Fallen Princess. Everfall Academy. Tom 1 (okładka  twarda, wyd. 03.2024)

Spodziewałam się totalnej chemii, a nie dotknął mnie nawet promień słońca, nie opaliłam się nawet na czerwono jak mam w zwyczaju. To miał być oczyszczający spacer, z jakimiś wnioskami, a ja ich nie dostrzegłam. Ta pozycja to połączenie klimatu akademii magii, ze szczyptą ‘The Inheritance games’. Brzmi obiecująco i na tym kończy się mój zachwyt. Opowiadanie totalnie mi się dłużyło, wpadłam nawet w chwilowy zastój walcząc ze sobą by ją sfinalizować. Mam jednak w zwyczaju akcentować kropkę gdy coś nabywam. Postacie są jak lura, masa zbędnych opisów, które zajmują przestrzeń na papierze. Brak korelacji na linii czytelnik-bohater. W tym miejscu stawiam otwarte pytanie, dlaczego pisarz nie dba o ten związek? Akcja jest monotonna, o śledztwie wiedzą wszyscy wkoło, więc zaskoczenie groźbami jest adekwatne do sytuacji. Mój typ od początku był trafiony, więc sądzę, iż sami uwikłacie się z zagadką do połowy lektury. Zoey to nastolatka, dla której życie w tej głównej śmietance towarzyskiej jest czymś cennym. I to byłoby okej, ale mając świadomość jak ją postrzegają ‘przyjaciele’ ona w to brnie dalej. Smutna wizja nie łykać małych gestów jakie ofiarowują jej nowi znajomi i czuć się samotnie wśród wygłodniałych wilków. Ale spokojnie, progres w tym temacie nastąpi. Na tylnej okładce jest wspomnienie o Dylanie, który zamroczy jej w głowie. Ten wątek jest spłycony do granic możliwości, a akurat jego osoba wzbudzała odrobinę sympatii. Obwoluta książki, twarda oprawa, zamysł historii jak i sama pisarka kuszą. Moje zdanie oczywiście może się mocno różnić od posłowia np. fanów utworów fantasy. Na bank - nie spotkamy się w II tomie. Dobra 2 z plusem.

Bardzo szybko się czyta. Na początku niezbyt mi się podobała, dopiero przy końcu tak naprawdę zaczęło coś się dziać. Romans rozwija się powoli- a wręcz nie zdążył się rozwinąć, dlatego liczę, że będą kolejne tomy, w których w końcu wydarzy się więcej.

nie mogę ubrać w słowa tego, jak bardzo podobała mi sie ta książka. od niezwykle pięknego wykonania, cudownej fabuły jak i niesamowitego klimatu, aż po ciekawe zwroty akcji i ciekawych bohaterów. pochłonęłam tą książke niesamowicie szybko. jedyne co przeszkadzało mi w czytaniu to trudne nazwy i imiona przez, które czasami ciężko było mi przebrnąć, zawiodłam sie lekko na zakończeniu ponieważ liczyłam na wiekszy wątek romantyczny pomiędzy zoey i dylanem, który skradł moje serce. licze na rozwinięcie ich wątku w nastepnej części i z niecierpliwoscią czekam na kontynuacje tej wspaniałej historii. gorąco polecam wam tę książke, gdybym mogła to z pewnością dałabym jej więcej niż 5 gwiazdek.

Szkoła, różne frakcje, fałszywa przyjaźń, walka, tajemnice. Młodzi uwiklani w świat tajemnic dorosłych

Piękne wydanie

Polecam.

Nie pozwolę ci odejść, Zoey. Nigdy. Siedemnastoletnia Zoey ma wszystko oprócz mocy, która powinna już się ujawnić. Jej świat staje na głowie gdy przewiduje śmierć kolegi. Okazuje się, że nie ma daru uzdrawiania jak matka. Za to ma dar przewidywania śmierci, jest banshee. Początkowo nie może pogodzić się ze swoim losem. Na domiar złego musi przenieść się na inny wydział Akademii Everfall. Zostaje jej przydzielony mentor, Dylan, który jest żniwiarzem. Potrafi jednym dotknięciem wyrwać z człowieka duszę. Natomiast dla Zoey śmierć kolegi nie daje spokoju i zaczyna prowadzić śledztwo z dwójką przyjaciół poznanych na tym wydziale. Stopniowo odkrywa, że niektórzy mają mroczne sekrety. A przede wszystkim Dylan, który sprawia, że jej serce zaczyna bić szybciej. Wizualnie książka jest śliczna, przyciąga wzrok. Ja jestem zakochana w szacie graficznej, dodatkowo opis zachęca do sięgnięcia po tę lekturę. Historia opowiedziana jest z punktu widzenia głównej bohaterki, Zoey, która zaprasza nas do świata magii oraz nadprzyrodzonych zdolności. Możemy obserwować jak się rozwija, jak odnajduje nowe umiejętności, jak potrafi odnaleźć się w każdej sytuacji oraz jak spogląda na Dylana. Książka nie raz zaskakuje i zaciekawia. Autorka nie szczędzi zwrotów akcji, które pobudzają wyobraźnię, przyprawiają o ciarki i dają do myślenia. Wszystkie postacie są dobrze wykreowane i wydają się autentyczne. Pokochasz ich lub znienawidzisz. Z przyjaciółmi Zoey z poprzedniego wydziału niestety się nie polubiłam, za to uważam, że jej nowi znajomi są o wiele bardziej sympatyczni i przyjemniejsi, a są nimi tajemnicza Kenna i Murphy, który potrafi nastroszyć piórka. #fallenprincess to książka, która pochłania czytelnika od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. Gorąco polecam ją wszystkim fanom fantastyki, którzy szukają dobrze napisanej i wciągającej powieści. Mi osobiście historia Zoey bardzo się podobała. Ciekawie było obserwować jej zmaga z odkrywaniem magii oraz jak poszukiwała winnych, odkrywała tajemnice, które potrafią zszokować. Przyjemnie było również śledzić to, jak trudno było jej zostawić stare życie za sobą i zacząć od nowa. Bonusem od autorki jest rodzące się uczucie między Dylanem a Zoey. Gorąco polecam.

„Nie chciałam, aby moje serce w ten sposób straciło rytm. Tak samo jak nie chciałam przyznać sama przed sobą, jaką przyjemność sprawia mi jego dotyk”. Czekałam na tę książkę od chwili gdy zobaczyłam zapowiedź. Jest to pierwsza książka fantasy od tej autorki — Znam poprzednie książki autorki i nawet się nie zastanawiałam i sięgnęłam i po tą. Byłam zaintrygowana, tym bardziej gdy okładka skradła moje serce. Okładka jest śliczna — Dodatkowo ma przepięknie barwione strony książki. Coś cudownego. Piękne się prezentuje. Przyszedł czas na pierwszy tom serii Everfall Academy. Gdy zaczęłam czytać, to przepadłam dla tej historii. Poczułam się w jednej chwili jak detektyw, który chce dowiedzieć się prawdy i sama byłam ciekawa, jaka się może okazać. Mrok. Pożądanie. Nutka tajemniczości i nie tylko. Ta historia zabrała mnie w emocjonalną, fantastyczną, chwilami mroczną historię, po której czuję niedosyt. Podobała mi się! Coś innego w wykonaniu autorki! „ - Zaufanie działa w obie strony”. Spodobała mi się kreacja bohaterów, a najbardziej Jego. Od początku byłam ciekawa jego historii i jaki tak naprawdę będzie Dylan. Żniwiarz, który potrafi wyrwać duszę. Tajemniczy. Chwilami czułam zimne dreszcze na ciele. Im dalej tym akcja zaczyna przyspieszać. Zoey nie ma łatwo, tym bardziej gdy jej życie wywraca się do góry nogami. Myślała, że będzie inaczej, a nie sądziła, że jedna chwila zmieni wszystko. Nie spodziewała się, że ma talent do magii śmierci. Wszystko się zmienia. Dodatkowo jej serce zaczyna szybciej bić przy Dylanie. Akcja nie zwalnia, aż w pewnym momencie wszystko pęka. Takiego obrotu spraw to się nie spodziewałam. Dodatkowo zakończenie książki wywołuje niedosyt i w takim momencie zakończyć... Podobało mi się zakończenie, bo nawet się go nie spodziewałam. Podobały mi się momenty z Dylanem i tak naprawdę z otoczką magii Zoey. Czuję, że drugi tom może mnie zaskoczyć. Historia o magii, tajemnicach i nie tylko. Historia, przy której moje serce biło szybko i jestem zaskoczona tą książką w pozytywnym znaczeniu. Mona Kasten mnie zaskoczyła i widać ile serca swojego włożyła w kreacje tego świata. Podobały mi się opisy, a moje serce złapał Dylan i Zoey. Czekam na drugi tom! Gorąco polecam!

Naprawdę polecam 🥰

„Obserwuję cię jak każdego dnia starasz się sprostać wymaganiom najróżniejszych osób. Bierzesz na siebie coraz więcej. Czasem jestem zmęczony samym patrzeniem na ciebie. Zastanawiam się jak się wtedy czujesz”? Mona Kasten udowadnia, że nie jest autorką jednego gatunku, wyszła naprzeciw oczekiwaniom czytelników i sprezentowała całkowicie nową, fantastyczną historię. Początek książki obfituje w dość szeroko rozwinięte nazewnictwo. Autorka przybliża nam dzieje losów bogów Tuahe De Danann, którzy dawno temu wkroczyli do Irlandii i od tamtej pory przekazują zdolności swoim potomkom. Losy każdego z nich przeznaczone są do wielkich jak i małych czynów, ale jedno jest pewne muszą za wszelką cenę rywalizować jak i walczyć o swoją pozycje, a sojusze są dość kruche. Nie ukrywam ciężko jest spamiętać co niektóre nazwy. Świat a raczej jego polityka wydaje się mocno zawiła i jak do tej pory poznałam ledwo ćwiartkę tego co autorka chciała przekazać. Ciężko jest mi też określić tę historię, ale przede wszystkim w moim mniemaniu to młodzieżówka z elementami fantastycznymi. Zbyt wiele kwestii zostało nierozwiniętych i chyba za mocno wpleciono politykę oraz rebelię, które autorka ukazała tak po łebkach. Irytuje mnie iż tak szybko ta historia dobiegła końca, przez co czuję jakbym otrzymała niewystarczającą dawkę informacji. W końcu nie wiem kto jest ich przeciwnikiem, czego chcą? Zoey uczęszcza do Akademii Everfall, w której potomkowie bogów poszerzają swoje umiejętności, bez względu czy ich dar jest mniej lub bardziej potężny. Do szkoły zostają przyjęci już od 15-16 roku życia, ale wszystko też uzależnione jest kiedy objawił się ich dar. Podzieleni są na poszczególne domy: Dom Brązowych Wilków, Dom Srebrnych Kruków oraz Dom Złotych Liści. Sam pomysł na fabułę wydaje się być ciekawy, ale w paru momentach nie umiałam wyzbyć się uczucia, że „Fallen Princess” przypomina mi Winx czy Tajemnice Domu Anubisa. System magiczny, podział na szkoły, to wszystko sprowadza się do tego,że historia wydawała mi się znajoma, lecz nie sądzę aby to była jej wada, wręcz autorka ciekawie wykreowała swój świat. W raz z bohaterką staramy się odkryć prawdę, $mierć chłopaka nie wydaje się zbiegiem okoliczności, a droga do prawdy jest ogromnie niebezpieczna. „Przez ostatnie kilka lat dzień w dzień dążyłam do perfekcji i nigdy nie zaryzykowałabym zachowania, za które mogłabym otrzymać ostrzeżenie. Ale teraz? Straciłam dom. Reputację (…) Matka wolałaby żebym miała inną magiczną moc. Niewiele zostało mi do stracenia”. Ciężko było mi z początku polubić Zoey, to raczej kwestia jej nastawienia, ciągle żyła w przekonaniu, że mając wpływową matkę zasiadającą w radzie jest nietykalna. Tak też było. Aczkolwiek, bardziej irytowało mnie jej ślepe podążanie za ludźmi, którzy skromnie rzec ujmując ''mieli ją w głębokim poważaniu”. Autorka zaskarbiła sobie moją sympatię tym, że właśnie stworzyła postać tak bardzo prawdziwą, która poszukuje atencji ze strony swojego środowiska, tej odrobiny ciepła, jakiegoś uczucia, które jak do tej pory dawali jej znajomi. Przyjemnie było oglądać to jak rozwijała skrzydła, jak z biegiem czasu stała się silna i samowystarczalna, przestała patrzeć na świat w pastelowych kolorach, ale w końcu podciągnęła suknię, zdjęła pantofelki i ruszyła w bój. Zoey zaczęła walczyć, pomału zaczęła stawiać odważne kroki aby pogodzić się ze swoim losem. Jej relacja z matką przedstawia ogromnie wzruszające momenty, w końcu ciężko jest sprostać oczekiwaniom matki, która obecnie widzi w tobie zmarnowany potencjał czy rozczarowanie. Z księżniczki w potwora, tak można określić drogę Zoey. „ - Jak leciało to przysłowie> Krowa, która dużo ryczy mało mleka daje. - Z przyjemnością udowodnię, że się mylisz. - Tylko na to czekam. Lubie mleko. To była prawdopodobnie jedna z najgłupszych dyskusji, w jakiej kiedykolwiek uczestniczyłam”. Uwielbiam postaci poboczne, naprawdę ich uwielbiam, nigdy nie mogłam zarzucić autorce tego, że źle kreowała swoje postaci, bo zawsze poświęcała dużo uwagi aby rozwinąć ich osobowość. Zresztą ubóstwiam tę odrobinę humoru, która się pojawiła. Tak właściwie każdy czymś się wyróżniał, w tej historii brak jest schematycznych postaci, każdy kieruje się własnym dobrem i ciekawe jest odkrywanie drugiego dno kryjącego się w tej historii. W „Fallen Princess' mamy ukazany motyw radzenia sobie po stracie ukochanej osoby, ukazuje wyboistą drogę od zaprzeczenia, złości do akceptacji. Zbyt wiele osób żyje na marginesie bo nie są wystarczająco fajni. „Kiedy podniósł wzrok, zaparło mi dech w płucach. W jego oczach była rozpacz, której nigdy wcześniej nie widziałam. Nie chciał poddać tej walki, ale był bliski tego – i ta myśl rozwalała go kompletnie. Nie pozwolę ci odejść, Zoey. Nigdy”. Dylan jest Żniwiarzem, z którym musi współpracować Zoey, chłopak zmusza ją do zdjęcia różowych gogli z oczu aby w końcu zmierzyła się z rzeczywistością. Podobało mi się jak zmuszał ją do myślenia, kwestionowania tego co ją otacza.