Heretycy Diuny. Kroniki Diuny. Tom 5 (okładka  miękka, wyd. 10.2020)

Dostawa ok

Klasyka

"Najgroźniejszym potencjalnym konkurentem dla żywego organizmu mogą się okazać osobniki jego gatunku." Frank Herbert wyśmienicie konstruuje piąty tom, trudno oderwać się od niezwykłej i barwnej atmosfery, tym bardziej, że kolejny raz zaskakuje specyficznym klimatem, znacznie różniącym się od poprzedników. Wprowadza powiew świeżości w paletę przekonujących postaci, a przy tym swobodnie sięga po elementy serii, które tak mocno zapadły w pamięć czytelnika. Ponadto, mistrzowsko rzuca w eter wątki, chociaż dopiero napoczęte już zapowiadają się fantastyczną bazą pod przyszłe intrygujące rozwinięcia. Kolejny wielki skok w czasie, piętnaście wieków znacząco zmienia dzieje wszechświata, wysuwa na pierwszy plan pozostających dotąd w cieniu, zakopuje w niepamięci wcześniej należących do pierwszej ligi graczy, ponadto przywołuje zewnętrzne siły pragnące zaistnieć w złożonej historii. Lubię stawiać mega kroki w poznawaniu przyszłości, dostrzegać naturalne wyciszanie ech tego, co kiedyś tak wyraziście brzmiało, a dziś jest jedynie wyblakłym wspomnieniem, wzmianką w starożytnych zapiskach, niezdefiniowaną myślą w pamięci pokoleń. Cykle zdarzeń, tak bardzo od siebie odległe w czasie, połączone jedynie delikatną nicią dziedzictwa, a jednak oscylujące wokół niezmiennych cech ludzkiej natury, obdarzonej wadami, skłonnej do konfliktów, narzucającej idee, podatnej na religijne wpływy, społeczne supremacje, biznesowe interesy, polityczne roszady. Wciąż głównym punktem w rozgrywkach są spiski, manipulacje i knowania. Zmieniają się jedynie podmioty stron, każdy z nich przekonany jest, że walczy w słusznej i uzasadnionej sprawie. Bene Gesserit kontra Bene Tleilax, ciekawie zestawione w niebezpiecznej grze o wysoką stawkę. Rozgrywanie przeciwników na poziomie walki o wpływy i władzę, a nawet o wadze przetrwania. Misternie ułożone strategiczne plany, konsekwentnie wdrażane, angażujące starannie wybrane jednostki i okoliczności. Supermoce baszara Milesa Tega, w którego żyłach płynie atrydowska krew, unikalne zdolności Sheanny do rozmowy z czerwiami, nietuzinkowa matka przełożona Taraza, oczywiście Duncan Idaho jako powielane spoiwo porządku następstw. I Diuna, obecnie Rakis, wracająca do pierwotnej postaci, dzikiej i pustynnej planety, z niezwykłymi mieszkańcami. Już bez wyłączności w pozyskiwaniu pożądanej przez wszystkich przyprawy. Nawet najbardziej wzniosłe i spektakularne ludzkie osiągnięcia blakną w obliczu nieuchronności upływu czasu. Nic nie jest pewne, bezpieczne i wypracowane raz na zawsze. Potężna moc napędzająca ewolucję nie dopuszcza do siebie ograniczeń. Odpowiada mi zagłębianie się w długi proces dojrzewania intryg, wyczekiwanie na dorastanie do misji postaci, przeskakiwanie między kilkoma nurtami narracji, napędzanie akcji różnorodnymi wydarzeniami, aby dopiero pod koniec przyspieszyć w poznawaniu kart losu planet, cywilizacji, idei i bohaterów. Prorocza siła zostanie unicestwiona? Jednego dnia melanż, drugiego gorzki pył? bookendorfina.pl

Tysiąc pięćset lat po śmierci Tyrana Imperium uległo zmianie. Pokój z czasów Złotego Szlaku jest tylko wspomnieniem. Diuna, zwana teraz Rakis, znów pokryła się bezkresnym piaskiem przemierzanym przez odrodzone czerwie, nad którymi władzę sprawuje mała dziewczynka. Tylko stare potęgi snują swoje intrygi i plany jak dawniej. Ale na tej wielopoziomowej szachownicy pojawił się nowy, potężny gracz. To Czcigodne Matrony, powracające z setek lat Rozproszenia zdegenerowane Wielebne Matki. Przerażająco szybkie i silne, niesłychanie liczne, nieuzależnione od przyprawy, podporządkowujace swoich niewolników za pomocą seksu, żądające bezwzględnego posłuszeństwa są dla Zakonu Żeńskiego wszystkim, czym pogardza. I wrogiem pozornie nie do pokonania, który zawładnie wkrótce całym znanym wszechświatem. Ale czy choćby największa fizyczna przewaga może się mierzyć z setkami tysięcy lat mądrości wspieranej przez ciągły dialog z wszystkimi kiedykolwiek żyjącymi poprzedniczkami? I czy Leto II nie zobaczył tego w swojej wizji przyszłości? Autor zastosował tutaj ciekawy zabieg fabularny. Z bardzo dobrym skutkiem przeniósł wszelkie atrybuty dotychczasowych protagonistów - Atrydów, na Bene Gesserit. To teraz one, jak niegdyś Paul i Leto, skupiają wszelkie przymioty etyczne, moralne i intelektualne, będąc głównymi gwarantami przetrwania ludzkości, za co płacą wysoką cenę. To mój ulubiony tom Kronik Diuny. Nie tracąc nic z walorów filozoficznych, politycznych i mistycznych zyskał nową dynamikę, upodobniającą go najbardziej do pierwszej części. Poznajemy dalsze elementy jakże misternej układanki, a nowi bohaterowie wlewają w serię kolejne życie. Czytałam z wypiekami na twarzy. Czego i Wam życzę.

Wydawnictwo Rebis wznowiło serię „Diuna” w ekskluzywnym wydaniu, z genialnymi rysunkami Siudmaka, a całkiem niedawno dla mniej wybrednych czytelników – wydanie w miękkiej oprawie. Jednak treść nadal jest doskonała. O tomie piątym możemy przeczytać, że: Blisko półtora tysiąca lat po śmierci Boga Imperatora we wszechświecie dużo się zmieniło, jednak Tleilaxanie, Ixanie i Bene Gesserit pozostali na scenie, a nieżyjący Leto II wciąż kładzie się cieniem na ich przeszłości. Walcząc o supremację, a zarazem usiłując ocalić zgromadzenie przed napływającymi z Rozproszenia dostojnymi matronami, Bene Gesserit układają diaboliczny plan. W jego centrum tkwią kolejny ghola Duncana Idaho i żyjąca na Rakis dziewczyna, która… rozkazuje czerwiom. Dbałość o szczegóły najbardziej mnie urzekła w tym wielotomowym dziele. Wtedy świat jest bliższy prawdy. Nie lubię pisarzy, którzy traktują swoje światy po "łebkach". Książka jest obszerna i ten parter ma windę, która wjeżdża na prawdę wysoko. Doskonały przykład dzieła, które czyta się od deski do deski. A po lekturze chce się więcej. A wydarzenia przedstawione w cyklu na długo pozostają w pamięci. Przyszło nam czekać na najnowszy film będący adaptacja pierwszego tomu. A ja zachęcam do lektury wszystkich części.