Crave. Pragnienie (okładka  miękka, wyd. 02.2023)

wyrzucilam te ksiazke przez okno i sie okladka wygiela

Super książka. Z niecierpliwością wyczekuje kolejnych tomów, ponieważ historia wciągnęła mnie strasznie. Nie wiem czy można tą książkę porównać do zmierzchu(mimo podobnych okładek i tematyki to wątek jest totalnie inny) ale życie z Grace było o wiele lepsze niż wytrzymywanie z humorkami Belli. Jeżeli chodzi o głownego męskiego bohatera-Jaxona, jest on w moim odczuciu bardziej interesujacy i pociągający niż Edward, czuć też o wiele lepsze napięcie pomiędzy bohaterami niż właśnie w sadzę zmierzch. Czy polecam? Zdecydowanie. W tej seri nie dość że mamy wampiry, to i inne ciekawe postacie, takie jak czarownice, czy smoki. Polecam wam siegnąc po tą pozycję, bo raczej się nie zawiedziecie. Sama autorka potrafi nieźle nakrecic czytelnika. Książka poprostu jest cudowna. Idąc z innej beczki, polskie tłumaczenie jest momentami nie zrozumiałe i nie logiczne. Jednak nie wpłynęło to na moją ostateczną opinie.

"Crave" Historia Grace , która po stracie rodziców musi przenieść się do swojego wujka na Alaskę do szkoły z internatem. Po przyjeździe poznaje chłopaka , który ostrzega ją przed tym co może jej się przydarzyć. Grace od razu się w nim zakochuje. W pierwszych dniach jej pobytu w trakcie bitwy na śnieżki skręca sobie kostkę. Coraz częściej spotyka się z ostrzeżeniami dotyczącymi zarówno szkoły jak i tajemniczego chłopaka. Jednak bohaterka nie poddaje się . W momencie  ,  w którym Jaxon pokazuje jej swój pokój dochodzi do ich pierwszego pocałunku. Niespodziewanie dochodzi do trzęsienia ziemi , gdzie Grace zostaje ranna. Po obudzeniu odkrywa, że szkoła ma jeszcze więcej tajemnic , ponieważ jest to szkoła dla osób paranienormalnych. Dowiaduje się , że chłopak , który się jej podoba jest wampirem. Dzięki temu odkryciu świat dla bohaterki wywraca się do góry nogami. Jednak to nie powstrzymuje jej przed niczym. Historia nabiera tempa , kiedy budzi się w tajemniczym pokoju. Kto jej zagraża? Czy poradzi sobie w opresji i wyjdzie z tego cało? Jak zakończy się relacja z Jaxonem? Książka mimo długiego wstępu do momentu wyjawienia prawdy o szkole i uczniach jest dobrze napisana. Głównym wątkiem jest wątek romantyczny. Po połowie książki historia nabiera szybszego tempa w sposób, w który nie da się oderwać. Rozdziały pozostawiają w napięciu oraz chęcią na więcej. Moim zdaniem książka jest dla osób 14 . Nie jest również najlepsza jaką czytałam , ale jest dobra. Mogę wam ją polecić jeśli podobają wam się klimaty romansu połączone z fantastyką , jak i światem wampirów , smoków i zmiennolształtnych. Moja ocena 4/5⭐

3,5/5 ✨ TW: wulgaryzmy, przemoc ❝Powiedziałem, że lepiej będzie, jeśli nie będziemy przyjaciółmi, a nie, że nie chcę, żebyśmy się nimi stali❞ O ,,Crave. Pragnienie" słyszałam bardzo dużo pozytywnych recenzji (szczególnie za granicą). Od tamtej chwili chciałam bardzo tą książkę przeczytać. Z tego powodu, że jest o wampirach i też ze względu na to, że okładka jest podobna do Zmierzchu tylko jest taka bardziej ładniejsza. Na początku szybko pochłaniałam strony, a po jakiś 100 stronach zastuj mnie złapał. Ale później na nowo wróciłam czytać i nie mogłam aż się oderwać od ,,Crave" (aż tak, że nocki zarywałam). Jest dużo rozdziałów, które nie są długie. To zacznę od tego od czego mi się najbardziej podobało. Bardzo podobał mi się świat fantasy przedstawiony w książce, opis Akademii Katmere (według mnie AK jest tak samo piękna jak Hogwart, tylko że jest większa i z ozdobami z Halloween), Macy polubiłam bardziej od głównej bohaterki i Jaxon, do którego wzdycham ❤️ Mogłabym o nim napisać całą rozprawkę m.in. to jaki jest podobny do Nastki ze Stranger Things i jak go uwielbiam. Dowiedziałam też się ciekawych faktów geograficznych. A teraz takie negatywne strony. Czytając ,,Crave" miałam zastój, a to dlatego, że akcja na początku zbyt wolno się działa/płynęła. Później się wydawało, że jednak akcja za szybko mija, bo trwa dwa tygodnie. Przez początkowe 200 stron nie ogarnęłam, co się dzieje. Akcja nabrała tempa trochę później. Książka zaspoilerowała mi ,,Legacy", które tak bardzo chciałam obejrzeć. (No dużo nawiązań było właśnie do ,,Pamiętników Wampirów" i ,,Zmierzchu"). I przede wszystkim w tłumaczeniu błędy były. Gdybym czytała ,,Crave" w oryginalnej wersji, to te błędy nie raziły mnie w oczy. Jednym z takich błędów to było to, że wujek Grace mówił, że jest bratem jej taty i tak nagle nazywa Grace siostrzenicą, a nie bratanicą xD Oraz nie odmienienie zwrotu "przy biurkiem". Niestety nie udało się tego dobrze odmienić. Czekam z niecierpliwością na drugi tom z serii ❤️

Muszę się przyznać, że nigdy nie przepadałam za historiami o wampirach, jednak coś się zmieniło. Gdy ukazała się książka Crave. Pragnienie Tracy Wolff sama siebie zaskoczyłam i sięgnęłam po nią. Muszę przyznać, że nie żałuję! Bawiłam się świetnie! Jakbym miała tylko w kilku słowach opisać tę książkę, napisałabym, że jest to połączenie Zmierzchu z Wednesday. To połączenie w moim przekonaniu wyszło bardzo dobrze! Grace po śmierci rodziców trafia pod opiekę swojego wuja. Jej świat diametralnie się zmienia, ponieważ jej wuj jest dyrektorem prywatnej szkoły na Alasce. Dziewczyna z ciepłej Kaliforni musi odnaleźć się w skutej lodem Alasce. Gdy dociera na miejsce nie dość, że musi zmierzyć się z trudnym klimatem i chorobą wysokościową, to jeszcze z niechęcią uczniów. Gdyby tego było mało, wszyscy wokół niej skrywają jakieś tajemnice. Grace za wsparcie ma tylko wuja i swoją kuzynkę, jednak nawet oni nie są z nią w 100% szczerzy, a sytuacja pogarsza się, gdy główna bohaterka zwraca na siebie uwagę najbardziej pożądanego chłopaka w szkole. Znacie skądś tę historię? W Crave nie było niczego odkrywczego, historia jakich wiele. Jednak nie przeszkodziło mi to świetnie się bawić. Miło było poczuć się znowu jak nastolatka w trakcie czytania. Poza tym polubiłam się z postaciami. Bardzo podobała mi się też relacja kuzynek, jak i sam pomysł szkoły, gdzie obok wampirów czy wilkołaków uczą się czarownice i smoki. Sama relacja głównych bohaterów była urocza, a przez koniec książki chcę na już kolejną część! Jestem niesamowicie ciekawa dalszych losów bohaterów.

❣️Dzięki niej cofnęłam się do czasów gimnazjalnych, momentu kiedy pierwszy raz sięgnęłam po historie o wampirach i przepadałam w książkowym świecie. Crave to historia Grace oraz Jaxona. Ona jest zwykłą śmiertelniczką, która trafia do Aka­de­mi Kat­me­re po śmierci rodziców, natomiast on jest wampirem, potężnym księciem, który budzi strach wśród uczniów. Uczniów, którzy również nie są ludźmi. Chodzą do wyjątkowej szkoły gdzie uczą się nie tylko wampiry, ale też wilkołaki, czarownice czy smoki. Początkowo Jaxon jest wrogo nastawiony do Grace, wie, że jej obecność jest niebezpieczna z wielu powodów, a jednym z nich jest to, że przez nią zaczął coś czuć. Okazuje się też, że Grace ma wyjątkowego pecha i wielu wrogów, a w jej życiu przydarzają się ciągle okropne rzeczy i dziewczyna ledwo uchodzi z życiem. Książka "Crave" ogromnie mi się podobała. Jestem w szoku, że tak mało się o niej mówi, bo jest naprawdę świetna i myśle, że wielu osobom przywoła czasu "Zmierzchu" podczas czytania. Polubiłam nie tylko głównych bohaterów, ale też tych drugoplanowych. Nie mogłam się od niej oderwać, przeczytałam w mniej niż 24 godziny i chciałam więcej! Dzięki niej wyszłam z zastoju czytelniczego. Naprawdę jestem nią zachwycona i utwierdziła mnie w przekonaniu, że kocham historie o wampirach. Uważam też, że jest świetnym wprowadzeniem do serii, która prawdopodobnie będzie jedną z moich ulubionych. Polecam serdecznie, naprawdę nie będziecie żałować przeczytania jest książki!

Wydaje mi się, że już od dawna żadna książka nie złapała mnie w swoje sidła tak bardzo jak Crave. Chociaż nie jest cieniutka to połknęłam ją na raz. I jest totalna miłość. Grace po śmierci rodziców musi zamieszkać w Akademii prowadzonej przez swojego wujka. Nie ma ona zielonego pojęcia dlaczego wszyscy tam są do niej wrogo nastawieni a w szczególności jeden chłopak. Tajemniczy i niezwykle mroczny Jaxon Vega, który sprawia wrażenie, że cała szkoła jest jego. Wątek romantyczny, który gra bardzo ważną rolę w tej książce był dla mnie świetny. Czułam chemię, całe napięcie i masę różnych emocji jakie towarzyszyły głównej bohaterce. I tak wiem, że ta książka może nie jest idealna i było kilka takich chwil, że niektóre teksty sprawiały, że się krzywiłam, bo było wręcz za ckliwe, ale to jaką frajdę dała mi ta pozycja wygrywa wszystko. Nie spodziewałam się, że przeczytam ją tak szybko a tym bardziej, że będę ją wielbić, ale właśnie tak się stało z czego niesamowicie się cieszę. Autorka ma bardzo przyjemny styl dzięki, któremu płynie się przez nią. Jestem w trakcie czytania już drugiej części i będzie to seria mojego życia.

Książka od razu przykuła moje oko- chociażby ze względu na okładkę, która od razu skojarzyła mi się ze „Zmierzchem”, którego namiętnie czytałam w czasach gimbazy 😄 A jak dowiedziałam się, że „Crave” jest o wampirach to stwierdziłam- OKEJ, MUSZĘ TO PRZECZYTAĆ, ZROBIMY KLIMACIK WSPOMNIEŃ. Początek jest bardzo podobny do „Zmierzchu” - jest szkoła wampirek, jest nastolatka, jest miłość od pierwszego wejrzenia. Czytając miałam poczucie tej infantylności w relacjach i zakochaniu się z niewiadomych przyczyn, zastanawiałam się czy teraz, mając te 30 lat tak samo odebrałabym „Zmierzch”- pewnie tak 🤣 Jednak zaliczyłabym „Crave” to książek z tych lekkich, przyjemnych a wręcz odmóżdżajacych a takie też są nam potrzebne 😀 Bawiło mnie, jak wampir próbował nakierować naszą główną bohaterkę, żeby sama wpadła na to co jest grane, jednak ta usilnie nie potrafiła połączyć wątków 🙈 (nawet podarował jej książkę „Zmierzch”- mistrzostwo 🤣). Przy końcu akcja zaczęła się rozkręcać, czuję niedosyt wątków i z racji tego czuję się na tyle zaciekawiona, że napewno sięgnę po drugą część i wierzę, że seria się rozwinie ku lepszemu 😎

Przekład na język polski powieści "Crave. Pragnienie" zaskoczył mnie w bardzo negatywny sposób, niejednokrotnie wybijając mnie z rytmu podczas czytania. Już zanim zaczęłam czytanie zastanawiałam się, jak zostanie przetłumaczony tekst, który z tego, co widziałam po angielskich tytułach zawiera wiele gier słów. Niestety, polską wersję czyta się, jakby została wrzucona do tłumacza Google i wydrukowana. Nie widzę innego wytłumaczenia na kalki językowe, takie jak "zbudować bałwana", zamiast "ulepić bałwana" (tytuł rozdziału szóstego, str. 60, nawiązująca do tytułu piosenki "Ulepimy dziś bałwana?"), niepasujące szyki zdań, kilkukrotne użycie w czasownikach formy męskiej, podczas gdy narratorką jest ewidentnie osoba płci żeńskiej - główna bohaterka Grace, ale przede wszystkim błędne przetłumaczenie przysłowia (nigdy wcześniej nie słyszałam, żeby ktoś zamiast użyć sformułowania "wejść na barana", proponuje "przejechanie się na świńskim grzbiecie", rozumiem, że miało to być tłumaczenie słynnego angielskiego "piggyback ride") Z powyższych powodów kolejną część kupię, ale już po angielsku:)

Już dawno nie czytałam tak infantylnej książki… autorka próbuje przedstawić utworzenie więzi pomiędzy nastolatką a wampirem w przeciągu tygodnia, z jego strony może i jest to biologiczne ale z jej to totalnie dziecinne zauroczenie, o którym czyta się z całkowitym zażenowaniem. Bohaterka jest męcząca ze swoim wzdychaniem do wampira, zupełnie irracjonalna w swoim postępowaniu, ciagle podkreślająca jacy to mężczyźni wokół niej są seksowni, wszystko jest tajemnicze a ona sama zadurzona… BARDZO źle się to czyta nie tylko ze względu na powyższe ale również ze względu na okropną jakość wydania. Błędów edytorskich jest ogrom, błędy składniowe na każdym kroku. Choćby to było najpiękniejsze wyznanie miłości, to błędne tłumaczenie, czy błąd składniowy, potrafią je sprowadzić do poziomu śmieszności. Nie polecam tej książki a już w szczególności nie polecam tego wydania. Koszmar!