Willa Pod Jodłami (okładka  miękka, wyd. 03.2021)

Polecam

Przepiękna jest okładka tej książki - tak pełna zieleni, optymizmu i wiosny - i tego mi było potrzeba, a bardzo lubię pióro pani Bogny, więc z przyjemnością sięgnęłam po Willę Pod Jodłami.Przeczytałam z przyjemnością opowieść o dwóch siostrach, różnych od siebie, a jednak siostrzana miłość okazuje się mocniejsza niż drobne niesnaski między nimi. Melania i Jadwiga Barskie, czyli Mela i Jaga, starsza i młodsza. Przez jakiś czas po śmierci ojca i wyjeździe mamy z granicę, Mela opiekowała się młodszą siostrą, póki ona nie wyjechała na studia do mamy. Mela jest lekarzem, prowadzi swoje stabilne i poukładane życie wspólnie z Mateuszem, choć i jej droga życiowa bywa pokręcona. Młoda kobieta zostawiła przed ołtarzem swego narzeczonego Marka, kiedy dowiedziała się, że nie jest z nią szczery i poza jej plecami planuje wyjazd za granicę. W ucieczce pomógł jej przyjaciel jej narzeczonego, Mateusz, z którym się później związała. Jaga nie ma szczęścia do mężczyzn i właśnie przekonuje się, ze i związek z Kamilem nie jest taki jak myślała. Zostaje zdradzona i pozbawiona mieszkania, a w dodatku wyrzucona z pracy - na szczęście ma gdzie uciekać.Za pieniądze ze spadku po ojcu kupiła dom nad jeziorem, zwany Willą Pod Jodłami i tam znajduje ją siostra, która pospiesznie wraca z urlopu. Jaga zaczyna na nowo układać swoje życie, przy wsparciu najbliższych, nowych sąsiadów i Damiana, kolegi z pracy. Czy zdecyduje się pozostać na wsi, czy powróci do miasta? Bogna Ziembicka ma bardzo plastyczne pióro i jej książki oddziałują na wyobraźnię, a przy tym umie budować nastrój. Jej powieści to samo życie, są prawdziwe, a przy tym piękne i wzruszające. Jeśli szukacie książki, która da wam chwile wytchnienia i przeniesie w przepiękne i urokliwe miejsce - to Willa Pod Jodłami jest dla was - polecam :) https://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2021/03/272021-willa-pod-jodami-bogna-ziembicka.html

Po przeczytaniu powieści „Trzeba marzyć” zamarzyłem o tym, aby poznać wcześniejszą historię Jagi i Meli zapisaną na kartach książki „Willa pod Jodłami” czyli pierwszej części cyklu o tym samym tytule. Bogna Ziembicka stworzyła tak interesującą historię, że nie mogłem oderwać od niej swoich myśl. Gdy zacząłem czytać tę powieść, byłem szczęśliwy, że ponownie mogłem spędzić wyjątkowe chwile z bohaterkami wykreowanymi przez autorkę. Mogłem wyjechać do wiejskiego letniego domu i czerpać z uroków sielskiej atmosfery. Co ważne poznałem losy dwóch kobiet – sióstr. Ich historia, jak to w życiu bywa, choć nie jest usłana różami, to sprawia, że pragniemy towarzyszyć im w ich życiowych decyzjach. Kiedyś z powodu tajemnic i nieporozumień ich drogi się rozeszły. Jednak po kilku latach los sprawia, że owe drogi odnajdują się na szlaku zwanym „życie”. Jaga po zdradzie przez swojego ukochanego, odchodzi z pracy. Chcąc naładować swoje życiowe akumulatory wyjeżdża do podkrakowskiego domku zwanego Willą pod Jodłami. Bogna Ziembicka napisała powieść mądrą, która pozwala nam spojrzeć na nasze relacje z rodzeństwem. Historia Jagi i Meli jest historią ich relacji pewnego rodzaju niedomówień, które sprawiają, że nie były w stanie przez lata znaleźć nici porozumienia. Teraz po latach, gdy ponownie się spotykają, mają okazję naprawić błąd, nadrobić stracony czas. Ta historia może uświadomić nam, że warto pielęgnować siostrzane i braterskie relacje. Warto o nie dbać. „Willa pod Jodłami” to powieść interesująca, to historia, której nie można i nie da się zapomnieć. Nie można, by pamiętać o tym, aby dbać o relacje z bliskimi. Nie da się, ponieważ historia porusza nasze serca. Dlatego całym sercem polecam Wam tę powieść. Warto po nią sięgnąć. Warto zaprosić ją do swojej domowej biblioteki. Powieść „Willa pod Jodłami” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia

Jaga I Mela to siostry, których wzajemne relacje na przestrzeni lat różnie się układały. Delikatnie można by powiedzieć, że to trudna relacja. Bo choć są siostrami i kochają się, to nie zawsze jest idealnie pomiędzy nimi. Być może to że ich drogi rozeszły się w pewnym momencie życia miało wpływ na obecną sytuację. Do tego obarczanie się winą w kwestii śmierci ojca również nie pomaga tej relacji. No ale co w sytuacji kiedy jednej z sióstr los robi na złość?... "Willa pod jodłami " to najnowsza książka Bogny Ziembickiej a za razem moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki. I mam problem z jej oceną. Z jednej strony jest to poprawnie napisana powieść obyczajową, którą czyta się szybko i przyjemnie . Jedynie wytrącały mnie z rytmu pewne dygresje dotyczące sytuacji sprzed lat. Po zakończonej lekturze wiem, że być może miały one za zadanie wytłumaczyć chociażby stosunki między siostrami i uzasadnić ich postępowanie. Poza tym mamy tu wiele wątków i mnóstwo bohaterów. Nie mogłam się dopatrzeć głównego tematu, czegoś co by mnie zafascynowało i zaciekawiło. Czytając oglądałam oczami wyobraźni kolejne sceny z życia siostr, które nie rozbudzały mojej ciekawości i nie trzymały w napięciu. Czekałam na moment zwrotny, przełomowy, który by mnie zaskoczył i przyspieszył akcję, jednak takiego nie znalazłam. Ale na końcu okazało się, że historia sióstr będzie miała kontynuację w kolejnym tomie, więc być może "Willa pod jodłami " to tylko wstęp do głównej fabuły. Dlatego chętnie sięgnę po następną część, aby się o tym przekonać. Bo generalnie spędziłam miło czas czytając tę powieść i czekam na rozwój sytuacji.

Za mną lektura "Willi Pod Jodłami" Bogny Ziembickiej. Jest to jedna z tych powieści obyczajowych, które świetnie pasują do niedzielnej kawy czy herbaty. Gdy mamy ochotę na coś przyjemnego i lekkiego do czytania. Jaga i Mela są siostrami, które różni praktycznie wszystko. Gdy w dzieciństwie Jaga czytała "Pana Samochodzika", Mela zaczytywała się w "Hrabim Monte Christo". Jaga to kobieta "z pazurem", często wybuchowa. Mela to lekarka, poukładana, spokojna i opiekuńcza. Jednak pewne doświadczenia mają wspólne, w tym nieszczęśliwe związki z mężczyznami. Zakup Willi Pod Jodłami będzie dla Jagi szansą na nowy początek, a także okazją na polepszenie stosunków z siostrą. W tej powieści mamy do czynienia z relacją sióstr, która daleka jest od ideału. Jedna z nich ma w sobie wiele żalu, który gromadził się przez lata, przez co ma w zwyczaju wypominać pewne rzeczy. Jednak ich więź jest na tyle silna, że są w stanie dotrzeć do siebie i wspierać się, kiedy pojawia się taka potrzeba. Podobała mi się postać Meli, jej historia i praca są ciekawe. Trochę mniej polubiłam jej siostrę chociaż to postać Jagi jest tą decydującą, nadającą bieg wydarzeniom. Cała książka jest przyjemna w czytaniu, urozmaicona dialogami, odpowiednio rozwinięta i zakończona tak, że widać potencjał na dalsze części.

Jakby tak rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady? Kto choć raz tak nie powiedział? Właśnie tak robi Jaga, tylko ona nie rzuca wszystkiego, to ją rzuca facet, przy okazji traci pracę. Jedyne co porzuca to Kraków i wyjeżdża może nie w Bieszczady a do zakupionej przez siebie Willi pod Jodłami. Siostra Jagi, Mela porzuca swojego narzeczonego w dniu ślubu, nie może pogodzić się z tym że wszystko załatwia za jej plecami ze swoją mamą. Liczy się tylko on i jego kariera. Czy siostry mogą się wspierać i na siebie liczyć? Nie do końca, nie wyjaśnione sprawy, pretensje i żale z przyszłości cały czas dają o sobie znać. Ta opowieść to idealna opcja na długie, jesienne wieczory. Ja od razu zabieram się za część drugą.

Lektura lekka i przyjemna, na jeden wieczór. Historia Meli i Jagi, sióstr, które nie do końca się dogadują. Mela jest starsza, trochę "matkuje" Jadze co zwykle wywołuje niechęć młodszej siostry. Jaga ma dobrą pracę, kochającego partnera i nagle czar pryska, rzuca ją facet i jest zmuszona odejść z pracy. Zrozpaczona wyjeżdża do zakupionej wcześniej Willi pod Jodłami, by tam leczyć złamane serce i rozejrzeć się za nową pracą. Czy wychowana w Krakowie Jaga potrafi się odnaleźć w malutkiej wiejskiej społeczności? Czy znajdzie wspólny język z siostrą ? Jak długo wytrzyma samotność na odludziu? Czyta się szybko i lekko.

Trochę mało akcji , ale książka warta przeczytania