Wampir. Detektyw Dawid Wolski. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 03.2024)

Uważam że ze strony wydawnictwa jest OGROMNE SQ...TWO. Książka wydana w 2105 mam ją bo ją kupiłem wcześniej ... Zmienili okładkę i myślą że głupich nie sieją. Uwielbiam pana Chmielarza... ale wydawnictwo odpie... manianę. Powinni jasno napisać, że jest to wznowienie. Panie Chmielarz dziś czytałem info, że sprzedał Pan książki za milion...sorki ale jeżeli tak to ma wyglądać to była ostatnia pana książka, którą kupiłem...

Ogólnie kupując ta książkę, myślałam że jest to 1 część nowej powieści autora, później wygooglowalam że to stara książka tylko pod nową okładką i jest cała seria. Trochę słabo, niemniej jednak fajna, luźna treść. Czasem trochę podkoloryzowana, ale podobała mi się! Trzeba będzie przeczytać pozostałe dwie części :)

Bardzo dobra książka. Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy

Jakoś mnie Dawid do siebie nie przekonał...:/

Świetna, czekam na kolejne sprawy Dawida!

Szybko i sprawnie

Super

Mateusz, młody chłopak, ginie pewnej majowej nocy. Według oficjalnych ustaleń popełnił on samobójstwo, skoczył z dachu wysokiego budynku. Jednak jego matka twierdzi inaczej, nie może uwierzyć, że jej syn skończył ze sobą. W związku z tym wynajmuje prywatnego detektywa, Dawida. Detektyw nie jest typem miłego i sympatycznego człowieka, żyje z dnia na dzień, nie dba o siebie i nie do końca przykłada się do swojej pracy. Stara się po prostu zarobić na życie. Podejmuje się sprawy dotyczącej Mateusza, jednak mimo upływu czasu i podjętych przez niego działań śledztwo nie idzie naprzód, jak poradzi on sobie z tą sprawą? Dawid nie skradł mojej sympatii, natomiast muszę mu przyznać, że nadaje się do roli detektywa, potrafi zauważyć to co trzeba i łączyć kropki. Niemniej jednak miejscami mnie on irytował. Matka Mateusza również nie była sympatyczną postacią, właściwie żadna z postaci w tej książce nie zdobyła wprost mojej sympatii. Dlaczego? Bo autor ukazał ich naturę wprost, nie ulepszał, nie uszlachetniał, po prostu przedstawił ludzi który zagubili się w życiu i próbowali, tak jak potrafili, żyć. Autor wykreował bardzo ciekawą historię, podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji. Szczególnie w drugiej połowie książki nie mogłam się oderwać, kiedy na jaw wychodziły kolejne fakty, a rozwiązanie było coraz bliżej. Nie mogłam się doczekać, aż poznam prawdę. Zakończenie było dobre, jednak mam wrażenie, że czegoś zabrakło. Na dodatek miejsce akcji, Gliwice, to bliskie mi miasto, byłam ciekawa jak autor je przedstawi. Niestety, nie było tu zbyt wielu opisów, niemniej jednak poznałam tę mroczniejszą stronę Gliwic. To książka dla fanów nieoczywistych zagadek kryminalnych!

Mocna, uniwersalna, stanowcza, męska i brutalna. Uwielbiam jak buduje akcję, jak kreuje brudny świat przedstawiony, używa dosadnego języka, nadaje swoim bohaterom różne cechy, przeważnie te negatywne🙈 Tak, główny bohater cyklu gliwickiego, Dawid Wolski, antybohater, to antypatyczny młodzian, który wszystko ma w nosie, jest na bakier z etyką, moralnością, interesują go jedynie osobiste korzyści, choć nie można odmówić mu wytrwałości i tego, że idzie pod prąd, a ja mocno cenię takich ludzi. Jest zawzięty i uparty i taki ludzki, kiedy raz po raz życie spuszcza mu łomot ☺️. Możecie się zastanawiać, skąd taki tytuł, wampir, bo oczywiście ma znaczenie symboliczne. To proza mocno zakorzeniona w rzeczywistości, będąca sumą obserwacji ludzi i ich zachowań, to kwintesencja naszych małych i dużych strachów, przywar, pierwotnych zachowań, błędów, katastrof i innych dramatów. Powieść długo się rozkręca, nabiera tempa, buduje napięcie, tworzy nastrój oczekiwania na coś, bo wiadomo, że coś musi się stać. Świadomość czającego się niebezpieczeństwa, zła, które czyha za rogiem jest namacalna... Pod koniec mamy już ostrą jazdę bez trzymanki, twist za twistem. I konkluzję, że najgorszą bestią jest człowiek i jest zdolny do wszystkiego, byleby wyjść na swoje. Do zdrady, morderstwa i innego dziadostwa. A tu przypominam, chodzi o samobójstwo, kiedy do akcji wkracza prywatny detektyw i wywala wszystkie zgniłe sekrety jak jakieś bebechy na wierzch i czeka aż reszta sama wypłynie. A bohaterowie mają sporo z uszami, naprawdę sporo! Połączenie kryminału i thrillera, szczypta sensacji i jedyny w swoim rodzaju bohater/ antybohater- jest moc! Początek cyklu gliwickiego! 8,5/10

Antypatyczny bohater - hit czy kit? Na to pytanie na pewno musieli odpowiedzieć sobie czytelnicy książki Wampir autorstwa Wojciecha Chmielarza. Dawid Wolski jest prywatnym detektywem. Jego moralność, podejście do życia i wykonywania zawodu pozostawiają wiele do życzenia. Jest skoncentrowany na sobie i swoich potrzebach. Przez to jego relacje z rodziną oraz zleceniodawcami nie są modelowe. Dawida poznajemy kiedy prowadzi śledztwo w sprawie śmierci młodego chłopaka. Mateusz miał plany i marzenia. Studiował, chciał zwiedzać świat. Pewnej nocy wszedł na dach wieżowca i skoczył. Matka chłopaka nie wierzy w jego samobójczą śmierć. Wolski badając sprawę natrafił na wiele tropów. Okazało się, że Mateusz handlował trawką. Niedawno rozstał się też z dziewczyną i cały ich wspólny krąg znajomych odwrócił się od niego. Drążąc dalej Wolski odkrywa powiązania Mateusza z zaginioną Alicją, której szuka całe miasto. Czy chłopak był zamieszany w jej zniknięcie? Dlaczego jeden z członków rodziny Mateusza próbuje wymusić na Wolskim zakończenie śledztwa? Jaką rolę odgrywa w tym wszystkim ojciec chłopaka, z którym według relacji matki nie miał on kontaktu od lat? Na te i wiele innych pytań odpowiedzi znajdziecie w powieści Wampir. Nie będzie to moja ulubiona książka autora, ale na pewno stanowi ciekawy początek cyklu o Dawidzie Wolskim. Bohaterów nie sposób polubić, ale nie można im też zarzucić, że są nijacy. Historia ma swoje niedociągnięcia, ale wciąga i dobrze się ją czyta. Z pewnością sięgnę po kolejny tom przygód niepoprawnego detektywa, żeby przekonać się jak układa się jego życie prywatne, które jest chyba nawet bardziej wyboiste niż zawodowe.