Someone New (okładka  miękka, wyd. 06.2020)

Genialnia! Bardzo dobrze ukazane problemy ludzi ze środowiska LGBTQ

książka bardzo w porządku, końcówka troszeczkę mnie zaskoczyła

Nie spodziewałam się końca Bardzo mnie zachwyciła Cudowna

Piękna książka 💖 polecam wszystkim

Bardzo ciekawa historia .

Całkowicie

Nie wiem

Do pisania poniższej recenzji zasiadłam dopiero kilka dni po skończeniu książki? Dlaczego? Nie dlatego, że nie wiedziałam co wam napisać, a dlatego że musiałam przemyśleć jak wam to przekazać, aby oddać tej książce i historii w niej zawartej szacunek na jaki zasługuje. Bo ta recenzja musiała być dopieszczona i perfekcyjna w każdym calu. „Someone New” autorstwa Laury Kneidl totalnie mnie zaskoczyła. Uwierzcie, że przy ilości książek jakie czytam, stanowi to nie lada wyczyn. Nie przewidziałam, że już w połowie roku przeczytam książkę, która będzie jedną z najlepszych historii New Adult jakie w życiu przeczytałam. Tytuł – „Someone New" (oryg.Someone New) Autor – Laura Kneidl Tłumaczenie - Joanna Grzelak Wydawnictwo – Jaguar Liczba stron – 480 Wydanie pierwsze – 2020 ISBN – 978-83-7686-892-9 Główną bohaterką książki jest Michaella „Micah” Owens, która pochodzi z dobrze sytuowanej rodziny, a na co dzień mieszka z rodzicami w ogromnym domu w Mayfield. Jest córką prawników, którzy mają bardzo tradycyjne poglądy i spojrzenie na świat. Dorastając nasza bohaterka nigdy nie narzekała na brak miłości czy podejście rodziców do wielu kwestii, jednak miarka się przebrała w momencie w którym rodzice wyrzucili z domu jej ukochanego brata bliźniaka, a ich własnego syna Adriana. Dlaczego? Bo dowiedzieli się, że jest homoseksualistą. Dla państwa Owens syn gej to „ciężar” na który nie mogły sobie pozwolić osoby o ich statusie: „bo co powiedzą inni”, „bo kontrahenci odejdą z kancelarii”, „bo to grzech” ... Ograniczony światopogląd rodziców spowodował, że Michaella nie mogła się pogodzić z podejściem rodziców do seksualności Adriana. Najgorsze było to, że brat przepadł jak kamień w wodę, a Micah nie wiedziała ani gdzie jest ani czy jest bezpieczny, bo nie odpowiadał na tysiące wiadomości które dziewczyna wysyłała na jego telefon. To m.in. z tego powodu Micah nie wyjechała na studia na uniwersytet Yale, gdzie mieli studiować razem z Adrianem, a zdecydowała się uczęszczać do miejskiego college'u MFC w Mayfield. Tutaj miała większe szanse na znalezienie brata, bo była pewna, że ten nie mógł nigdzie wyjechać biorąc pod uwagę, że rodzice odcięli mu dostęp do wszystkich kart kredytowych. Sama Micah nie mogła się doczekać, aż wyprowadzi się do kupionego jej przez rodziców mieszkania znajdującego się bliżej MFC. Uczestniczenie co jakiś czas w eleganckich kolacjach organizowanych przez rodziców, to mała cena na samodzielne mieszkanie i wyprowadzkę z domu, który teraz domem pozostał tylko z nazwy. Na jednym z takich przyjęć Micah poznaję Juliana, który dorabia na nim jako kelner. Jedna źle zinterpretowana przez matkę dziewczyny sytuacja powoduję, że chłopak zostaje wyrzucony z ich domu, a pani Owens zapewnia go, że nie znajdzie już żadnej pracy w cateringu. Micah kolejny raz nie może wyjść z „podziwu” jak zachowuje się jej własna matka. Od owego wieczoru minęło kilkanaście tygodni, a nasza bohaterka wreszcie wprowadza się do nowego mieszkania, ale w jej myślach nadal co jakiś czas pojawia się Julian. Micah nie może sobie wybaczyć, że w trakcie krótkiej konfrontacji z jej matką, była zbyt bierna, zszokowana i zaskoczona by stanąć bardziej w obronie chłopaka. Ma wrażenie, że ta sytuacja przypomina jej moment, kiedy nie walczyła bardziej o własnego brata. Kiedy w nowym mieszkaniu dziewczyny, odwiedzają ją sąsiedzi - Maurice i Cassie i wspominają przypadkiem w rozmowie o ich współlokatorze - Julianie, Micah wie, że to nie może być przypadek. I może to będzie jej szansa, aby przeprosić go za to, że to m.in. przez nią stracił pracę, która najwyraźniej była dla niego ważna. Problem w tym, że kiedy już dochodzi do ponownego spotkania naszych bohaterów Julian, jest dość skryty i zamknięty – czyli jest kompletnym przeciwieństwem otwartego i bezpośredniego człowieka, którego poznała na tamtym przyjęciu. W miarę upływu czasu Micah i Julian zbliżają się do siebie, choć do niczego między nimi nie dochodzi. Mimo, iż nasza bohaterka jest zauroczona nowym sąsiadem, to jego postawa w stosunku do niej jest dość zachowawcza. Micah stara się zatem dzielić czas między: studia prawnicze, których szczerze nienawidzi, a na które poszła, żeby zadowolić rodziców; poszukiwanie brata za którym tęskni, a który nadal milczy; jej prawdziwą pasję, którą jest sztuka i rysunek, a przede wszystkim relację z Julianem. Do tego momentu recenzji ta książka brzmi jak typowa młodzieżówka prawda? Młodzi ludzie z typowymi problemami. Cóż w tym nowego? Odkrywczego? Otóż tego wam nie powiem. Nie zdradzę, wam najważniejszego wątku tej historii - wątku przez który ta książka jest warta przeczytania tych prawie pięciuset stron. Tajemnica i przeszłość Juliana. Skrywane przez niego ze strachu przed Micah, współlokatorami i wszystkimi wokół. Co sprawia, że rodzice mówią wprost własnemu rodzonemu dziecku, że zrobiłoby wszystkim przysługę, gdyby się zabiło? ZABIŁO! Co sprawia, że rodzice wyrzucają

Michaella Rosalie Owen ma brata bliźniaka Adriana. Wychowywani są w tradycyjnej rodzinie, dość konserwatywnej a marzeniem rodziców jest dobra przyszłość ich dzieci - oczywiście według ich wytycznych i życzeń. Gdy pewnego dnia Adrian zostaje przyłapany na igraszkach z chłopakiem, rodzice się go wyrzekają. Chłopak znika łamiąc serce swojej siostrze. Dziewczyna nie może zapomnieć o nim ale i ma jednocześnie dość dyktatury rodziców. Studiuje wbrew sobie prawo, by ich uszczęśliwić, zamiast gonić za własnymi marzeniami. Na domiar złego Julian dzięki niej traci pracę, choć to nie było zamierzone. Już wkrótce okazuje się, że jest jej nowym sąsiadem, gdy dziewczyna wyprowadza się od rodziców. Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie to, że Julian wszystkich unika i udaje cień. Nie chce zwracać na siebie uwagi, bowiem skrywa tajemnicę, o której nikt nie może się dowiedzieć. Czy Micah ją odkryje? Czy Julian pozwoli zbliżyć się jej do siebie? Jak zareaguje? Czy Adrian odezwie się do siostry? Co na te wszystkie rewelacje powiedzą rodzice bliźniąt? To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Biorąc książkę do ręki i czytając opis wiedziałam, że będzie poruszony wątek seksualności i akceptacji orientacji. Ale nie spodziewałam się takiej wichury. Autorka dosadnie pokazała świat ludzi, którzy są inni niż większość populacji na świecie. Czy to właśnie orientacja, kolor skóry czy wyznanie. Zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie z tego szydził i ubliżał. A przecież wszystkim zależy na tym, by być akceptowanym i kochanym takim, jakim jest. Nie można oceniać człowieka przez pryzmat inności. Możemy deptać uczucia innych ludzi, naśmiewać się i gnębić. Ale co wtedy, gdy za kilka kilkanaście lat okaże się, że nasze dzieci są na przykład homoseksualne. Czy będziemy w stanie to zaakceptować? Przecież człowiek tego nie wybiera. Taki się rodzi. Nie ma wybory i tego nie można wyleczyć, bo to nie choroba. Tego nikt nie bierze pod uwagę a powinno się przemyśleć własne zachowanie wobec takich osób. Dość kontrowersyjny temat wybrała autorka, ale jakże aktualny. Ukazała wszystkie barwy i bolączki. Cała szczerą brutalność. Stworzyła realny świat, w którym nie jest kolorowo. Jest przygnębiająco, frustrująco i bardzo smutno. Bohaterami są bliźnięta, które zostają rozdzielone przez inną orientację jednego z nich. Nie akceptowane, odtrącone usuwa siew cień. Znika. Podczas, gdy drugie z nich próbuje usilnie znaleźć kontakt - w końcu to brat. Najbliższa rodzina. Adrian próbuje się odnaleźć w nowej rzeczywistości, która staje pod znakiem zapytania. Zaakceptować nowy stan rzeczy, co nigdy nie jest łatwe dla człowieka, który dopiero co osiągnął pełnoletność. Zamiast wsparcia i akceptacji otrzymał odtrącenie. Cios poniżej pasa. Druzgoczący i niesprawiedliwy. Micah akceptuje Adriana takim jakim jest. Jest empatyczna jest radosna, ironiczna i zabawna. I jest tolerancyjna oraz cierpliwa. Dlatego tak dobrze dogaduje ise ze sowimi nowymi sąsiadami i innymi studentami z uczelni. Jednym z nich jest tajemniczy Julian, który w oczach ma wymalowany smutek. Odtrąca wszystkich, którzy próbują się do niego zbliżyć. Nie lubi kontaktu z rówieśnikami. Oddaje się nauce i dorywczym pracom. A wszystkiego winna przeszłość. Tak bolesna i tak szokująca, że nie daje mu okazji do wyplątania się z tej sieci. Trzyma go usilnie w szponach, każdego dnia strącając go jeszcze bardziej w otchłań. Całe szczęście, że na jego drodze stanęła ona. Micah jest światełkiem w tym tunelu bezsilności. Iskierka radości. Świetnie wykreowani bohaterowie. Zarówno pierwszoplanowi, jak i pozostali. Dostali indywidualne charaktery i nie zlewali się jedną bryłę. Fabuła cały czas trzymałą w napięciu. Trzymałam kciuki za bohaterów, aby wszystko im się w końcu poukładało. Ale autorka miała swoje zamierzenia, do których dążyła. Niezwykle emocjonalna historia. Wyczerpała mnie. Szok gonił szok. Dosłownie. Pełna paleta barw została mi zaserwowana. No takich wydarzeń się nie spodziewałam. Różne tematy w literaturze były już poruszane, ale ten, ta bomba finałowa - z nią mam styczność po raz pierwszy. Oczywiście nic Wam nie zdradzę- musicie odkryć prawdę sami. Przygotujcie się na niemały szok. To książka, a właściwie pierwszy tom serii dla młodzieży ale każdy może po nią sięgnąć. Czy to osiemnastolatek, czy człowiek dojrzały. Warto ją przeczytać i poznać życie osób, o którym niejednokrotnie słyszy się w telewizji, radiu czy czyta w prasie. Poznajcie świat ludzi LGBT i to, jak on wygląda od podszewki z ich strony. Spróbujcie postawić się na ich miejscu, wczuć się ich role i zobaczyć jak to jest. A ja już zabieram się od razu za tom drugi, który mam pod ręką. Jestem ogromnie ciekawa kolejnych wydarzeń bohaterów poznanych w tym tomie. Polecam.