Trzymaj się (okładka  miękka, wyd. 01.2024)

Usiadłam na chwilę i musiałam przeczytać już do końca. Zdecydowanie polecam.

Sięgając po tę książkę spodziewałam się, że wywoła we mnie niejedną emocje ale nie spodziewałam się, że będą one aż tak silne. Książka porusza bardzo trudną tematykę- samobójstwo bliskiej osoby. Śmierć przyjaciela może zmienić nas nieodwracalnie co według mnie powieść bardzo dobrze ukazuje. Historia Ingrid i Caitlin pokazuje również, że nie zawsze nawet najbliższe nam osoby pokazują co ich trapi. Pomimo, że książka bardzo mi się spodobała nie będzie ona według mnie dla każdego. Teoretycznie jest 14 i nie ma w niej scen bardziej drastycznych to ze względu na trudną tematykę uważam że nie jest ona dla wszystkich.

Liczba prób samobójczych nastolatków gwałtownie z roku na rok rośnie. W samej tylko Polsce, każdego roku, jest ich blisko dwa tysiące, zaś około dwustu kończy się śmiercią. Śmiercią, którą wielokrotnie można by uniknąć, gdyby ktoś wcześniej zauważył problemy, gdyby zauważył nastolatka z jego bólem, gdyby po prostu koło niego był. Caitlin nie było przy Ingrid, a przynajmniej nie w decydującym momencie. Wiedziała też, że przyjaciółka się tnie, ale mimo to nie zrobiła niczego, by jej pomóc, nie poruszyła tego tematu ani z nią, ani z nikim. Ta źle pojęta lojalność okazała się być zgubna w skutkach. Ingrid podcięła sobie żyły, a Caitlin nie umie dalej żyć. Znały się od wielu lat, razem spędzały czas, razem chodziły na wagary, obie interesowały się fotografią. Ingrid przyciągała ludzi niczym magnes, była otwarta i lubiana w szkole, nikt nawet nie pomyślałby patrząc na nią, że zmaga się z jakimiś problemami, wątpliwościami. A jednak, jednego dnia była, a drugiego pozostała po niej pustka. Tak bolesna i dojmująca, że Caitlin nie potrafi sobie z nią poradzić. Powrót do szkoły jest dla niej straszny, nie może uwierzyć, że po takiej stracie wszystko toczy się dalej, a ludzi bardziej interesuje to, w jaki sposób Ingrid to zrobiła niż to, kim naprawdę była. Mimo to Caitlin dzień po dniu trwa w tej smutnej rzeczywistości bez przyjaciółki, zadając sobie pytanie, dlaczego. Być może odpowiedź przyniesie dziennik, z którym Ingrid się nigdy nie rozstawała. Przypadkowo Caitlin znajduje go pod swoim łóżkiem. Czy wypadł przyjaciółce z torby i leżał zapomniany, czy może wsunęła go celowo? Niezależnie od odpowiedzi na to pytanie, dzięki nie mu Caitlin ma okazję znów być przy Ingrid, i odbyć z nią tę ostatnią podróż… Ta poruszająca historia została spisana przez Ninę LaCour w powieści pt. „Trzymaj się”. Opublikowana nakładem wydawnictwa Jaguar książka dotyka tematu, który zbyt często pozostaje tematem tabu. Próby samobójcze i samobójstwa, te udane, nie są czymś, czym szkoła może się pochwalić, zwykle zatem wycisza się takie wydarzenie, co najwyżej organizując uczniom spotkanie z psychologiem. Tymczasem rosnąca ilość takich prób to alarm, na który wciąż możemy zareagować. I to zarówno jako pedagodzy szkolni, nauczyciele, rodzice czy wreszcie koledzy i koleżanki. Mimo iż książka adresowana jest raczej do młodego czytelnika, to tak naprawdę powinien po nią sięgnąć każdy, nigdy nie wiadomo bowiem, komu będziemy mogli pomóc, do kogo wyciągnąć rękę. Książka może stać się również bodźcem dla rodziców do zainicjowania rozmowy ze swoim dzieckiem, a może nawet dostrzeżenia go, w codziennym zabieganym życiu. Mimo iż w książce stosunkowo niewiele się dzieje, to wprowadzenie dodatkowo fragmentów pamiętnika Ingrid przybliża nam jej postać, przez co mocniej czujemy ból Caitlin. Czujemy też zakłopotanie tych wszystkich, którzy znajdują się w jej towarzystwie. W książce znajdziemy zresztą całe spektrum reakcji otoczenia, począwszy od ignorowania dziewczyny (np. przez nauczycielkę) po niezdrowe zainteresowanie rówieśników, koncentrujące się na tym, w jaki sposób popełniła samobójstwo. Sama Caitlin również nie umie określić, jakie zachowanie jest bardziej adekwatne do sytuacji. Irytuje ją bowiem zarówno pomijanie milczeniem samobójstwa przyjaciółki, jak i nieustanna troska rodziców – w efekcie dziewczyna w sypia w samochodzie przed domem, nie potrafi znieść bowiem „normalności”, jaka panuje w jej domu. A ona przecież cierpi… „Trzymaj się” to poruszająca historia o emocjach i uczuciach, o doświadczaniu straty i o tym, że nie wolno nam ignorować wołania o pomoc.

Przychodzę dzisiaj do Was z recenzją niezwykle poruszającej książki. “Trzymaj się” autorstwa Niny LaCour to powieść, która dotyka najdelikatniejszych zakamarków duszy czytelnika. To historia trudna, bolesna, ale pozostawiająca też promyk nadziei na to, że nawet najmroźniejsza zima kiedyś będzie musiała ustąpić miejsca wiośnie. “Trzymaj się” to lektura dedykowana przede wszystkim młodszym czytelnikom i myślę, że swym przesłaniem do głębi poruszy niejedno wrażliwe nastoletnie serce. Historia opowiada losy Caitlin, nastolatki, która musi zmierzyć się z traumatycznym doświadczeniem – samobójstwem najlepszej przyjaciółki. Caitlin przytłoczona tym tragicznym wydarzeniem, nie potrafi odnaleźć się w świecie, w którym zabrakło jej ukochanej Ingrid. Jednak przyjaciółka zostawiła dla Caitlin ostatni prezent – swój dziennik, dzięki któremu dziewczyna może jeszcze przez chwilę poczuć, że jej bratnia dusza jest tuż obok niej. Sam temat książki, szczególnie dedykowanej dla młodzieży, jest niezwykle trudny i zawiera w sobie potężny kaliber uczuć, bólu i refleksji. Czytając tę powieść jako dorosła kobieta, czułam ogrom różnego rodzaju niełatwych emocji, które targały mną w trakcie wydarzeń w fabule. Nie wyobrażam sobie nawet, jak bardzo uderzyłaby we mnie lektura “Trzymaj się”, gdybym miała okazję sięgnąć po nią jako nastolatka. Takie książki są niezwykle potrzebne, szczególnie w czasach, w których zdrowie psychiczne młodych osób jest w najgorszej kondycji od lat. To historia napisana niezwykle prosto, ale jednocześnie w tej prostocie Autorka zawarła niesamowicie głęboki i wzruszający przekaz. To książka, która nie tylko porusza temat pozbierania się po stracie. Myślę, że to powieść, która wielu osobom może pomóc w przepracowaniu tego rodzaju bolesnych emocji. Bo Caitlin to zwyczajna nastolatka, która zamyka się w sobie, choć jednocześnie tak desperacko potrzebuje pomocy. I ta “zwyczajność” jej postaci sprawia, że niezwykle łatwo odnaleźć w niej siebie, szczególnie w okresie dorastania. Możemy obserwować jej relacje z rodziną, nowe przyjaźnie zawierane z niemałym trudem, a także kiełkującą pierwszą miłość, która niespodziewanie staje na jej drodze. Autorka świetnie pokazała czytelnikowi, jak ciężko otworzyć się na innych, gdy w środku odczuwa się tak ogromny ból, niezrozumienie i zagubienie. Nawet jeśli inni pragną udzielić tej pomocy bez względu na wszystko. Przepięknie Autorka ukazała także relację rozdzielonych przez los przyjaciółek. Caitlin zagłębiając się w dziennik Ingrid, ma nadzieję zatrzymać przy sobie, choćby pozornie, swoją ukochaną przyjaciółkę. Nie czyta od razu wszystkich kartek zapisanych przez Ingrid. Dawkuje je sobie, aby to ulotne wrażenie, że najbliższa jej osoba wciąż jeszcze jest obok, pozostało przy niej jak najdłużej. Jednocześnie dowiaduje się o niej rzeczy, o których nie miała pojęcia. Rzeczy, które Ingrid skrywała głęboko w sobie. To z jednej strony wywołuje w niej głęboki smutek, ale z drugiej ostatecznie pozwala przepracować niewypowiedzianą stratę, jaka ją dotknęła. Książka ma przepiękną formę. Razem z Caitlin przeżywamy wszystkie pory roku, które są odzwierciedleniem poszczególnych części powieści i zawartych w nich wydarzeń. Historia nastolatki pokazuje, że po każdej pełnej smutku i niepogody jesieni oraz zimie najpierw wraz z wiosną przychodzi odwilż, by w końcu nastało pełne słońca i radości lato. “Trzymaj się” to powieść piękna, ale jednocześnie bolesna i trudna. Wartościowa w każdym calu i dodatkowo cudownie wydana z dopracowaniem nawet najmniejszych szczegółów. To książka, którą powinno polecać się nastolatkom i zachęcać do jej czytania. To książka, która uwrażliwia, ale także może pomóc i uleczyć zranione dusze. Bardzo, naprawdę bardzo Wam ją polecam. IG: lexywish_bookstagram [współpraca reklamowa z wydawnictwem]

Czytałam wcześniejszą powieść Niny LaCour "Tak jest lepiej" i już wtedy zrozumiałam jak dobrze autorka radzi sobie z trudną tematyką. Potwierdziła to także w swojej najnowszej książce, ponownie przejmującej i bolesnej, która wypadła jeszcze lepiej niż poprzedniczka. To trudna opowieść, intensywna oraz bardzo angażująca. Jednocześnie warta każdego przeczytanego słowa. Zacznijmy od plastycznego stylu autorki oraz jej umiejętności w przelewaniu na papier najcięższych emocji przechodząc przez bardzo złożoną i dojrzałą sylwetkę bohaterów na mocnej sile przekazu samej fabuły kończąc. Dedykowana czytelnikom w każdym wieku jest jednak jedną z tych powieści, która na każdego podziała mocno indywidualnie, ponieważ losy głównej bohaterki już od pierwszych stron mocno zakorzeniają się w sercu i umyśle. Czytamy o Caitlin, która została zmuszona do konfrontacji z ogromnym smutkiem. Zaufała Ingrid, że zawsze będą razem a jednak pewnego dnia przyjaciółka złamała obietnicę i zostawiła po sobie ogromną pustkę. Nagle zabrakło śmiechu, muzyki i radości, jednak Ingrid pozostawiła po sobie również dziennik umożliwiający ostatnie pożegnanie. Tylko czy jej przyjaciółka gotowa jest na tak bolesną drogę? Razem z główną bohaterką wkraczamy do świata silnych emocji, trudnych wspomnień a także walczymy ze stratą, która nigdy nie powinna mieć miejsca. Intensywność wyrażeń otula nas z każdej strony a my coraz bardziej zagłębiamy się w relację bohaterek. Autorka rewelacyjnie prowadziła nas przez temat, utrzymała wyjątkowy klimat i porządnie wstrząsnęła czytelnikiem, pokazując grę pozorów oraz umiejętność przykrywania własnego bólu piękny uśmiechem. "Trzymaj się" to przejmująca opowieść, bolesna i dosadna, ale jednocześnie piękna oraz wartościowa. Motyw samobójstwa rozłożony na czynniki pierwsze wnika do podświadomości czytelnika nie pozostawiając go obojętny na to co dzieje się w fabule. Książka wyjątkowa, pięknie napisany i wydaje się, że dla młodego pokolenia wręcz obowiązkowa. Bardzo treściwa i jednocześnie skłaniająca do wielu refleksji.

🫂Caitlin po samobójstwie swojej najbliższej przyjaciółki - Ingrid przechodzi bardzo ciężki okres w swoim życiu. Dziewczyny były że sobą nierozłączne, razem podejmowały decyzje, spędzały wspólnie czas i dzieliły się swoimi przeżyciami. Nagle wszystko się zawaliło, śmierć Ingrid była niezrozumiała dla Caitlin, bo przecież przyjaciółka była pełna radości i się śmiała. Gdy pewnego dnia główna bohaterka odnajduje dziennik z zapiskami Ingrid ma nadzieję, że zrozumie, dlaczego przyjaciółka nie powiedziała co leżało jej na sercu, a także popełniła samobójstwo. Na początku, choć zazwyczaj tego nie robię, ale w tym przypadku coś mnie tchnęło, aby przed przeczytaniem tej książki zapoznać się ze słowami od autorki. Bardzo cieszę się, że to zrobiłam, gdyż po zapoznaniu się dlaczego i jak powstała tą powieść wszystko nabiera innego znaczenia i jest jeszcze bardziej bolesne. Powieść ta pokazuje nam jak wygląda życie po stracie bliskiej osoby, jak poradzić sobie z żałobą oraz daje nam nadzieję. Mimo, że Ingrid fizycznie już nie ma, to możemy poznać jej odczucia, emocje, myśli, które towarzyszyły jej w życiu codziennym poprzez zapiski w pamiętniku, które co jakiś czas zostają umieszczone. Przez całą drogę towarzyszymy głównej bohaterce w jej codziennej walce z myślami, wyrzutami sumienia i próbie pogodzenia się się z faktem, że nic już nie może przywrócić do życia jej przyjaciółki. Książka porusza problemy świata współczesnego, które coraz częściej dosięgają nastolatków, również pokazuje, aby nie bać się prosić o pomoc, bo nie jest wstydem po nią sięgać, a wręcz przeciwnie jest one aktem odwagi. Dla mnie sięgnięcie po tę książkę nie było tylko samym jej przeczytaniem, ale skłoniło mnie do refleksji, wzbudziło we mnie masę emocji i na pewno pozostanie ze mną długo w pamięci. Na koniec dodam, że jest ona przepięknie wydana, cudowna okładka z wyklejką i to wszystko w jednolitych, stonowanych barwach. TW: samobójstw0, żał0ba, śmi3rć, utrata bliskiej osoby [Współpraca barterowa z wydawnictwem jaguar]

4⭐ Powinnam była się spodziewać, że ta historia będzie nad wyraz przykra, ale nigdy nie wzruszam się zbyt mocno na książkach, dlatego zdziwiło mnie, że jednak to dotarło prosto do mojego serca. "Trzymaj się" to historia 16-letniej Caitlin, która próbuje na nowo ułożyć sobie życie po samobójstwie przyjaciółki, Ingrid. Przypadkiem znajduje jej dziennik i żeby zatrzymać wspomnienie dziewczyny przy sobie, czyta jeden wpis dziennie, dowiaduje się przy tym o tych wszystkich rzeczach, które powoli wyniszczały dziewczynę. O tym, jak jej nienawiść do siebie z momentu na moment zaczyna rosnąć, o tym, co czuła do kolegi z klasy, o tym, jak wyglądał jej pierwszy raz. O tym, o czym bała się powiedzieć. Po mimo tematyki poruszonej w książce jest ona również pełna nadziei na przyszłość. Często miałam rozczulony uśmieszek na ustach i ciche "Aww", kiedy czytałam. Caitlin poznaje nowych ludzi, uczy się być szczęśliwą od nowa, bez poczucia winy. Przeżywa stratę, która przecież jest tak realistyczna i tak częsta w dzisiejszym świecie. I może właśnie to było w tym wszystkim najgorsze i najlepsze jednocześnie. Osobny rozdział "Od autorki" ostatecznie mnie rozwalił (chociaż nie płakałam). Sposób, w jaki opisywała ludzkie emocje oraz jak wpisy dziennika wpływały na Caitlin, a także to, co ona ostatecznie z tym dziennikiem zrobiła, było po prostu niesamowicie emocjonalne i piękne. Osobiście nikt tak mi bliski jeszcze nie odszedł z tego świata i mam nadzieję, że nigdy nie odejdzie w ten sposób. Chciałabym jednakże żeby ci, którzy znają to uczucie, odnaleźli w końcu sposób, by żyć, tak jak zrobiła to Caitlin. Tego właśnie chcieliby nasi bliscy. PS: Pół gwiazdki odjęte, bo brakowało mi więcej prywatnych i "intymnych" wspomnień związanych z Ingrid, której nie zdążyłam polubić tak bardzo, jakbym mogła. Musiałam też się trochę wysilić żeby wciągnąć się w historię. Oraz trochę minus za tłumaczenie, bo znalazło się sporo literówek, nie mniej polecam.

Po przeczytaniu "Tak jest okej" byłxm bardzo ciekawx innych książek autorki i nie musiałxm długo czekać, żeby zapoznać się z jej debiutem. "Trzymaj się" to historia przepełniona żalem, bólem po stracie najlepszej przyjaciółki, która popełniła samobójstwo, mimo że zapewniała Caitlin (główną bohaterkę) "gdzie ty, tam i ja", mimo że była młoda i miała plany na przyszłość. Depresja wygrała. Caitlin próbuje odnaleźć się w swoim życiu i emocjach na nowo. Oprócz nowego roku szkolnego i nowych znajomości będzie musiała zmierzyć się ze znalezieniem dziennika Ingrid, w którym zamieszczała rysunki i wpisy, które mogą rozerwać serce. 💠 Drogie dzisiaj, spędzam cię, udając, że wszystko jest okej, chociaż wcale nie jest, udając, że jestem radosna, chociaż wcale nie jestem, udając wszystko przed wszystkimi. Przez rok obserwujemy, jak Caitlin próbuje przepracować stratę, co fantastycznie wyszło autorce. Bohaterka jest ludzka, popełnia błędy (!), a jeśli przeczytacie posłowie (moim zdaniem koniecznie), dowiecie się, dlaczego. Mimo że nie jest to najłatwiejsza lektura, to ta podróż przez nastoletnią psychikę jest fascynująca. Wiele przemyśleń trafiło prosto do mojego serca – na przykład po raz pierwszy ryczałxm na książce przez rozbiórkę budynku, serio. Uderzająca jest ta niewymuszona prostota. Nieskomplikowane zdania, które bolą. Proste sceny, które symbolicznie obrazują emocje Caitlin – domek na drzewie, fotografie, dziennik, stare kino. Dostajemy też mnóstwo prób zrozumienia, wyrzutu żalu – o brak przyszłości i nowych wspomnień, o niesprawiedliwość świata i choroby. Właśnie dzięki temu, jest to naprawdę świetna książka. Jeśli czujecie się na siłach zmierzyć z takim ładunkiem emocjonalnym, naprawdę polecam, bo nie dostaniecie takiego obrazu nigdzie indziej.

Kiedy pierwszy raz zetknęłam się z książką ,,Trzymaj się" Niny LaCour przeszło mi przez myśl, że w tej powieści znajdę odwróconą sytuację z ,,The Perks of Being a Wollflower" (Charlie pisał listy do swojego zmarłego przyjaciela) Stephena Chbosky. W pewnym sensie tak było, Ingrid od dziecka pisała dzienniki, ostatni znalazła jej najlepsza przyjaciółka. Caitlin każdego dna czytała pozostawione listy, które były kierowane do różnych osób. Chciała dowiedzieć się, co pchnęło Ingrid do takiej decyzji. Autorka z szacunkiem i empatią podeszła do przedstawienia choroby, jaką jest depresja. W samej książce pada wiele ważnych słów, ale przede wszystkim jedno krótkie zdanie odbija się echem przez całą powieść. Wątki: żałoby, śmierci i choroby są powszechne w literaturze. Jednak każda książka pod tym względem jest niepowtarzalna, ponieważ każdy z nas inaczej przeżywa żałobę, tęsknotę, czy przebieg choroby. Autorce w krótkich fragmentach listów Ingrid udało uchwycić całą gammę emocji, które towarzyszą osobie chorej. Cienką granicę... Jej ból i smutek przebija się w listach. Zarówno w książkach Niny LaCour, jak i Kathleen Glasgow podoba mi się to, że obie pisarki nie koloryzują rzeczywistości, nie wyolbrzymiają nastoletnich problemów do niewiarygodnych dram, które mogłyby odwrócić uwagę od głównego wątku. Zamiast tego skupiają się na autentycznym przekazie. Dlatego w ,,Trzymaj się" tak dobrze i mocno wybrzmiewają emocje. Zwłaszcza poczucie pustki, zagubienia. ,,Trzymaj się" to bardzo dobra powieść z kategorii young adult, która obrazuje etapy żałoby. Nie brakuje w niej emocji i wartościowych przekazów. To w końcu opowieść o nadziei.

Jest to debiutancka książki Niny, która początkowo miała być jej pracą dyplomową. Autorkę znam już z mojego ukochanego "Tak jest okej". I tym razem Nina porusza.najxxyksze struny człowieka, rozdzierające serce i składa je z czułością. W "TS" poruszamy tematykę utraty, nagłej utraty bliskiej osoby , żałoby, smutku i rachunku sumienia. Tym razem poznajemy Caitlin, która jest załamana po śmierci przyjaciółki. Jej historia jest do bólu realna. Bo jak często po fakcie docierają do nas pewne znaki, ile to razy mówimy sobie " mogłxm postąpić inaczej, okazać więcej zrozumienia ". Historia prowadzona jest w 2 narracjach - pierwsza to roczna relacja Caitlin, walka nie tylko z dziura w sercu ale i z własnymi demonami. Bo jak można wejść do domu z uśmiechem, gdy nie dało się ocalić przyjaciółki? To oś to znaleziony przez Caitlin dziennik Ingrid- jej nieobecnej już przyjaciółki. Wszystko to tworzy niesamowicie kompletną całość. Jest to lekcja tego, jak trzymać się po utracie bliskiego, jak zauważyć nikłe sygnały pomocy i smutku, jak znaleźć światełko w tunelu i ruszyć dalej. W książce smutek i wewnętrzne obawy mieszają się z pięknymi zdjęciami, fragmentami dziennika, dystansem który miał pomóc a tylko pogorszył sprawę i nauczeniu się żyć z pustką po utracie przyjaciółki. Pełna miłości, odkupienia, niepokojąca ale niosąca nadzieję. Dodatkowo jest przepięknie wydana. Minimalistyczna okładka, wklejka, zdobienia każdej pory roku i fragmenty dziennika Ingris jakby wyjęte z prawdziwego dziennika.