Athenia. Miłość i torpeda (okładka  miękka, wyd. 03.2017)

Londyn. 1939 rok. Laura Collins i Gregory Hutchison spotykają się od kilku miesięcy, ale po jednej ze sprzeczek nie mogą dojść do porozumienia i pomimo usilnych starań ze strony mężczyzny rozstają się. Laura znika bez pożegnania, a Gregory robi wszystko, by ją odnaleźć i wyjaśnić całą sytuację. Kiedy udaje mu się ustalić adres Laury w Glasgow i pojechać tam, by porozmawiać, okazuje się, że dziewczyna na pokładzie transatlantyku ,,Athenia" udaje się w rejs do Montrealu, gdzie ma podjąć pracę nauczycielki. W ostatnim momencie zakochanemu mężczyźnie udaje się dostać na pokład statku. Czy uda mu się porozmawiać z ukochaną i przekonać, że nie wyobraża sobie życia bez niej? Piotr Kitrasiewicz bardzo dobrze nakreślił portret psychologiczny Laury. Dwudziestodziewięcioletnia dziewczyna stroniła od mężczyzn, zachowywała grzeczną rezerwę i pod maską wyniosłości ukrywała uczucia, bo bała się, że kiedy kogoś pokocha, to wkrótce go utraci. Na jednym ze spotkań towarzyskich poznała Gregory'ego, który lekko powłóczył jedną nogą oraz wolno i sztywno poruszał ręką, co było skutkiem dziecięcego polio. Laura współczuła mężczyźnie z powodu fizycznej ułomności i chciała otoczyć go opieką. Po raz pierwszy otworzyła się przed mężczyzną i pozwoliła mu się do siebie zbliżyć. Obok tego, że darzyła Gregory'ego uczuciem, to chciała też nad nim górować i kontrolować go, przy jednoczesnym zachowaniu świadomości własnej troskliwości i poczucia bezpieczeństwa. Władza nad osobą niepełnosprawną była dla niej łatwiejsza niż nad osobą zdrową, bo uważała, że kaleka nie pójdzie na wojnę i nie zginie, tak jak jej ojciec. Miała zakodowany lęk przed stratą, który utrudniał jej relacje z płcią przeciwną. Moim zdaniem autor najlepiej przedstawił postać Laury, a pozostałych bohaterów potraktował bardzo pobieżnie, niektórych wręcz tylko ,,przedstawił", a szkoda, bo wiele postaci miało wielki potencjał i można było rozbudować fabułę. Dobrze oddane realia społeczno-polityczne, nastroje ludzi w Anglii w pierwszych dniach po ataku Niemiec na Polskę. Akcja powieści rozgrywa się od 2 września 1939 roku do 4 września 1939 roku na pokładzie luksusowego pasażerskiego statku ,,Athenia", na którym płyną przeróżni ludzie. Żydzi uciekający przed prześladowaniami z Rzeszy, niemiecki i kanadyjski przedsiębiorca, pianista, pisarz, nałogowy pokerzysta, Irlandczycy podążający za pracą do Kanady, Rosjanin z żoną, Żyd z pistoletem w walizce, który wsiadł na pokład, by wykonać pewne zadanie oraz wiele innych osób. Wśród pasażerów panuje gwar, ale wyczuwa się niepokój i obawę o wydarzenia w Europie oraz o bezpieczeństwo statku, który ma do pokonania długą drogę. Zarówno w pierwsze, jak i drugiej klasie ludzie rozmawiają o wojnie i walce Polski z najeźdźcą. Przekazują sobie z ust do ust najnowsze informacje z radia i zastanawiają się nad niepewną przyszłością. Stopniowo narasta groza. ,,Athenia: miłość i torpeda" to przede wszystkim dobra opowieść o społeczeństwie angielskim stojącym na krawędzi wojny tuż po wygaśnięciu ultimatum postawionym przez Wielką Brytanię Trzeciej Rzeszy. Na tle pierwszych dni wojny rozwija się miłość, która zostaje poddana próbie w obliczu zagrożenia, jakie zbliża się do statku pod postacią niemieckiej łodzi podwodnej. http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/

https://kochajacaksiazki.blogspot.com/2020/09/318-piotr-kitrasiewicz-athenia-miosc-i.html W szkole podstawowej średnio przepadałam za lekcjami historii. Nie byłam zbyt zainteresowana dziejami Grecji, Francji czy Stanów Zjednoczonych. Jednak gdy w szkole średniej zakres tematyczny ograniczył się tylko do I i II wojny światowej, to mój stosunek do tego przedmiotu uległ zmianie. Do dziś lubię sięgać po literaturę wojenną, dlatego też gdy otrzymałam propozycję zrecenzowania książki Piotra Kitrasiewicza pt. „Athenia: Miłość i torpeda” nie wahałam się zbyt długo. Z Glasgow wypływa do Kanady luksusowy pasażerski transatlantyk wiozący kilkuset pasażerów. Są wśród nich angielskie damy, amerykańscy biznesmeni, Irlandczycy podążający za ocean za pracą, żydowscy emigranci, tłumy Europejczyków uciekających przed wojną, a także zrujnowany przedsiębiorca, nałogowy gracz w pokera oraz niemiecki dywersant. Jest również Laura, spragniona miłości nauczycielka z Londynu, płynąca do Montrealu, żeby objąć tam nową posadę, a tak naprawdę uciekająca przed swoim narzeczonym, a może przed sobą sama? Nie wie, że Gregory, którego obwinia o zranienie swoich uczuć, pragnie ją odzyskać i płynie tym samym okrętem, lecz na innym pokładzie. Na Atlantyku obojgu przyjdzie zmierzyć się ponownie ze swoimi emocjami, jak również z zagrożeniem niesionym przez rozwijającą się wojnę. „Athenię” tropi bowiem uzbrojony w torpedy niemiecki U-Boot… Po zapoznaniu się z powyższym opisem i zobaczeniu tej okładki, od razu przypomniała mi się historia „Titanica”. Para zakochanych, podróż statkiem i dramatyczny finał. Czy jednak w tym przypadku autor zakończył historię równie dramatycznie? Tego już musicie dowiedzieć się sami. Historia ta jest bardzo króciutka, liczy sobie zaledwie dwieście stron. Mnóstwo w niej bohaterów, którzy mniej lub więcej wnoszą do fabuły. Choć autor wykreował wiele postaci, to tak naprawdę tylko jedna z nich jest w pełni rozwinięta. Jest nią Laura. Kitrasiewicz dokładnie przedstawia jej przeszłość: wydarzenia, które w dużym stopniu ukształtowały to, jaką kobietą jest aktualnie. Pokazuje, dlaczego kobieta boi się związać z mężczyzną, w którym jest zakochana. Portret psychologiczny tej postaci został świetnie przedstawiony, nie mniej jednak żałuję, że autor nie poświęcił uwagi innym bohaterom, którzy według mnie również mieli duży potencjał. Autor umiejętnie łączy fakty z fikcją. Wbrew pozorom nie jest to historia w której dominuje wątek romantyczny. Kitrasiewicz łączy w swojej historii wątek militarny, polityczny i sensacyjny, tworząc spójną i ciekawą całość. Akcja rozgrywa się w ciągu zaledwie trzech dni, a więc nie odnosi się wrażenia, że akcja zbyt szybko płynie (biorąc pod uwagę objętość książki). Podsumowując, „Athenia: Miłość i torpeda” to wciągająca historia miłosna, rozgrywająca się w czasie wybuchu II wojny światowej. Autor nie tylko serwuje nam przemyślaną i lekką w odbiorze historię, ale także przypomina najważniejsze wydarzenia historyczne z tamtego okresu. Moja ocena: 7/10

Transatlantyk pasażerski „Athenia” wykonujący rejs z Glasgow do Montrealu, został storpedowany około sto mil morskich od wybrzeży Irlandii. Na pokładzie tego statku znajdowało się mnóstwo ludzi różnej narodowości. Byli tam Żydzi, Niemcy, Anglicy, a wśród nich młodziutka angielska nauczycielka oraz jej wielka miłość Gregory, chłopak, który jej poszukiwał od dłuższego czasu. Czy młodzi narzeczeni przeżyją katastrofę? Czy też zginą podczas torpedowania? Laura nie była nazbyt towarzyska, miała tylko kilka koleżanek zaś wolne chwile spędzała na czytaniu książek. Już w Collegu zdecydowała, że zostanie nauczycielką i będzie uczyć młodzież literatury angielskiej. To dziewczyna bardzo opanowana i cierpliwa, a w dodatku obowiązkowa. Dziewczyna bardzo sumienna i spokojna, nie unosiła się gniewem i nie okazywała emocji, jednak od mężczyzn stroniła z daleka, zachowując w kontaktach z nimi wyłącznie grzeczną rezerwę. Sporadycznie dawała się zaprosić na imprezę, a podczas jednej z takich imprez poznała Gregory’ego. Był średniego wzrostu i miał niewielkie jasne wąsy, błękitne oczy. Laura jednak zauważyła, że mężczyzna ma trudności w poruszaniu się: powłóczył jedną nogą, a jego lewa ręka przemieszczała się nienaturalnie wolno i sztywno. Był to skutek dziecięcego polio. Najdziwniejsze w tej książce jest to, że ta przepiękna historia miłosna dzieje się początkiem września 1939 roku, czyli wtedy, gdy Adolf Hitler napadł na Polskę i rozpoczęła się druga wojna światowa. Wojska niemieckie zaatakowały Polskę, wtargnęły na jej teren z trzech stron: od północy, zachodu i południa. Czy w takim wypadku Anglia może czuć się bezpieczna? Wszak Hitler obiecał, Brytyjczykom ”diabelski napój” i przyrządził -podpisując pakt z Rosją. Czy Laura i Gregory mogą czuć się bezpieczni? Autor książki w tę historię miłości świetnie wplótł wątek psychologiczny i połączył z elementami sensacyjnymi, politycznymi i militarnymi, a nawet śmiem powiedzieć kryminalnymi, bo łączy w sobie wątek zabójstwa. Poeta świetnie odtworzył opis drugiej wojny światowej na terenie Wielkiej Brytanii. Uważam, że książka ta (nie jest gruba, bo zawiera zaledwie 190 stron) jak najbardziej zasługuje na uwagę czytelnika oraz pochylenie się nad nią i przeczytanie. Mnie bardzo zafascynowała, bo autor dobrze oddał klimat tamtych dni. Nie jest to jakieś tandetne romansidło, lecz konkretna historia miłości, zagrożonej miłości przez wojnę. Zachęcam do przeczytania, gwarantuję, że Wam się spodoba. Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl