Strażniczka perły (okładka  miękka, wyd. 01.2024)

Córka lat 12 pochłonęła cz.1 czyli Silla i teraz cz.2. również warta czytania tym bardziej, że wydanie piękne z ilustracjami.

Druga świetna książka Karoliny Lewestam! ,,Strażniczka Perły'' zachwyciła mnie podobnie jak pierwsza. Magiczny, baśniowy świat, bohaterowie których można pokochać. Do tego książką została świetnie zilustrowana, dzięki czemu jeszcze łatwiej było przenieść się do tego świata. Mroźna i zachwycając kraina, pełna niezwykłych zwierząt. Choć akcja toczy się w zimnej krainie książkę warto przeczytać zarówno w latnie popołudnie na ochłodę, jak i w zimowy wieczór. Gorąco polecam!

"Strażniczka perły" to kolejny tom serii Opowieści ze świata zorzy. Po wydarzeniach z Silli mija kilka miesięcy, podczas których świat zaczyna wracać do normy. Kutik przeniosła się na Tlate Hiin, gdzie razem z Arim, jego siostrą i matką wiedzie spokojne i poukładane życie. Ma tam przyjaciół oraz kreśli szczególne plany na przyszłość, ponieważ rozpoczyna nauki na wróżbitkę u Sii. Wszystko byłoby idealnie, gdyby nie pewne tragiczne zdarzenia. Na świecie pojawiają się Ptasierze, białe ptaki niewiadomo skąd. Z początku wyłącznie przyglądają się poczynaniom ludzi oraz rozumnych zwierząt, lecz z czasem zaczynają być agresywne. Zaczynają dziobać, a każda osoba ugryziona momentalnie zapada w tajemniczą śpiączkę. Kutik musi zakasać rękawy i wyruszyć po lekarstwo aż do Aralin, miasta wróżbitów. Czy Kutik uda się odnaleźć antidotum i uratować Uśpionych? Dlaczego Ptasierze z dnia na dzień zrobiły się agresywne? Czym jest tajemnicza, tytułowa perła? "Strażniczka perły" to kontynuacja, która trzyma poziom. W historii zróżnicowane przygody przeplatają się z nietuzinkowymi bohaterami, dzięki czemu całość wzbudza wiele emocji. Książka raz doprowadza do śmiechu, innym razem daje ogrom nadziei, by ostatecznie zgnieść ją jak robaka, a smutek staje się jedynym towarzyszącym czytelnikowi uczuciem. Świat zorzy to świat, w jakim mogłabym zamieszkać. Mimo notorycznego zimna i niezbyt zróżnicowanej diety, samo przebywanie wśród postaci, które pokochało się od pierwszych stron, a także rozmawianie z niedźwiedziami, wilkami czy panterą byłoby wystarczającą nagrodą. Wspólne oczekiwanie na pojawienie się Zorzy, na możliwość wywróżenia z niej dalszej przyszłości albo ciągle poczucie działającej wokół magicznej aury brzmi jak bajkowe marzenie. I tak też się czułam, wertując kolejne stronice powieści. Jak serdecznie przywitany gość zaproszony na najciekawszą zabawę wśród najbliższych. Tak, jak w pierwszym tomie, tak tutaj też króluje niesamowity klimat. Bohaterowie pięknie go tworzą, a przy tym są tak indywidualni oraz wielobarwni jak tylko najbardziej można. Dzięki czemu "Strażniczka perły" staje się opowieścią nietuzinkową, intrygującą i po kres wciągającą. W książce znajdzie się wiele ilustracji autorstwa Mariusza Andryszczyka, które dodatkowo wprawią czytelnika w doskonały nastrój i pozwolą poczuć wszechobecną, zimową atmosferę. Podsumowującą, "Strażniczka perły" to interesująca książka naprawdę warta polecenia. Z pewnością zadowoli młodszego i starszego czytelnika, a czas, który poświęci on na przeczytanie, absolutnie nie uzna za zmarnowany. Główna bohaterka ma łeb na karku - choć popełnia błędy jak każdy człowiek - a do tego podczas podróży zbuduje trwałe, przepiękne relacje z innymi osobami. Sprawi to, że "Strażniczka perły" ostatecznie stanie się powieścią bardzo wartościową i poruszającą warte zapamiętania sprawy.

Kutik znikąd, córka nikogo Kutik z Sirimiut Kutik z Tlate Hiin Czy dziewczynka, która nie wie kim jest, zdoła uratować najbliższych? Czy moc, którą można dostać na własność zwiedzie na manowce kolejną czystą duszę? Przed jak wieloma wyzwaniami los postawi dziewczynkę, która nie umiała śpiewać? I najważniejsze… czy im sprosta? Strażniczka perły nie rozczarowuje. Choć tym razem to nie rezolutny Arii wiedzie prym w opowieści a jego przyjaciółka i przybrana siostra Kutik, na brak emocji nie można narzekać! Ta cudowna, ciepła opowieść przeprowadzi Was przez puszysty biały śnieg i lodowato zimne morskie wody wprost w głębiny duszy owinięte pół na pół zwątpieniem i nadzieją. Autorka stawia przed małą bohaterką nie lada wyzwanie. Kutik nie tylko musi znaleźć lekarstwo na tajemniczą śpiączkę wywołaną przez Ptasierze, uratować rodzinę i przyjaciół ale również stawić czoła znacznie trudniejszemu przeciwnikowi – samej sobie. Po tym jak pozna smak porażki, odrzucenia i zdrady dziewczynka, która nie wie kim jest będzie musiała odkryć i pokochać samą siebie, a to nie łatwa sztuka. Karolina Lewestam wymija klątwę drugiego tomu w drzwiach i macha jej na pożegnanie, Strażniczka perły bowiem nie ustępuje poziomem Silli nawet na krok. Pełna emocji, przejmująca podróż Kutik tak przez śnieżne pustkowia jak i w głąb siebie niezwykle mnie wzruszyła, a obserwowanie z jaką odwagą małą protagonistka rusza w nieznane i z jakim entuzjazmem wita na swej drodze nowych przyjaciół obudziło we mnie dawno zapomniane pokłady optymizmu. Wręcz zachwyca mnie w jaki sposób autorka przemyca w tekście bądź co bądź opowieści dla dzieci trudne emocje, problemy i morały. To niezwykły dar, potrafić wpleść w historie wszystkie te problematyczne treści w sposób tak przyjazny i łatwo przyswajalny dla młodszego czytelnika. Oh, no i ilustracje! O tym po prostu nie można zapomnieć. Prace Mariusza Andryszczyka zachwycają szczegółowością, patrząc na nie miałam wrażenie, że zawarta w nich magia zaraz wciągnie mnie do opowieści a ja mimo otaczającego chłodu i mrozu, wcale nie będę chciała jej opuścić. Jak dla mnie solidne 10/10. Strażniczka perły spodoba się nie tylko młodszym, w ciemne zimowe wieczory rozgrzeje nadzieją także serca tych już całkiem dorosłych, nawet jeśli nie lubią się do tego przyznawać. Polecam! Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Agora dla Dzieci #współpracabarterowa #współpracarecenzencka #współpracareklamowa

Gdy tylko zauważyłam iż Wydawnictwo Agora zapowiedziało premierę drugiego tomu, nie wahałam się ani chwili. Po prostu musiałam poznać kolejną przygodę osadzoną w tym magicznym świecie. Pierwszy tom wywarł na mnie ogromne wrażenie, podobało mi się to jak ta historia została przedstawiona, angażowała czytelnika bez względu na wiek, a momentami wręcz ciężko było się oderwać. Tak właściwie uważam, że każdy młodszy miłośnik literatury powinien zainteresować się tym tytułem, tym bardziej, że jest to jedna z bardziej ciekawych historii, które przekazują istotne nauki. A morał płynący z rodzących się w trakcie trwania misji emocji, refleksji jest jak najbardziej istotny. Autorka w tym tomie wyszła naprzeciw sobie i skupiła się na ukazaniu postaci mało idealnej, z którą wiele osób może się identyfikować. Kutik nie potrafiła pięknie śpiewać, czego nie można powiedzieć o członkach jej rodziny, którzy dzięki swojemu śpiewu odgrywali istotne funkcje. Dziewczynka nijako czuła się odizolowana, mało istotna, lecz jej talent tkwił w czymś innym, ważniejszym i piękniejszym, w rzeźbieniu. Mogła pielęgnować swoje zdolności z dala od domu, gdzie rozwijała się. Chociaż „Strażniczka Perły” stanowi integralną część Opowieści Świata Zorzy, uważam że spokojnie można czytać ją bez znajomości pierwszego tomu, aczkolwiek polecam z całego serca „Sille”. W końcu ta historia udowadnia, że nie każdy jest bohaterem, lecz stajemy się nim pod wpływem pewnych sytuacji i wydarzeń. Jest to książka jakich mało, posiada nie tylko piękną treść, ale również ilustracje stworzone dzięki Mariuszowi Andryszczykowi zapierają wręcz dech. Przepięknie oddał on klimat tej historii i odzwierciedlił postaci takimi jakimi je wyobrażałam. Nie uważam aby stricte była to książka wyłącznie dla młodych czytelników, wybór wyszukanego słownictwa, dość bogatych opisów, zwrotów mógłby momentami dość rozpraszał młodego czytelnika. Brakowało mi w tej historii lekkości, którą czułam przy pierwszym tomie, parokrotnie dość mocno odczułam, że książka brnęła donikąd, przez co musiałam chwilowo odłożyć książkę i wrócić do niej później. Jednakże końcówka książki obfituje w dynamiczną, pełną wydarzeń akcję, która zdecydowanie zasługuje na plus.

Potrzebuję od czasu do czasu zanurzyć się w baśniowych, niespiesznych historiach, w których mogę zaczytywać się wraz z dziećmi i dzięki temu budować wspomnienia. Decyzja o sięgnięciu po "Strażniczkę perły", drugiej części cyklu Opowieści Świata Zorzy była więc oczywista. Autorka wraca do motywów znanych z pierwszego tomu. Mowa między innymi o Zorzy. Jednak nie lękajcie się. Można z powodzeniem sięgnąć po tę powieść drogi również bez znajomości poprzedniej (nie polecam zabierać sobie tej przyjemności). Fabuła koncentruje się na Kukik, która wyruszy aż na kres świata i zrobi wszystko, by ochronić od zagłady tych, którzy budują codzienność. Nie będzie to proste, gdyż będzie zmuszona zmierzyć się z własnymi demonami. W tym brakiem wiary w siebie. Zrewidować prawdę na swój temat. Towarzyszyć jej będzie śnieżna pantera. Lewastam zawarła tu ogrom uniwersalnych zagadnień, którymi warto się kierować w podróży po ziemskim padole łez bez względu na ilość przeżytych lat. Przy pomocy latorośli opowiedziała o bohaterstwie, fanatyzmie, odwadze, odpowiedzialności za arbitralne decyzje. O księżycach, poszukiwaniu własnej tożsamości i remedium dla społeczności Tlate Hiin. Znalazłam również istotę przyjaźni, walkę dobra ze złem, odkrywanie elementarnej siły, która drzemie w każdym człowieku. Główna protagonistka jest bardzo ciekawie i żywo nakreślona. Pomimo strachu, który wspina się na plecy, potrafi wziąć we władanie los i wyciągać esencję z otaczającej rzeczywistości, czerpać z niej jak ze źródła. Hart ducha i miłość nadają kompozycji charakteru. Ujmuje powolna transgresja postaci, pokazanie czym może być dom i podstawowa komórka społeczna, lekcja płynąca ze współpracy oraz mroźna sceneria. Wspaniale, że autorka kompiluje w fantasy zarówno codzienność ludzi, jak i zwierząt, którym oddaje głos i  często czarny charakter. Napięcie budowane powoli. Nie zabraknie Wam też niebezpieczeństw. Nie jest łatwo namówić moje dzieci, aby sięgnęły po książkę. Jestem wzruszeniem, że kolejny raz Karolina Lewastam zabrała je w podróż, z której nie chciały wracać. Za przepiękne ilustracje odpowiada Mariusz Andryszyk.

Dziś słów kilka o książce, która przeniosła mnie w czasie do miejsca wyjątkowego. W pokrytym nieskalaną bielą Tlate Hiin, gdzie wschodzą i zachodzą naprzemiennie dwa księżyce, żyje młoda Kutik. Doświadczona przez los sierota tam znalazła swój kąt, przyjaciół i rodzinę. Kutik nie narzeka, wytrwale zaś znosi trudy dnia. Jest bystra, pracowita, sumienna, a przy tym niezwykle szybko zdobywa nowe umiejętności, co dostrzega Sii, miejscowy wróżbita. To on przekonuje dziewczynkę, by zajęła się nauką, by mogła go kiedyś godnie zastąpić, zostając wróżbitką. Obiecuje wyprawę do Aralin, za Południowe Jezioro, do najlepszej szkoły. Nadchodzi jednak dzień, który przekreśla wszelkie plany, a Kutik czym prędzej wyrusza w daleką, niepewną drogę, by znaleźć najcenniejszy ze skarbów – antidotum dla tych, których kocha. Czy dotrze na czas do słynnego miasta magów? Czy wielcy mędrcy przyjemną ją do swej uczelni? Kto będzie jej sprzymierzeńcem, a kto wrogiem? Jaką prawdę odkryje? Ile straci? A ile zyska? „Strażniczka perły” Karoliny Lewestam to druga cześć serii „Opowieści Świata Zorzy” To zaskakująca, porywająca historia o sile miłości, nadziei, wytrwałości. Książka przepełniona dobrym słowem, porywającą przygodą. Czytając ją przenosisz się do mroźnego, skutego lodem, oprószonego śniegiem świata Zorzy. Czujesz na policzkach chłód wiatru, przenikające ciało zimno, a na plecach masz dreszcze, gdy niebezpieczeństwo wisi w powietrzu. Doskonała lektura dla miłośników fantasy. I choć nie zaliczam się do tej grupy, śmiało mogę napisać, iż to chyba dlatego, że trafiałam na nieodpowiednie książki. Karolina Lewestam utwierdziła mnie w przekonaniu, że warto dać drugą, bądź kolejną szansę, bo można się mile zaskoczyć. Z przyjemnością sięgnę po pierwszą część serii i żywię ogromną nadzieję, że „Silla” równie mocno mnie zachwyci słowem i obrazem. Kłaniam się Mariuszowi Andryszczykowi! Ilustracje w tej książce są fenomenalne. Majstersztyk!

„Strażniczka perły” to najnowsza publikacja Karoliny Lewestam, która po raz drugi zabiera czytelnika do mroźnego i białego Świata Zorzy. Warto przeczytać wcześniej „Sillę”, ale nie jest to niezbędne, gdyż opowiadają o innych bohaterach. Tym razem pierwszoplanową postacią staje się Kutik. Kutik znikąd, córka nikogo, Kutik z Sirimiut, Kutik z Tlate Hiin… Dziewczyna nie ma swoich korzeni i nie czuje wewnątrz siebie żadnej przynależności. Gdy trafia do Tlate Hiin i zaczyna mieszkać z Arim, Nariją i małą Anju, zaczyna w niej kiełkować myśl, że znalazła swoje miejsce do życie, a gdy otrzymuje propozycje nauki na wioskową wróżbitkę, jej szczęście nie ma granic. Chwilowa stabilność pryska jak mydlana bańka, gdy mieszkańcy wioski zostają zaatakowani przez białe ptaki – Ptasierze. Każda dziobniętą osoba, zapada na tajemniczą śpiączkę – w tej grupie jest również doświadczony wróżbita i jej kochana Anju… Kutik, pozostaje tylko jedno, ruszyć w nieznane i zdobyć lekarstwo. Dzielna dziewczyna, nawet nie przypuszcza jak wyboista droga ją czeka i że jej najlepszym przyjacielem stanie się pantera… W opowieści jest dużo bieli poprzez śnieżne pejzaże, ale zdecydowanie nie ma białym plam w fabule. Świat Zorzy i jej mieszkańcy jest drobiazgowo i niezwykle wnikliwie stworzony, dlatego wszystkie wątki się ostatecznie ze sobą zazębiają i pięknie zamykają. „Strażniczka perły” to książka dla młodzieży o przyjaźni, poszukiwaniu tożsamości, walce o słuszną sprawę. Starsi lub bardziej wnikliwi czytelnicy, na pewno dostrzegą fanatyzm religijny i bezwzględność ludzi u władzy. „Strażniczka perły” od Wydawnictwa Agora dla dzieci to nie jest lekka lektura na jeden wieczór. To powieść, która miażdży emocjami, zaskakuje, pokazuje kres wytrzymałości. I sprawia, że gdy przeczyta się ostatnią stronę, to już czuje się tęsknotę na światem dwóch księżyców…

Bardzo potrzebowałam teraz takiej lektury. Miód na moje serce. Ostatnio sięgałam raczej po tytuły dość trudne, i nie bez powodu ta książka wpadła w moje ręce. „Strażniczka perły” to przepiękna przedstawicielka literatury dziecięcej, ale taka, po którą śmiało może sięgać także i dorosły. Absolutnie rozczuli Was ta historia i zapewni ogrom przepięknych emocji. Wartości takie jak miłość, przyjaźń, walka o drugiego człowieka, solidarność czy rodzina są przedstawione w tej pozycji jako budulec, coś potrzebnego do samoakceptacji, do odnalezienia szczęścia. Główna bohaterka przemierza najzimniejsze miejsca, pokonuje własne słabości i przekracza wiele progów strachu czy bólu, a wszystko to, po to, aby uratować swoich przyjaciół. Ta historia jest absolutnie urocza, pełna przygód, śmiechu i wzruszeń. Uczy pokory, ale i tego, że nadzieja zawsze umiera jako ostatnia. To druga część serii fantazji „Opowieści świata zorzy” ale śmiało możecie sięgnąć po tę część bez znajomości części pierwszej. Ja tak zrobiłam, absolutnie nie żałuję, no może tego, że nie czytałam poprzedniej części 😂. No i jeszcze te idealnie opisujące historię ilustracje, niektóre lekko przerażające, inne po prostu zapierające dech w piersiach, wszystkie idealnie współgrają z tekstem i sprawiają, że wpadamy w zachwyt. Walka dobra ze złem oraz z przeciwnościami losu, trudne wybory i jeszcze trudniejsza droga do pokonania. Ale czego nie robi się dla tych, których kochamy? Lektura idealna na mroźny wieczór. Dajcie się ponieść tej historii. Absolutnie do zakochania. 8⭐️. Przyjaciele Kutik zapadli w śpiączkę. Dziewczynka za wszelką cenę chce ich uratować. Wyrusza więc na długą i niebezpieczną przygodę. A towarzyszyć jej będą gadające zwierzęta. Czy może być bardziej uroczo?

W mroźnym świecie Zorzy i dwóch księżyców, gdzie ludzie i zwierzęta mówią jednym głosem, znów dzieje się coś złego. Tajemnicze białe ptaki atakują mieszkańców Tlate Hiin, a ich ofiary zapadają w śpiączkę. Aby zdobyć antidotum Kutik musi udać się w podróż do Aralin, słynnego miasta, w którym mieści się szkoła dla wróżbitów. Kutik ma przed sobą przygodę pełną niebezpieczeństw i wyzwań. Przeżyje je z pomocą nowych, zaskakujących sojuszników. ———— Uwielbiam świat fantasy. Odkąd pamiętam jest miejscem, w które uciekam mając wszelkiej maści problemy, a tych ostatnimi czasy mam aż nadto. „Strażniczka perły” jest kontynuacją „Silli” i świata Zorzy, który stworzyła @karolina_lewestam 🤍 Niesamowicie ucieszył mnie fakt, że główną bohaterką tej części będzie Kutik. To jak autorka zbudowała tą postać jest mistrzostwem. Majstersztykiem jest dla mnie także to jak ta postać jest prowadzona, jakie zawiera przyjaźnie, jak pod wpływem pewnych sytuacji zmienia się postrzeganie przez nią świata. Postacie drugoplanowe tj. Io i Pi – kocham! ♥️ Gwarantuje ubaw po pachy! O czym jest ta powieść? O chęci niesienia pomocy, o miłości, o przyjaźni, o rodzinie, o wzajemnym szacunku, o poszukiwaniu samego siebie i o tym jak zaślepiająca jest rządza władzy. Książka jest niezwykle wzruszająca, warto się na to przygotować. Książka zawiera przepiękne ilustracje Pana Mariusza Andryszczyka, które sprawiają, że tym bardziej ona zachwyca a dla małych czytelników będzie z pewnością dużym atutem. „[…] bo nie wszystko jest blaskiem a wielkość nie zawsze jest kwestią rozmiaru i czasem zamiast szukać przeznaczenia trzeba po prostu wziąć się do roboty.”