Elektra (okładka  miękka, wyd. 02.2024)

Background Wojny Trojańskiej oraz ich głównych bohaterów opowiedziany z perspektywy nieco drugoplanowych kobiet - Klitajmestry, Elektry i Kasandry. Mamy tu historię zrozpaczonej matki, która przez lata planuje zemstę za śmierć dziecka; córki, która nie potrafi zrozumieć matki i idealizuje nieobecnego ojca oraz kobiety, która za cenę niechęci najbliższego otoczenia poświęciła swoje życie bogom. Książkę czyta się niezwykle lekko, właściwie do pochłonięcia w jeden dzień. Ukazuje nam zupełnie inną twarz bohaterów, których znamy - Agamemnona, Menelaosa, Hektora, Parysa i Heleny.

matka, babka, córka, siostra…kobieta. od zawsze zrzucane na margines. zapomniane ozdoby. w historii pojawia się raczej rzadko, a jeżeli już to przeważnie jako figura zła, piękna, bądź płodności. ni mniej, ni więcej. dlatego zawsze tak bardzo doceniam i kocham opowieści, które z pozoru okupowane przez mężczyzn, zostają opowiedziane z perspektywy kobiet, których historie są często dużo bardziej tragiczne niż ich pierwowzory Jennifer Saint za sprawą swoich książek daje im wszystkim możliwość opowiedzenia o swoich przeżyciach . podzielenia się z nami swoim bólem i cierpieniem ich osobistą walką o to co kochają i jest dla nich ważne. tym razem głosu udzieliła trzem niesamowitym kobietom uwikłanym w losy wojny trojańskiej. Klitajmestra. Kasandra. Elektra. choć każda z nich jest inna i opowiada inną historię, tak naprawdę wszystkie połączyło jedno. cierpienie. nieodłączny ból związany z ich życiem. z całego serca pokochałam historię Klitajmestry i Kasandry, których losy są mi niesamowicie bliskie. pierwsza, posłuszna córka swego ojca skuszona wizją lepszego jutra. pokonana przez wiarę w lepsze jutro. przez wiarę w swojego męża. druga, wierna kapłanka swego ukochanego Boga, który w zamian za jej oddanie, przeklął ją sprawiając, że żadne wypowiedziane przez nią słowo nie zostanie wzięte za prawdę. stłamszona przez rodzinę. samotna i opuszczona. nigdy nie mogła podzielić się swoim bólem. zmuszona do życia z brakiem zrozumienia. a także Elektra. kobieta, a tak właściwie dziewczynka, której nie sposób nienawidzić, chociaż bardzo się tego pragnie. omamioną ojcowską miłością. wiarą w słuszność jego czynów. pomimo że historia w tej książce została przedstawiona nam bardzo pobieżnie i nie mamy okazji jej dogłębnie poznać, tak naprawdę przekazuje nam całą potrzebną wiedzę i jesteśmy w stanie doskonale wczuć się w emocje bohaterek. bohaterka, to doskonałe słowo opisujące te kobiety, ponieważ każda z nich, mimo że chciała służyć większemu dobru, chciała uratować swoją rodzinę, siebie, swój kraj, nie mogła tego zrobić, ponieważ były kobietami. wszystkie z nich były bohaterkami dla siebie, dla swoich bliskich i dla swojego kraju, bo chociaż nikt ich nie słuchał, nikt nie pozwolił im ukazać swojego cierpienia i nikt nie zrozumiał, przez co przechodzą, tak naprawdę to ich cierpienie miało ogromny wpływ na zakończenie tej historii.

Jennifer Saint "Elektra", przełożyła Kaja Burakiewicz, Czy kiedykolwiek fascynowaly Was mity? A może z niesposkromioną ciekawością czytaliście opowiadania o mitologicznym świecie bogów i ludzi, gdzie przepowiednia bądź klątwa zawsze się spełniają, natomiast niewielu dane jest wieść spokojne oraz szczęśliwe życie? Ciekawa jestem czy, gdyby Jan Parandowski napisał "Mitologię", którą zaczytywałam się będąc nastolatką, sto lat później, miałby jakieś szanse, by wpisać się w tak popularny dziś nurt młodzieżowego fantasy. Wtedy zdana byłam praktycznie na niego, a dziś retellingów mitycznych historii pojawia się na rynku coraz więcej i gdybym nadal miała piętnaście lat, z pewnością chętnie bym po nie sięgała. "Elektra" , kolejna już książka Jennifer Saint, jest przykładem właśnie tego typu powieści. Jest również pierwszym moim spotkaniem z tego typu, ponownie opowiedzianą historią o bogach i ludziach, a w tym przypadku trzech kobietach (choć wokół nich występuje mnóstwo innych znanych z mitologii postaci) – Klitmajestrze, żonie Króla Agammemnona, znanego z oblegania Troi, jej córce Elektrze marzącej o pomszczeniu ukochanego ojca oraz posiadającej dar jasnowidzenia Kassandrze, w przepowiednie której nikt nie chce uwierzyć. To z ich ust płyną trzy niezależne opowieści, w których pierwszoplanowych rolę odgrywa przeznaczenie, a zemsta jest środku em do osiągnięcia zamierzonego celu. Nawet jeśli w grę wchodzi śmierć najbliższych. Chociaż w życiu tych trzech kobiet nie brakuje trudnych wyborów, a okrucieństwo staje się chlebem powszednim, to przedstawione przez autorkę wydarzenia dość słabo bronią się narracyjnie i literacko. Jakby zamiarem Jennifer Saint było jedynie przybliżenie historii kobiet, a ich emocjonalność i wszelakie wahania dotyczące drogi wybranej do osiągnięcia zamierzonego celu schodziły na dalszy plan. Czuję spory niedosyt, bo to przecież idealne wręcz opowieści, w których powinno aż kipieć od różnorakich doświadczanych emocji.

Kochani, jeśli czytaliście i spodobała wam się „Ariadna „to gwarantuję, że „Elektrą” będziecie zachwyceni. Jest to historia trzech zupełnie różnych kobiet, które próbują stawić czoła kapryśnej woli bogów i zmienić swoje przeznaczenie. Wszystko to, co je spotyka rozgrywa się na tle jednej z największych starożytnych wojen – wojny trojańskiej. Klitajmestra nie może pogodzić się ze śmiercią swego pierworodnego dziecka, które zginęło z rąk własnego ojca. Nienawiść do Agamemnona z dnia na dzień rozrasta się w kobiecie coraz bardziej. Modli się by mąż wrócił z wojny cały i zdrowy, bo tylko wówczas będzie miała szansę na pomszczenie córki. Tymczasem Elektra, która przejrzała zamiary matki gorączkowo wyczekuje powrotu ukochanego ojca by go ostrzec. Długoletnia wojna dobiega końca. Statki Agamemnona w końcu cumują do greckich portów. Na statku króla przybywa również Kassandra – branka, trojańska księżniczka i kapłanka Apolla, która potrafi przewidywać przyszłość… Klitajmestra, Kassandra i Elektra to z perspektywy tych trzech kobiet poznajemy rozgrywające się w książce wydarzenia. Klitajmestra – zrozpaczona po śmierci dziecka matka opętana obsesyjną wręcz żądzą zemsty. Elektra – jej druga córka, która zafascynowana ojcem nie dostrzega jego wad oraz Kassandra – trojańska księżniczka, wieszczka, której nikt nie wierzy. W pewnym momencie wszystkie trzy stają na tej samej ścieżce i żadna z nich tak do końca nie wie dokąd ona prowadzi. Czytało mi się tę książkę znakomicie. Jennifer Saint posiada bardzo lekkie i przyjemne w odbiorze pióro, a jej opowieści po prostu pochłania się całym sobą. Koniecznie wspomnieć warto o niesamowitym klimacie utrzymującym się przez całą książkę oraz tak umiejętnie skonstruowanej fabule, że trzyma w napięciu do samego końca. Zarówno „Ariadna „jak i „Elektra” to wspaniale napisane retellingi znanych nam mitów, które przy okazji uświadamiają, ile kryje się w nich brutalności i nienawiści. Gorąco polecam

Greckie mity… kto ich w szkole nie uwielbiał? Ja byłam fanką bogów mieszkających na Olimpię, do dziś mam do nich słabość. A kto z Was kojarzy historię Wojny Trojańskiej? Wojny, którą wywołali mężczyźni dla najpiękniejszej kobiety. Jaka była słynna Helena? Czy warto było dla niej poświęcić tysiące istnień? Zniszczyć miasto? Złamać serca wielu innych kobiet? Znamy tą historię opowiedzianą z męskiej perspektywy, ale co tliło się w kobietach, które znały, kochały i dbały o tychże mężczyzn? Jennifer Saint, przedstawiła wojnę trojańską oczami kobiet. Przekazała ich strach o mężów i ojców, ich nienawiść, miłość, oddanie. Pokazała też jaką osobą była Helena i to jak bardzo mieszcząca może być miłość romantyczna. Książka została podzielona na trzy perspektywy. Poznajemy Klitamejstrę, siostrę Heleny, żonę Agamemnona, oraz matkę jego dzieci. Klitamejstra została wyrwana ze swojego bezpiecznego domu i utknęła z mężczyzną, który zdawał się być cudowny, niestety jego wady z czasem przesłoniły pozytywne cechy. Drugą perspektywa to historia Elektry, najmłodszej córki Agamemnona. Kochała ona ojca miłość ogromną, potrafiła usprawiedliwić każdy jego czyn i przez 10 lat wojny czekała aż ukochany rodzic powróci. Trzecia swoją opowieść snuje Kasandra, kobieta stojąca po drugiej stronie barykady. Księżniczka trojańska, siostra Parysa. Obdarzona ogromnym darem, niestety z powodu tegoż daru została odrzucona przez wszystkich. Tylko ona wiedziała jak potoczą się losy Troi i choć robiła wszystko by im zapobiec, nie odniosła sukcesu. To była genialna historia, niesamowita w swej prostocie słowa z wieloma nawiązaniami do Greckiej historii i wierzeń. Ja zatonęłam w tej powieści, oddałam jej swe serce po to by je złamała. To nie jest lekka historyjka, to pełna emocji opowieść, która pokazuje niszczącą stronę miłości i namiętności.

Moje pierwsze spotkanie z retellingiem i jakże udane! Sama jestem zaskoczona jak bardzo ta lektura przypadła mi do gustu. Jest to coś zupełnie innego i nie byłam pewna, jak ją odbiorę, ale już podczas czytania pierwszego rozdziału złapałam się na tym, że czytam z zapartym tchem! „Elektra” to retelling greckiego mitu o wojnie trojańskiej przedstawiona z perspektywy trzech niezwykle silnych i odważnych kobiet. Kobiet, które w świecie rządzonym wolą bogów postanawiają zmienić swoje przeznaczenie. Klitajmestra jest wiedziona pragnieniem zemsty na mężu Agamemnonie oraz zmycia klątwy, którą obciążony jest ród Arteuszy. Czekając na powrót męża z podbojów Troi, wraz z kochankiem knuje intrygę pozbycia się go z ich życia. Natomiast jej córka Elektra, bezgranicznie zapatrzona w ojca próbuje zapobiec tragedii, którą szykuje matka. Kasandra, obdarzona przez samego Apolla darem jasnowidzenia postrzegana przez swój naród za szaloną i niegodną kapłaństwa kobietę przybywa do Myken jak branka trojańska Agamemnona. Losy tych kobiet w wyjątkowy sposób splatają się w tej pięknie opowiedzianej historii. Nie chcę zdradzać zbyt dużo z fabuły z obawy przed nieumyślnym spojlerem. Pozwolę Wam ją odkryć podczas lektury. Ta książka mnie pochłonęła i zachwyciła. Czytałam z zaciekawieniem godnym porządnego thrillera. Fakt, że to mit w ogóle mi nie przeszkadzał w przeżywaniu tej opowieści, jakby była prawdziwa. Charaktery i siła każdej z bohaterek bardzo mi imponowały, przez co z zaciekawieniem poznawałam ich losy. Była to dla mnie świetna odskocznia od tego, co czytam najczęściej i na pewno będę sięgać po więcej takich pozycji! Po raz kolejny przekonałam się, że wyjście z czytelniczej strefy komfortu się opłaca!

Dziś ( 21.02.2024r.) swoją premierę ma „Elektra” – Jennifer Saint. Książka jest retellingiem mitologicznym opowiadającym o starożytnej Grecji. W książce poznajemy historię z trzech perspektyw : Klitajmestry – żony Agamemnona , ich córki Elektry oraz Kassandry – trojańskiej księżniczki, branki, potrafiącej przewidywać przyszłość. Przyszłość w którą nikt nie wierzył, a oto się wydarzyła wojna trojańska.. Właśnie w czasie jej trwania toczy się akcja książki, jednak pokazana jest ona z perspektywy nie politycznych potyczek i wojów, ale właśnie oczami tych trzech niewiast. Autorka fantastycznie zbudowała te postacie dała im ogrom emocji, dzięki którym rozumiemy ich decyzje( chociaż nie zawsze się z nimi zgadzałam). Każda z kobiet jest pełna odwagi i obdarzona silnym charakterem, a przede wszystkim nie zgadzająca się z swoim losem. Pragną zmienić swoje przeznaczenie, za wszelką cenę , nie patrząc na konsekwencję swoich czynów. Ale czy przeznaczenie można zmienić? Wątek Klitajmestry i Elektry był dla mnie wyjątkowo ciekawy. Zwłaszcza, że można było go zobaczyć oczami każdej z nich . Ta pierwsza zrozpaczona matka po stracie córki, pragnie zemsty, a nawet zatraca się w tym pragnieniu i Elektra druga z jej córek, która ponad wszystko kocha swojego ojca i przyczynę zgryzoty matki. Jest to bardzo „soczyste” spotkanie z mitologią, czyta się bardzo szybko ze względu na umiejętne budowania napięcia i brak monotonnych momentów. Dla mnie jest to pierwsze spotkanie retellingiem, ale z pewnością nieostatnie 🙂

W ostatnich latach mogliśmy zauważyć na rynku wydawniczym tendencję do pisania retellingów mitologicznych w nurcie feministycznym. Jennifer Saint znana jest już czytelnikom z opowieści o Ariadnie. Tym razem postanowiła opowiedzieć historię trzech kobiet. Wybór bohaterek nie był przypadkowy, łączy je relacja z Agamemnonem. Jedna z nich jest jego córką, druga żona, a trzecia branką, wziętą wbrew i wywiezioną z upadłej Troi. W ,,Elektrze" zabrakło mi budowania relacji pomiędzy bohaterami, przez co wszystko wydaje się bardzo jednowymiarowe. Pozbawione emocji. Czasami odnosiłam wrażenie, że Saint odhacza na swojej liście tylko kolejno wydarzenia. Muszę jednak oddać autorce, że udało jej się napisać kilka dramatycznych i klimatycznych scen. ,,Elektra" Jennifer Saint to poprawnie napisana książka, którą bardzo dobrze mi się czytało, ale... To powieść bardzo bezpieczna w swoich ramach i nierówna. Jennifer Saint bardzo kurczowo trzyma się oryginału. Jej głos, wkład i twórczość nie do końca przebija się przez historię napisaną wieki temu, w którą chciała tchnąć nowe życie, oddając głos swoim bohaterkom. Nie jest to książka zła, sprawdzi się jako pozycja rozrywkowa, ale pozostawiła mnie z poczuciem niedosytu.

“Elektra” Jennifer Saint przyciągnęła mnie okładką oraz tematyką. Mitologia grecka to coś, do czego od zawsze mam słabość. Należy do moich ulubionych. Jest to opowieść o trzech kobietach, które pragną zmienić swoje przeznaczenie. Choć nie zawsze te wybory są dobre dla reszty ludzi. Retelling wojny o Troję nabiera innego wymiaru. Jest ubrany w emocje. Klitajmestra - żona Agamemnona, ich córka Elektra oraz Kasandra, jasnowidzka z Troi grają tutaj pierwsze skrzypce. Poznajemy tę historię z ich perspektyw. Często są one podsycone zemstą, pragną zadośćuczynienia za swoje krzywdy. Podejmują decyzje pod wpływem emocji, co niekiedy sprawia, że same tracą swoje życie. Z ciekawością zagłębiałam się w fabułę. Mimo, że doskonale wiedziałam co się zdarzy i nic nie mogło mnie zaskoczyć. Język autorki jest niezwykle lekki i przystępny. Czuć, że to nie jest jej pierwsza książka. Czy polecam? Fanom mitologii na pewno, gdyż można te historie odkryć na nowo. Inni również powinna się spodobać, gdyż historie z mitów są bardzo burzliwe i nie sposób się przy nich nudzić. Dodatkowo sama książka zdobi biblioteczkę swoim pięknym wydaniem, więc warto po nią sięgnąć.

„Elektra” 4/5⭐️ Od dziecka mitologię grecką darzę silnymi uczuciami i z wielką chęcią sięgam po retellingi znanych nam mitów. „Elektra” opowiada historię trzech kobiet, Elektry Klitajmestry i Kasandry. Każda z tych historii jest totalnie inna, przepełniona emocjami i ich działania napędzają całkowicie inne motywy. Bardzo podobało mi się, w jaki sposób autorka przedstawiła te kobiety, ich motywacje do działania oraz myśli, które nimi targały. Najbardziej zaciekawiła i zaangażowała mnie historia Kasandry, wyczekiwałam na rozdziały z jej perspektywy i podczas czytania ich targało mną wiele emocji. Moją sympatię zyskała również Klitajmestra, jest ona postacią bardzo złożoną i mimo znajomości prawdziwego zakończenia całej historii kibicowałam jej działaniom i z zapartym tchem czytałam kolejne rozdziały, w których się pojawiała. Elektra jest równie silną postacią, jak jej matka i jej ogromna miłość i oddanie ojcu bardzo mi zaimponowały. Uważam, że jest to naprawdę dobra książka, w genialny sposób przedstawiająca historie i motywy działań tych kobiet, polecam ją każdemu miłośnikowi retellingów i mitologi greckiej.