Opowiem Ci o zbrodni. Tom 2 (okładka  miękka, wyd. 09.2019)

"Piekło to inni" - Jean- Paul Sartre. **** Prawdziwe historie zawsze wzbudzają moją ciekawość. Im więcej ich czytam, tym większe mam wrażenie, jak mało jeszcze wiem o tym, do czego zdolny jest człowiek i jakie motywy mogą nim kierować. "Opowiem Ci o zbrodni 2" to bardzo ciekawy zbiór siedmiu opowieści. Każda z nich jest zupełnie oddzielnym thrillerem z dobrze zarysowanym wątkiem psychologicznym. Każda wydarzyła się naprawdę i wstrząsnęła w przeszłości opinią publiczną. Każdą w charakterystycznym dla siebie stylu opisał inny autor. A mamy tu najbardziej popularnych pisarzy polskich kryminałów. Nie jest to więc typowy reportaż. Pisarze sami wybierali zbrodnię i dokonali jej analizy na podstawie akt i rozmów z dochodzeniowcami, profilerami, psychologami, seksuologami oraz kryminologami. A wszystko, by spróbować odpowiedzieć, dlaczego to się stało. Na podstawie tych opowiadań powstał w telewizji Crime+Investigation Polsat program o tym samym tytule. Obie propozycje to prawdziwa gratka dla fanów kryminałów i ich autorów. Wojciech Chmielarz opisał historię łowcy- zabójcy z portalu randkowego, w którym zakochała się ofiara. Max Czornyj wybrał morderstwa czterech kobiet przez dewianta seksualnego z zoofilią w tle. Igor Breydygant przedstawił sprawę żeglarza z Trójmiasta. Do dziś nie wiadomo, czy było to morderstwo czy samobójstwo. Marta Guzowska napisała o nastolatkach zafascynowanych śmiercią, z których jedna chciała zabić, a druga umrzeć. Nawiązała do popularnej kiedyś gry Mario Bros, tyle że w realu nie było kolejnych żyć. Game over zdarzył się tylko raz. Małgorzata i Michał Kuźmińscy zgłębili zbrodnię z wątkiem satanistycznym. Rytualny mord dziewczyny i chłopaka. Autorzy próbowali szukać odniesień do sytuacji społecznej i historii czy dysfunkcyjnych rodzin. Joanna Opiat- Bojarska opisała zabójstwo z zazdrości. Katarzyna Puzyńska wybrała morderstwo księdza, biznesmena i jego córki oraz bogatego wielbiciela tańca towarzyskiego. Ich ciał nigdy nie znaleziono, a sprawca dopiero po latach został skazany w procesie poszlakowym na dożywocie. Czytałam z ciekawością, niedowierzaniem i przerażeniem. Zawarta w książce ogromna różnorodność zbrodni i stylów opowiadania o nich przez popularnych autorów czynią tę pozycję wyjątkową. Dla miłośników true crime i wielbicieli różnorodności pióra. Polecam.

Wszyscy jesteśmy potencjalnymi mordercami..Zgodzicie się z tym? „Bezsensowa spirala przemocy–to słowa Joanny Opiat, które padły w jednym z odcinków Opowiem ci o zbrodni 2. Użytym słowem i obrazem przez polskich pisarzy, kolejny raz wyruszyć mogłam w drogę, która niejednokrotnie zbyt szybko kończyła czyjeś życie. Są motywy i świadkowie, zdarza się jednak, że nie ma ciała. Zabójstwa planowane lub w afekcie, dla których nie znajduję mimo wszystko wytłumaczenia. Ich zadaniem, autorów/narratorów, jest próba odpowiedzi na pytanie „dlaczego tak się stało”? Na przemian starałam się czytać poszczególne opowiadania i przy okazji zobaczyć i posłuchać twórców, którzy starali odtworzyć tragiczne w skutkach wydarzenia z przeszłości. Każdy z nich musiał poświęcić wiele czasu, aby ubrać to wszystko w słowa i logiczną całość. Pierwszy raz nie czytałam ich chronologicznie, zależało mi na tym, by wpierw przeczytać, a później zobaczyć/porównać tę samą historię. Wydźwięk i obraz tych popełnionych zbrodni był bardziej emocjonujący dla mnie i stanowił uzupełnienie zapisanych już treści. Porażka dzieci, czy rodziców? Na pewno na długo zostanie mi w pamięci tragedia, która wydarzyła się niedaleko mojego miejsca zamieszkania, a o której przypomnieli państwo Kuźmińscy. MORD SATANISTÓW, bardzo głośna sprawa z lat 90. Autorzy w bardzo ciekawy sposób wprowadzili nas w trwający wówczas okres transformacji na Śląsku. Głównym celem było przybliżenie popkultury młodzieżowej i okultyzmu i choć ta rekonstrukcja została bardzo rzetelnie przeprowadzona, ja dalej nie potrafię zrozumieć i znaleźć wytłumaczenia dla tego bestialskiego mordu. Dość specyficzny zabieg w pisaniu zastosowała pani Marta Guzowska, nie spotkałam się jeszcze z taką formą przekazu. Na plus. „Dokonano analizy zgromadzonych materiałów dowodowych: protokołów z przesłuchań świadków, bilingów telefonicznych, nagrań z kamer monitoringu, śladów osmologicznych i wielu innych”. Ta lektura, jak i poprzednia, zawiera notki dotyczące autorów oraz zdjęcia nawiązujące do morderstw. Obydwa wydania są godne uwagi i polecenia. Koniecznie zapoznajcie się również z emitowanymi odcinkami, które nadawane są w Crime+Investigation Polsat. Drogi wydawco, drodzy autorzy czekam na kolejne historie..

18 września Kompania Mediowa oddała w ręce czytelników drugą odsłonę antologii „Opowiem Ci o zbrodni”. Tym razem do znanej nam już z pierwszej części obsady dołączyli Joanna Opiat-Bojarska oraz Max Czornyj. 7 prawdziwych historii, na których kanwie powstało 7 opowiadań. Każdy z autorów przedstawił swoje spojrzenie na opisywaną sprawę, nakreślając czytelnikom swoje przypuszczenia dotyczące konkretnego tematu. Dzięki temu każde z opowiadań jest indywidualną wizją, wykreowaną piórem, a więc i nasączoną stylem literackim każdego z autorów. Opisywane przez nich historie ukazane są bardzo plastycznie, co pozwala potencjalnemu odbiorcy snuć podczas lektury własne dywagacje na temat opisanych zbrodni. Nie będę tutaj opisywać każdego z opowiadań, gdyż nie chcę Wam psuć lektury. Niemniej jednak przyznam, że niezmiennie intrygujący pozostaje dla mnie fenomen tego, jak autorzy powieści kryminalnych zagłębiają się w strefę psychoemocjonalną postaci. „Opowiem Ci o zbrodni 2” utwierdza czytelnika w przekonaniu, iż tak naprawdę najbardziej zaskakujące, a czasem wydawałoby się wręcz nierealne, scenariusze pisze samo życie, tym bardziej, że motywy i tła opisywanych przez autorów zbrodni są bardzo różnorodne. Dodam również, że nie wszystkie sprawy zostały do dziś wyjaśnione. Jeśli więc macie ochotę na lekturę prawdziwych historii z domieszką fabularnej fikcji, która wyszła spod piór czołowych polskich pisarzy to zapraszam Was do sięgnięcia po „Opowiem Ci o zbrodni 2” w formie książkowej. A od 20 września bieżącego roku możecie również oglądać drugi sezon niniejszego cyklu na kanale Crime+Investigation Polsat. Emisja w każdy piątek o godz. 22:00. * https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta * https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2019/10/opowiem-ci-o-zbrodni-powraca-na.html

Książka "Opowiem ci o zbrodni 2" razem z programem telewizyjnym opierają się na prawdziwych polskich morderstwach, z których autorzy wybrali po jednym i przedstawili jego własną interpretację. Znajdziemy tutaj historie opowiedziane przez tak głośne nazwiska jak Wojciech Chmielarz, Katarzyna Puzyńska, Marta Guzowska, Igor Breyjdygant, Małogrzata i Michał Kuźmińscy, Joanna Opiat-Bojarska oraz Max Czornyj. Książka opatrzona jest też wstępem pióra Michała Fajbusiewicza, dzienikarza śledzczego znanego z programu „997”. Każde opowiadanie jest inne, ale każde trzyma dobry poziom. Oczywiście jedne podobały mi się bardziej, drugie trochę mniej, ale ogólnie dobrze oceniam całość. Na wyróżnienie oczywiście zasługuje Chmielarz, który podszedł do tematu bardzo oryginalnie i napakował historię wieloma emocjami. Warto też wspomnieć o opowiadaniu Guzowskiej, która swoją historię opowiedziała poprzez pryzmat gry komputerowej. Książka wydana jest starannie, każde opowiadanie poprzedzone jest krótką notką o autorze i opatrzone kilkoma fotografiami. Jestem z lektury zadowolona pod względem literackim. A jeśli chodzi o prawdziwość zdarzeń, to że każda historia oparta jest na faktach, to ciężko uwierzyć, że ludzie faktycznie zdolni są do takich czynów... Przy prawdziwych historiach zawsze ciężko jest oceniać, więc by to zrobić, skupiłam się tylko i wyłącznie na walorach literackich.

„Opowiem Ci o zbrodni 2” to już moje kolejne spotkanie z tego rodzaju projektem. Pierwsza część moim zdaniem wyszła wyśmienicie, inicjatywa, która pozwala każdemu z autorów napisać coś do wspólnej książki jest cudowna. Dzięki niej obserwujemy jak ponad ośmiu autorów przypatruje się wielu sprawom, które wydarzyły się na przestrzeni lat w Polsce. Widzimy autentyczność, to ile pracy było włożone by jak najlepiej przedstawić opowieści. Podczas czytania nie raz można poczuć dreszcz emocji, przerażenie, zaskoczenie, że w ogóle coś takiego jest w ogóle stworzone na faktach. Znakomita kontynuacja, po którą warto sięgnąć, zapoznać się z nią. Sama jestem uradowana, że coś takiego znów ma swoje miejsce, widzimy kolejny owoc współpracy wydawnictwa oraz autorów. Zawsze to cieszy oko, a zawartość książki na pewno was nie zwiedzę, jest co czytać, jest co przeżywać. „Opowiem Ci o zbrodni 2” jest zdecydowanie lepszą częścią od swojej poprzedniczki, każdy ma w niej swoją chwilę, by pokazać niesamowite, zaskakujące opowieści, które ja sama, jako fanka kryminałów czytałam z wielką ciekawością! 

Zapraszam: http://chbelleap.blogspot.com/2019/10/opowiem-ci-o-zbrodni-tom-2-historie.html Opowiem Ci o zbrodni. Tom 2, to już druga odsłona cyklu związanego z programem w telewizji Crime+Investigation. Bardzo ubolewam, iż nie miałam okazji poznać tomu pierwszego. Jest to zbiór mini-kryminałów, które napisali jedni z najlepszych i najgłośniejszych, kryminalnych pisarzy polskich, są tu opisane prawdziwe zbrodnie, a na kartach książki zgłębiamy nie tylko same sprawy, ale też psychikę ofiar i oczywiście sprawców, morderców, w ten sposób namacalnie niemal, możemy dotknąć nieco prawdziwych przestępstw. Mamy tu zatem istną śmietankę kryminalną, znajdziemy tu historie, których autorem jest Igor Brejdygant (Może), Wojciech Chmielarz (Łowca), Max Czornyj (Gdy pisana nam jest śmierć), Marta Guzowska (Game over), Małgorzata Kuźmińska i Michał Kuźmiński (Szczególne potępienie), Joanna Opiat-Bojarska (Linia obrony) i Katarzyna Puzyńska (Nie ma sprawy). To zdecydowanie must have dla fanów kryminałów i sensacji, absolutnie doskonała lektura na dłuższe, jesienne wieczory!

Miłym zaskoczeniem dla mnie było, to gdy zobaczyłem druga część tego projektu. Pierwszy tom przypadł mi ogromnie do gustu, a sam fakt, że tyle autorów mogło współpracować przy jednej książce, jest genialnym przedsięwzięciem! Za to w moich rękach jest druga część, kolejny raz kilkoro autorów zbiera mnie w niesamowitą, kryminalną historię, przy których dali z siebie wszystko, aby jak najlepiej brzmiały, ciekawiły i przyprawiły o dreszcze. Przyjemnym także dodatkiem jest fakt, że nawet znalazło się miejsce dla Fajbusiewicza, wielu na pewno znanym z jego dawnego programu telewizyjnego gdzie starał się rozwiązywać wiele kryminalnych zagadek. Dla niektórych była to początek ich zainteresowań takim tematem. Miły zapewne zwrot do ludzi, którzy go kojarzą. „Opowiem Ci o zbrodni 2”, to nic innego jak dobra kontynuacja tego, co już znamy. Na nowo ciekawi, dając tym samym satysfakcję z przeczytanych opowieści. Czy mała ilość stron to minus? Ja nic takiego nie zauważyłem, czytając historię autorów, a to właśnie chodzi o dobra zabawę przy lekturze, czyż nie?

Najczęściej jest tak, że kontynuacje podobają nam się o wiele mniej. Bo są trochę na siłę, bo są trochę wtórne, bo mamy większe oczekiwania... Ja natomiast byłam delikatnie zawiedziona wcześniejszą antologią. Nie czułam jej klimatu, podobało mi się niewiele opowiadań, jeśli w ogóle można mówić o "podobaniu się". Z tą było inaczej. Może to zasługa nowych pisarzy, którzy wsparli tych z wcześniejszej antologii, a może po prostu za drugim razem nabrali pewnej wprawy w relacjonowaniu takich okropieństw, ale o ile w pierwszym tomie czułam się, jakbym czytała suche fakty, to tu naprawdę zawładnęły mną emocje i każdą historię przeżywałam jak własną. Pewnie, niektóre opowieści były słabsze, ale inne (np. "Łowca") nie pozwalały mi spać po nocach - coś niesamowitego. Ten zbiór zmotywował mnie też do przeczytania powieści tych pisarzy, bo jeśli potrafią w takich sposób opisywać rzeczy, które naprawdę się wydarzyły, to jak świetnie muszą kreować historię z dodatkiem własnej wyobraźni! Gorąco polecam.

Nie sposób ocenić poszczególnych opowiadań pod względem fabularnym, mamy w końcu do czynienia z wydarzeniami, które naprawdę miały miejsce. Jeśli natomiast chodzi o sposób ich przedstawienia, najbardziej przypadły mi do gustu: Łowca Wojciecha Chmielarza, Gdy pisana nam śmierć Maksa Czornyja (tę historię znałam już wcześniej, tylko z gazet) oraz Nie ma sprawy Katarzyny Puzyńskiej. Czyta się je praktycznie jak fabularne opowiadania, a przy tym gdzieś z tyłu głowy cały czas tkwi świadomość, że to wszystko wydarzyło się naprawdę... Dla kogo jest ta książka? Przede wszystkim dla osób zainteresowanych tematyką kryminalną, zarówno tą prawdziwą, z życia wziętą, jak i czysto literacką. Warto sięgnąć.

Fani kryminałów będą w swoim żywiole, bardzo udana kontynuacja Opowiem Ci o zbrodni. Nazwiska autorów robią niebagatelne wrażenie, szczególnie jeśli jesteśmy miłośnikami tematu i wiemy o co chodzi. Jest w każdym razie potężny dreszczyk emocji, napięcia i adrenaliny, jak przy dobrym kryminale. Wcale mi się nie chciało kończyć takiej książkowej przygody. Tak więc druga część trzyma podobny poziom co jej poprzedniczka. Dobrze została tutaj oddana strona psychologiczna postaci, co w przypadku gatunku wydaje się szczególnie frapujące, a każdy z autorów oddał do opowiadań swoją indywidualność, to też na plus.