Przystań lepszego jutra (okładka  miękka, wyd. 03.2024)

Fantastyczna opowieść o tym co w życiu ważne. Że nie wszystko jest takie, jakie na pierwszy rzut oka wygląda i wszystko ma drugie dno... Każdy odnajdzie w danym bohaterze cząstkę siebie i to jest magia książek Moniki Rutki. Rozdrapujące i leczące jednocześnie zabliźnione rany. Porusza do głębi I pocieciesza, kiedy tego się nie spodziewamy, sprawia, że zagłębiasz się na "jeszcze tylko jeden rozdział" a kończysz nad ranem ostatnią kartkę, czując swego rodzaju pustkę, że to już koniec i czekasz na kolejny tom..

To jedna z niewielu książek w której odnalazłam spokój - cudo

Zdecydowanie moja comfort book, wszystko było dosłownie idealne, nie mam się do czego przyczepić, POLECAM !!

Zacznę nietypowo dla siebie, ale muszę: ta książka jest tak przepięknie wydana, tak idealnie dopieszczona, że nie potrafię przestać się nią zachwycać.
Monika Rutka jest autorką, której książki biorę w ciemno. Dlatego wiedziałam, że jej młodzieżówka również trafi w moje ręce.
Mamy Wielką Brytanię, samotną, zagubioną dziewczynę i chłopaka, który szczerością doprowadzi cię do łez.
Jane Miller trafia do nowej rzeczywistości, w której czuje się wyobcowana. Co z tego, że zna ludzi, z którymi przyszło jej mieszkać. Nie jest u siebie. Ba, ona nawet nie wie, co to znaczy być u siebie. Trafia do rodziny, która na fotografii wyglądałaby jak piękny kadr z prestiżowej gazety dla bogaczy. Jednak jak przyjrzymy się bliżej, odkryjemy, że byłby to dobry fotomontaż.
Hayden Henderson zostaje moim ulubionym bohaterem z książek Moniki (i mówię to już teraz, chociaż nie wiem, co dostaniemy w drugiej części dylogii — gorzej, jak będę musiała cofnąć te słowa, byłoby to niezręczne. Chociaż nie, znając mnie, nie będę niczego cofać). Chłopak jest dość specyficzny, jednak chyba wszyscy się zgodzimy, że ma coś, co przyciąga do niego ludzi.
Mamy paczkę znajomych, która chętnie przygarnie nas w swoje szeregi. Mamy też mnóstwo tajemnic albo niewypowiedzianych słów. A w tym wszystkim jest Jane, która chciałaby w końcu odetchnąć pełną piersią. Chociaż otoczona jest przez ludzi, nie ma przy niej tych, którzy znaczyli dla niej najwięcej. Dużą frajdę sprawiło mi obserwowanie, jak Jane i Hayden się do siebie zbliżają. Podoba mi się to, że odbyło się to na ich własnych zasadach. Dostaliśmy tutaj kilka ciekawych relacji i muszę przyznać, że jestem bardzo ciekawa, jak to wszystko rozwinie się w drugiej części.
Postacie drugo i trzecio — planowe robią swoją robotę i skradną Wasze serca.
Bardzo lubię to, z jakąś dojrzałością Monika pisze. Porusza delikatne tematy i robi to w bardzo subtelny i wyważony sposób.
W „Przystani lepszego jutra” nasza czujność zostaje uśpiona — a przynajmniej moja została, bo ostatnie strony sprawiły, że moje oczy zrobiły się przerażająco wielkie. Szczerze mówiąc, nie mam pomysłu, w którą stronę to wszystko pójdzie, ale wiem, że z pewnością będę usatysfakcjonowana.

Od pierwszych stron pokochałam tą książkę całym sercem. Książka jest świetnie napisana i ma ciekawą fabułę. Polecam każdemu

Książka 5/5. Nie można tak kończyć opowieści... 🤯Czekam na kolejny tom 😍

bezpieczna przystań❤️‍🩹

Przyznaję że od początku było mi szkoda Jane, która bardzo próbowała zdobyć sympatię Anny… albo chociaż poprawić z nią swoje relacje co na początku szło jej dość opornie.. Anna była bardzo zamknięta a w odczuciu Jane, przeszkadzała jej na co dzień - gdy prawdziwe powody zostały wyjaśnione sytuacja znacząco się poprawiła. Co do Luke - jako “starszy brat” okazał się naprawdę największym przyjacielem dla Jane. I kurczę naprawdę go polubiłam. Natomiast z Milesem- ten dzieciak przyniósł jej naprawdę dużo radości i powiedziałabym, że jest złotym dzieckiem. Chociaż przyjaźń z jego bratnią duszą też jest dla niego dużym sprawdzianem w życiu i stawia przed nim wiele trudności mimo młodego wieku. Ciekawa jest relacja z Haydenem. Gdzie pod niemiłymi tekstami i docinkami - zdecydowanie kryje się coś więcej. Za każdym razem gdy trafiałam na połączenie tej dwójki razem - pochłaniała mnie ciekawość "co tym razem". Jednak "przed uczuciem nie da się uciec. Gdziekolwiek będziesz, ono w końcu cię odnajdzie. możesz zaprzeczać, wyrzekać się tego ,ale ja wiem" cytując słowa Haydena. To na co muszę zwrócić uwagę to niesamowity rozwój relacji i świadomość swoich emocji i komunikacji pomiędzy tą dwójką. Hayden naprawdę pozytywnie mnie zaskoczył szczególnie w ostatnich stronach książki Podsumowując całość powiedziałabym, że jest to książka mówiąca o poszukiwaniu zaufania.. i oparcia w przyjaźni zarówno w tych dobrych jak i złych chwilach. A także świadomości dostrzeżenia, że przeszłość i choroby z którymi zmagamy się na każdym kroku, odbijają na nas swoje piętno ale też uświadamiają, że każdy z nas przeszedł inna drogę do punktu w którym teraz jest, i że nie należy ich ze sobą porównywać - gdyż każdy startował z innego domu i miał przed sobą inne wyzwania. Miałam tak wiele słów którymi chciałam opisać tę książkę. Jednak po zakończeniu... Mam tak wiele pytań a tak mało odpowiedzi. Trwam w zawieszeniu... Zostałam totalnie zmieciona z planszy

Moja bezpieczna przystań ❤️‍🩹 Po raz szósty czytając książkę od Moni znalazłam swój dom 🫂 nie ma takich słów, na to jak bardzo kocham Monie i jak bardzo jestem jej wdzięczna, zę pisze takie historie. Historia Haydena i Jane pokazuje nam, że każdy ma swoje problemy. Jedni mają większe, iiny mniejsze ale to nie znaczy, że te mniejsze są mniej ważne. Każdy problem jest ważny. A scena z Monopoly skradła moje serce, wyłam na niej jak dziecko. 🥹 Czytając książki Rutki, nie zawiedzie cię się. Moja comfort autorka, od której kupię książkę w ciemno. ❤️‍🩹 ♾️/5⭐(nie ma takiej skali, aby ocenić przystań)

Każda książka Moniki Rutki jest cudowna i tutaj również nie ma odstępu od tego. Książka wciąga od samego początku aż do końca i zdecydowanie nie da się od niej oderwać. Wszystko napisane jest wydaje mi się że naprawdę lekko i łatwo się to czyta - nie ma długich nudnych opisów co wydaje mi się że zdecydowanie na to wpływa. Bohaterowie również wykreowani są w bardzo dobry sposób. Sam Hayden Henderson jest tak cudowną postacią że książkę można czytać tylko i wyłącznie dla niego. Powiedziałabym że wszystko w tej książce jest cudowne i po prostu książka daje takie poczucie bezpieczeństwa.