Zabić drozda (okładka  miękka, wyd. 11.2015)

Książka, która przenosi mnie w czasie do dziecinstwa,w którym pierwszy raz widzę zło rasizm.Utozsamiajac się z bohaterami(a jest to mądre rodzenstwo,brat i siostra) podejmuje bardzo trudne decyzję nie dzieląc ludzi na czarnych-bialych,czy zdrowych-uposledzonych.Jako dziecko widzę i nie rozumiem niesprawiedliwosci doroslych śledząc proces niewinnego czarnoskorego czlowieka, ktory jest taki sam jak ja.Zabic drozda towarzyszy mi od dziecinstwa do teraz,goszcze w moim domu ludzi o innych barwach skóry, z różnych zakątków swiata, fascynują mnie ich kultury,podziwiam i szanuję ich inność. Nadal przeraża mnie czlowiek w bialym kapturze, bo choć go zrzucił jest nadal złem, o bialej skórze, bojacym się innosci,nierozumiejacym i zacofanym.

"Drozdy nie robią nic złego, tworzą jedynie muzykę, która cieszy nasze uszy. Nie wyjadają nam plonów z ogrodu, nie gniazdują w zebranej kukurydzy, nie robią absolutnie nic poza jedną rzeczą: śpiewają nam z głębi serca. I dlatego zabić drozda to grzech." * Drozd. Ten niewielki, niepozorny ptak w średniowieczu uchodził za ptaka zapewniającego długowieczność. Jego wibrujący i melodyjny głos sprawiał, że dopatrywano się w nim śpiewu Rajskiego Ptaka, zwiastuna Dobrej Nowiny. Co w tej powieści symbolizuje drozd? Moim zdaniem dziecięcą niewinność, świeżość dziecięcego spojrzenia, niewinność ludzi niesłusznie oskarżonych, niesłusznie osądzonych, niesprawiedliwie pomówionych czy ocenionych. * "Zabić drozda" - powieść, w której poznajemy świat i mieszkańców miasteczka Maycomb w stanie Alabama w USA w latach 30. XX wieku. Świat prezentuje nam dziecięca obserwatorka, kilkuletnia Jean Louise (Skaut), z dziecięcą świeżością, spostrzegawczością, ale i niedoskonałością. Ta mała istota pyta, analizuje, stara się jak najwięcej wiedzy pochłonąć. Jean Louise, jej brat Jem oraz przyjaciel Dill - to główni bohaterowie powieści. Skauta i Jema wychowuje ojciec Atticus, szlachetny i poczciwy prawnik. Podejmuje się obrony Murzyna Toma Robinsona, który został oskarżony o zgwałcenie białej dziewczyny Mayelli Ewell, pomimo tego, że wiedział, że narazi swoje dzieci na niebezpieczeństwo i szykany ze strony konserwatywnych mieszkańców Maycomb. Również zdawał sobie sprawę z tego, że musi być dla nich przykładem, wzorem i powinien wpoić młodemu pokoleniu odpowiednie wartości. Jego postać wzbudza podziw i sympatię czytelnika. Z pozoru prosta sprawa Toma Robinsona, urasta do rangi symbolu walki z rasizmem i wzbudza ogromne zainteresowanie społeczności. * W "Zabić drozda" znajdziemy mnóstwo interesujących wątków, wartościowych opinii, słów, cytatów, które warto zapamiętać i rozważyć. To powieść, którą warto, a nawet trzeba przeczytać. Książka, która powinna znaleźć się na liście każdego miłośnika literatury.

Cudowna książka, jedna z tych, które powinien przeczytać każdy.

Nie dziwię dlaczego ta książka dostała tak ważną nagrodę literacką. Spodziewałam się czegoś innego po opiniach ludzi i wstępnych opisach, ale dostałam świetnie napisaną powieść o dorastaniu i rozumieniu świata w tak dziwnych i chorych czasach dla osób innych niż pospolity mieszkaniec Ameryki. Chyba skuszę się na kolejną część.

Wczytując się w opowieść oczami Skaut, małej dziewczynki, która, jak na swój wiek, była bardzo dojrzała, choć może to czasy ją taką uczyniły - długo nie mogłam dopatrzeć się fabuły zawartej w opisie. Ta pojawia się gdzieś po około setnej stronie. Jej zabawy z Jemem i różne przygody jakich doświadczała nie zniechęcały mnie jednak przed dalszym czytaniem, a wręcz przeciwnie - czarowały. Oczami dziecka możemy dostrzec, na jakich ludzi chciał ich wychować ojciec, któremu to zadanie przyszło wykonać samemu. Dążymy więc ścieżką kształtowania się osobowości, charakterów, dążymy oczami kilkuletniej dziewczynki, z otwartością i prostotą umysłu po meandrach zawiłości sytuacji, jaką mogą ją uczynić jedynie dorośli. Wielki podziw budzi postać Atticusa - ojca Skaut i Jema. To on dostaje sprawę Murzyna, który według oskarżenia zgwałcił białą dziewczynę, podejmując się jego obrony. A sprawa ta odbija się bardzo na jego rodzinie.  "Zabić drozda" Harper Lee to powieść z kategorii tych, o których pamięta się przez lata. Głęboka w przesłaniu, treści. Mądra. Nostalgiczna. Przepiękna. Nie dziwi mnie zachwyt nad nią, jaki wyrażały osoby, które ją już czytały, bo sama także dałam się jej oczarować!  Jeżeli jeszcze nie czytaliście - zapiszcie sobie ten tytuł, bo to książka, jaką po prostu trzeba przeczytać.

Pisana z perspektywy dziecka opowieść o trudnej rozprawie sądowej, gdzie ojciec głównej bohaterki, zamierza bronić oskarżonego o gwałt czarnoskórego. Piękna opowieść o czasach niewolnictwa i walce o prawa osób czarnoskórych, pokazująca że kolor skóry nie powinien decydować o tym, czy ktoś jest gorszy. Początek książki dość opornie się czyta i długo się rozkręca główny wątek, ale potem jest już lepiej

Fantastyczna książka ,klasyka. Polecam wszystkim nieważny wiek ,ponieważ każdy znajdzie w niej "cos dla siebie". Coś co mu sie spodoba w ten książce. Trafiła na pierwsze miejsce moich ulubionych książek egzekwo z Małym Księciem. Bardzo szybko się czyta ,trudno się oderwać. Książkę przeczytalam w dwóch podejściach ,nie da się oderwać.

Bardzo lubię tę książkę. Dotyka tematu dyskryminacji i wykluczenia ofiar stereotypów i plotek ludzi ,,małomiasteczkowych”, ale i rasizmu. Pokazuje również czym jest dziecięca niewinność i miłość, jak i różnice między światem ludzi i dorosłych. Polecam serdecznie każdemu :)

Spodziewałem się zupełnie czegoś innego, ale zdecydowanie nie zawiodła mnie. Książka o dorastaniu i zmianie poglądów, akcja osadzona w trudnych czasach więc są poruszane specyficzne dla tego okresu problemy. Bardzo przyjemna lektura

to jest jedna z tych książek, które warto przeczytać. porusza bardzo ważny temat i daje do myślenia. przyjemnie i szybko sie ja czyta. napewno nie zmarnujcie czasu poświęconego na czytanie zabić drozda