Dług honorowy (audiobook mp3)

Lektor powala. czyta z podziałem na role. akcja typowa, przewidywalna od początku , ale właśnie dlatego po tę książkę sięgnąłem

Polecam. Dobry kryminał.

Bardzo ciekawa:)

Dług honorowy to klasyczna powieść sensacyjna w konwencji westernowej, gdzie spotykamy głównego bohatera – samotnego mściciela, który robi porządek i znika. Trochę właśnie taki jest nasz bohater; tajemniczy Bezimienny, którego personaliów nadal nie poznajemy. W sumie nawet nie wydaje się to takie ważne. Ważne natomiast jest to, co i jak robi. A wplątuje się w kolejne kłopoty. A wszystko zaczyna się od próby rozwiązania zagadki śmierci siedemnastoletniej dziewczyny. Kto i dlaczego zabił Olę? Tego będzie starał się dowiedzieć bohater. Zwłoki ofiary zostały znalezione na łodzi, która cudem uniknęła spalenia, czego nie można powiedzieć o jej ciele. Częściowo zwęglone zwłoki nosi ślady brutalnej zbrodni. O jej popełnienie zostaje oskarżony właściciel łódki, odludek Traszka. Bezimienny jednak nie wierzy w jego winę (nie tylko zresztą on). Mała społeczność Wilków, wsi w województwie lubuskim, nie jest przyjaźnie nastawiona do obcych, o czym nasz bohater bardzo szybko się przekona. Nie pomoże też drążenie przez niego tajemnic przeszłości, które miały nigdy nie zostać odkryte. A przy okazji nadepnie na odcisk pewnym Holendrom, którzy na terenie tej „sielskiej” wsi urządzili sobie hodowlę konopi. Jak widać, spokój Bezimiennemu nie jest pisany, a raczej gość lubi pakować się w tarapaty. Niektórzy już tak mają. W Prostej sprawie mógł liczyć na wsparcie analityczki ABW, Justyny. Nie inaczej jest również i tym razem. Kto jeszcze wyciągnie do naszego bohatera pomocną dłoń? Nie zdradzę. Przeczytajcie i dowiedzcie się sami. Wszystkiego nie muszę wam chyba podawać na tacy. Podtrzymuję swoje zdanie z pierwszej części, że bohater przypomina mi mieszankę samotnego mściciela z westernów z mistrzem sztuk walki. Uważam, że takiego faceta lepiej mieć zawsze po swojej stronie, inaczej można skończyć kiepsko. W Długu honorowym dzieje się całkiem sporo i bardzo intensywnie, choć książka rozpoczyna się spokojnie. Bywają momenty, że naprawdę trudno jest zaczerpnąć oddech. Zdarza się, że włoski stają na skórze. Z wściekłości i bezsilności zaciska się dłonie w pięści żałując, że żaden z wrogów Bezimiennego się nam pod te pięści nie nawinie. Jestem pewna, że książkę będziecie chcieli pochłonąć, nie robiąc ani chwili przerwy. Tylko apeluję do was, nie zaczynajcie czytać zbyt późno, bo z pewnością zarwiecie nockę. Po lekturze drugiego tomu nadal jestem zdania, że obie książki to prawie gotowy scenariusz na świetny film albo serial. Powiem wam, że powieść czyta się rewelacyjnie. Płynie się przez tę opowieść bez najmniejszych przeszkód i tylko co jakiś czas wypływa się, żeby zaczerpnąć tchu. Genialna proza, Panie Chmielarz! Od początku jestem Pana fanką. Dług honorowy ma tę wyjątkową zaletę, że można go czytać bez znajomości części pierwszej. Bohater jest ten sam, ale kompletnie nic nie tracimy z fabuły. Ja już ostrzę sobie pazurki na trzecią odsłonę z Bezimiennym. Może tym razem autor Wyrwy zdradzi chociaż jego imię. Zdecydowanie polecam.

Bezimienny bohater od początku nurtuje swoimi tajemnicami i umiejętnościami. Sprawa Oli mu śmierdzi, lecz dług honorowy musi spłacić. Niby wszystko do siebie pasuje w logiczną całość, ale kilka rzeczy nurtuje bohatera, dlatego nie odpuszcza. Nieprzyjazna atmosfera Wilków otacza jak obręcz i nie chce wypuścić. Emocje wiszą w powietrzu. Zmowa milczenia i nienawiść łączą mieszkańców lepiej niż więzy krwi. Nie dość, że wszędzie stoją drewniane rzeźby wilków, to w tej wiosce ludzie patrzą na siebie wilkiem. Miejscowi żyją obok siebie, nikt nikomu nie wchodzi w paradę, ale plotki krążą szybko. Chmielarz świetnie dobiera nazwy miejscowości i tworzy małe społeczności. Obok wsi po drugiej stronie jeziora mieszkają Holendrzy, którzy zajmują się handlem narkotykami. Oni też mają swoje tajemnice. Młodzież także, ale ich wątek był dla mnie najbardziej przewidywalny. „Dług honorowy” to wielowątkowa powieść sensacyjna przedstawiona z perspektywy kilku bohaterów, pełna dynamicznych zwrotów akcji z dobrym zakończeniem, zmuszającym do chwili refleksji. Powieść o spłacaniu długów, złu tkwiącym w ludziach, nietolerancji, rasizmie, kompleksach, popełnionych błędach, zadawnionych urazach, manipulacji, nienawiści, zemście, różnicach w światopoglądzie, skomplikowanych relacjach rodzinnych, handlu narkotykami, macierzyństwie. Zręcznie poprowadzona narracja, stopniowane napięcie i umiejętnie budowany klimat powodują, że powieść wciąga i trudno się od niej oderwać. Poznajcie porządną społeczność Wilków, odrzyjcie ją z warstw kłamstw i niedomówień, odkryjcie ukryte tajemnice, by poznać głęboko ukrytą prawdę.

Polski Reacher w kolejnej odsłonie nie zawodzi. Akcja dobrze zbudowana, wciągająca, wyraziste postacie. Przyzwyczaiłam się już też do lektora i jego modulacji głosu pod postacie choć w poprzednich częściach mnie to drażniło. Jest kilka nieścisłości. Wilki leżą w Lubuskiem a Karim mówi coś o byciu pod rosyjską granicą. Nie wiem też jak Traszka wywiózł chłopaka do Warszawy PKSem niezauważony przez mieszkańców wsi. Bo nagle człowiek, który mieszka w ruinie i nie ma telewizora ma samochód żeby niepostrzeżenie kogoś wywieźć? Bezimienny odkrywa kolejną kartę ze swojej przeszłości. A miasteczko dostaje nowe tajemnice do strzeżenia w swoich granicach. Ogólnie polecam i czekam na czwarty tom.

Może nie tak dobra i budująca napięcie jak Wilkołak, ale bardzo dobra sensacja. Wg mnie skojarzenie z Lee Childem trochę naciągane, twórców sensacyjnych jest bez liku pod kątem inspiracji w opisie scen walki, ale rozumiem dlaczego wielu osobom przyszło na myśl. Za to muszę skomentować bełkot użytkownika "Anna", która najwyraźniej skomentowała po wysłuchaniu 3 min prologu - w tej książce nie ma ani Żydów ani antysemityzmu. Pisanie opinii o książce po przeczytaniu fragmentu, który się w dodatku błędnie zinterpretowalo to szczyt głupoty i wprowadzanie innych w błąd.

Wciąga od samego początku. Lektor ma super głos i i fajnie buduje napięcie (jedyne, co bym zmieniła, to może głos kotwocy i sołtysowej - w życiu codziennym nikt tak nie przeciąga wyrazów, głos starszej kobiety również przesadzony, mimo to zostawiam 5 gwiazdek - głos narratora i głównego bohatera super, jest zmiana intonacji, narrator przyciąga uwagę słuchacza).

Ta książka jest tak żenująca, że nie będę się rozpisywać. Widać, że niektórzy polscy autorzy dostosowują się do pikującego poziomu polskiego społeczeństwa, w przeciwnym wypadku byłby problem ze sprzedażą książek. Trzeba było może jeszcze jakiś atak nuklearny wpleść, bo w tej książce jest prawie wszystko. A byłam fanką Chmielarza

AM61 Dobra książka. Z początku dosyć sceptycznie podszedłem, bo bardzo przypominała przygody bohatera z Ameryki, z tym tylko, że tamten miał imię i nazwisko. Najlepszy koniec i nie samo zakończenie, tylko to, że każdy wątek wyjaśniony. Pan Lektor bardzo dobry, lubię jak czyta i jak wprowadza nastrój.