Zbójecka narzeczona (okładka  miękka, wyd. 11.2021)

Kobiety u Atwood są zawsze głównymi bohaterkami, ale tutaj było ich już za dużo. Wszystkie mają facetów, którzy ich wykorzystują i na koniec odchodzą , wszyscy do tej samej , pięknej modliszki. Modliszka ginie, ale nie do końca, bo jest przebiegła i ma kontakty w świecie szpiegów, dealerow narkotykowych i polityków. Za bardzo naciągane, jak dla mnie.

Nie czytałem bo to prezent. Ale obdarowana uwielbia książki Margaret Atwood i jest szczęśliwa. Więc było warto.

Świetna książka. Polecam

Ekscytujące.

IG: zaczytana_archiwistka O czym właściwie jest ta historia? „Zbójecka narzeczona” to trzy smutne historie, trzech kobiet, które połączyła ona - Zeni - kobieta-kameleon, która zrobi wszystko by dostać to czego pragnie. Tym razem zapragnęła mężczyzn Tony, Charis i Roz i to dostała... Skrzywdzone kobiety próbują zrozumieć, dlaczego w ich życiu wydarzyła się taka sytuacja. W swoich rozmowach nie dopuszczają Zeni do głosu, tylko przytaczają czytelnikowi jej słowa. Przez co czytelnik musi się zastanowić co jest prawdą i kto tak naprawdę jest ofiarą wszystkich sytuacji... Margaret Atwood swoja powieścią dała mi dobrą lekcję życia. Zrozumiałam, że nic nie dzieje się bez przyczyny i czasami jednak niektóre - przykre sytuacje muszą się wydarzyć, by w naszym życiu było lepiej. „Zbójecka narzeczona” to pozycja, która wymaga od czytelnika pewnej cierpliwości. Na początku czytanie szło mi dość opornie, jednak po jakimś czasie zaczęłam czerpać przyjemność z całej tej historii. Muszę Wam powiedzieć, że jestem przerażona, że takie osoby jak Zein żyją pośród nas. Byłam zaskoczona jak ta kobieta potrafiła omotać sobą inne kobiety, by potajemnie zabrać im ich drugą połówkę. Troszeczkę przeszkadzało mi przedstawienie bohaterów tej historii. Dokładnie mężczyźni, jak dla mnie byli zbyt schematyczni w porównaniu z przedstawieniem kobiet. Możliwe, że to dlatego, że to one odgrywały pierwsze skrzypce i to właśnie ich historie poznajemy od ich dzieciństwa aż do momentu spotkania kobiety-kameleona. Czy książkę polecam? „Zbójecka narzeczona” to pozycja, która zapewni Wam wiele wrażeń - nie raz będziecie się irytować, czy złościć, by potem poczuć jak ta historia chwyta Was za serce. Zanim skończę mam taką małą radę dla kobiet - warto byście sięgnęły po to dzieło i po lekturze zastanowiły się kto z Waszego otoczenia ma do Was szczere intencje, a kto tylko czeka aż podwinie Wam się noga... Żeby mężczyźni nie czuli się odrzuceni - dla Was też mam małą radę... Nigdy nie miejcie w kobiecie wroga, uwierzcie mi nie warto...

Nie mam pojęcia skąd takie słabe oceny tej książki? Wg mnie to - jak każda książka Atwood - idealna obserwacja ludzkich charakterów. I pragnień. I mnóstwa innych cech, z których dla mnie najbardziej zaskakująca (czy aby na pewno?) była jedna. A mianowicie, że niezależnie od stanu posiadania, przeżytego dzieciństwa czy relacji z innymi - każda z nas nie znosi tego samego typu kobiet :D I, że ten typ potrafi osaczać i manipulować w zasadzie bez konsekwencji. To było przerażające i orzeźwiające. Brak sprawiedliwości na świecie zawsze mnie przeraża To, co mnie NIE zaskoczyło to męska i kobieca płytkość w temacie tworzenia związków. Szczególnie męska, przyznaję. Nie umiem w jakieś wymyślne i rozkładające na części składowe recenzje. Napiszę po prostu, że zarwałam kilka nocy żeby poczytać "jeszcze kilka rozdziałów". I że historie są wielowątkowe i angażujące: tu jest głęboko, tak jak lubię Polecam uwadze

"Zbójecka narzeczona" nie należy do najlżejszych lektur. Już nawet pomijając samą tematykę i trudne historie bohaterek, trzeba zmierzyć się z dość specyficznym stylem Atwood. Konstrukcja powieści sprawia, że główny wątek powieści (relacja między Tony, Roz, Charis i Zenią) rozwija się bardzo powoli, bo w międzyczasie poznajemy losy każdej z bohaterek od czasów dzieciństwa. Mimo wszystko polecam, bo jest to jedna z tych powieści, które zmuszają do refleksji i nie pozostawia czytelnika obojętnym.