Człowiek o 24 twarzach (okładka  miękka, wyd. 10.2021)

Historia jest niezwykła, jednak tłumaczenie zostawia wiele do życzenia. Czytając, odnosi się wrażenie jakby książkę napisało dziecko. Przytoczę fragment "była to dość przystojna dojrzała kobieta".

„William Stanley Milligan jest udręczonym człowiekiem, wiodącym życie pełne problemów. Jest albo oszustem, który okpił społeczeństwo i uniknął kary za przestępstwa popełnione z użyciem przemocy, albo autentyczną ofiarą choroby psychicznej zwanej osobowością wieloraką. Tylko czas może pokazać, czy Milligan oszukał świat, czy jest on jedną z najtragiczniejszych ofiar tego świata…” Z ciekawością sięgnęłam po ten tytuł, spodziewając się konkretnego reportażu o historii człowieka, w którego umyśle mieszkały 24 osoby. Dostałam zgrabną i fajnie napisaną powieść, którą się czyta jak dobry i wartki kryminał, przepełniony dialogami głównego bohatera z wszelkiej maści specjalistami w dziedzinie medycyny, psychiatrii i zaburzeń osobowości. Niemożliwe staje się jak najbardziej realne, tym bardziej po obejrzeniu przeze mnie dokumentu na Netflixie, w którym Billy diametralnie zmienia sposób mówienia i gestykulacji w krótkim odstępie czasu, co szokuje i zadziwia. Po wielu badaniach specjalistów zdiagnozowano u Billy’ego rozszczepienie osobowości i odkryto u niego aż 24 wcielenia, m.in. 8-letniego przestraszonego Davida, brytyjczyka Arthura, wściekłego Ragena, a nawet lesbijkę Adalanę. Polecam miniserial dokumentalny, kompletujący całą historię, w którym widzimy przemiany Billy’ego, co jeszcze bardziej wzmaga poczucie niesamowitości tej opowieści.

Lubię jak książka skłania mnie do przemyśleń, "Czy Milligan oszukał świat, czy jest on jedną z najtragiczniejszych ofiar tego świata? (...)". Myślę, że po przeczytaniu wszystko będzie jasne, tym bardziej po ostatniej stronie, jeśli ktoś będzie miał wciąż wątpliwości po 5 setkach stron. "Dzieciom, które stały się ofiarami przemocy, szczególnie tym, o których nie wiemy."

Trudno nie zgodzić się z wieloma opiniami na temat tej książki, mówiącymi, że opisane w niej sytuacje wydają się nieprawdopodobne. Sam wiele razy odnosiłem takie wrażenie, bo faktycznie – momentami – czyta się tę opowieść jak rasowe science fiction. Mimo że od lat interesuję się około psychologicznymi zagadnieniami, temat osobowości wielorakiej jest mi zupełnie obcy dlatego ciężko mi obiektywnie ocenić „prawdziwość” zawartych tutaj informacji. Wiem jednak, że ludzki umysł jest zdolny do najdziwniejszych nawet rzeczy, a przekraczanie granic i odstępstwa od „normy” mamy jako gatunek wpisane w naturę, więc uznajmy moi drodzy, że wierzę. W takim razie historię Billego Milligana muszę uznać za co najmniej fascynującą. Już sam fakt 24 tak różnorodnych osobowości zamieszkujących jedno ciało robi wrażenie, ale zwraca przede wszystkim uwagę to z jak wieloma wyzwaniami nasz główny bohater musiał się zmagać w życiu i jednocześnie z jak olbrzymim brakiem zrozumienia ze strony otaczających go osób miał na co dzień do czynienia. Zdarza nam się zapomnieć gdzie odłożyliśmy klucze i jesteśmy z tego powodu poirytowani, a co dopiero nie pamiętać całych godzin i dni? Albo znajdować się nagle w zupełnie innym miejscu, niż pamiętaliśmy, że byliśmy przed „zaśnięciem”. Milligan to osoba, która popełniła przestępstwa, ale jednocześnie budzi litość, bo jest sama ofiarą swojego umysłu. Dobrze się stało, że książka ta jest napisana jak paradokument, nie jest suchym przytoczeniem faktów, ale fabułą, która stara się odkryć przed czytelnikiem to, co działo się w głowie tytułowego bohatera. Czy mogła być napisana lepiej lub nieco zwięźlej? Pewnie tak, ale ta lektura naprawdę hipnotyzuje i wciąga na długie godziny. Zaletą tego typu publikacji jest to, że dzięki nim uświadamiamy sobie jak bardzo niezbadanym wszechświatem są inni ludzie, a to na pewno kształtuje poczucie szacunku do innych i wyrozumiałość. Jeżeli kogoś fascynują stosunkowo mało poznane aspekty ludzkiej psychiki to książka Daniela Keyesa jest jednym z przystępniejszych punktów wyjścia do dalszych poszukiwań. Polecam!

Świetnie napisana książka. Czasami przyłapywałam się na tym, że zaczynam myśleć o osobowościach Milligana jak o odrębnych jednostkach. To zaskakujące, że ktoś może mieć osobowość o konkretnych umiejętnościach czy znajomości konkretnego języka, a sam tych umiejętności nie posiada.

Super, naprawdę warto sięgnąć. Co prawda książka momentami przerażająca i musiałem ją sobie dozować, ale czyta się ją jak dobrą historię epicką!

Ponoć ciekawa. Zamówiłem jako prezent, sam nie czytałem więc nie wiem czy moja opinia tutaj coś pomoże.

Ciekawe przedstawienie historii. Minimalnie za dużo treści nie potrzebnych na przebieg opisu historii

Aż dziw, że ta historia wydarzyła się naprawdę. Polecam fanom tru-crime i psychologicznych klimatów.

Mocna lektura. Oddziałuje na nasze uczucia i wprawia w zadumę.