Spróbuj mi zaufać. Prosta zabawa. Tom 3 (okładka  miękka, wyd. 09.2023)

Gdy tylko przeczytałam pierwsze dwa tomy Prostej Zabawy i dowiedziałam się, że Agata niedługo zacznie publikację Spróbuj mi Zaufać, nie mogłam się doczekać. Pokochałam Dennisa, gdy był bohaterem drugoplanowym w historii Caleba i Octavii, więc wiedziałam, że skradnie mi ona serce. I oczywiście, że tak się stało, ale nie sądziłam, że jednocześnie je złamie. Dennis Wright to siatkarz słynący z dość prostego stylu życia i bycia królem imprez. Więc gdy na swojej drodze spotyka nieśmiałą Elizabeth Galvin, jest to trochę zderzenie dwóch światów i na pierwszy rzut oka ta dwójka nie ma ze sobą nic wspólnego, prawda? Nic bardziej mylnego, bo pod maskami wesołego chłopaka i nieśmiałej dziewczyny kryją się dwie złamane przez życie dusze, które spotkały na swojej drodze kogoś, kto ją uratował. Ta historia od początku skradła moje serce i poczułam się przez nią otulona. Wylałam na niej morze łez, ale w pewnym sensie poczułam, jakby ciężar, który siedział na moim sercu, opadł i poczułam się wolna. Ta pozycja sprawia, że czuje się bezpiecznie i za każdym razem gdy do niej wracam, czuję się tak, jakbym wróciła domu. Spróbuj mi zaufać jest dla mnie brakującym elementem układanki i sprawia, że wierzę, że wszystko będzie w porządku. O samym stylu autorki mogę rozmawiać godzinami, bo Agata jest osobą, której książki zawsze skradają moje serce. Z tą pozycją nie było inaczej, bo od samego początku zakochałam się w wykreowaniu głównych bohaterów i tego, jak subtelnie ich relacja się rozwijała. Ta książka należy do cegiełek, ale przez ani sekundę nie miałam wrażenia, jakby cokolwiek się ciągnęło. Ba! Chciałam tylko więcej i marzyłam o tym, żeby ta historia się nigdy nie skończyła. Jestem oczarowana relacją Delsie, bo każde z nich dawało sobie czas i niesamowicie wzruszało mnie to, jak bardzo dbali o komfort drugiej osoby. Czytanie tej książki było dla mnie jak najspokojniejszy rejs, a z każdym słowem, z każdą stroną i z każdym kolejnym re-readem zakochuję się w niej mocniej i mocniej. Są książki, które są czymś więcej niż tylko tuszem na papierze i tym właśnie dla mnie jest Spróbuj mi zaufać. To moja miłość, mój dom i komfort, a trzymanie jej w końcu w rękach sprawia, że mam łzy w oczach. Historia Dennisa i Elsie nie należy do tych łatwych, co sprawia, że kocham ją jeszcze mocniej. Ich życie było naprawdę pokręcone, w wielu momentach smutne, co ogromnie łamało mi serce, bo żadne z nich nie zasłużyło na to co ich spotkało. Dlatego tak ogromnie doceniam to, że stanęli na swojej drodze i wyciągali z siebie wszystko co najlepsze, odsłaniając słońce, które skryło się za chmurami. Byli wykreowani niesamowicie, jako czytelniczka z łatwością odczuwałam ich emocje, oraz czułam jakby pękało mi serce. Niesamowicie przywiązałam się do tej dwójki, więc każde zdarzenie, słowa, czy przeszłość odczuwałam razem z nimi. Ta książka pochłonęła masę moich łez, ale jednocześnie jest jedną z najpiękniejszych historii o jakich kiedykolwiek czytałam. Ta pozycja złamała mi serce, po czym zaopiekowała się nim w najpiękniejszy możliwy sposób. Kocham w tej historii dosłownie wszystko i uwielbiam to, że Agata w piękny sposób ubrała jak istotne jest dbanie o zdrowie psychiczne. Tę pozycję traktuje mocno personalnie, bo pod wieloma kątami mogę utożsamiać się z Elsie, co sprawia, że jest jedną z moich najukochańszych damskich bohaterek książkowych. Jest niesamowicie silną kobietą, która każdego dnia walczy o swoje zdrowie, o swoje życie i swoje szczęście. Uwielbiam ją całą sobą i jestem zauroczona faktem, w jaki została wykreowana. Przemiana, którą przechodzi podczas tej pozycji roztapia moje serce, bo choć z pomocą Dennisa, jej rodziny, czy Octavii jest zdecydowanie łatwiej, to największą rolę odgrywa ona. Co uważam za równie piękne, to fakt, że z Dennisem mogę się również pod wieloma względami utożsamić. Jest ogromnym słoneczkiem tej historii, niezwykle silną męską postacią, i nie chodzi mi tu o siłę fizyczną. Do tej pory łamie mi serce fakt, przez co musiał przejść i jak pomagał wszystkim wkoło, nie oczekując od nikogo czegoś więcej. Elsie stanęła na jego drodze przypadkowo, i to piękne jak z pozoru dwie różne od siebie osoby, uzupełniały w sobie wszystkie brakujące luki. Uwielbiam go całym sercem, jest jednym z moich ukochanych męskich bohaterów i za każdym razem sprawia, że mam ogromny uśmiech na twarzy. Relacje między bohaterami z poprzednich tomów, a tymi z SMZ już zawsze będą jednymi z moich ulubionych. Caleb i Octavia są świetnymi przyjaciółmi dla Dennisa i Elsie, co pokazują na każdym kroku, zresztą z wzajemnością. Niejednokrotnie mnie rozczulili i uważam, że każde z nich sprawiło, że ta książka jest jeszcze bardziej wyjątkowa. Każde z nich jest przyjacielem, któremu życzę każdemu z nas. Pokazują, że rodzina nie musi być związana krwią, aby nią być, a wystarczą osoby, które dbają o nas, gdy ta „prawdziwa” zawodzi. Kocham całą sobą! <3

Bombaaa mega naprawdę

KOCHAM ELSIE

Super

Po przeczytaniu 3 tomów muszę stwierdzić, że ten był najsłabszy. Pierwsze dwa pochłonęłam dość szybko a do tego podchodziłam kilkanaście razy. W sumie nic się nie dzieje... autorka opisuje głównie relacje Denisa i Lizie. Tłumaczy jej punkt widzenia, jej zachowania po krzywdzie jaką wyrządził jej Simon. Przy końcu coś się dzieje ale w porównaniu do poprzednich części to znikoma ilość.

Mogę się skusić o stwierdzenie, że jest to najlepszy tom z tej serii ( inne też były cudowne i także się w nich zakochałam). Nie musicie czytać poprzednich części, bo tamte to historia innych bohaterów, jednak w tym tomie jest dużo spojlerów dotyczących wcześniejszych, więc jeśli chcecie przeczytać wszystkie to po kolei 🤩😍 Super książka, warta przeczytania 🫶

Główna bohaterka jest niesamowicie irytująca. Książkę bardzo ciężko się czyta, właśnie przez podejście do życia głównej bohaterki, która boi się własnego cienia. Jej życie opiera się na jej byłym, a jej cechą charakterystyczną jest to, że wszystkiego się boi.

Rewelacyjna historia Dennisa i Elsie. Oboje a skrzywdzeni przez los, jednakże potrafili odnaleźć siebie pośród tylu ludzi wokół. Oboje posiadają swoje demony, które muszą pokonać. Polecam gorąco

1,2 tom serii nie zachwyciły mnie bardzo i do tego byłam sceptycznie nastawiona , ale ten po prostu skradł moje serce jest w mojej topie książek KOCHAM Dennisa i Lizze