Czego nie widać (okładka  miękka)

Świetnie napisana. Ciekawa historia,trzyma w napięciu. Tajnica sprzed lat, duzo detektywistycznej pracy. Polecam

Polecam

Gretchen White jest specjalistką w dziedzinie kryminologii i psychologii. Rozwiązała mnóstwo spraw współpracując z policją. Jest najlepsza w tym co robi, ale nie do końca. Nie może rozwiązać swojej sprawy. Kiedy miała osiem lat, znaleziono ją z zakrwawionym nożem w ręce nad ciałem ciotki. Ludzie i detektyw Shaughnessy uważają, że mała socjopatka uniknęła kary. Musiało minąć trzydzieści lat by detektyw Marconi wznowiła śledztwo i udowodniła, że ludzie się mylą. Autorka stworzyła mroczny thriller psychologiczny. "Czego nie widać" to bardzo trafny tytuł odzwierciedlający treść książki. Mamy kobietę, która odnajduje się w tym co robi, można powiedzieć, że jest bardzo dobra w swoim fachu. Z drugiej strony ma mroczne oblicze, które w niej drzemie od dziecka, socjopatka ze skłonnościami zadawania bólu. Autorka bardzo ciekawie konfrontuje Gretchen z przeszłością, dając przeskoki czasowe, nawet nie masz stuprocentowej pewności dokąd zmierza ta historia. Książka zaciekawia, trzyma w niepewności. Autorka potrafi tak zakręcić czytelnikiem i przyciągnąć jego uwagę, że nie potrafisz oderwać się od lektury do końca. Chcesz wiedzieć, czy Gretchen była morderczynią i czy jej pokręcona rodzina ma z tym coś wspólnego. Człowiek potrafi wiele i ma wiele do ukrycia, a jak już czegoś nie widać to tym lepiej, a gdy prawda przekracza granice wyobraźni, to aż włos się jeży na głowie.

IG: zaczytana_archiwistka „Gdy prawda przekracza granice wyobraźni...” „Czego nie widać” autorstwa Brianny Labuskes, stanowi genialny thriller, od którego trudno jest się oderwać. Jest to drugi tom przygód doktor Gretchen White - socjopatki oraz specjalistki w dziedzinie psychologii i kryminologii, jednak była to moja pierwsza styczność z tą osobą. Na szczęście brak znajomości pierwszego tomu nie przeszkodził mi w czasie czytania, lecz w najbliższej przyszłości planuję zakupić poprzedni tom. Pracując jako konsultantka dla bostońskiej policji Gretchen rozwiązała wiele spraw, oprócz ten jednej - własnej. Otóż kiedy miała osiem lat została znaleziona z zakrwawionym nożem w pobliżu ciała zamordowanej ciotki. Większość ludzi uważa, że mała socjopatka uniknęła kary za popełnione morderstwo. Trzydzieści lat później detektyw Lauren Marconi pragnie udowodnić, że wszyscy są w błędzie, a morderca jest nadal na wolności... A co jeśli Gretchen naprawdę jest winna? Czy jednak komuś innemu udało się uniknąć kary? Cóż to była za przygoda - do tej pory nie potrafię się po niej pozbierać! Pani Brianna doskonale wie jak stworzyć świetny thriller, od którego włosy stają na głowie. Od samego początku jesteśmy rzuceni w wir kłamstw oraz sekretów bohaterów. Nie do końca również wiemy czy to co nam mówią jest prawdą, czy jednak „malutkim” kłamstewkiem... Dużym atutem tej lektury jest stan początkowej niewiedzy. Wiemy tyle samo co główna bohaterka - uwielbiam takie historie, ponieważ nie lubię sięgać po pozycję, w których tylko ja wiem najmniej ze wszystkich bohaterów, jest to momentami wręcz irytujące. Dzięki temu zabiegowi razem z Gretchen poznajemy kolejne elementy, które są bardzo istotne dla śledztwa, co z każdą stroną tylko pobudzi Waszą ciekawość. Skłamałabym gdybym powiedziała, że „Czego nie widać” należy do prostych książek. Fabuła jest tak zawiła, że momentami warto jest skupić się w pełni na czytaniu. Mamy tutaj wiele bohaterów, (co za tym idzie kilka perspektyw), kilka wątków oraz rozdziały w równych strefach czasowych. O dziwo żaden z tych elementów nie był dla mnie problemem - może pierwsze 50 stron troszeczkę wolniej mi się czytało by w pełni ogarnąć o co w tym wszystkim chodzi, to jednak później przeczytałam ten tytuł w mgnieniu oka. Labuskes stworzyła świetne portrety psychologiczne swoich bohaterów. Moją uwagę najbardziej skupiła nasza specjalistka w dziedzinie psychologii i kryminologii. Jej postać była na tyle autentycznie przedstawiona, że nie do końca wiedziałam czy w pełni mogę jej zaufać, czy jednak nie próbuje mnie ona oszukać i po prostu pragnie zwalić winę za śmierć ciotki na kogoś innego. Autorka w genialny sposób przelała jej uczucia na kartki papieru - podczas czytania miałam wrażenie jakbym przebywała obok niej! Muszę się przyznać, że na początku wierzyłam jej, że jest ona ofiarą zawiłej intrygi, jednak czym bliżej końca byłam tym bardziej łapałam się za głowę - takiego finału się totalnie nie spodziewałam! Czy książkę polecam? Jeszcze pytacie? Oczywiście, że tak! „Czego nie widać” jest mocnym tytułem, który wbije Was w fotel. Brianna przygotowała dla nas świetnych bohaterów, którym nie do końca wiadomo czy można zaufać. Są tutaj fani thrillerów? Koniecznie musicie przeczytać tę pozycję. Zapnijcie pasy i przygotujcie się na jazdę bez trzymanki!

Ta książka po prostu onieśmiela. Szokuje i zwodzi. Jest niczym mrok, z którego wyłaniają się ciche jęki. Przeraża i fascynuje jednocześnie. Brianna Labuskes nie dość, że tworzy coś co wymyka się standardom w obrębie powieści kryminalnych, to jeszcze tworzy bohaterów, których nie sposób rozgryźć. Ich osobowość jest nad wyraz skomplikowana, co w sumie fascynuje. Perfekcyjnie buduje też napięcie i jakby tego było mało, zaskakuje czytelnika niemal na każdym kroku. Mimo iż odpowiedzi na główny watek powieści, są tylko dwie. Nie sposób jest jednak postawić na którąkolwiek z nich. Ona jest niczym chorągiewka na wietrze. Zatem tego czy Gretchen zabiłam, czy też może nie, nie dowiemy się szybko. To pytanie tkwi w czytelniku do samego jej końca. Wątpliwości czytelnika wzmaga dodatkowo osobowość bohaterki, która uchodzi za socjopatkę. Jest też renomowaną psycholożką i czołową konsultantką bostońskiej policji od spraw przestępczości i antyspołecznych zaburzeń osobowości, która przejawia ona sama. Czyż to nie paradoks? Robi się zatem bardzo ciekawie, bo to kim jest Gretchen nie wie tak naprawdę nikt ani tego co skrywa się w jej umyśle. Mimo to z każdą kolejną chwilą w jej towarzystwie zaufanie czytelnika do niej będzie wzrastać. Ale czy to wystarczy, by zaufać jej na sto procent? W tym miejscu czytelników zaintrygowanych postacią Gretchen odsyłam do „Podejrzanej”. Pierwszej książki Brianny Labuskes, w której Gretchen wkracza w czeluść mrocznej i bezlitosnej historii o sobie samej. Wcale nie inaczej jest też w przypadku i tej książki. „Czego nie widać” jest bowiem niepowtarzalnym thrillerem. Powieścią kryminalną z dużą dawką psychologii, ale tej stosowanej. Nie ma się więc co bać medycznych opisów. Jest za to adrenalina, która nie od razu też daje o sobie znać. Kiedy jednak już zapłonie w czytelniku ta iskierka z pytaniem w tle, emocje sięgną zenitu. Stąd też wynikło moje nocne jej czytanie, które zdarza mi się wyjątkowo rzadko. W tej powieści miesza się też teraźniejszość z przeszłością. Fabuła rozgrywa się w kilku przestrzeniach czasowych. Jedna z nich sięga nawet czasów tuż przed urodzeniem Gretchen. To historia jej ciotki, która z czasem przeradza się w jej własną, bo kiedy Gretchen miała osiem lat, zabiła swoją krewną. Z takim przekonaniem żyje do dziś. Wątpliwości jest jednak wciąż wiele, podobnie jak i faktów, które mówią same za siebie. Pomocną dłoń w sprawie oczyszczenia z zarzutów pani psycholog wyciąga detektyw Lauren Marconi. Chce również udowodnić Patrickowi Shaughnessemu, że się myli, uważając doktor White za winną zbrodni. To jednak co obie kobiety odkryją podczas śledztwa, zaskoczy je same. Czytelników z pewnością również. Podobnie jak i obraz rodziny Gretchen, która skrywa wiele tajemnic. I jedna tylko myśl towarzyszy mi po dziś dzień po jej lekturze. To pytanie: "Kiedy kolejna część?"

Po przeczytaniu książki zorientowałam się, iż jest to drugi tom z serii Dr. Gretchen White. Jednakże to nie sprawiło mi problemu, aby wczuć się tę historię. Dr. Gretchen White była psychologiem i kryminologiem, należała do socjopatów. Osoby te mają problemy z nawiązywaniem bliskich relacji, nie wiedzą, co to współczucie, nie potrafią zrozumieć drugiego człowieka. Są to osoby, które można określić, jako: Zimne ryby, a nawet wręcz lodowate. Gretchen właśnie taka była… zimna i oschła, ale czy byłaby w stanie posunąć się do najokrutniejszych rzeczy? Gretchen była nie tylko osobą, która rozwiązywała zagadkę morderstwa sprzed lat, była ona również główną podejrzaną w tej sprawie. Jako ośmiolatka została znaleziona przy ciele ciotki. Zastanie jej na miejscu zbrodni, trzymającej zakrwawiony nóż, to już niepodważalny dowód na to, że dopuściła się zbrodni. Jednakże należąc do bogatej rodziny, można wiele, nawet sprawić, iż sprawa zostanie umorzona. A nie każdy się z tym faktem pogodził, chociażby Patrick Shaughnessy. Mężczyzna czekający, aż doktor White ponownie straci nad sobą kontrolę nad swoimi mrocznymi impulsami. Choć on również miał swoje sekrety, pomimo tego Gretchen była osobą, z której nie miał zamiaru spuszczać oka… Do wznowienia sprawy w sumie zmusiła ją detektyw Lauren Marconi, która wierzyła, iż Gretchen White była niewinna. A sama Gretchen zaczęła się zastanawiać, czy jej zamglone wspomnienia z danego dnia są prawdziwe. Czy po prostu umysł płatał jej figle? Bo przecież maiła wtedy tylko osiem lat i wszystko mogła sobie wyobrazić, czyż nie? Chociaż gdzieś tam podświadomie kobieta wierzyła, że być może ktoś jeszcze był zamieszany w wydarzenia z 1993 roku. Dlatego uległa Marconi i wspólnymi siłami kobiety po trzydziestu latach wznowiły sprawę brutalnego morderstwa. A to, czego się dowiedziały, przekraczają granice wyobraźni… Jesteście gotowi, aby poznać sekret skrywany w rodzinnym domu Dr. Gretchen White? Jeśli tak, to zapinajcie pasy, bo ta historia, to jazda bez trzymanki. Już od samego prologu robi się mrocznie, co wzbudza wielkie zaintrygowanie. A z każdą kolejną stroną, kiedy na jaw wychodzą następne fakty, nie można się oderwać. Emocjonalna bomba, która sprawiła, iż czytanie tej książki było dla mnie czystą przyjemnością. Bardzo spodobał mi się sposób napisania tej historii. Przedstawienie jej z perspektywy kilku bohaterów, w tym cofanie się w czasie jest jak najbardziej pozytywnym posunięciem. Dzięki temu można było bardzo dobrze zrozumieć ich poczynania. A sami bohaterowie i okoliczności stworzone w perfekcyjny sposób. Krótko: Książka, którą warto przeczytać. Zdecydowanie nie będzie to marnotrawco czasu, a przede wszystkim dobra zabawa.

"Bez względu na to, czy wierzyła, że rzeczywiście była winna zabicia Rowan - coś, czego nie była pewna przez ostatnie trzydzieści lat - morderstwo, posądzenia, plotki, spojrzenia i konsekwencje bycia główną podejrzaną w śledztwie dotyczącym morderstwa ukształtowały całe jej życie. Tkwiły w niej głęboko, były podstawą, na której zbudowała wszystko inne." "Czego nie widać" to drugi tom o doktor Gretchen White, którą może znacie już z książki pt. "Podejrzana". Niestety nie czytałam pierwszego tomu i rzadko kiedy sięgam po książki bez znajomości wcześniejszych historii. Przy tej serii chyba zaspałam i sięgnęłam po "Czego nie widać", ale dobrze się tu odnalazłam, więc tak, można czytać bez znajomości poprzedniego tomu. Historia ta dotyczy morderstwa własnej ciotki dokonanego przez Gretchen. Od czasów dzieciństwa jest przekonana, że to ona popełniła zbrodnię. Wszyscy wokoło nie wyprowadzają jej z błędu - jest winna. Jednak pewna policjantka wznawia śledztwo i historia Gretchen White jest bardziej skomplikowana, niż się wydaje. Pierwsze co rzuca się w oczy, to dość skomplikowana, ale jakże potrzebna relacja Gretchen z Marconi, która to wzięła sprawę konsultantki policyjnej w swoje ręce. Relacja z socjopatą nie należy do najłatwiejszych, o czym przekonała się na własnej skórze Marconi. W trakcie czytania książki byłam pełna podziwu cierpliwości i woli dojścia do prawdy, bez rzucania nożem w główną bohaterkę. Gretchen to postać nieoczywista. Nie wiadomo, kiedy wybuchnie i jakie kroki podejmie jej dyssocjalna osobowość. Już od dziecka uważano ją za tą złą, więc można tylko współczuć bohaterce, że nie otrzymała odpowiedniej pomocy. Oskarżenie o morderstwo na pewno nie pomogło jej w dorastaniu i życiu jako dorosły człowiek. Kreacja bohaterów wypadła naprawdę świetnie. Można sądzić, że każdy ma coś na sumieniu, więc mało kogo można tu polubić. Tak faktycznie jest i długo nie będziecie w stanie dojść do prawdy. Autorka manipuluje czytelnikiem podrzucając różne tropy, dzięki czemu finał wydaje się tym bardziej szokujący. Od początku czuć napięcie i dość ciężką atmosferę, ale owe wrażenia tylko podsycają ciekawość. Rozdziały są krótkie, treść przejrzysta, więc czyta się sprawnie. Historia Gretchen lawiruje między teraźniejszością, a przeszłością, kiedy to była dzieckiem, jak i przed jej narodzinami. Lubię, gdy w książkach wraca się do przeszłości, ponieważ to ona dodaje emocji i wyrazu danej powieści. Oczywistość sprawy Gretchen przeradza się w nieoczywistą grę między nią a przeszłością, która towarzyszy jej przez całe życie. Bardzo dobrze skonstruowany thriller psychologiczny, który nakarmi dobrą historią fanów tego gatunku.

„Czego nie widać” to książka, której bohaterowie i misternie skonstruowana fabuła oplatają myśli czytelnika niczym bluszcz wspinający się po murach. Napięcie jest tu utrzymywane przez cały czas. Każda wskazówka rodzi więcej wątpliwości, niepewności i nieufności. Tej książki nie da się odłożyć, bo za każdym razem, gdy chcemy to zrobić dzieje się coś ważnego, co na to nie pozwala. Przyznam się szczerze, że gdy zaczęłam czytać tę książkę nawet nie wiedziałam, że jest to drugi tom serii o Gretchen White. Jednak w żaden sposób mi to nie przeszkadzało, a tylko sprawiło, że musiałam zamówić sobie pierwszą część. Myślę, że historia była trochę naciągana, ale bardzo mi się podobała. Brianna Labuskes wykonała świetną robotę, przedstawiając nam tę historię. Przez cały czas rzucała nam bomby, które były ze sobą idealnie zsynchronizowane. Każdy kolejny zwrot akcji był strategicznie rozlokowany w całej historii, więc byłam w pełni zaangażowana przez cały czas. Doktor Gretchen White to czołowa konsultantka bostońskiej policji w dziedzinie psychologii i kryminologii. Na swoim koncie ma mnóstwo rozwiązanych spraw, oprócz tej jednej, najważniejszej. Swojej. W wieku ośmiu lat Gretchen została znaleziona z zakrwawionym nożem w dłoni nad ciałem swojej ciotki. Wiele osób widzi w niej socjopatkę, która uniknęła kary. Jednak trzydzieści lat później detektyw Lauren Marconi chce rozwiązać tę sprawę i oczyścić Gretchen z winy. Krok po kroku, przemierzając kolejne wątki i wskazówki z przeszłości obie kobiety muszą zadać sobie pytanie, czy Gretchen naprawdę jest niewinna? Wszyscy myślą, że wiedzą, co wydarzyło się tamtej nocy. Ale prawda wychodzi poza granice wyobraźni. Od samego początku poczułam więź z tą książką i historią, którą przedstawia. Pomimo tego, że była trochę naciągana, nie mogłam przestać wystarczająco szybko przewracać jej kartek. Ukryte wskazówki, nieoczekiwane zwroty akcji i szokujące wydarzenia zostały po prostu wrzucone do jednego gara i ze sobą połączone tworząc niesamowicie szybki thriller psychologiczny. Zapewniam Was, ze ta książka porywa czytelnika w szaloną i nieobliczalną podróż. Fabuła tej książki była niesamowicie złożona i utrzymała moje zainteresowanie do samego końca. Chciałam wiedzieć, czy Gretchen naprawdę jest morderczynią. Przedstawienie tej historii z punktu widzenia kilku osób i z różnych linii czasowych było strzałem w dziesiątkę. Mogę szczerze powiedzieć, że byłam nią pochłonięta. Jeżeli jeszcze nie przekonałam Was do przeczytania tej książki to tego nie zrobię. Musicie mi zaufać już teraz i ją zamawiać. Ja czekam już na kuriera z pierwszym tomem.

Doktor Gretchen White, specjalistka w dziedzinie psychologii i kryminologii, najlepsza konsultantka bostońskiej policji, rozwiązała mnóstwo spraw – oprócz własnej. Odkąd miała osiem lat, żyje w przekonaniu, że zabiła swoją ciotkę. Przecież znaleziono ją nad ciałem z zakrwawionym nożem w ręce. Większość ludzi, w tym detektyw Patrick Shaughnessy, uważa, że mała socjopatka uniknęła kary za popełnione morderstwo. Trzydzieści lat później detektyw Lauren Marconi chce udowodnić, że się mylą. Kiedy badanie wątków przeszłości ujawnia powiązania rodziny White’ów ze sprawą sprzed dziesiątek lat, pojawia się pytanie: a jeśli Gretchen naprawdę jest winna? Tymczasem Shaughnessy nie spuszcza jej z oka, czekając, aż doktor White ponownie straci nad kontrolę nad swymi mrocznymi impulsami. Odpowiedź na pytanie o wydarzenia tamtej nocy wydaje się oczywista. Jednak prawda przekracza granice wyobraźni – nawet samej Gretchen. Książka "Czego nie widać" jest drugim tomem cyklu #drgretchenwhite, poprzednia książka autorki i zarazem pierwszy tom - "Podejrzana" podobał mi się, dlatego też postanowiłam przeczytać kontynuację losów głównej bohaterki. Autorka ma bardzo lekkie i przystępne w odbiorze pióro, co sprawiło, że książkę czyta się naprawdę szybko i z zaciekawieniem. Moim zdaniem poraz kolejny autorka ciekawie poprowadziła fabułę książki, od początku ogromnie mnie zaintrygowała i byłam bardzo ciekawa co się tutaj wydarzy i jaka okaże się prawda. Mamy tutaj dwie przestrzenie czasowe: przeszłość i teraźniejszość, dzięki czemu mamy zdecydowanie lepszy wgląd w życie bohaterów i stopniowo poznajemy ich losy. Historia została przedstawiona z perspektywy Gretchen, Shaughnessy'ego oraz Tabby, co pozwoliło mi lepiej poznać tych ludzi, dowiedzieć się co czują, myślą oraz lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Jasli czytaliście "Podejrzaną" to wiecie, że Gretchen jest socjopatką, a jej portret psychologiczny został tutaj świetnie nakreślony, to niesamowite nietypowa bohaterka, taka po której nie wiadomo czego się spodziewać. Autorka w swoje powieści tym razem skupia się w głównej mierze na przeszłości Gretchen, ukazując rodzinne sekrety, których co prawda w jakimś stopniu się domyśliłam, jednak nie odebrało mi to radości z czytania. Było również kilka niespodziewanych zwrotów akcji, które potęgowały chęć dalszego czytania powieści, a wszelkie emocje towarzyszące bohaterom udzielają się również czytelnikowi. Naprawdę dobrze skonstruowana książką i świetnie przedstawiona intryga, która trzyma w napięciu do ostatnich stron! Polecam! Moja ocena 8/10.

Lubię bohaterów zapadających w pamięć. Często po dłuższym czasie fabuły mi się zacierają, a mimo to jestem w stanie szczegółowo wspominać postaci z danej książki. Przy seriach dochodzi do tego efekt zżycia się z tymi, którzy grają w opowieści pierwsze skrzypce, a do tego każdy kolejny tom pozwala kreować coraz dokładniejszy obraz ich osobowości. Gdy kilka miesięcy temu zaczęłam czytać "Podejrzaną", wiedziałam, że Gretchen White zostanie ze mną na długo, choć nie liczyłam na to, że tak szybko będę miała okazję spotkać się z nią ponownie. Główna bohaterka będąca socjopatką to pomysł tak oryginalny, że musiał mnie zachwycić, ale pierwszy tom nie usatysfakcjonował mnie w pełni. Drugi wciągnął mnie od już pierwszych stron i do samego końca trzymał w napięciu. "Czego nie widać" to powieść skoncentrowana mocno na Gretchen, a konkretnie na jej przeszłości, która wielokrotnie była wspominana już w pierwszej części. Przyznaję, że sądziłam raczej, że autorka będzie stopniowo dozować informacje o wydarzeniach, które rozegrały się, gdy doktor White miała osiem lat, ale to, że poświęciła im całą książkę, było bardzo przyjemnym zaskoczeniem. Po pierwsze mam słabość do starych, nierozwiązanych spraw, a po drugie fascynowało mnie to, jak Gretchen radziła sobie z odkrywaniem prawdy o swojej rodzinie. Jestem pełna podziwu dla konsekwencji przy budowaniu postaci głównej bohaterki, bo jednak jej zachowanie odbiega od ogólnie przyjętych standardów i bardzo łatwo byłoby odruchowo przypisać jej "normalne" reakcje, autorce na szczęście udaje się unikać takich pułapek. Zastanawia mnie za to, czy więź między Gretchen a Marconi jest naprawdę ze strony tej pierwszej tak czysto logiczna i interesowna. Brianna Labuskes podkreślała w tej powieści kilkukrotnie, że choć socjopata nie rozumie emocji, to nie znaczy, że ich w ogóle nie odczuwa, stąd też moje wrażenie, że może jednak White na swój sposób polubiła swoją partnerkę. Podobnie jak przy pierwszym tomie, tak i tutaj wielu kwestii domyślałam się sama. Autorka podrzuca chyba trochę zbyt łatwe do poukładania klocki, choć jakiś element zaskoczenia udało jej zafundować. Z całą pewnością tę książkę czytało mi się dużo lepiej, płynniej niż poprzednią, jej styl nie był już taki kanciasty. "Czego nie widać" to trzymający w napięciu thriller psychologiczny obnażający wiele brudnych, rodzinnych sekretów. Dzięki niebanalnej bohaterce cała fabuła zyskuje na oryginalności, a zakończenie szokuje na wielu płaszczyznach. Moje 9/10.