Trust Again (okładka  miękka, wyd. 06.2018)

Fajny romansik polecanko.

Najlepsza część z serii!

Nie ufam tej książce.

Bardzo fajna, polecam

Ciekawa ,polecam

Wciągające

Super!

Moje wrażenia po lekturze "Begin Again" były bardzo pozytywne. Bohaterowie stworzeni przez Monę Kasten stali się bliscy mojemu sercu i z przyjemnością sięgnęłam również po drugi tom jej trylogii - "Trust Again". Czy on również przypadł mi do gustu? I jak wypada w porównaniu do poprzedniej powieści? Burzliwa historia Allie i Kadena już za nami, choć to wcale nie oznacza, że tych bohaterów już więcej nie spotkamy. Wręcz przeciwnie, pozostają stale obecni i uczestniczą w kolejnych wydarzeniach, lecz tym razem schodzą na drugi plan. Główną bohaterką, a zarazem narratorką, zostaje Dawn, najlepsza przyjaciółka Allie. Chociaż w Woodshill całkiem dobrze sobie radzi, bolesna przeszłość przypomina o sobie raz po raz, wpływając przede wszystkim na jej relację ze Spencerem. Czy dziewczyna, która panicznie boi się zranienia, zdoła przełamać swój strach i znów komuś zaufać? Tak jak poprzednio, także tutaj byłam przygotowana na pojawienie się pewnych schematów. Miałam przy tym obawy, że historia Dawn i Spencera może za bardzo przypominać tę, którą poznaliśmy w pierwszym tomie. Nic bardziej mylnego. Owszem, oni również mają tajemnice i przeżyli naprawdę ciężkie chwile. Dręczą ich wspomnienia, których nigdy nie będą w stanie wymazać z pamięci. Aby poradzić sobie z nimi i uwierzyć, że może ich jeszcze w życiu spotkać coś dobrego, że zasługują na szczęście pomimo popełnionych błędów, potrzeba ogromnych pokładów odwagi i wielkiej siły. Im także nie będzie łatwo, ale to wcale nie znaczy, że poddadzą się bez walki. Dawn zyskała moją sympatię już w poprzednim tomie, jednak dopiero tutaj autorka mogła ukazać w pełni całą złożoność tej postaci. Wiedziałam już, jak lojalna i troskliwa była wobec swoich najbliższych, lecz i tak zaskoczyło mnie, do jakiego stopnia potrafiła się dla nich poświęcić. Wolała cierpieć w milczeniu, byle tylko nie przysparzać im dodatkowych zmartwień. Poza tym dała się poznać jako kochająca córka i zdolna pisarka, a fakt, że zdołała się zaprzyjaźnić nawet z Sawyer, chyba mówi sam za siebie. Również Spencer zasłużył na mój podziw, wykazując się nieludzką wręcz siłą ducha. Ten otwarty, zabawny, wiecznie uśmiechnięty chłopak doświadczył czegoś, co równie dobrze mogło go kompletnie złamać. Mimo to odnalazł w sobie dość determinacji, by mierzyć się ze wszystkim dzień po dniu. A przy tym zarażał optymizmem wszystkich wokół, jakby on sam nie miał żadnych zmartwień. W moim odczuciu "Trust Again" wypadło jeszcze lepiej niż "Begin Again". To wszystko, co skradło moje serce w pierwszym tomie trylogii, znalazłam również tutaj. Ciekawe historie, skomplikowani bohaterowie z trudną przeszłością, która kładzie się cieniem na teraźniejszości i niemal uniemożliwia patrzenie w przyszłość z nadzieją, a przy tym wyjątkowe przyjaźnie, pomagające im stanąć na nogi i odbudować wiarę w ludzi. Idealnie wyważone jak dla mnie połączenie humoru z powagą i świetnie napisane dialogi. Poza tym autorka lepiej poradziła sobie z kreacją poszczególnych postaci. Nawet nie znając jeszcze wszystkich szczegółów, nie miałam wrażenia, że ich reakcje są przesadzone. Wręcz przeciwnie. O wiele łatwiej było mi zrozumieć Dawn i Spencera niż Allie i Kadena. Tam wszystko nabrało sensu dopiero wówczas, gdy sytuacja została wyjaśniona, tutaj miałam wrażenie większej przejrzystości i naturalności. W zasadzie jedyne, co mi przeszkadzało, to literówki. Na szczęście nie były specjalnie liczne, ale nie zdziwcie się, kiedy np. Spencer zostanie nazwany Spacerem. Historia Allie i Kadena z "Begin Again" bardzo mi się spodobała, ale to "Trust Again" ostatecznie sprawiło, że zakochałam się w tej serii. Lekka, a zarazem pełna emocji i trudnych doświadczeń bohaterów, była dla mnie wyjątkowo udaną lekturą. Dawn i Spencer popełniają błędy, a mimo to mogą w pewnych sytuacjach służyć za wzór do naśladowania. Nie są idealni, ale właśnie dzięki temu stają się nam, czytelnikom, bardzo bliscy. Takie powieści czytam z prawdziwą przyjemnością. I nawet jeśli przebieg fabuły można bez większego problemu przewidzieć, wciąż zaskakują tymi wszystkimi szczegółami, które znajdziemy pomiędzy. Jeśli pierwszy tom przypadł Wam do gustu, drugi z pewnością również się Wam spodoba. Polecam!

Tekst pochodzi z bloga: https://amandaasays.blogspot.com/2018/06/trust-again-mona-kasten-patronat.html TAKIE TRYLOGIE TO JA LUBIĘ! Begin again zauroczyło mnie historią Allie i Kadena. Była ona lekka i nieco przewidywalna, ale jednocześnie niezwykle przyjemna i łatwa w odbiorze. Cieszyłam się więc na wieść o dalszych losach tej dwójki. Trust again nie jest jednak taką typową kontynuacją. Dlaczego? Allie i Kaden schodzą tutaj na drugi plan, a na pierwszy wychodzą ich znajomi - Dawn oraz Spencer. I przyznam, że podoba mi się takie zagranie. Niby mamy lubianych bohaterów gdzieś obok siebie, ale pojawiają się też nowe wątki i nie ma szans na znudzenie opowieścią i przedłużanie czegoś na siłę. Wielki plus za to, bo wątki naszego rudzielca i żartownisia były równie ciekawie i sprawiły, że jeszcze bardziej ich polubiłam. Trzeba też przyznać, że Mona Kasten nie spoczywa na laurach i nie powiela raz opowiedzianej historii z innymi bohaterami - Dawn i Spencer otrzymali swoje indywidualne cechy, problemy i przeszłość. Trust again zaskakuje też małym pazurem, który dorzuca nam autorka. Jak w Begin again mało było pikanterii, tak tutaj pojawia się jej więcej. A wszystko za sprawą naszej bohaterki, która jest pisarką... opowiadań erotycznych. Mamy więc krótkie fragmenciki jej twórczości. Pojawia się też napięcie między parą głównych bohaterów i tylko czekać, kiedy ono wybuchnie. ;-) I chociaż nie przepadam za scenami erotycznymi w książkach, to tutaj całe szczęście obyło się bez tych przerysowań i dziwacznego, ordynarnego słownictwa, jakie zawsze mnie zraża. Wszystko raczej utrzymane jest w dobrym tonie, skupiając się bardziej na emocjach niż czynach. Jednocześnie, stanowiło to pewne odróżnienie od historii Allie i Kadena, więc wyszło na plus. Przechodząc jednak do wątków ważniejszych, czyli jakie tematy poruszono w tej książce? Mamy zdradę, szczeniackie związki, które nie zawsze kończą się wielką, dozgonną miłością oraz problemy z buntowniczą naturą dorastania. Mamy też relacje z rodzicami - i te napięte, jak i takie, jakich niejedna osoba mogłaby pozazdrościć. Jest też i Dawn ze swoimi opowiadaniami i strachem przed ujawnieniem się przed najbliższymi. I w końcu - miłość i to, jak trudno jest się przełamać, by na nowo zacząć kochać po tym, jak ktoś nas zranił. Wszystko to, wraz z delikatnymi humorystycznymi wstawkami, składa się na książkę niezwykle przyjemną w lekturze, mimo iż z góry wiemy, jak ta historia się potoczy. Jest to po prostu jedna z takich opowieści, których potrzebujemy by się odprężyć, wyjść z czytelniczego dołka, lub po prostu zrozumieć, że życie nie jest książką - nie możemy zmienić w nim zakończenia, mamy tylko jedno podejście, by napisać nasze rozdziały. STRUKTURA Książka podzielona jest na numerowane rozdziały, w których pierwszoosobową narrację powierzono Dawn. Dzięki temu lepiej możemy poznać dziewczynę i zrozumieć targające nią emocje. Szkoda tylko, że zabrakło głosu Spencera, bo chętnie dowiedziałabym się o nim czegoś więcej, zwłaszcza z czasów jego przeszłości, a taka narracja mogłaby na to pozwolić. Mimo wszystko książkę czytało się bez większych zgrzytów, a wszystko za sprawą zgrabnego stylu pisania Mony Kasten, która posługuje się słowem w taki sposób, że chcemy czytać i czytać. Dla fanów słuchania muzyki przy czytaniu też się coś znajdzie - na początku mamy playlistę, która zawiera głównie kawałki muzyków znanych ze stacji radiowych. A dla miłośników książek w książkach - nasza główna bohaterka jest pisarką, więc pojawiają się próbki jej tekstów, a także lekcje z pisania kreatywnego. Jedno jest pewne - jest ciekawie! PODSUMOWUJĄC Trust again, to zdecydowanie udana kontynuacja, utrzymana w konwencji, która powoli staje się jedną z moich ulubionych. Nowa historia, inni bohaterowie z paczki na pierwszym planie i cała masa emocji, które nie pozwalają nudzić się w Woodshill. Już nie mogę doczekać się tomu trzeciego i losów Sawyer oraz Issaca! Komu polecam? Tak, jak w przypadku Begin again - miłośnikom Colleen Hoover oraz Martyny Senator. Podobne klimaty i równie ciekawe historie. Ja byłam zadowolona i na pewno jeszcze do Woodshill wrócę!

Recenzja z bloga weronikarecenzuje.blogspot.com Spencer i Dawn są nam znani już z pierwszej książki, jako, że są najlepszymi przyjaciółmi Allie i Kadena. Gdzieś tam przewijały się ich interakcje, ale poza tym, że Spencer wykazywał jako takie zainteresowanie Dawn, niewiele znaliśmy z ich historii. Dlatego tak bardzo chętnie podeszłam do "Trust Again", byłam ciekawa co takiego im autorka zaserwuje. Niewiele trzeba było Spencerowi, aby mnie całkowicie kupić, bo już w poprzednim tomie pokochałam jego postać. Teraz dane mi było zagłębić się w jego historię i moja miłość do niego tylko wzrosła. Nie jest typowym badboyem, bo jego słodkie zachowanie i postawa całkowicie przeczy temu pojęciu. Jest on facetem noszącym na swoich barkach poczucie winy, za coś co lata temu spotkało bliską mu osobę. Demony nie dają mu o tym zapomnieć, a on wierzy, że cierpienie, które nosi w sobie jest jak najbardziej zasłużone. Jestem pełna podziwu tym, że pomimo takiego bagażu i skrywania w sobie swoich tajemnic przed wszystkimi bliskimi mu osobami, za wszelką cenę starał się być radosny i korzystać z życia. Jego siła i dążenie do stania się lepszą osobą, chęć odpokutowania win bardzo mi zaimponowały. Niejednokrotnie miałam ochotę zmiażdżyć go w uścisku i odebrać cały ten ból, na który nie zasłużył. Spencer jako postać wygrywa nad Dawn, chociaż i ją polubiłam. Dawn ma za sobą sześcioletni związek, który zakończył się złamanym sercem i z tego też powodu nie pozwala chłopakom na zbliżenie się do niej. Przestała wierzyć w szczęśliwe zakończenie i miłość, która niesie za sobą prawdziwe szczęście. Serce mi się łamało, bo dobrze wiem co zdrada zaufania robi z człowiekiem. Bolało i dla niej, i dla Spencera, który także musiał walczyć z tym, co ciągle siedziało jej w głowie i nie pozwalało na pełne zaangażowanie się w związek z nim. Dawn uczy się jak zostawić przeszłość za sobą i nie pozwolić, aby wpływała ona na jej teraźniejsze życie. W celu zapomnienia i ucieczki pisze książki erotyczne, które publikuje w internecie pod pseudonimem literackim, aby nikt z jej przyjaciół się o tym nie dowiedział. Mona Kasten nie spieszy się z rozwijaniem relacji Dawn i Spencera. Poznajemy ich jako bliskich przyjaciół, wiemy jednak, że Spencer jest nią zainteresowany i co jakiś czas zaprasza ją na randkę (przypomina mi to Avery i Cama z "Zaczekaj na Mnie", nie sądzicie?), a Dawn za każdym razem odmawia. Żadne z nich nie może jednak zaprzeczyć, że pomiędzy nimi jest przyciąganie. Tutaj daję duży plus za opis scen seksu, które nie wyglądały jak wycięte z takiego typowego erotyka, chociaż nie były też do końca niewinne. Mona Kasten świetnie posługuje się zasobem słownictwa, bo jednocześnie podsyca temperaturę i sprawia, że każde ich zbliżenie jest na swój sposób emocjonalne. Ich problemem stają się wydarzenia z przeszłości, które nie dają spokoju głównie Dawn. Podobało mi się to, jak bardzo obojgu zależało na dobrze drugiej osoby. Wykazywali troskę i zmartwienie, tworząc tym dobry fundament do solidnego związku. Autorka wtrącała gdzieniegdzie przeurocze i zabawne fragmenty, za które tak ją pokochałam w pierwszej części. Cud, miód i orzeszki! "Trust Again" może nie wygrywa w moich oczach z "Begin Again" (i myślę, że to głównie zasługa Allie i Kadena, którzy są postaciami nie do podrobienia), ale jest bardzo dobrą, solidnie przemyślaną i emocjonalną książką. Historia Dawn i Spencera budzi do życia, pobudza w nas siłę i nadzieję. Jest napisana z myślą o ludziach, którzy zostali zdradzeni, porzuceni i ukazuje, że nawet w pochmurny dzień, w końcu kiedyś musi wyjść słońce. Nie jestem nawet pewna dlaczego, ale lektura tej książki bardzo podniosła mnie na duchu. Bywały momenty kiedy łzy ciekły mi po policzkach, ale zaraz potem pojawiał się szeroki uśmiech i ciepło w sercu. Mona Kasten po raz kolejny zrobiła ze mnie emocjonalnego wraka człowieka. Już nie mogę się doczekać trzeciej części "Feel Again" o Sawyer i Issacu, którzy zapowiadają się wystrzałowym duetem (ona - typowa "zła" dziewczyna, on - kujon). Jeśli zastanawiacie się czy dać szansę tej serii, to ja wam ją śmiało polecam.