Tysiąc pocałunków (okładka  miękka, wyd. 06.2022)

Książka ,,Tysiąc Pocałunków" Cole Tillie czasem doprowadzała mnie do łez ale częściej się uśmiechałam. To bardzo przyjemna książka do przeczytania. Jest ona napisana w tak przyjemny sposób że można ją pochłonąć w jeden dzień. Z całego serduszka polecę ją każdemu kto lubi czasem płakać przy książce a czasem czuć się otulonym jej ciepłem.

IG: tsampicos_book 𝔸 𝕋𝕙𝕠𝕦𝕤𝕒𝕟𝕕 𝔹𝕠𝕪 𝕂𝕚𝕤𝕤𝕖𝕤 „Poppy i Rune Przyjaciele po wsze czasy”. „Pocałunek numer jeden. Z moim Runem. W sadzie wiśniowym. Serce niemal wyrwało mi się z piersi”. „Kiedy wiesz, że coś niedługo dobiegnie końca, starasz się to bardziej docenić”. Ta historia tak bardzo przypomina o tym, że życie jest niesprawiedliwe, a niektórzy, kochając je ponad wszystko, nie mogą cieszyć się nim pełną piersią. Jest to przede wszystkim opowieść o dwójce młodych ludzi, którzy mimo zagubienia, starają się znaleźć drogę do siebie i kochać każdy najmniejszy moment. Pragną żyć z całych sił i jeszcze mocniej kochać. W końcu mają do uzupełnienia 1000 pocałunków, które mimo że piękne niestety trwają tylko przez krótki moment. Tyle ile ja przepłakałam na tej książce, nie da się zliczyć, a to jak bardzo jestem wdzięczna, za to, że mogłam poznać historię tej dwójki, nie da się opisać słowami. Mam prośbę do osób, które to czytają: proszę, zatrzymajcie się na chwilę w danym momencie w waszym życiu i doceńcie najmniejsze szczegóły, ponieważ to niezwykle ważne. Czasami nie zdajemy sobie sprawy, z tego ile tracimy, ciągle żyjąc w biegu, nienawiści oraz goryczy. Nawet jeżeli wasz uśmiech miałby powstać na skutek ciepłego wiatru, który jest zapowiedzią letnich wieczorów. Jak już możecie się spodziewać po wcześniejszych słowach, jest to książka, którą będę wam do skutku polecać i mam nadzieję, że więcej osób pozna tą wspaniałą historię. 5/5⭐️

Szczerze to dłużyło mi się czytanie jej, strasznie przesłodzona :/

Początkowo byłam zachwycona czytając tę książkę. Im więcej kartek przerzucałam tym zapał malał. Lubię styl w jakim pisze autorka i naprawdę podobały mi się inne jej książki, ale ta mnie nie zachwyciła.

Tysiąc pocałunków może wypełnić całe życie. " Książka jest o miłości dwójki młodych ludzi, których połączyło cudowne uczucie, oraz nieszczęście, które niestety nie wpłynie dobrze na dalsze losy bohaterów, pomimo wszystko i najgorszego scenariusza, który niestety się tam pojawia Rune trwa w każdej chwili przy Poppy. Poppy moim zdaniem źle zrobiła odsuwając się od Rune'a, ale chciała chronić chłopca przed najgorszym. Choroba, która spotkała dziewczynę niestety nie daje szansy jej na to, aby ciągnęła długie szczęśliwe życie. Czas, oraz marzenia, które Rune pomaga jej zrealizować niesamowicie zmiękczyły moje serce. Każdy chciałby w życiu posiadać taką osobę, która pomimo wszystko i pomimo najgorszego przetrwa z tobą do ostatnich chwil. Bohaterka jaką była Poppy wprawiała mnie w zachwyt, podziwiałam jej zawziętość, jej podejście jakie miała do życia, oraz to jak potrafiła wpływać na ludzi i to jaka była dla Rune'a pomimo tego co ją spotkało nigdy nie patrzyła na życie z pesymistycznym nastawieniem. Kilka słów oczywiście pozostawie na temat Rune'a - jej chłopca, który w pewnym momencie wpadł w mrok, z którego został uratowany. Pięknie było czytać o jego postępowaniu wobec jego Poppymin. Myślę, że każdy z nas chciałby mieć w życiu kogoś takiego kto będzie dążył do szczęścia, oraz spełniania marzeń drugiej osoby. Również w jego osobie było pełno samozaparcia. Mogę powiedzieć, że w moich oczach był on na prawdę silnym chłopakiem. Historia Poppy i Rune'a zniszczyła całe moje serce przez to jak cudowna jest. Wyjęta niczym z idealnej bajki pełnej cudownych uczuć, straty, oraz cierpienia. Przepełniona momentami nienawiścią do własnego z rodziców.. chwytająca za serce do granic możliwości. Wylałam przy niej tonę łez i bez wątpienia każdemu wrażliwszemu człowiekowi jest potrzebna tona chusteczek. Bez wątpienia każdemu polecę tą książke kto chciałby przeczytać coś pełnego uczuć. Jest napisana w taki sposób, że pomimo ponad 400 stron chce się ją czytać bez przerwy. Osobiście w trakcie książki przeszłam około 4 momentów załamania. Autorka zrobiła kawał dobrej roboty. Zakończenie rozbroiło mnie na łopatki a serce wyrwało mi się z piersi.. tak jak zawsze mawiała Poppy przy kolejnych zbieranych pocałunkach. Motyw słoja z tysiącem pocałunków był dla mnie czymś niesamowitym, bo jednak warto zapisywać swoje wspomnienia gdzieś poza głową. Nazwać to zakończenie, oraz to co zrobiła Poppy cudownym to jak nic nie powiedzieć.

O matko. Pewnie trochę mi zajmie zanim się po tym pozbieram, bo takiego zakończenia się nie spodziewałam. Na samym początku nie byłam przekonana do tej książki ze względu na jej "przygnębiający" charakter, pomimo iż wiedziałam na co się piszę. Ale chyba właśnie taki jest jej urok. Nigdy nie wylałam tylu łez na książce, ale myślę że było warto. Poppy i Rune są niesamowitą i cudowną parą i na zawsze pozostaną w moim sercu. *w połowie książki akcja mega się rozwija i nie będziecie w stanie oderwać się aż do samego końca*

„Uśmiechy z promieniami słońca i serca z poświatą księżyca.” ❤️‍🩹 Tej historii absolutnie nie można pominąć!! Tillie Cole „Tysiąc pocałunków” 5/5⭐️ Historia Poppy i Rune’a oficjalnie złamała mi serce. Z każdym kolejnym zdaniem i pocałunkiem rozpadało się ono na nowo. „Tysiąc pocałunków” to 400 stron wylanych łez. Ta książka po prostu boli, pozostawia po sobie pustkę i bunt, jednocześnie otulając jak ciepły kocyk. Trudno opisać, co odczuwałam podczas czytania, bo historia dwójki nastolatków to paleta uczuć i emocji, których nie da się nie przeżywać wraz z bohaterami. Nie da się nie kochać i nie nienawidzić całym sobą, ponieważ Rune i Poppy zawsze czuli na 100%. Nie da się nie doświadczyć bólu mieszkającego w każdym skrawku ciała i duszy, ponieważ całe życie Rune’a spowił mrok. Nie da się nie uśmiechać szeroko i nie cieszyć z najdrobniejszych gestów, ponieważ Poppy była najszczęśliwszą dziewczyną na ziemi, mając tak wiele powodów do smutku. Nie da się nie poczuć radości z realizowania swoich pasji, ponieważ to właśnie one były promieniami słońca w życiu głównych bohaterów. Nie da się zapomnieć, że nie mamy nieskończonej ilości czasu na życie, miłość, przebaczenie, ponieważ kwiaty wiśni zawsze odchodzą zbyt szybko i nigdy nie wiemy, kiedy widzimy nasz ostatni wschód słońca. Nie da się nie pokochać Poppy. Uśmiechniętej, czerpiącej z życia pełnymi garściami, szczęśliwej, żyjącej tak, że aż zapierało jej dech w piersiach. Nie da się nie współodczuwać wraz z Runa’em. Chłopcem, który dzięki miłości został uzdrowiony. To właśnie Poppy była jego pojedynczym śladem stóp na piasku. „Tysiąc pocałunków” to po prostu najpiękniejsza opowieść o Miłości. Historia dwójki 17-latków jest pierwszą książką, po której nie czuję się gotowa na rozpoczęcie kolejnej. Ta przygoda musi jeszcze wybrzmieć, zagoić się, zanim pojawi się nowa. I chociaż przeczytam jeszcze wiele różnych pozycji, to jestem pewna, że właśnie ta zostanie ze mną na wieki wieków. Po wsze czasy. 📚❤️

Książka opowiada o bolesnej historii z piękną miłością tak piękną że wydawałaby się nierealna. Ta pozycja bardzo chwyta za serce myślę że zmienia też coś w sposobie myślenia pomaga spojrzeć inaczej na świat uczy żeby doceniać Myślę że jest po prostu warta żeby każdy ją przeczytał bo nie jest to lektura o zwykłym romansie natomiast jest to lektura która ma wiele przekazów wartych uwagi i przemyślenia

Według mnie, ta książka była bardzo nudna. Początek był w miarę zachęcający, ale później nic ciekawego się nie działo z wyjątkiem może dwóch/trzech scen. Mało dialogów, a jak już były to często przesłodzone. Dużo (moim zdaniem) niepotrzebnych opisow. Jestem trochę zawiedziona:(

Ksiazka dala mi do zrozumienia ze powinnismy czerpac radosc z kazdego dnia. Nawet gdy jest zle w zyciu powinnismy patrzec na te szczegoly i szukac w niz tego czegos.