Obiecaj, że wrócisz (okładka  miękka)

Polecam. Piękna historia, pięknie napisana, wzruszająca. Moją ukochaną książką pani Wysoczańskiej dotychxzas była "Narzeczona nazisty"... Historia Karoliny i Waldka wpleciona w autentyczne wydarzenia trafiła do mojego serca na dobre!

Super książka, fajnie się czyta ..Czekam na następne książki tej autorki ☺️

Gorąco polecam ♥️🙂👍

O Barbarze Wysoczańskiej słyszałam już dawno. Miałam ją w planach, ale wiecie jak to jest z książkowymi planami. Piętrzą się, a końca kolejki nie widać. Niesamowicie cieszę się, że w końcu udało mi się sięgnąć po powieść jej pióra, pisaną prosto z serca, pięknym językiem, doprawioną szczyptą historii. Ta opowieść nie tylko poszerzy Wasze horyzonty, rozgrzeje serca, sprawi że się wzruszycie, ale także zajmie w Waszym książkowym sercu specjalne miejsce. Ta historia ma naprawdę sporo zalet, chłonęłam ją całą sobą starając się zapamiętać jak najwięcej. Dzieje się naprawdę dużo, a kłopoty w jakie wpada nasza główna bohaterka nie mają końca. Autorka przenosi nas do wojennej Warszawy, prowadzi uliczkami, opowiada o bestialstwie, ale pragnie także zauważyć że naród to ludzie, wojna nigdy nie jest dobra, a cierpią tak naprawdę wszyscy, nie tylko przegrani. Ta historia skłoni Was do refleksji, sprawi że po raz kolejny będziecie stali nad mogiłami w katyńskim lesie, że będziecie opłakiwać ludzi których tak naprawdę nie znaliście, ale którzy zginęli w imię wolności. Pisarka poruszyła wiele spraw bliskich memu sercu, ta opowieść rozgościła się w mojej duszy i będę bardzo ciepło ją wspominać. Opowiada o waleczności, stracie, tęsknocie, samotności i miłości, która nigdy się nie kończy. Jest po części brutalna, przerażająca, ponieważ w wojnie nie ma nic wzniosłego, ale jest także pełna walecznych bohaterów, natchniona patriotyzmem i polskością. Fenomenalna. Karolina, młoda żona polskiego oficera, czeka w Warszawie na powrót męża. Nie jest łatwo gdy wojna szaleje obok, ale tak naprawdę jej piekło rozpoczyna się w dniu w którym oficer SS przejmuje dom jej teściów, a chwile później w lasku katyńskim Niemcy odnajdują tysiące zwłok polskich oficerów…

Barbara Wysoczańska ponownie zachwyca swoich czytelników. Szósta powieść autorki ujmuje nasze czytelnicze serca, wlewa w nie historię, która ukazuje nie tylko ludzkie dramaty nasączone wojenną rzeczywistością. Ilustruje hart ducha walki o lepsze jutro w czasach, gdy każdy dzień przepełniony jest strachem o losy najbliższych. Poznając historię zapisaną na kartach powieści „Obiecaj, że wrócisz”, możemy dostrzec ludzką siłę stawiającą opór w czasach wojny. Autorka w wyjątkowym stylu kreśli historię, która już na zawsze pozostaje w naszych sercach i umysłach. Historię, której nie sposób zapomnieć, gdyż uświadamia nam ona jak ważne jest poczucie bezpieczeństwa, którego nie mogła doznać Karolina Kornacka, młoda żona polskiego oficera. Kobieta, w czasach wojennej okupacji mieszka u teściów. Codziennie z obawą o losy swojego męża, czeka na jego powrót z jenieckiego obozu w ZSRR. Niestety pewnego dnia, życie kobiety staje w obliczu jeszcze większego niebezpieczeństwa, gdy ich dom przejęty zostaje przez oficera SS Friedricha Webera. Pewnego dnia ogłoszono amnestię dla polskich jeńców, w wyniku czego uwolniony zostaje przyjaciel i adiutant Kornackiego – Waldek Romanowicz. Mężczyznę przydzielono przez polski rząd w Londynie do Warszawy. Tutaj jako żołnierz AK, będzie dążył do wypełnienia misji, o którą poproszony został przez Karolinę Kornacką. Czy Romanowicz zdoła odnaleźć jej ukochanego Staszka? Czy nie jest już za późno, zwłaszcza że docierają wstrząsające informacje o odnalezieniu w lasku katyńskim polskich jeńców? Koniecznie sięgnijcie po „Obiecaj, że wrócisz” i poznajcie poruszającą historię stworzoną przez Barbarę Wysoczańską. Autorka ponownie dotknęła najczulszych strun moich emocji. Sprawiła, że moje czytelnicze serce drgało niesione poznawaniem historii państwa Kornackich. Nie ukrywam, że ta powieść obok wcześniejszych książek pisarki („Narzeczona nazisty”, „Siła kobiet”, „Świat na nowo”, „Aktoreczka” i „Cena wolności”) zaraz po przeczytaniu trafiła na zaszczytną półkę NIK – Najlepszych Interesujących Książek. Pani Barbara ponownie ujęła mnie swym wyjątkowym pisarskim stylem, w którym nakreśliła tę historię. Historię, wobec której nie można przejść obojętnie. Warto wziąć ją do swojego czytelniczego serca i namawiać czytelników do poznania tej historii. Ona uświadamia nam cenę wolności, wartość poczucia bezpieczeństwa, świadomości życia w czasach, które nie krępują naszej wolności, nie odbierają nam możliwości realizacji własnych marzeń. „Obiecaj, że wrócisz” to kolejna książka Barbary Wysoczańskiej, która nie tylko ujmuje naszą emocjonalną naturę. Ukazuje również prawdę o wydarzeniach wojennych, które zapisały się czarnymi zgłoskami w historii naszej ludzkości. Historię, która nie miała prawa się wydarzyć. Historię, która nie może się powtórzyć. Zatem jeśli, zapytacie mnie, czy warto sięgnąć po ten tytuł, zawsze powtarzać będę, że TAK – WARTO! Bez wątpienia autorka skłania nas do wielu ważnych przemyśleń, które są dla nas również wartościową lekcją, nie tylko historii, lecz dotyka kluczowych kwestii wymiaru ludzkiego. Niech każdy z nas weźmie z tej powieści coś dla siebie – nie tylko emocjonujące chwile podczas czytania, lecz refleksje, które mogą być kompasem w naszej życiowej drodze. Barbara Wysoczańska podkreśla, że miłość i wiara w jej siłę jest kluczem do znalezienia w sobie ducha walki o siebie i swoich najbliższych. Najnowsza wojenna opowieść autorki chwyta za serce, zarazem wlewając w nie świadomość, że miłość daje nadzieję w czasach, których człowiek nie powinien doświadczać, w czasach obarczonych wojenną rzeczywistością. Książka „Obiecaj, że wrócisz” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia

Barbara Wysoczańska, to autorka której każda kolejna książka zachwyca mnie jeszcze bardziej… „Obiecaj, że wrócisz” to najnowsza powieść autorki w której poruszyła historię, która zawsze interesowała mnie najbardziej. Karolina wraz z synkiem mierzy się z wojenna zawierucha. Jej mąż jest polskim oficerem, a ona została sama w Brześciu, który wchodzi pod jurysdykcję Sowietów, z pomocą oficera SS wydostaje się z miejsca, gdzie spędziła najszczęśliwsze chwile i ucieka do Warszawy do teściów. Tam wiedzie w miarę spokojne życie, czekając na wiadomość od męża. Jej życie zmienia się kiedy u progu ich domu zjawia się gestapo z informacją, że przejmują ich dom. Jak Karolina poradzi sobie z tym? W między czasie w całej Polsce mówi się o zaginionych setkach Polskich oficerów. Rownolegle po ogłoszonej amnestii dla polskich jeńców z NKWD zostaje zwolniony Waldek przyjaciel zaginionego męża Karoliny. To on ostatni widział gdzie był mężczyzna i inni oficerowie. Po wielu przesłuchaniach ślad urywa się w Kozi Gory, to właśnie tam Niemcy w lesie katyńskim odnajdują potężne zbiorowe mogiły, gdzie spoczywają polscy oficerowie. Jak te wszystkie informacje wpłyną na Karolinę czy odnajdzie ślad po swoim mężu? Czy będzie w stanie go odszukać albo godnie pochować? Komu zostanie przypisana ta paskudna zbrodnia? Jak to wpłynie na ludność cywilną? Pani Basia stworzyła kolejną genialną historię! Fabuła porusza, wciąga i niesamowicie wzrusza… pokazując do czego prowadzi wojna, że każdy człowiek po pewnym czasie zapomina o człowieczeństwie, że liczy się tylko przetrwanie. Postać Karoliny to genialnie wykreowana pod względem psychologicznym postać kobiety, córki, żony, matki, dla której liczy się dobro jej bliskich… A przemycenie w tej książce tak ogromnej lekcji historii, jaką jest zbrodnia katyńska, to coś niesamowitego. Przedstawione fakty, ale także emocje z jakimi musieli się mierzyć bliscy, to mocne i zostające na długo w pamięci obrazy. Polecam! Kolejny raz za szybko przeczytałam książkę Pani Basi, bo teraz znowu muszę czekać😬.

Serwus ,,Obiecaj, że wrócisz " to najnowsza książka Barbary Wysoczańskiej. Ach co to była za historia! Pełna emocji, intryg, żalu za utraconym życiem, miłości. Muszę przyznać, że to najlepsza książka autorki! Tu dosłownie podobało mi się wszystko. Do tego motyw zbrodni katyńskiej, który nie jest poruszany w powieściach obyczajowych dość często, bardzo mnie zaintrygował. Jest jednym z głównych wątków tej powieści cp moim zdaniem nadaje jej tego "czegoś". Bohaterowie tak dobrze wykreowani, że czytając tą książkę ma się wrażenie jakby to wszystko działo się obok nas. Jest to idealny scenariusz na film. Karolina Kornacka zamieszkuje u teściów w Warszawie. Czeka na powrót męża z obozu jenieckiego z ZSRR. Niebawem jednak dom Państwa Kornackich przejmuje oficer SS Friedrich Weber, który ma zamieszkać w nim wraz z ciężarna żoną Leni. Karolina wraz z synkiem i teściową zostają w domu, od teraz będą tu służącymi. Między nową Panią domu, a Karoliną rodzi się cienka nic przyjaźni. Leni czuję się opuszczona przez męża, zaczyna zwieżać się Kornackiej choć wie, że jest to niedopuszczalne. Do Polski jako cichociemny zostaje przysłany z misją Waldek Ronanowicz. Nie tylko ma szpiegować Webera, ale także ma osobiastą misję pomocy Karolinie i sprowadzenie jej do Anglii. Tymczasem Niemcy odnajdują w lasku katyńskim tysiące zwłok polskich jeńców, a Romanowicz ma to potwierdzić. Na światło dzienne wypływają informacje o morderstawch dokonanych przez Sowietów. Jak Niemcy wykorzystają te informacje? Czy Waldek będzie Sowieckim szpiegiem? Znakomicie napisana książka. Przekonajcie się sami. Współpraca barterowa

Autorka stworzyła powieść zarówno dla kobiet jak i dla mężczyzn. Akcję osadziła w czasach wojennych, a trzymająca w napięciu fabuła niejednokrotnie wywołała u mnie szybsze bicie serca. I ponownie autorka mnie zaskoczyła! A myślałam, że po lekturze wszystkich jej poprzednich powieści, nie będzie to takie łatwe… Główna bohaterka powieści, Karolina Kornacka, wspólnie z synkiem i teściową muszą stawić czoło oficerowi SS Friedrichowi Weberowi i jego żonie Leni. Jak ułoży im się życie pod jednym dachem? Ile można poświęcić dla ukochanej osoby? Czy zło, które spotyka Karolinę i jej rodzinę będzie już zawsze ich prześladować? Autorka poruszyła we mnie najczulsze struny. Po raz kolejny spowodowała, że wpadłam w zadumę i melancholię zadając sobie przeróżne pytania egzystencjalne...I do tej pory nie wiem, czy zło tkwiące w człowieku zostaje w nim już na zawsze? Czy wyszkoleni do walki i zabijania żołnierze oraz wysoko postawieni wojskowi oficjele nie są zdolni do odczuwania pozytywnych emocji? Barbara Wysoczańska napisała powieść, której nie mogę niczego zarzucić. Jestem pod jej ogromnym wrażeniem. Dodam jeszcze tylko, że relacja małżeńska oficera SS zupełnie mnie emocjonalnie powaliła. Nie będę Wam zdradzać szczegółów. Aby je poznać musicie sięgnąć po najnowszą powieść Barbary Wysoczańskiej. Gwarantuję emocje i zaskoczenie. Widać, że autorka oddała tej powieści całe swoje serce. Natomiast moje serce po lekturze zostało rozdarte na pół… „Wojna jest okrutna i zła. Wojna odczłowiecza” Przeczytajcie koniecznie, bo to przepięknie opowiedziana historia, która zostanie z Wami na zawsze!

Jestem świeżo po lekturze najnowszej powieści Pani Barbary Wysoczańskiej i śmiem twierdzić, że jest to najlepsza książka z jej dorobku, którą czytałam. Pani Barbara zbudowała ciekawą fabułę na tle ważnych wydarzeń historycznych. Zbrodnia Katyńska oraz obnażenie prawdy o niej stanowią ważny wątek powieści. Wykorzystywanie prze Niemców tragedii do własnych celów przeplatały się z radziecką propagandą. Powieść jest autentyczna i budząca emocje. Pisarka ukazała rozterki bohaterów z naturalnością i bez zbędnego rozrzewnienia. Poświęciła wiele miejsca nastrojom panującym w pogrążonej w chaosie wojny Warszawie oraz relacjom pomiędzy Polakami i Niemcami. Początek II wojny światowej. Karolina Kornacka, żona polskiego oficera Stanisława Kornackiego, uwięzionego w obozie jenieckim w Kozielsku, ucieka z radzieckiego Brześcia. Jedzie do Warszawy i wraz z synkiem wprowadza się do rodziców męża. Trudny czas okupacji staje się jeszcze gorszy gdy ich dom przejmuje zauroczony Karoliną niemiecki oficer Friedrich Weber. Równolegle poznajemy losy przyjaciela Karoliny i jej męża. Waldek zostaje objęty amnestią i wypuszczony z ZSRR, po przeszkoleniu w Anglii jako cichociemny zostaje zrzucony do Polski. Inwigilację Webera ma połączyć z opieką nad stale oczekującą powrotu męża Karoliną.

Zanurzona w tęsknocie, która z bezwzględnością rozdziera struchlałe serce. Spowita wyczuwalną niepewnością jutra, przyszłości, bytu, a w końcu przetrwania i życia. Z wrażliwością traktująca o uczuciu, które staje się azylem i synonimem nadziei w ogarniętym wojenną pożogą świecie. „Obiecaj, że wrócisz” to kolejna powieść obyczajowa spod przejmującego wiarygodnymi emocjami pióra Barbary Wysoczańskiej, którą osnuto na tle najbardziej okrutnego okresu w dziejach ludzkości – w czasach przesyconych lękiem i dojmującą bezradnością. Ze znamienną dla swojej twórczości czułością, autorka eksponuje trudną do pielęgnowania moralność, wolę przeżycia i godność często zatraconą w obliczu ochrony najbliższych, obezwładniający ból rozłąki, wyniszczającą melancholię determinowaną stratą oraz raniące rozczarowanie i samotność. I wreszcie akcentuje całą paletę odcieni miłości – tę rodzinną, bezwarunkową macierzyńską, ale również zainicjowaną namiętnością, wręcz incydentalną, która w ciągu upływających lat okrywa się romantyzmem, lecz i niepewnością. Niezmiennie czyni solidnym fundamentem fabularnym portrety kobiet silnych, odważnych, niepoddających się, choć miewających krótkie, tak bardzo ludzkie w tym chaosie brutalności chwile słabości. Sugestywnie i stopniowo naznacza ich wizerunki charakternością, swoistą zuchwałością, odziera z delikatności ich decyzje – podobnie, jak wojna wyzuwa z ludzi empatyczne odruchy. Tak, jak Polskę w realiach okupacji rozdarto między sowieckiego i niemieckiego oprawcę, tak Karolina Kornacka, z rozpaczą oczekująca wieści o swoim zaginionym mężu, wikła się w niesnaski niemieckiego małżeństwa, które w warszawskich realiach odbiera jej poczucie bezpieczeństwa. Barbara Wysoczańska intencjonalnie kontrastuje jej emocje lawirujące między nieśmiało tlącą się iskrą zaufania, relacją wręcz ocierającą się o przyjaźń względem nieumiejącej się odnaleźć w obcym kraju żony nazistowskiego oficera a jawną nienawiścią do niego samego. Z rzetelnością, a zarazem niezaprzeczalnym szacunkiem, autorka przywołuje zdarzania, które swoim bestialstwem utrwaliły się na kartach historii, swoim ponurym cieniem kładąc się na pamięci polskiego narodu. Wplata zarazem w dramatyczne echo propagandy fikcyjne ludzkie losy, które esencjonalnie dotykają najdelikatniejszych strun wzruszenia. Z autentyzmem referuje też o wielkich nazwiskach, których czyny zaważyły na dziejowej zawierusze – tworzy literacką ekspozycję magnetyzującą i lekką mimo pokaźnej objętości treści, obrazu wstrząsającego fragmentu historii, którą eksploruje, i gwałtownych emocji towarzyszących obnażaniu szokującej prawdy. Swoim prozatorskim kunsztem świadomie definiuje obietnicę i podkreśla jej wzniosły w wojennej rzeczywistości wydźwięk. Bez wątpienia ten tytuł to kolejne świadectwo literatury przez duże L, która udawania, że o miłości i uczuciach w świecie codziennych strach i strachu można pisać bez emfazy i prawdziwie, a wciąż eterycznie i refleksyjnie. Ukazuje, że podczas wojny nie ma wygranych i przegranych, że finalny efekt konfliktu zbrojnego to wyłącznie klęska człowieczeństwa i urzeczywistniające się zgliszcza – dusz, ciał, murów.