Nie unikaj mnie (okładka  miękka, wyd. 08.2023)

Cudowna

Książka jest napisana bardzo chaotycznie. Zwrot akcji jest błyskawiczny, a bohaterowie są dziecinni i nic w ich zachowaniu nie wskazuje na to, że są pełnoletni. Dialogi są wręcz puste i drętwe. Wątek o bulimii jest mało rozwinięty, a w Jacksonie wgl nie widać bólu po stracie rodziców. Emocje bohaterów są niezrozumiałe i słabo opisane. Mam wrażenie, że autorka pogubiła kartki wydając książkę, bo brakuje mi w niej rozwinięcia niektórych wątków. Zdecydowanie nie polecam tej książki.

Wydaje się spoko, ale jeszcze nie zaczęłam czytać

Super książke

Szczerze nawet nie wiem za co te dwie gwiazdy. Książka jest aczytalna, bohaterowie strasznie płytcy. Nie wiemy o nich praktycznie nic, książka ma krótkie rozdziału przez co w miarę szybko się ją czyta. Jednak przez kilka pierwszych stron główna bohaterka zdążyła pójść do szkoły dostać piłka w głowę i inne poboczne sytuacje, które nie wnoszą nic do fabuły. Główny bohater ma być badboyem super tylko, że wychodzi z niego największy oblech o jakim czytałam. Podsumowując książka nie jest godna polecenia.

To jest aczytalne

NIE UNIKAJ MNIE – Zuzanna Mikołajczak [ współpraca barterowa z @wydawnictwo.beya ] Sugerowany wiek: 18+ Ocena: 2/5 Gatunek: literatura obyczajowa, romans [Q] Mieliście kiedyś osobę, w której byliście zakochani od kilku lat? W recenzji mogą pojawiać się spojlery. Z przykrością muszę stwierdzić, że to najgorsza książka, jaką przeczytałam w tym roku. Jak widzicie, nie dałam tu nawet cytatu, bo nie potrafiłam znaleźć jakiegoś dobrego fragmentu. Starałam się wynieść z niej jakieś pozytywy, jednak okazało się ich bardzo mało. Więcej opowiem na dole. Zacznę od stylu pisania. Przyznam szczerze, że nie polubiłam się z nim. Czułam tutaj lekkość, ale w moim odczuciu była ona aż przesadna, przez co nie czytało mi się tego tak dobrze. Było tutaj także dużo różnych punktów widzenia, praktycznie każdego bohatera. Jednym z nielicznych plusów tej książki to krótkie rozdziały, przez co czytało mi się ją dość szybko. Kolejnym plusem jest samo wydanie książki. Uważam, że okładka jest bardzo ładna. Jednym z największych minusów tej książki, to STRASZNIE szybko rozgrywająca się akcja. Na dwustu trzydziestu stronach dostajemy tyle wątków, tyle sytuacji, że w pewnym momencie nie mogłam się już nawet połapać. W tej części może pojawić się spojler, więc jeśli chcecie, to pomińcie ten fragment. W całej tej książce pojawiły się: zaburzenia odżywiania, wspomnienie o gw4łcie, ślub, ciąża, niezdrowa obsesja, oświadczyny (i to nawet dwa razy), poród, wiele przeskoków czasowych na końcu książki, a także w międzyczasie wiele dram, sprzeczek, bójek. I wiele więcej. Od razu też powiem, że to NIE jest kolejność, w jakiej pojawiają się te wszystkie rzeczy. Tak jak u góry pisałam, wystąpiły w tej książce ważne tematy, mianowicie zaburzenia odżywiania, gw4łt, czy też utrata bliskich… które zostały przedstawione zbyt lekko? Niestety nie wiem jak to nazwać, jednak odniosłam wrażenie, że zostało to przedstawione po prostu źle. Tak, jakby autorka nie przyłożyła do tego zbyt dużej wagi. Jest też opcja, że być może ja mogłam to jakoś inaczej odebrać, jednak nie sądzę. Chciałabym też wspomnieć o czymś, co wywołało u mnie niemałe obrzydzenie. Pozwolę sobie zacytować fragment: ,,Kręci mnie jej tyłek, nie zrozumcie mnie źle, ale jestem facetem, a ona naprawdę dobrze wygląda.” Przepraszam, ale co? Rozumiem, że typ bierze laski na prawo i lewo, ale uważam, że takie coś to przesada. Nie wierzyłam własnym oczom, gdy przeczytałam to zdanie. Również obrzydliwym fragmentem był dla mnie fragment: ,,Ja serio potrzebowałem rozładowania. Chciałem się tylko dobrze zabawić, nie moja wina, że była najbliżej. Wiem, że niedawno sam chciałem dystansu, ale kiedy w grę wchodzi s3ks, nie myślę głową, tylko pen1sem.”. To zdanie jest trochę wyrwane z kontekstu, jednak chodzi mi głównie o końcówkę. I szczerze mówiąc, brak mi słów. Przejdźmy do bohaterów. Prawda jest taka, że prawie nic się o nich nie dowiedziałam. W prologu wystąpiło kilka zdań na temat głównych bohaterów, a tak to praktycznie nic. Nawet nie wiem, jak trzy czwarte bohaterów ma na nazwisko (albo mi to umknęło, przez ilość rzeczy, które się tam działy). Ogólnie bohaterowie byli w moim odczuciu bardzo płytcy. Ze wszystkich bohaterów polubiłam może maks trzy osoby, a było ich naprawdę dużo. Główna bohaterka, Alex, niesamowicie mnie irytowała. Dziewczyna miała osiemnaście lat, a zachowywała się jakby miała co najwyżej dwanaście. Jej decyzje były głupie i niemądre, co też przyczyniło się do mojego zirytowania. Jackson’a, głównego bohatera, może byłabym w stanie bardziej polubić, gdyby nie te wszystkie teksty (w tym te, o których wspomniałam wyżej) oraz przez jego zachowanie. Natomiast muszę przyznać, że minimalnie zyskał w moich oczach poprzez jego zachowanie w stosunku do swojej młodszej siostry. Był dla niej po prostu dobry. O postaciach drugoplanowych wiem tak naprawdę tyle, co nic. Dlatego nie mogę się o nich zbytnio wypowiedzieć. Jestem w stanie powiedzieć tylko, że Jessie mnie irytowała, Do Luke’a nie czuję praktycznie nic, rodzice Alex wydają się być w porządku. Max, Rebecca, Agnes, Matt mnie ponownie irytowali. Jedynymi osobami, które w jakiś sposób polubiłam to babcia Jackson’a, Annabelle oraz Dylan. Uważam, mógłby być z niego spoko gość. W książce pojawił się również najlepszy przyjaciel Alex, czyli Charlie, który jest gejem. Uważam, że to trochę dziwne. I broń Boże, nie jestem żadną homofobką, tylko mam wrażenie, że zostało to wprowadzone trochę na siłę. Tak, żeby po prostu był, przez co zostało to przedstawione sztucznie, źle. Powiem wprost: ta książka była po prostu słaba. Niestety, z mojej strony nie jest ona godna polecenia. I myślę też, że raczej nie sięgnę po następne tomy. Na koniec chciałam podziękować bardzo wydawnictwu za egzemplarz oraz za możliwość zrecenzowania tej pozycji. To wszystko. Do następnego!

ᴡsᴘᴏ́ᴌᴘʀᴀᴄᴀ •Tytuł: ɴɪᴇ ᴜɴɪᴋᴀᴊ ᴍɴɪᴇ •Autor: ᴢᴜᴢᴀɴɴᴀ ᴍɪᴋᴏᴌᴀᴊᴄᴢᴀᴋ •Ocena: 2,5/5💫 •Recenzja: Z bólem serca muszę przyznać, że książka niezbyt przypadła mi do gustu. Powodów jest kilka, ale wymienię te najważniejsze. Zacznijmy od tego, że historia rozwijała się za szybko, a jako przykład mogę podać to, że główna bohaterka potrafiła wejść w związek z kimś kogo poznała kilkanaście stron wcześniej, tak samo jak jej przyjaciółka. Było sporo wątków, które kończyły się po kilku stronach, a mogły zostać bardziej rozpisane, aby książka stała się ciekawsza. Muszę przyczepić się również do dialogów, bo były zazwyczaj krótkie i rzadko zdarzało się, by jakiś bohater powiedział więcej niż 3/4 zdania. Styl pisania autorki też średnio mi się podobał, bo miałam wrażenie, że zasób słownictwa w tej książce jest strasznie mały i często były powtarzane te same słowa. Na plus są krótkie rozdziały i ogólnie mała ilość stron, bo przeczytałam to w kilka godzin z przerwami. Podobały mi się również perspektywy innych osób, bo mogliśmy poznać odczucia innych charakterów tej historii, ale czasem zdradzały fabułe i nie było już takiego "wow".

JESZCZE nie czytalam wersji papierowej,ale na wattpadzie się zakochałam,ja po prostu nie mogę.Nawet pare razy płakałam

Recenzja-Nie unikaj mnie 18 autor-Zuzanna Mikołajczak gatunek-romans 1,5/5 Zaczynając od plusów których jest niewiele książkę czyta się bardzo szybko z powodu krótkich rozdziałów,muszę tez przyznać że czasem bywa nie przewidywalna.Jednak jeśli chodzi o minusy z powodu właśnie tych krótkich rozdziałów akcja jest nie rozwinięta bo rozdział ma może 6 stron.Główna bohaterka zachowuje się strasznie dziecinnie jak na 18 lat,wątek miłosny między nią a Jacksonem jest okropny i wulgarny cała książka jest tylko i wyłącznie o stosunku seksualnym co jest strasznie nudne.Główna bohaterka jak i jej przyjaciółka potrafiły wejść w związek po dosłownie kilku stronach.Styl autorki też bardzo przynudzający.Mogłabym jeszcze wymieniać i wymieniać ale nie o to chodzi. Muszę przyznać z bólem serca,że nie podobała mi się.