Gleam. Saga o złotej niewolnicy. Tom 3 (okładka  miękka)

Naprawdę warto!

Saga o Złotej Niewolnicy na dobre się u mnie rozgościła. „Gild”, czyli pierwsza część bardzo mi się spodobała i wyczekiwałam na kolejne części. Sęk w tym, że gdy na moją półkę trafiło „Glint”, kompletnie zapomniałam o tej serii. Przypomniała mi za to o niej trzecia część, czyli „Gleam”, która swoją premierę miała tydzień temu. Nadrobiłam obie części i potrzebuję kolejnych i to pilnie.
Dlaczego? Bo z każdą kolejną książką, ta historia jest lepsza. Gild było wprowadzeniem, które zebrało dość skrajne opinie. Glint z kolei ukazuje nam losy Auren, która została jeńcem i kartą przetargową. Armia Czwartego Królestwa przetrzymuje dziewczynę i chociaż nie znajduje się już w złotej klatce, wciąż nie jest wolna.
Auren staje się pionkiem w rozgrywce między Midasem a Królem Ravingerem. W tym wszystkim jest jeszcze marszałek Rip, który wzbudza w naszej bohaterce nietypowe uczucia. Akcja rozgrywa się w odpowiednim tempie, przez co mamy czas poznać naszych bohaterów. Chociaż Rip otacza się mrokiem, Auren widzi w nim więcej, niż powinna. Znajdziemy tutaj kilka plot twistów, które tylko wyostrzą nasze apetyty.
Gleam to moja ulubiona część. Auren w końcu dostrzega, jakim człowiekiem jest Midas i dociera do niej, że nie chce być dłużej jego zabawką. Król Ravinger pokazał jej, że nie jest tylko marionetką i dziewczyna chce w końcu o sobie zawalczyć. Jednak będzie to trudne, bo Midas nie może wypuścić jej z rąk.
W tej części Midas jest tak irytujący, że za każdym razem jak się pojawiał, miałam ochotę rzucić książką. Tutaj dokładnie zobaczymy, jak przebiegłą kreaturą jest ten mężczyzna, który wszystkimi się wysługuje.
Bardzo podoba mi się to, jaką drogę pokonała Auren. Dziewczyna, która jeszcze w Glint bała się narzekać, bo „przecież wszystko ma”, w Gleam punktuje Midasa, wyrzucając z siebie emocje, które nagromadziły się w niej przez te wszystkie lata. Auren ma dość bycia wykorzystywaną i trzymaną jak nie w klatce, to w pokoju. W końcu walczy o siebie, jednak jest jeden problem — jej moc, nad którą nie ma kontroli.
Cichym bohaterem tej historii jest Slade Ravinger, który mimo otaczającego go mroku jest wsparciem i partnerem dla naszej Złotej Dziewczyny. Ich relacja rozwija się powoli, jednak napięcie między nimi odczuwalne jest podczas każdej sceny. Mężczyzna pomaga Auren odkrywać swoją moc, co wcale nie jest takie łatwe. Strasznie im kibicuję i nie mogę się doczekać kolejnych części.

Jakie to było dobre 👍🏻 plot twist 🤯 to jak główna bohaterka zmienia się i ta chemia między główną parą🔥 no i oczywiście kolejny książkowy mąż Slade ❤️ który zniszczy cały świat dla ukochanej 😍 10/10

Moim zdaniem najlepszy tom, który ukazał się do tej pory. Czekam na dalszy rozwój historii bohaterów 🙂

Im dalej tym lepiej. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom.

Ile dajecie szansy danej serii? Porzucajcie serię już po pierwszym tomie? Czy może czytacie kolejne, by sprawdzić, czy coś się zmieniło? Ja zdecydowanie daje kolejną szansę, ponieważ jestem dość upartym człowiekiem i muszę dokończyć historię, którą już zaczęłam. Tak właśnie było z Sagą o złotej niewolnicy Raven Kennedy. Pierwszy tom nie przypadł mi do gustu, wydawało mi się, że nie był to czas na nią, jednak z perspektywy czasu, raczej chodziło mi o samą Auren, strasznie irytowała mnie swoim zachowaniem. W drugim tomie było już o niebo lepiej, Auren spuszczona ze smyczy była bardziej znośną postacią, dlatego niezwłocznie sięgnęłam po trzeci tom, czyli "Gleam". Po tej książce utwierdziłam się w przekonaniu, że niekiedy warto dążyć do końca, ponieważ może być niekiedy tylko lepiej i lepiej. A im bardziej Auren zaczyna pokazywać pazurki, tym bardziej się wciągam w historię. Książkę rozpoczynamy dokładnie w tym samym momencie, w której zostaliśmy pozostawieni na końcu "Glint". Autorka od razu wrzuca nas w wir wydarzeń, jednak nie czułam się w nim zagubiona, od razu załapałam, gdzie jestem i co się wydarzyło. Auren dowiaduje się prawdy o królu Czwartego królestwa, boli ją bardzo, że kolejna osoba ją okłamała, przez to co udało się zbudować w ich relacji, rozpada się, jednak Auren musi się zmierzyć z kolejnym problemem, jakim jest Midas, znów chciał ją zamknąć w klatce, znów chciał ją pozbawić wolności "dla jej dobra", znów umiejętnie lawirował wśród słów, by wpędzić ja w poczucie winy. Jednak Midas nie wie, że Auren w końcu obudziła się pewniejsza siebie, że chce walczyć "dla siebie", że nie może już tak łatwo nią manipulować, że nie ma nad nią już władzy. Jednak czy aby na pewno? Miałam ostatnio mały zastój czytelniczy, dosłownie męczyłam się czytaniem, próbując wydusić z dnia choćby kilka minut na czytanie. Jednak, gdy sięgnęłam po "Gleam" nie zauważyłam kiedy ją skończyłam, a mówię wam, jest to bardzo przyjemny grubasek. Oczywiście miałam od razu ochotę na więcej, jednak w kolejce czekają kolejne świetne historie. Jak widać, dobrą książką może wyrwać z największego zastoju, nawet jak brak czasu na książkę. Spotkaliście się kiedyś, z tym że książka, wyrwała was z zastoju czytelniczego, mimo że nie wierzyliście w nią? Nie spodziewałam się, że historia, która od samego początku wzbudzała we mnie różne emocje i nie mogłam się zdecydować, czy podoba mi się, czy raczej nie za bardzo, tak bardzo mnie wciągnie i wyrwie mnie z zastoju. Jak widać, niekiedy warto dać szansę książkom, które nie porwały nas od samego początku. Wiecie, co wyróżnia ten tom od poprzednich? Przemiana Auren, w końcu dziewczyna pokazuje pazurki, w końcu znajduje w sobie siłę, by sprzeciwić się Midasowi i w końcu znajduje kogoś, kto jest w stanie stanąć ramię w ramię z nią do walki. Trochę długo zajęła ta przemiana Auren, jednak jak się dokonała, to była spektakularna. Od ślepo zakochanej, zranionej dziewczyny, po pewną siebie i swoich wyborów kobietę, taką drogę przeszła Auren. Ten tom Sagi o złotej niewolnicy był o niebo lepszy niż poprzednie, nie tylko za sprawą Auren, którą w końcu można lubić ale też dzięki Ripowi, który skradł moje serce. Uwielbiam jak zachowuje się wobec “Złotej rybki”, zostawia jej przestrzeń, możliwość podejmowania własnych decyzji, a zarazem chroni ją. Dostaliśmy całe rozdziały z różnych perspektyw, dzięki nim możemy spojrzeć całościowo na całą historię. Zagłębiamy się również w przeszłość Auren, autorka ukazuje nam, jak była ona ciężka i przez co tak bardzo się związała i dosłownie uzależniła od Midasa. Jestem bardzo ciekawa kolejnego tomu i nie mogę się go doczekać. Dziękuję bardzo wydawnictwu Muza za możliwość dalszego towarzyszenia Złotej niewolnicy w jej drodze do wolności.

IG: @zaczytana_archiwistka "Gleam" to trzeci tom sagi o złotej niewolnicy oraz kontynuacja historii rozpoczętej w "Gild". Raven Kennedy nie zawodzi, wręcz przeciwnie, dostarcza czytelnikowi jeszcze głębszych emocji, napięcia i zwrotów akcji. Po przeżyciach opisanych w poprzednich tomach główna bohaterka, Auren, znajduje się na skraju przepaści pomiędzy przeszłością a niepewną przyszłością. Z każdą kolejną stroną autorka układa kolejne karty na stole, tworząc coraz bardziej skomplikowaną intrygę, w której nie ma miejsca na nudę. Główna bohaterka, Auren, przeistacza się z potulnej niewolnicy w przebiegłą wojowniczkę. Tłumiony latami gniew w niej wybucha, prowadząc do emocjonalnego i niebezpiecznego rozwoju wydarzeń. Kennedy mistrzowsko prowadzi czytelnika przez labirynt namiętności, pasji, zemsty i magii, tworząc mroczny świat, który wciąga od pierwszych stron. Fabuła "Gleam" jest pełna niespodziewanych zwrotów, które trzymają czytelnika w ciągłym napięciu. Choć początek może wydawać się nieco powolny - to tylko pozory. Autorka perfekcyjnie balansuje pomiędzy rozwijaniem postaci a rozbudowywaniem świata, w którym rozgrywa się fabuła, co czyni tę lekturę niezwykle satysfakcjonującą. Jednym z najmocniejszych punktów tej książki jest jej zaskakujące zakończenie, które wgniata czytelnika w fotel, nie dając mu chwili wytchnienia. Kennedy potrafi zaskoczyć nawet najbardziej doświadczonego czytelnika, posługując się brawurowo skonstruowaną fabułą i żywymi, wielowymiarowymi postaciami. Podsumowując, "Gleam" to idealna lektura dla miłośników dark fantasy, którzy szukają pasjonującej, pełnej napięcia opowieści. Raven Kennedy po raz kolejny udowadnia swoje niezwykłe umiejętności jako autorka, wnosząc do serii nowe, porywające elementy. Czy książkę polecam? Po zakończeniu lektury "Gleam" pozostaję z mieszanką emocji, które sprawiają, że trudno mi oderwać myśli od świata stworzonego przez Raven. To zaskakująca, pełna zwrotów akcji i nieprzewidywalnych wydarzeń historia, która z pewnością zadowoli fanów dark fantasy. Wciągająca fabuła, bogate charakteryzacje postaci i napięcie utrzymujące się aż do ostatniej strony sprawiają, że "Gleam" jest pozycją godną polecenia dla każdego, kto poszukuje opowieści, która wciągnie go na długie godziny do świata magii, zemsty i namiętności. Tak więc, śmiało polecam tę książkę każdemu, kto pragnie się zanurzyć w fascynującą podróż przez świat, gdzie nic nie jest takie, jak się wydaje na pierwszy rzut oka.

Po jakich seriach nie spodziewaliście się wiele, a pozytywnie was zaskoczyły? Ja mam tak właśnie z tą Sagą! "Moje dobro to ty. Dałem ci wybór, zrobiłem to dla ciebie. A ty wybrałaś jego." Gdy zaczynałam ten tom nie spodziewałam się, że tak mnie wciągnie i przeczytam ja tak szybko. Na początku denerwowała mnie Auren, która mówiła jedno, a robiła drugie, sama sobie zaprzeczała, ale to zmieniło się po paru rozdziałach. I niby miałam przeczytać parę rozdziałów, a gdy w końcu się odrywałam nagle okazywało się, że setki stron za mną. Auren poznała tajemnicę Marszałka i teraz kwestionuje wszystko, co o nim wie. Czy w ich relacji, którą oparto na kłamstwach, jest coś prawdziwego? Auren wraca do Midasa, ale nie chce znowu zostać zamknięta w złotej klatce - ale ich relacja coraz bardziej się komplikuje teraz, gdy Auren opadły klapki z oczu i widzi go w końcu takim, jakim jest. Z każdym kolejnym tomem Saga o Złotej Niewolnicy coraz bardziej mnie wciąga, a nie powiem, już przy pierwszej części urzekła mnie tym, że mimo opisywanej dość brutalnej rzeczywistości, styl pisania autorki jest bardzo lekki, aż te książki się pochłania w zadziwiającym tempie. "Gleam" to niezła cegiełka, ale w ogóle się nie dłuży. Od początku bardzo dużo się dzieje i aż chce wiedzieć się co dalej. Bardzo podoba mi się, jak rozwija się relacja Auren i Ripa. Nie jest to relacja oparta wyłącznie na pożądaniu, chociaż ta seria to takie dark romantasy. Dla Auren ważniejsze jest zaufanie, to by mogła w końcu nie być niczyja własnością, a dla Ripa... Dla Ripa najważniejsza jest Auren. I zrobi wszystko, by zyskać jej zaufanie. Widać też coraz większą przemianę bohaterki, co obserwowałam z wielką przyjemnością. W końcu zmiany w jej charakterze i sposobie myślenia widać też w jej czynach, a to już coś. A ta końcówka, jeny! Aż żałuję, że nie mam pod ręką następnej części, bo najchętniej zaczęła bym ją natychmiast, bez chwili zwłoki, bo tak chcę wiedzieć co dalej. Rozwój akcji w tym tomie bardzo mnie zaskoczył, a finał obiecuje wiele. Jestem bardzo ciekawa, w jakim kierunku pójdzie dalej ta historia, bo już nic nie jest takie oczywiste jak wcześniej. Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Akurat.

"Gleam" autorstwa Raven Kennedy to już trzecia część Sagi o Złotej Niewolnicy. Muszę przyznać, z każdą część jest lepsza od poprzednej i to jak. Auren to bohaterka, która przeszła bardzo długa drogę, która zmieniła ją o 180 stopni. W pierwszej części widzimy ją jako zahukaną kobietę, zamkniętą w klatce i odizolowaną od życia i ludzi, i co najważniejsze to jest jest wybór. Strach przed ludźmi i przed krzywdą, nie pozwala jej żyć, a Midas to wykorzystuje. Teraz w trzeciej części, wreszcie Auren opadły klapki z oczu. Wreszcie widzi kim jest Midas, że na każdym kroku nią manipuluje by utrzymać władzę. Wreszcie mówi dość i zaczyna stawiać warunki. Tylko czy uwolnienie się od tego apodyktycznego dupka będzie takie proste??? Jeżeli nie lubiliście Midasa wcześniej, to teraz wręcz go znienawidzicie, tak jak ja. Dla władzy jest gotów na wszystko, a to jak traktuje Auren to dopiero początek. W tej części lepiej poznajemy Slade'a i to co nim kieruje. To on pomoże odkryć Auren, kim naprawdę jest, czego pragnie i co czyni ją szczęśliwą. Tylko czy kobieta będzie mu w stanie znowu zaufać, w końcu ich znajomość zaczyna się od kłamstw??? Ta seria zyskuje z każdą kolejną częścią. Coraz lepiej poznajemy Auren, jej dramatyczną przeszłość. Dostajemy rozdziały z perspektywy Midasa, gdzie widać wreszcie, że tylko władza mu w głowie, nie liczą się koszty i ludzie. To co w tej części zafunduje Auren, niejednego by złamało. Tylko czy będąc kiedyś rozbitą na milion kawałków, Auren znowu będzie w stanie się podnieść? Czy jej to nie złamie??? Czytając tą historię, towarzyszyło mi milion emocji. Jak ja nie znosiłam Midasa, uwielbiałam Slade i kibicowałam Auren, by wreszcie była szczęśliwa. Już nie mogłam się doczekać, aż wreszcie da się porwać uczuciu. Zwroty akcji za to, po prostu mnie zniszczyły. To co tutaj się dzieje to po prostu🤯🤯🤯, a zakończenie aż prosi się o kontynuację, której nie mogę się wręcz doczekać. Jeżeli jeszcze nie znacie tej serii, to koniecznie musicie ją poznać. Tylko nie zniechęcajcie się po pierwszej części, im dalej tym lepiej. Przemiana Auren jest spektakularna i warto ją poznać. Dajcie jej szansę. Ja polecam i nie mogę doczekać się kolejnej części🥰🥰🥰.

„Gild” był cichym wołaniem o pomoc, „Glint” – taflą zarysowanego szkła, „Gleam” natomiast jest młotem rozbijającym piękną lodową rzeźbę. Recenzję poprzednich dwóch części znajdziecie na moim profilu. Rzeźba – chociaż była piękna, stworzona była przez ręce zakute w kajdany, tak samo jak życie złotej niewolnicy, nie wszystko jest takie jak mogłoby się wydawać. Raven Kennedy doskonale tka swoją historię, dotyczy to zarówno fabuły jak i języka. Cała seria jest pochłonięta przez metafory,  personifikacje, porównania i epitety.  Auren kontynuuje walkę o siebie, początkowo wydawało mi się to głupie, że wróciła z powrotem do klatki jednocześnie planując od razu z niej uciec. Jednak jak zawsze – ważna jest podszewka tego zachowania. Jestem zachwycona (znowu) tym jak autorka wchodzi w głowę ofiary manipulacji. Można by to wszystko zrobić na odwal się i wsadzić do jednego tomu, okraszając etykietką romantasy. Kennedy nie idzie jednak na ustępstwa, oprócz tego, że mamy tu w mojej opinii prawdziwy kawałek fantastyki, która mam nadzieję, rozkwitnie jeszcze bardziej w przyszłych tomach, to historia sama w sobie gdyby nie miała wydźwięku romantycznego też by się obroniła.  Zawarte w „Gleam” wątki romantyczne przyprawiają o zawrót głowy i motylki w brzuchu, oczywiście do czasu kiedy dochodzi do sceny łóżkowej, która odbiera trochę powagi całej książce, już miałam machnąć ręką i stwierdzić „Jak Auren się podoba to ok” ale jednak to było za cringowe. W sumie mamy tylko takie 2 rozdziały, kiedy dirty talk wchodzi za mocno i musicie mi zaufać, że warto to przetrwać. Bardzo mnie cieszy, że książka nie idzie w stronę „jest miłość więc wszystkie moje problemy są nie ważne”, przeciwnie bohaterowie doskonale zdają sobie sprawę z wagi zakazanego owocu. Nadal mam problem z oceną tej książki, bo mój obraz 5 gwiazdek przysłaniają sceny łóżkowe, jednak w skali 544 stron to dwa rozdziały cringu to malutko. Szczególnie, że to co się dzieje na ostatnich 100 stronach to o ludzie. Zgodnie z powyższą argumentacją, jestem w stanie wybaczyć „Gleam” wszystko. I tak jak Auren, pamiętajcie, żeby zawsze wybierać siebie. [współpraca recenzencka Wydawnictwo Muza]