Rajski ogród (okładka  twarda, wyd. 02.2024)

Cała seria pięknie wydana. Twarda okładka w pastelowych kolorach, o przyjemnej fakturze płótna, bez wkurzającej obwoluty (która przeszkadzałaby w czytaniu, a której szkoda wyrzucić), szyte strony, zintegrowana zakładka (wstążka). Minus to przypisy (np. teksty francuskojęzyczne) dopiero na końcu książki, zamiast bezpośrednio na danej stronie. Treści nie oceniam zanim nie przeczytam. :-)

Dzięki nowym wydaniom powieści Ernesta Hemingwaya powoli odkrywam twórczość autora i ogromnie podoba mi się to co otrzymuję. Błyskotliwe podejście do tematu oraz baczna obserwacja świata przekładają się na opowieści od których trudno jest mi się oderwać. Myślę jednak że twórczość Hemingway'a nie każdemu przypadnie do gustu. Styl autora jest inny niż wszystkie, czasami ciężki i wymagający intensywnego myślenia a skróty myślowe czy wyłapywanie intencji pomiędzy wierszami nie są dla każdego. Osobiście jednak uwielbiam takie podejście do fabuły, więc przywracanie kolejnych stron było dla mnie wielką przyjemnością a sama akcja prowadzona w sposób realistyczny, plastyczny i emocjonalny mocno wpływała na moją wyobraźnię. Autor sumiennie poruszał tematy tabu i nawiązywał do współczesnych wartości zaskakując treścią oraz kierunkiem w jakim zmierzała jego fabuła. To trudna historia, stanowiące wyzwanie dla czytelnika. Opowiada o pisarzu Davidzie i jego żonie Catherine, która z dnia na dzień zmienia się na oczach męża i dąży do rozwoju seksualnego. W ten sposób w ich związku pojawia się Marita, która stanowi osobę trzecią, ale jak szybko się okaże przyjmie na siebie znamiona wspierającej żony i pocieszycielki. Związek małżeński zacznie się już rozpadać a ta, która miała być jedynie przygodą zacznie wyznaczać nowe kierunki poczucia bezpieczeństwa oraz zrozumienia. Hemingway poszerza granice i wytycza nowe ścieżki. Bawi się abstrakcją, żongluje emocjami, pozwala czytelnikowi na własny osąd wyzbywając się moralizatorstwa. To ciężka historia, intensywna i nie zawsze logiczna w działaniach bohaterów, ale jednocześnie warta poznania, ponieważ wyciągnięte wnioski zaskakują zarówno czytelnika i jakiś świat którym się aktualnie otaczamy. Są książki przy których czas na moment się zatrzymuje i ta bez wątpienia właśnie do takich należy, ponieważ na pewno nie przeczytamy jej w jeden wieczór a to co rozgrywa się w naszej głowie podczas przerzucania kolejnych stron jest niezapomnianą przygodą. "Rajski ogród" pisany był przez lata i niestety nie został dokończony przez autora. A jednak osiągnął sukces, ponieważ pokazał ogrom talentu i pracy włożonej w machinę międzyludzkich zależności. Oto lektura inna niż wszystkie, uciekająca od schematów i intensywna w przekazie a przy tym odważna, uniwersalna oraz ponadczasowa. Cieszę się, że miałam przyjemność poznania tej odsłony autora i Wam również ogromnie ją polecam.

David i Catherine właśnie spędzają swój miesiąc miodowy na francuskiej Riwierze. Dobre jedzenie, alkohol i wspólnie spędzony czas. Niestety tak wygląda tylko początek, a później zaczyna się psuć. Catherine zmienia się, zaczyna poszukiwać samą siebie, a jednocześnie wpływa na męża, aby i on zaczął dążyć do zmian. Kobieta nie tylko przestaje być taka, jak kobieta powinna być (przynajmniej według przyjętych norm), ale również zaczyna krytykować jego twórczość co dla pisarza, którym on jest, nie jest ani trochę przyjemne. Jakby tego było mało, poznają pewną młodą kobietę, z którą wchodzą w dość dziwną relację. Jak potoczą się dalsze losy młodego małżeństwa? Jak bardzo zmieniła się Catherine? Co takiego połączy ich z poznaną kobietą? Zacznę od tego, że książka nie jest dla każdego. Porusza delikatne tematy, o których nie każdy ma ochotę poczytać. Mamy między innymi trójkąt oraz badanie własnej tożsamości seksualnej. Mnie może nie zachwyciła, jednak podobała się na tyle, że jej czytanie uważam za czas udanie spędzony. Akcja toczy się wolniej, ale nie myślcie, że było nudno, bo według mnie nie było. Bohaterowie ciekawi, dość dobrze wykreowani. Jednych polubiłam, inni troszkę podnosili mi ciśnienie. Niestety nie mogę za bardzo wam powiedzieć kto i dlaczego, ponieważ zdradziłabym zbyt wiele z fabuły. „Rajski ogród” to książka nie dla każdego, poruszająca delikatne tematy. Mnie nie zachwyciła, jednak podobała się na tyle, że polecam. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Osobliwa. Momentami bardzo duszna. Na skraju obłędu i paranoi. Psychodeliczna. Ogromnie pociągająca, poruszająca i angażująca! „Rajski Ogród” to historia, którą Hemingway pisał przez 15 lat, a po 20latach od jego samobójczej śmierci na podstawie stworzonych przez niego rękopisów została ona zredagowana i wydana. Stąd wiele kontrowersji wzbudził sam fakt jej powstawania i doszukiwania się, ile jest Hemingwaya w Hemingwayu. W końcu dość sporo zostało zmienione, bądź uproszczone. Nie jestem znawcą pióra autora więc nie mnie to oceniać, widać jednak jego umiłowanie do alkoholu, którym w sposób skrupulatny częstuje swoich bohaterów. Co do kreacji bohaterów - są oni pełni osobliwości. Obciążeni traumami, zaburzeniami. Poszukują własnej tożsamości. Eksperymentują. Relacje w trójkącie miłosnym są specyficzne, chorobliwe, dziwne. Ale przy tym niezwykle fascynująca. Czytając posłowie i dowiadując się o samym procesie jej tworzenia i o zmianach jakie zostały dokonane - dopiero wtedy poczułam niedosyt. Poznanie tej historii bardziej rozbudowanej i skupiającej jeszcze więcej uwagi na kontekst wydarzeń byłoby bardzo pożądane. Głównie dlatego, że jest to bardzo ciekawa obserwacja skomplikowanych relacji międzyludzkich. A skoro coś jest dobre, to chce się tego więcej!