Zaksięgowani (okładka  miękka, wyd. 10.2009)

Bardzo lubie tego Autora i pochlonelam jego kilka powieści, w których pieknie opowiada o ludzkim niełatwym losie….. opowiadania rozczarowujące

Bardzo szybka dosrawa ,korzystam z empik caly czas I polecam goraco

Świetna książka. Polecam

Klimat tych opowiadań jest niesamowity. I właśnie dlatego całość tak bardzo mi się spodobała. W zasadzie nie można tego ująć jako fantastyki. Małecki bardzo umiejętnie buduje nastrój grozy, jednak to nie potworów mamy się tutaj obawiać, tylko czegoś bardziej nienazwanego i straszniejszego... coś, co być może jest częścią ludzkiej duszy czy umysłu... z całą pewnością warto.

Od dawna chciałam poznać twórczość coraz bardziej znanego i cenionego polskiego pisarza Jakuba Małeckiego, który zadebiutował w 2007 roku na łamach magazynu „Science Fiction, Fantasy i Horror” opowiadaniem ,,Dłonie", a następnie publikował w „Nowej Fantastyce” „Magazynie Fantastycznym”, antologiach książkowych oraz wydał osiem powieści: ,,Błędy", ,,Przemytnik cudu", ,,Zaksięgowani", ,,Dżozef", ,,W odbiciu", ,,Odwrotniak", ,,Dygot", ,,Ślady". Na początek wybrałam zbiór siedemnastu opowiadań ,,Zaksięgowani."

Czytając ,,Zaksięgowanych" miałam wrażenie, że bohaterowie kolejnych opowiadań stoją na szachownicy i w wyniku podejmowanych decyzji życiowych poruszają się po planszy jeden krok w przód, dwa kroki w tył...szach...mat. Sprzedawcy ubezpieczeń, muzyk, pracownicy banków i salonów sprzedaży telefonów komórkowych, marynarze łodzi podwodnej ,,Kursk", ratownik medyczny i wiele innych postaci prowadzą zwykłe życie, ale gdzieś za nimi czai się strach, ból, niepewność, a w ich głowach kłębią się czarne myśli wyzwalające serie złych wydarzeń.

Śmierć ukryta w niewinnej postaci czteroletniego chłopca odwiedzającego pacjentów szpitala, dziewczynka nawiedzana przez szatana. Fabryka Życie, w której masowo produkowani są ludzie, zdarzenia i uczucia. Miasto, gdzie na ulicach zabijani są pisarze, a księgarnie palone, bo pisanie jest przestępstwem, obowiązuje zakaz czytania na przystankach i w metrze. Pracownik banku wbijający długopis w oko kierownika po kolejnej reprymendzie o wynik sprzedaży kredytów godzący się, by diabeł cofnął o minutę te wydarzenia w zamian za zabranie kiedyś jednej minuty z życia. Czy tej minuty mu kiedyś zabraknie? Marynarze bezsensownie umierający w łodzi podwodnej podczas manewrów wojskowych obserwowanych przez oficjeli. Ubezpieczyciel pracujący od rana do wieczora, który stara się wydoić z ludzi ile się da-,,każdy zarabia jak może. Ja zarabiam dużo, więc najlepszą łychą, a czasem Finlandią Cranberry, co wieczór czyszczę sumienie, ubrudzone w ciągu dnia, jakbym tarzał je w błocie lub gównie. Właściwie na horyzoncie rysował się zawsze tylko kolejny dzień i aktualne sprawy w robocie, kolejne umowy i kwasy z klientami." Nie ważni są rodzice, uczciwość, koleżeństwo. Liczy się tylko kasa i wspinanie się po ,,drabince stołeczno-społecznej". Ratownik medyczny niewytrzymujący wyjazdów do umierających, chorych dzieci, śliniących się staruszków i cuchnących pijaków. Jego życie sięgnęło dna, gdy zdradził ukochaną kobietę i czuł, że wokół niego nie ma już nic na co warto czekać. ,,Człowiek ma ochotę skończyć ze sobą, kiedy okazuje się, że już nic go w życiu nie czeka, kiedy ma świadomość, że spierdolił już dokumentnie wszystko wokół siebie, kiedy okazuje się, że w chwilach najdotkliwszej samotności nie ma już do kogo zadzwonić i pogadać." Warszawa, gdzie ludzie ciągle o coś walczą, dokądś biegną, szarpią się z życiem, bo mają nadzieję, że dobiegną do mety, gdzie już będzie dobrze. Jest dobrze? ,,Ludzie bez rodzin i bez przyjaciół, bez hobby i bez wspomnień."

W opowiadaniach przeplata się groza, fantastyka i obyczajówka, a wszystko zabarwione jest ironicznym humorem. Język w niektórych opowiadaniach jest wulgarny, dosadny, a opisy odrażające tak bardzo, że niektóre fragmenty musiałam opuszczać. Zdarzały się jednak momenty, gdy wybuchałam śmiechem, bo opisane wydarzenia były tak surrealistyczne, a do tego bohaterowie posługiwali się tak specyficznym językiem, że nie mogłam się powstrzymać. Niektóre opowiadania bardzo mi się podobały, a niektóre mniej. Musiałam oswoić się ze stylem autora, bo było to moje pierwsze spotkanie z jego twórczością, a także wczuć się w klimat opowiadań oraz dramatów przeżywanych przez poszczególnych bohaterów. Trzeba przyznać, że autor jest doskonałym obserwatorem współczesnego życia i umie wiarygodnie opisać lęki oraz frustracje towarzyszące ludziom. Ogólnie jestem zadowolona z lektury i już na półce czeka kolejna książka Jakuba Małeckiego ,,W odbiciu", którą zamierzam niezwłocznie przeczytać.
http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/

Jakub Małecki – ekonomista, mieszka i pracuje w Poznaniu. Debiutował w marcu 2007 roku na łamach magazynu „Science Fiction, Fantasy & Horror”, w tym samym roku ukazały się jego kolejne opowiadania w „Nowej Fantastyce”, „Magazynie Fantastycznym” oraz antologii „Trupojad. Nie ma ocalenia”. W maju 2008 roku opublikował pierwszą powieść, „Błędy”, a w grudniu kolejną, pod tytułem „Przemytnik cudu”. Następne teksty znalazły się w „Nowej Fantastyce” oraz antologii młodych twórców fantastyki Nowe idzie.*

Zbiór siedemnastu opowiadań grozy opowiadających o świecie finansów, korporacji, samotności, śmierci i miłości. Co łączy zrozpaczonych rodziców, dresiarzy, sprzedawców ubezpieczeń oraz ludzi pracujących za biurkiem?

Wszystkie opowiadania mi się podobały, ale niestety, żadne z nich mnie nie przestraszyło. Pokazują nam one dramaty ludzi, którzy muszą sobie sami radzić z problemami. Książka została napisana lekkim językiem, autor miał dużo, bo aż siedemnaście, pomysłów na nietypowe opowiadania, które wpływają trochę na czytelnika, zmieniają jego światopogląd.

W horrorach przeważnie jest dużo krwi, latającego mięsa i trupów. Jakub Małecki odszedł trochę od tej konwencji i bardziej skupił się na klimacie oraz opisach uczuć i emocji postaci.

Autor przemyślał układ książki. Po tych trudniejszych i poważniejszych tekstach są lżejsze. Dzięki temu możemy tak jakby umysłowo trochę odpocząć, by móc potem dalej zanurzać się w historii.

Pan Małecki pokazał nam nasz świat, który został tylko odrobinkę zmieniony. Mnie się wydaje, że miało to pokazać, ile zła panuje na nim oraz to, iż są ludzie, którzy mają o wiele poważniejsze problemy, z którymi niełatwo jest się uporać.

Utwór ten skojarzył mi się trochę z dziełem „Wigilijne psy i inne opowieści”. Głównie ze względu na to, że obie książki czyta się szybko, ukazują nasze środowisko, mówią o problemach.

O tej książce dużo nie można napisać, coby nie zdradzić ważnych rzeczy. Podsumowując: „Zaksięgowanych” polecam wszystkim tym, którzy lubią czytać nietuzinkowe zbiory opowiadań.

Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu Powergraph.

Tytuł: „Zaksięgowani”
Autor: Jakub Małecki
Wydawnictwo: Powergraph
Korekta: Maria Aleksandrow
Projekt graficzny i okładka: Rafał Kosik
Wydanie: I
Oprawa: miękka (ze skrzydełkami)
Liczba stron: 316
Data wydania: 21.10.2009
ISBN: 978-83-61187-14-1

* Źródło – skrzydło książki.

Na talencie Jakuba Małeckiego poznałem się całkiem niedawno, zagłębiając się w jego pełną magii powieść, jaką są "Ślady".Z pewna doza nieśmiałości, aby nie popsuć sobie wrażenia, postanowiłem zaznajomić się także, z jego wcześniejszymi utworami.Nie nawykłem do czekania, na realizację swoich planów czytelniczych zwłaszcza, więc nie czekając na nic sięgnąłem tym razem po zbiór opowiadań.

"Zaksięgowani", to zbiór krótkich form literackich, który kilka lat temu wydało Wydawnictwo Powergraph.Jednego możemy być pewni, pomysłów temu autorowi nie brakuje. I już na początku, zostajemy rzuceni na głęboką wodę.Czy to będzie opowieść o człowieku, któremu wydaje się, że w jego głowie odbywa się partia szachów, która rozsądza jak potoczą się jego dalszego losy, czy temat dziewczynki, która być może jest opętana, ale nie jest to takie pewne.Czy niezła opowieść o grupce istot, które ulegają przemianie nie wiedząc przy tym, że...

Większość tych opowieści wprawiła mnie w ponury nastrój i zacząłem sądzić, że autor, lubuje się w opowieściach, w których nasze życie, to jedno, wielkie bagno, z którego nie ma szans się wydostać, a przy każdym naszym ruchu, zapadamy się coraz głębiej.Być może, mam tylko takie wrażenie, ale czy tak nie jest?Nasze uczucia, te dobre i te pełne nienawiści.To jak wpływamy na osoby w naszym otoczeniu, nawet o tym nie wiedząc.Świat ułudy, który po pewnym czasie uznajemy za ten rzeczywisty.
Ciekawy zbiór, polecam i zapraszam do lektury tej i innych książek tego pisarza.