Zasady gry (okładka  miękka)

Po przeczytaniu pierwszej odsłony serii "Rule Breaker" autorstwa J.Wilder, wiedziałam, że sięgnę po kolejne tomy, gdy tylko zostaną wydane, a "Zasady gry" to właśnie drugi tom wspomnianej serii. Czy historia Piper i Lucasa urzekła mnie podobnie jak losy Sidney i Jaxa? Już spieszę z wyjaśnieniem. Lucasa — kapitana uczelnianej drużyny hokejowej i Piper — młodszą siostrę, jego najlepszego przyjaciela, mieliśmy już okazję poznać w "Zasadzie numer pięć". Chociaż wtedy byli jedynie pobocznymi bohaterami, mogliśmy towarzyszyć im podczas jednego z radośniejszych wydarzeń, w życiu każdej pary, które miało znaczący wpływ na ich dalsze, wspólne życie. Jednak, jak to się stało, że w ogóle zostali parą? Czy znajomość z dzieciństwa naturalnie przerodziła się w miłość? Czy zawsze razem pokonywali wszystkie przeciwności losu? I dlaczego tak naprawdę musieli przez pewien czas żyć z dala od siebie? Po odpowiedzi na te pytania odsyłam Was do lektury "Zasad gry". Muszę przyznać, że podczas czytania tej historii bawiłam się jeszcze lepiej niż wtedy, gdy zgłębiałam się w tej, należącej do Sidney i Jaxa. Już wielokrotnie wspominałam, że książki, w których przynajmniej jedna z postaci jest powiązana ze sportem, zawsze są bliskie mojemu sercu, jednak nie ukrywam też, że moim numerem jeden są te, które wywołują wiele różnorakich emocji. W "Zasadach gry" otrzymałam obie te rzeczy, więc jestem podwójnie ukontentowana. Relacja głównych bohaterów była niezwykle piękna. Po przeczytaniu pierwszej części wiedziałam, że tworzą świetną parę, ale poznanie podwalin ich związku i towarzyszenie im w tej długiej i wyboistej drodze, pełnej bólu, zwątpienia, wzruszeń i odrzucenia, było niezwykłym doświadczeniem, które z pewnością zostanie w mojej pamięci jeszcze przez dłuższy czas. Historię opisaną w "Zasadach gry" czyta się bardzo płynnie i szybko, a losy głównych bohaterów wciągają czytelnika w zasadzie od pierwszej chwili. Mam też wrażenie, że autorka wzięła sobie do serca wszystkie uwagi zagranicznych czytelników, co do pierwszej odsłony serii, a jej literacki warsztat trochę ewoluował pomiędzy napisaniem pierwszej i drugiej części, za co z pewnością należy się jej duży plus. Szkoda tylko, że w tłumaczeniu, które poszło do druku, znalazło się tak wiele literówek i kilka przekręconych słów, bo nieco zepsuło mi to odbiór całości. Niemniej jednak "Zasady gry" wysunęły się na prowadzenie, jeżeli chodzi o moją prywatną klasyfikację poszczególnych części serii "Rule Breaker". Teraz z niecierpliwością będę wyczekiwać premiery kolejnego tomu, który wydaje mi się, że będzie najbardziej pikantny ze wszystkich.

Hejj ogolnie książka spoko aczkolwiek nie jest to historia dla mnie ja wole jak w książce kiedy coś się dzieje a tu epizod z żałobą był bardzo płytki i praktycznie w ogóle nie rozwinięty ale jeśli ktoś lubi takie lżejsze książki to jest jak najbardziej w porządku

Świetna ksiazka, dawno sie tak nie wyciągnęłam w historię bohaterów i przeczytalam w dwa dni, jak najbardziej polecam!!!!! (Nie trzeba czytać poprzednich książek by zrozumieć)

[ współpraca reklamowa z Wydawnictwo Bezwstydna] Zdecydowanie jestem miłośniczką romansów sportowych a w szczególności hokejówek. Uwielbiam vibe tych o książek i coraz częściej właśnie po takie pozycje sięgam. Dziś chciałabym zaprosić was do recenzji książki, w której hokej i bezgraniczna miłość oraz przyjaźń bohaterów porwały moje serducho. ✨Zasady Gry✨ Już po przeczytaniu książki „Zasada numer pięć” wiedziałam, że jeżeli będzie taka możliwość i kontynuacja serii się pojawi w Polsce to zdecydowanie po nią sięgnę. I oto jest drugi tom serii Rule Breaker „Zasady Gry”. Ogromnie polubiłam się z piórem autorki - jest ono lekkie i przyjemne dla czytelnika, zapewnia nam dobrą rozrywkę i nie jeden raz uśmiech wkrada się na twarz ale i są momenty kiedy po policzkach toczą się łzy. I tak właśnie było poznając historię Piper i Lucasa. W tej pozycji poznacie wydarzenia w dwóch przedziałach czasowych. W przeszłości - skrawek wspomnień kiedy bohaterowie byli dziećmi i w jaki sposób się poznali oraz rok wcześniej przed wydarzeniami z teraźniejszości. Cudownie było poznać okoliczności w jakich Pips i Lucas się poznali, ponieważ to była urocza i nieco zabawna sytuacja. To sprawiło, że wszystko jest dla nas jasne i możemy zrozumieć jak silna przyjaźń ich łączy. Właściwie fundamentem tej książki jest właśnie przyjaźń i oddanie, to co łączy wszystkich bohaterów tej książki jest przepiękne i chciałabym by takie relacje pojawiały się w książkach częściej. Mamy tu motyw żałoby, która na prawdę sprawia, że pęka nam serce na pół i gwarantuje wam, że ta książka przyniesie wam różne skrajne emocje. Dla fanów motywów takich jak zakazana miłość oraz najlepszy przyjaciel brata ta pozycja będzie idealna. Ogromnie cieszę się, że hokej w tej serii nie jest traktowany po macoszemu tylko jest ważnym elementem historii. Możemy tutaj odczuć jak ważny dla bohaterów jest ten sport oraz poczujecie się jakbyście siedzieli na trybunach meczu i oglądali pogoń za krążkiem. Relacja Piper i Lucasa zbudowana jest na silnych fundamentach i jesteśmy w stanie odczuć jej głębię. Tych dwoje łączy na prawdę bardzo wiele a miłość jaką siebie darzą jest na prawdę silna. Jednak w tej historii będzie mocny upadek, który sprawi że tych dwoje mocno oddali się od siebie. Tempo tej relacji początkowo jest bardzo szybkiej lecz niech was to nie zwiedzie bo pewna sytuacja sprawiła, że tych dwoje nie jest razem a wręcz są oddaleni od siebie aż za bardzo. Pokochałam tych bohaterów a w szczególności Lucasa za to jakim jest człowiekiem, jak bardzo jest czuły i opiekuńczy wobec kobiety którą kocha ale również za to jak mocno jest oddany wobec swoich przyjaciół. Tutaj nie ma osoby, której bym nie polubiła i dlatego ta seria pod tym względem jest dla mnie idealna, czuję się z tymi bohaterami na prawdę dobrze i komfortowo. Jedyny minus jaki według mnie tu jest to kolejność wydawania tych tomów. Nie mam pojęcia dlaczego „Zasada numer pięć” jest wydana przed „Zasadami gry” ponieważ tak na dobrą sprawę w tym pierwszym tomie mamy dość duży spojler do tomu drugiego. Zdecydowanie byłoby lepiej gdyby te części były zamienione kolejnością, ponieważ myślę, że też lepiej zrozumielibyśmy historię Jax’a. Jednak mimo wszystko i tak uwielbiam oby dwie te pozycje i będę wam je polecała! Podsumowując - kocham tą historię i kocham tych bohaterów. Nie mogę się doczekać tomu trzeciego bo czuję, że i on podbije moje serducho. Każdemu kto lubi taki klimat zdecydowanie polecam!

“Była wszyst­kim, czego kie­dy­kol­wiek pra­gną­łem – moją uwo­dzi­ciel­ką w nie­win­nym opa­ko­wa­niu”. [ współpraca reklamowa: @_bezwstydna ] "Zasady gry" okazały się dla mnie zwyczajnym rozczarowaniem. Pierwszy tom naprawdę mi się podobał, ale niestety nie mogę tego samego powiedzieć o drugim. Piper – dziewczyna, która od siódmego roku życia jest beznadziejnie zakochana w najlepszym przyjacielu swojego brata. Lucas – sąsiad Piper, który jest najlepszym przyjacielem jej brata, to zaborczy, zazdrosny i nadopiekuńczy hokeista. Tę parę poznaliśmy już w poprzednim tomie, ale teraz dowiadujemy się, jak zaczęła się ich historia. Przez wiele lat byli przyjaciółmi, ukrywając swoje uczucia. Lucas nie chciał zdradzić najlepszego przyjaciela, który ustalił, że od jego siostry wszyscy mają się trzymać z daleka. Piper ukrywała swoje uczucia, by nie zawieść brata i nie zniszczyć relacji z Lucasem. Jedna noc zmieniła wszystko. Spędzili ją razem, odkrywając swoje prawdziwe uczucia. Jednak ich szczęście nie trwało długo, ponieważ tej samej nocy w wypadku samochodowym zginął brat Piper. Historia sama w sobie nie jest zła, z dużym potencjałem na naprawdę porywającą książkę, jednak wykonanie jej… jest co najmniej średnie. Już przy poprzednim tomie zauważyłam pewne problemy. Dziwne przeskoki w akcji, które sprawiały, że bohaterowie wydawali się niespójni i niekonsekwentni w swoich postanowieniach. Historia miała zbyt szybkie tempo przez które traciła autentyczność. Początek książki zapowiadał się pozytywnie, ale odczuwałam niedostatek czegoś, co byłoby poza schematem – bardziej oryginalne, porywające. Niektóre wątki zostały zbyt szybko zakończone, wprowadzając ogromny chaos. Wydawało mi się, że autorka pominęła naprawdę istotne elementy, które mogłyby zainteresować. Przewidywalna fabuła i nadmiar scen zbliżeń między bohaterami sprawiły, że omijałam je i w pewnym momencie czytałam już tylko same dialogi. Relacja głównych bohaterów nie podobała mi się od samego początku. Była płaska i bez emocji, nie wzbudziła we mnie żadnych uczuć. Nawet pseudo namiętność między nimi nie wywołała odrobiny gorąca. Irytowało mnie, że mimo iż Piper chciała zamknąć wspólny rozdział z przeszłości, Lucas unikał poważnej rozmowy. Rozumiem jego motywy, ale w całości wydawał się dziecinny, jakby uciekał przed odpowiedzialnością za swoje czyny. Wolał odpychać Piper, zamiast przyznać się do błędów. Styl autorki bardzo mi się podoba, jednak przy tej książce bardzo się męczyłam. Było w niej mnóstwo literówek i źle odmienionych wyrazów. Po piątym razie przestałam liczyć, ile razy Piper czy Lucas zmienili płeć. Motyw straty bliskiej osoby został potraktowany zbyt pobieżnie. Brakowało głębszego uchwycenia negatywnych emocji, które powinny poruszyć bohaterów po utracie ukochanej osoby. Nie czułam prawdziwej rozpaczy w sercu Piper po stracie brata, a także nie dostrzegłam głębokiego bólu, jaki miał odczuć Lucas po utracie najlepszego przyjaciela. Brakowało autentycznych reakcji i przemyśleń postaci, które mogłyby uwiarygodnić ich relacje i uczucia wobec tej straty. "Zasady gry" to jedna z tych powieści, do których na pewno nie wrócę. Nawet nie potrafię określić, czy cieszę się, że mam ją za sobą. Jednak naprawdę jestem ciekawa dalszych losów pozostałych bohaterów i na pewno sięgnę po kontynuację, dając autorce ostatnią szansę.

[RECENZJA] 𝓩𝓪𝓼𝓪𝓭𝔂 𝓖𝓻𝔂 - J.Wilder [18 ] #2 Rule Breakers [współpraca recenzencka @_bezwstydna ] 🏒”Kocham Cię od dnia, w którym wprowadziłaś się do domu obok.” 🏒 4.5/5 ⭐️ 𝓟𝓲𝓹𝓮𝓻 jest znana wszystkim jako…młodsza siostra Marcusa. Całe dzieciństwo i nastoletnie życie spędziła z bratem i dwójką jego przyjaciół: Jaxem i Lucasem. Dziewczyna jest zakochana w Lucasie od siódmego roku życia, jednak przekonanie, że chłopak nie odwzajemnia uczuć, nie pozwala jej wyjawić prawdy. 𝓛𝓾𝓬𝓪𝓼 jest zakochany w młodszej siostrze swojego najlepszego przyjaciela, odkąd wywróciła się przed nim na rowerze, gdy byli dziećmi. Choć marzy, by wziąć ją w ramiona i wyznać prawdę, nie może tego zrobić. Marcus jasno dał przyjaciołom do zrozumienia - mają trzymać się z dala od Piper. Jedyne na co może sobie pozwolić to ukradkowe spojrzenia i wkradanie się do jej pokoju, gdy nawiedza ją kolejny senny koszmar. Jedna beztroska impreza zmieni ich życie bezpowrotnie. Czy ich pęknięte serca uda się posklejać na nowo? 𝓡𝓮𝓬𝓮𝓷𝔃𝓳𝓪 Jestem zdecydowanie in my hockey romance era! 🫠🧊 🏒 Historia została nam przedstawiona na trzech różnych etapach życia Piper i Lucasa. Za czasów dzieciństwa, gdy poznają się po raz pierwszy. Rok przed rozpoczęciem studiów (totalnie mój ulubiony) i w teraźniejszości, gdy ponownie spotykają się na studiach. Między Piper i Lucasem jest ogromne napięcie. Byłam pewna, że jeśli zaraz się nie pocałują lub nie wyznają sobie miłości to zacznę chodzić po ścianach. Ukradkowe spojrzenia, dyskretny dotyk i czułe uśmiechy to chyba must have w książkach z motywem brother’s best friend. Miałam wrażenie, że postać Piper po prostu jest, a to Lucas skrada całe show i w tym moje serce. Rozdziały z jego perspektywy to była czysta przyjemność. Zaborczy, opiekuńczy, przeuroczy wielki hokeista zakochany po uszy w drobnej blondynce o niebieskich oczach. Pokochałam to jak mówił i myślał o Piper. Nie spodziewałam się, że poruszony zostanie tutaj temat straty i żałoby. Każdy z bohaterów radzi sobie z nią na swój własny sposób, przez co pokazana jest z różnej perspektywy. Brakowało mi jednak, aby wszyscy razem usiedli i szczerze porozmawiali o przeszłości. Miałam wrażenie, że to cały czas nad nimi wisi i mimo jakiś szczątkowych wyznań temat nie został wyczerpany. Historia była w porządku, ale nie porwała mnie tak samo jak ta Jaxa i Sidney z „Zasada numer pięć”. Tam miałam wrażenie, że książka była za krótka i można było to przedłużyć. Tutaj miałam wrażenie, że cała fabuła została bardzo rozciągnięta. Momentami robiła się niestety nudna i odczułam, że niektóre spicy sceny robiły za zapychacz, choć były naprawdę dobre. Nie mogę powiedzieć, że nie bawiłam się na niej dobrze, bo bawiłam się naprawdę fajnie. Nie zabrakło scen zazdrości, dobrze opisanych zbliżeń i uroczych wyznań. Niestety zabrakło TEGO CZEGOŚ. Może właśnie takiego dojrzałego podejścia ze strony Lucasa w jednej bardzo istotnej kwestii, która byłaby taką jego wisienką na torcie jako bohatera. Już po pierwszym tomie z trylogii Rule Breakers polubiłam się ze stylem J.Wilder. Z niecierpliwością czekam na ostatni tom 🧊🏒🩵

Jessa Wilder zaprasza nas w podróż ku romantycznej opowieści, w której wszystko może się wydarzyć. W klasycznym stylu gatunku opowiada o dwójce zakochanych bohaterów, którzy na początku nie rozumieją jak głębokie uczucie im towarzyszy. Przyznaję, że do lektury powyższej książki zachęcił mnie opis z okładki, ponieważ przywoływał wspomnienia najlepszych historii w gatunku. Kto nie lubi bowiem opowieści o miłości, która wydaje się skomplikowana i dająca we znaki głównym bohaterom? Wiele powstało podobnych historii a jednak Wilder ucieka przed schematami i na bazie znanej opowieści buduje całkowicie odrębną fabułę. Podczas lektury towarzyszą nam zatem intensywne emocje a los bohaterów staje pod znakiem zapytania, więc z przyjemnością przerzucamy kolejne strony, by jak najszybciej dowiedzieć się czy dwójka pisanych sobie postaci odnajdzie wspólne szczęście. Zawrócił jej w głowie, chociaż doskonale wiedziała, że nie mogą być razem. Gwiazda hokeja, przyjaciel jej brata i chłopak wydawało się stworzony dla głównej bohaterki. Nieustannie trzymał ją na dystans a jednak w odpowiednich momentach dawał odczuć, że czuje do niej więcej niż chce powiedzieć. Był zazdrosny, kiedy szła na randkę. Zakradał się do jej pokoju w nocy, kiedy śniły się jej koszmary. Wszystko wskazywało na to, że nie jest taki obojętny jak wyglądało. Tylko dlaczego wciąż nie chciał się zaangażować? To prosta lektura i poruszająca się na płaszczyźnie zaledwie kilku motywów. A jednak tak przyjemnie napisana, że trafia do serca czytelnika niemal od pierwszej strony. Opowiada o miłości, która wydaje się jedynie jednostronna a im lepiej poznajemy bohaterów, tym lepiej rozumiemy problemy z jakimi się mierzą. Lekkim stylem i plastycznym przekazem autorka przede wszystkim skupia się na dojrzałej kreacji bohaterów, ponieważ to oni prowadzą nas przez swoją historię i pokazują, że chociaż wzajemnie są w sobie zakochani, to z jakiegoś powodu ukrywają własne uczucia. Z ciekawością zatem rozkładamy na czynniki pierwsze ich zachowania, zaczynamy rozumieć motywy jakimi się kierują a także dostrzegamy proces zachodzących w nich zmian, zależnych od uczuć, które wraz z rozwojem fabuły nabierają intensywności. I chociaż w jakimś stopniu jest to lektura przewidywalna, to niesie ze sobą tak pozytywny wydźwięk, że trudno zarzucić jej jakiekolwiek negatywne aspekty. "Zasady gry" oczarowały mnie już na starcie. Potrzebowałam podobnej historii, która otuliła moje serce i poprowadziła przez losy bohaterów, z którymi bez problemu potrafiłam się utożsamić. To ciepła i serdeczna powieść otwarta na czytelnika, która mówi o uczuciu głębokim, ale jednocześnie jeszcze nie w pełnił ukształtowanym. Poznajemy losy bohaterów i wraz z nimi zastanawiamy się co wydarzy się w kolejnych dniach, bawiąc się lepiej niż dobrze. To idealna propozycja na oderwanie się od codziennych obowiązków i zapomnienie na moment o tym co nas otacza, ponieważ Jessa Wilder w pełni angażuje naszą wyobraźnię.

Piper i Lucasa mieliśmy okazję poznać już w pierwszym tomie serii, czyli powieści „Zasada numer pięć”. Kto czytał, ten wie też, jakiego finału się oni doczekali. Jeśli jeszcze jej nie czytaliście, to nawet lepiej, bo wydarzenia drugiego tomu mają miejsce przed pierwszym, więc nic straconego. Właściwie już podczas lektury „Zasady numer pięć” byłam zaintrygowana tym, jaka była historia tej dwójki i kiedy zorientowałam się, że kolejny tom jest właśnie o nich, ucieszyłam się. Przecież wszystkie romanse zmierzają ku jednemu, więc nie przeszkadzała mi znajomość zakończenia. Czy czuję się usatysfakcjonowana tą historią? Raczej tak. Mając już wcześniej styczność z piórem autorki, wiedziałam, czego oczekiwać. Nie nastawiałam się na historię, która rzuci mnie na kolana, lecz taką, która po prostu zapewni rozrywkę i oderwie od rzeczywistości. Pod tym względem sprawdziła się rewelacyjnie. Powieść „Zasady gry” daje nam przekrój wydarzeń od czasu, kiedy główni bohaterowie mieli po kilka lat i po raz pierwszy się spotkali, przez koniec liceum, gdy już wiedzieli, że czują do siebie coś więcej, po czas na studiach, gdy nie było między nimi nic poza niechęcią. Drugi i trzeci etap dzieli roczny przeskok czasowy, podczas którego Piper i Lucas nie utrzymywali kontaktu. Koniec liceum był momentem przełomowym dla ich relacji, ale na skutek pewnych wydarzeń została ona zerwana. Nie będę zdradzać, co się stało, muszę jednak przyznać, że w moim odczuciu sytuacja ta miała potencjał na to, by być bardziej emocjonalną. Tymczasem poza drobnym szokiem, nie odczułam jej jakoś bardziej. Mamy tu motywy od przyjaźni do miłości oraz przyjaciel brata. To dwa wątki, które właściwie są gwarantem komfortowej lektury. Do tego dochodzą inne aspekty, które dodały odrobiny koniecznej dramaturgii. To historia przede wszystkim o drugiej szansie i wybaczaniu. Przyjemne było obserwowanie, jak oboje nie są w stanie zaprzeczać uczuciom. Zwłaszcza Lucas miał do zwalczenia solidnego przeciwnika w samym sobie, który nie pozwalał mu na zbliżenie do Piper. Stopniowe kruszenie jego muru było cudowne, tym bardziej biorąc pod uwagę to, co robił w ukryciu. Słodziak z niego! Nasi bohaterowie przechodzą dość trudną drogę, podczas której oprócz wybaczenia, muszą odbudować zaufanie. Owszem mogło zostać to nieco bardziej rozciągnięte, ale i tak poprowadzone zostało w przyjemny sposób. „Zasady gry” to lekka, lecz niepozbawiona emocjonalnych zawirowań opowieść, która przenosi nas w świat hokeistów. Wątek sportowy nie jest jakoś mocno rozbudowany, ale jest obecny i dodaje fajnego klimatu. Pióro autorki jest proste, ale wciągające. Nie brakuje tu także niegrzecznych i gorących scen, które zadziałają na Wasze zmysły. Czekam na kolejny tom, bo czuję, że tam dopiero będzie bomba, a jej przedsmak dostaliśmy już w pierwszym tomie. Mimo iż odczuwam drobny niedosyt, zachęcam bardzo do lektury!

Recenzja (czytelniczka_z_promienistej) Piper i Lucasa mogliśmy poznać już w "Zasadzie numer pięć", i chociaż wiadomo jaki jest finał ich znajomości to nie odebrało mi to przyjemności z czytania tego tomu i  poznania jak to się wszystko zaczęło. "Zasady gry" to właśnie ich historia, tu cofamy się do przeszłości. Autorka dała czytelnikom możliwość zobaczenia ich pierwszego spotkania, tego jak skrycie rozwijało się w nich uczucie, ale przez wzgląd na Marcusa, brata Piper, cokolwiek między nimi było nierealne. Piper była dla Lucasa nieosiągalna. Możemy zobaczyć jak ich drogi się rozeszły i dlaczego właściwie tak się stało i tego jak potoczyły się dalej. A jeśli już mowa o przeszłości, to właśnie dużym plusem jest też tutaj właśnie to, że z racji tego, iż cofamy się o parę lat wstecz, to możemy spojrzeć jak wyglądała przyjaźń chłopaków z Marcusem, to jaki był Jax przed poznaniem Sidney. Daje to całkiem inne spojrzenie na jego osobę. Ta historia jest słodko-gorzka, a autorka bardzo dobrze oddała emocje związane z wieloma kluczowymi tutaj sytuacjami, które miały ogromny wpływ na obojga bohaterów. Wszystko zostało tak opisane, że z dużą łatwością my jako czytelnicy, możemy wczuć się w ich radość, smutek, te wszystkie subtelne próby flirtu, rodzącą się miłość ale też złamane serce. Nie jest to łatwe zadanie i ona poradziła sobie z tym doskonale. Zdecydowanie ani Piper, ani tym bardziej Lucas nie mieli łatwo, a droga jaką przeszli obfitowała w wiele przeszkód i każde z nich inaczej je przeżywało. Znajdziecie tu mieszankę różnych emocji, nie będę ich wyszczególniać, nie będę pisać co dotyczy czego, bo należy się z nimi samemu zapoznać, ale z całą pewnością napisać mogę, że znajdziecie tu sytuacje chwytające za serce, takie które zirytują, takie które będą urocze, zabawne; znajdziecie też szczyptę pikanterii, ale też dramatu. Były tu też takie chwile gdy Lucas swoim postępowaniem grał mi na nerwach. Jednak zdaje sobie sprawę, że jego zachowanie podyktowane było konkretną sytuacją, i rozumiałam go, więc ta moja irytacja nie trwała długo 🤭 Zwrotów akcji jest wiele, więc na nudę narzekać nie można, z kolei epilog to taka wisienka na torcie 😍 Podsumowując, to była dla mnie dobra lektura i szczerze Wam polecam poznać historię Piper i Lucasa, mimo iż w moim odczuciu "Zasady gry" są ociupinke słabsze, chociaż nie, to nie jest dobre określenia. Po prostu zrobiła na mnie ciut mniejsze wrażenie niż historia Jaxa i Sidney (co do której wiem, że wiele osób miało kilka zastrzeżeń, a ja byłam nią zachwycona 🤭) Jeśli więc lubisz motyw najlepszego przyjaciela brata, czy motyw sportowy to jest to obowiązkowa książka dla Ciebie!

Czytaliście już „Zasada numer pięć? ❗️Jeśli nie, a lubicie czytać chronologicznie, zacznijcie koniecznie od tej części. “Zasady gry” autorstwa J. Wilder to opowieść o miłości, przyjaźni, drugich szansach i walce o to, co się kocha. Opisując historię Lucasa Knighta i Piper, autorka, serwuje nam mieszankę emocji, namiętności i tęsknoty. Lucas Knight, gwiazda hokeja, jest najlepszym przyjacielem brata Piper. Od siódmego roku życia Piper jest w nim zakochana, ale Lucas nie chce mieć z nią nic wspólnego. Mimo to, zakrada się on do jej pokoju, kiedy śnią jej się koszmary i jest zazdrosny, gdy idzie na randkę. Mimo silnych emocji, Piper nie ma odwagi wyznać Lucasowi swoich prawdziwych uczuć, gdyż jest on zaborczy, zazdrosny i nadopiekuńczy, a do tego zakazany. Ich relacja jest burzliwa, a pożądanie między nimi rośnie. Brzmi trochę, jak typowa historia z motywami najlepszy przyjaciel brata, młodsza siostra przyjaciela oraz zakazana miłość? Jednak nie dajcie się zwieść, bo tak nie jest! Lucas i Piper to dwójka bohaterów, których życie splata się w niezwykły sposób. On jest mężczyzną pełnym pasji i determinacji, a ona silną kobietą, która walczy o swoje szczęście. Ich relacja to burzliwa mieszanka namiętności, tęsknoty i bólu. To historia o walce z przeszłością, ale i również z oporem ze strony otoczenia. Czy ich uczucie okaże się wystarczająco silne, by przetrwać wszystkie przeciwności losu? I czy bohaterowie dadzą sobie drugą szansę? Książka znajdziecie dawkę dawkę humoru, pikantności i wzruszeń. Momenty radosne, śmiałe, ale i takie, które wywołują łzy wzruszeń. Lucas i Piper mają wokół siebie wspaniałych przyjaciół, którzy są gotowi pomóc w trudnych chwilach. Piper to silna i niezależna kobieta, a jednocześnie delikatna i wrażliwa. Lucas to typowy chłopak z artystyczną duszą i o walecznym sercu. Jego oddanie i relacja z Piper są godne podziwu. To piękna opowieść o miłości, przyjaźni od dziecka, karierze, marzeniach i walce o drugą osobę. „Zasady gry” to romans, który nie pozwala się oderwać od lektury i jestem przekonana, że również i Was porwie emocjonalnie i zauroczy swoją historią 💖. Rekomendowany wiek: 18+ Radar bezwstydności (wg @_bezwstydna): 💋💋💋/5 Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @_bezwstydna @czwartastrona (współpraca reklamowa) 🩷.