Nuvole bianche. Białe chmury (okładka  miękka, wyd. 09.2023)

Czytajac książkę miałam wrażenie jakbym oglądała typowo kostiumów film. Klimat Bridgertonów, dumy i uprzedzenia itp Naprawdę super pozycja i mega odmiana po serii kryminałów. Czas zamówić kolejna część :)

Jest reklamowana jako lepsza od serii Brigertonów. Zgodzę się ale tylko od ostatnich tomów. Moim zdaniem brakuje jej nieco tempa i akcji ale być może otrzymamy to w drugim tomie.

Książka łatwa, lekka i przyjemna... historia i postaci przypominające bohaterów Jane Austen, narracja lekko "przegadana", lekko infantylna. Nie mniej jednak czyta się dobrze.

Super wciągająca powieść -czekam na drugą część 🤩

Pięknie napisana.

Super

Opowieść o szkockim wietrze i angielskiej mgle. To powieść o silnej kobiecie, która napotyka społeczne przeszkody w spełnianiu swoich marzeń. Aimil, młoda dama zostaje wysłała do Londynu, w celu znalezienia kandydata na męża, problem jednak w tym, iż ona wcale tego męża nie szuka, samodzielnie chce zarządzać majątkiem rodziny, pobierać nauki oraz decydować o swoim losie przez co wzbudza obawę w londyńskiej socjecie a swoim zachowaniem wywołuje skandal za skandalem, co jednak nie odstrasza od niej majętnego diuka - Alistair, niedawno powrócił z wojny i odziedziczył po swoim ojcu posiadłość a także wszelkie tytuły oraz interesy, on również musi zmierzyć się z wyzwaniem znalezienia odpowiedniej żony, ustatkowanej i reprezentatywnej, cóż jednak począć skoro jego oczy wciąż wodzą za niebezpiecznie wolną Aimil. Ta powieść porywa czytelnika swoim klimatem londyńskiej elity, wystawne bale, wieczorki muzyczne oraz wszelkie konwenanse tworzą niesamowitą otoczkę do poznania losów głównych bohaterów. Reakcje między naszą dwójką rozwijają się stopniowo, mamy czas poznać wartości, którymi się kierują, zobaczyć świat z ich punktu widzenia, a najważniejsze - powoli poznajemy tajemnice, które powracają do nich z przeszłości. Nie można nie zakochać się w tej historii oraz jej całym magicznym klimacie, uwielbiam i niecierpliwie czekam na kolejną część...

"Białe chmury" to zachwycający romans historyczny, który przenosi nas do innej epoki i pozwala zakochać się w bohaterach oraz ich burzliwym uczuciu. Główną bohaterką jest Aimil, charyzmatyczna kobieta o niekonwencjonalnym charakterze, której marzenia i niezależność kolidują z oczekiwaniami tamtych czasów. Książka wciąga od pierwszych stron i nie pozwala oderwać się od jej fascynującej historii. Historia rozgrywa się w czasach, gdy kobiety miały ograniczone możliwości wyboru, a los często decydował za nie. Aimil jest niezwykle silną postacią, która stawia się tradycji i odważnie dąży do swoich marzeń. Jej spotkanie z Alistairem Mannersem, na pierwszy rzut oka samotnikiem, prowadzi do fascynującej relacji pełnej podchodów i dowcipu. Ich chemia jest niesamowita, a czytelnik będzie kibicować temu nietypowemu związkowi. Autorka nie tylko tworzy pasjonujący romans, ale również wplata inne wątki. Dodatkowo, opisuje realia tamtej epoki w sposób bardzo autentyczny. Książka jest także pięknie wydana, co przyciąga wzrok czytelnika. Jestem ZAKOCHANA w oprawie. "Białe chmury" to powieść, która zachwyci miłośników romansów historycznych i przeniesie ich w czasy, gdzie miłość i niezależność były prawdziwym wyzwaniem. Zaskakująca końcówka tylko zaostrza apetyt na kolejne tomy tej historii. To pozycja, którą z przyjemnością się czyta i której bohaterowie zostaną w sercu na długo. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu!

Barwnie oddająca pełne przepychu, zakazanych emocji i narzuconych decyzji londyńskie realia XIX wieku. Błyskotliwie obrazująca burzliwe starcie między powinnością a poczuciem szczęścia. Będąca swoistym powiewem świeżości na rynku powieści kostiumowych z zaakcentowaną historią w tle. „Nuvole bianche. Białe chmury” to opowieść skonstruowana z wręcz zachwycającą detalowością! Trudno o bardziej zanurzoną w klimacie epoki fabularną przestrzeń – autorka odmalowuje piórem ze słów scenerie regencyjnej Anglii z rzetelnością jawnie przeczącą literackiemu debiutowi. Wzbogaca nakreśloną osnowę historycznymi niuansami, otula treść atmosferą wprost wyjętą ze środowiska brytyjskiej socjety, a przy tym zachowuje rozkoszną lekkość w kreacji tak szczegółowej zawartości pięknej okładki. To bowiem powłóczysta niczym tytułowe białe chmury, ale także niestroniąca od dynamicznych fragmentów powieść, śmiało kompilująca subtelny romans i obyczajową materię, które utkano z inteligentnym humorem i właściwym temu okresowi historycznym sztafażem. Nieokiełznana Szkocja i zdystansowana Anglia – pejzaże, których uosobieniem stają się Aimil i Alistair, ambitna młoda kobieta i uwikłany w rodzinne obowiązki diuk. Dwie dusze naznaczone traumatycznymi doświadczeniami z przeszłości, nakryte całunem dusznej tajemnicy. I mogłoby się wydawać, że to schemat w tym gatunku wielokrotnie już na kartach literatury utrwalany, ale Adrianna Ratajczak tworzy odsłonę tak wielowarstwową, eteryczną i esencjonalną zarazem, że bezsprzecznie wyzbytą z banalności, a tym samym z beznamiętnej sztampy. Rozgrywany z finezyjnym rozmachem spektakl ludzkich emocji okrywa się wyczuwalnym autentyzmem, sportretowanymi uczucia wolnymi od infantylnego wydźwięku, a także kwintesencją kobiecego buntu, który soczystą wymową wypełnia zmysły zaintrygowanego czytelnika. Tu małżeństwo ewidentnie nie stanowi synonimu miłości, co więcej, zaaranżowany mariaż staje się nośnikiem finansowego i ukierunkowanego na poprawę społecznego statusu układu. W to wyzute z głębszych impresji płótno londyńskiej codzienności autorka wplata nici szalonych marzeń, niezgodnych z konwenansami pragnień i chęć komponowania swojej egzystencji w sposób, który naraża na nieuchronny ostracyzm. To treść przesiąknięta uporem, niezależnością oraz niewieścią siłą, ale i bolesnymi dramatami, które ostudzają entuzjazm do walki i napawają niepokojem o niepewną przyszłość. Z emanującą z każdego zdania jaskrawą pasją, a nawet swoistą elegancją, zainspirowana twórczością muzyczną włoskiego kompozytora, Adrianna Ratajczak eksponuje wytworne przyjęcia, doniosły nastrój muzycznych wieczorków. Przy tym także podkreśla surowość, która ponurym cieniem kładzie się na intrygach snutych przez towarzyską elitę, zuchwale szafującą cudzym życiem. Jednak przede wszystkim eksploruje ludzkie relacje – te solidnie trwałe, wynikające z więzów krwi, podszyte sugestywnym fałszem, ale i rodzące się naturalnie na fundamencie zbudowanym z troski, akceptacji, a wreszcie szacunku. I to właśnie one stają się podłożem wzmożonych uderzeń serca odbiorcy w finalnym ujęciu tego tomu. Niewątpliwie intensyfikuje on apetyt na natychmiastowe odkrycie dalszych losów tej nietuzinkowej pary, na ponowne zatracenie się w ulotności i artyzmie novule bianche.

„Nuvole Bianche. Białe chmury”, czyli perfekcyjna kostiumowa powieść romantyczna! *** Na tylnej okładce wspomnianej pozycji, znajdziecie moje słowa: „Polska wersja Bridgertonów? O, nie! O niebo lepiej! Niesztampowy, błyskotliwy i piekielnie inteligentny romans kostiumowy, z charakterną i bezkompromisową bohaterką, którą pokochają współczesne kobiety. „Nuvole Bianche. Białe chmury” to nowa jakość na rodzimej scenie powieści romantyczno-obyczajowych, wyznaczająca, o czym jestem przekonana, nowy trend. Nie mogłam się oderwać!”. Czy mogę jeszcze coś dodać? Ta książka jest tak perfekcyjna pod każdym możliwym względem - bohaterów (Aimil - kocham Cię!), odwzorowania dziewiętnastowiecznego klimatu, fabuły - że cokolwiek o niej napiszę, będzie do bólu wtórne. Nie mogę uwierzyć, że jej autorka, Adrianna Ratajczak, to współczesna kobieta, rówieśniczka większości moich Obserwatorek. Zaczynam jednak rozumieć, skąd wzięła się nazwa jej profilu „zakurzona_autorka” - wyczuwam bratnią starą duszę :) Wyborna lektura, pierwszorzędnie napisana, inteligentna, z przewspaniałą główną bohaterką o szerokich horyzontach, borykającą się z ograniczeniami narzuconymi przez epokę, w której przyszło jej egzystować. Rewelacyjnie wprost oddana codzienność, zwyczaje i priorytety dziewiętnastowiecznej londyńskiej socjety. Jestem pod niewyobrażalnym wrażeniem! Pozostaje mi z wielką ekscytacją oczekiwać drugiego tomu. Tak, proszę Państwa, to nie koniec. To dopiero początek :)