, a przynajmniej próbują znaleźć plusy każdej z nich. To pełne pasji i uroku młode kobiety, które łączy wyjątkowa siostrzana więź i życiową pasja, której nie tylko poświęcają życie, ale to ona jest ich celem a zarazem środkiem do niego. To inteligentne, pełne empatii kobiety, które każdy z nas chciałby mieć za przyjaciółki.  Autorka w tej pięknej historii łączy losy nie tylko różnych osób, ale i pokoleń, pokazując ich przeszłość, która często naznaczona jest bólem i cierpieniem. To opowieść o tym, jak los bywa przewrotny, a ludzkie losy często są zależne od innych, o tym jak w tym wszystkim ważna jest rodzina i osoby bliskie naszemu sercu. To niezwykle mądra opowieść, którą czytałam z nieskrywaną ciekawością. Na przykładzie bohaterów pokazuje, jak można czerpać z życia pełnymi garściami a przy tym być szczęśliwym. O tym, że błędy nie zawsze można naprawić, ale można z nich wyciągnąć wnioski. Ważny jest pierwszy krok w odcięciu się od przeszłości i trzeba ruszyć do przodu, zamykając za nią drzwi. Przeszłości potrafi połączyć się z teraźniejszością w najmniej spodziewanym momencie. Od nas zależy jednak przyszłość i to jak pokierujemy swoim życiem. Jak będzie w przypadku kilku pokoleń kobiet z Warszawy? Czy ich przeszłość wpłynie na ich dalsze losy?