Nasze puste przysięgi (okładka  twarda, wyd. 01.2023)

Książka ze sporym potencjałem i ciekawą fabułą. Początkowo bardzo bazowana na Kopciuszku. Zwroty akcji w większości do przewidzenia, zwłaszcza dla kogoś kto czytał już kiedyś książki z tego gatunku, ale i tak zajmujące i satysfakcjonujące. Co niestety mocno nie zagrało i sprawiło, że prawie poddałam się z czytaniem to wykonanie. Bohaterka dosłownie co drugą stronę musi zaznaczać jaka to ona nie jest inna niż wszystkie, że nigdy nikt nie uważał jej za atrakcyjną, że jest tylko zwykłą dziewczyną, że nie marzy o tym co wszytskie - byciu księżniczką i inne tego typu pick me bzety. Nie byłoby w tych opisach nic złego gdyby nie fakt, że są właśnie co i rusz zaznaczane. Wręcz rzucane czytelnikowi w twarz, żeby przypadkiem nie zapomniał. Zakończenie trzyma poziom i to w sumie jedyny powód dlaczego dałam 3 gwiazdki. Zachęciło mnie na tyle że od chęci odsprzedania książki przeszłam do chęci zakupu drugiej części.

Wspaniała książka

Styl w jakim to jest napisane jest okropny ,a główni bohaterowie są słabo napisani - dopiero pod koniec przekonałam się do Abrielli. Daję jednak 4* bo końcówka mi się bardzo podobała i zdecydowanie kupiłabym drugą część

Dobra rozrywka

Czytając tę książkę odniosłam wrażenie, że to taka mieszanka ,,Dworów" i ,,Rywalek". Osobiście polecam miłośnikom takiej literatury do niej zajrzeć. Fabularnie nie było dla mnie efektu wow, jednak historia podobała mi się na tyle, że mam chęć przeczytać kolejną część jak tylko się pojawi :)

Ta ksiazka ma potencjał, jako wprowadzenie do historii nie wypada zle. Minusem zbyt szybka akcja na początku, średnio możemy poznać bohaterów. Ciekawe czy będzie druga cześć ;)

“Nasze puste obietnice” Lexi Ryan. Książka, która ma bardzo dużo dobrych i zachęcających opinii. Sam jej opis sprawił, ze po nią sięgnęłam i weszłam w nowy świat Faerie. 🧚 To byłaby świetna historia, cudowna opowieść, gdyby nie to jak została napisana. Przez większą część książki, naprawdę sporą, miałam wrażenie, że fabuła startuje w wyścigu, a zwroty akcji są jeden po drugim przez co nie miałam chwili, żeby zagłębić się w sytuacje. Mam wrażenie, że nie była napisana „precyzyjnie”, choć bardzo wciąga nas w swój świat, nie rozwijała się powoli, nie pozwoliła zagłębić się i poznać jego tajemnic. Autorka sprawia wrażenie, że my jako czytelnicy “znamy już doskonale świat”, który wykreowała. Tak, książka jest trochę (w sumie trochę bardzo) podobna do Dworów Maas i lekko przypomina mi książkę “Krew i popiół” Armentrout (w bardzo ogólnym zamyśle). Jednak świat, który stworzyła — mimo wszystko różni się od tych już mi znanych. Przy 150 stronie, gdzie fabuła lekko zwolniała, mogłam poznać trochę bohaterów, choć niektóre postacie zupełnie nic nie wnosiły przez cały tom, poza tym, że istnieją i mają prawo do korony. Szczerze mówiąc postacie są trochę płytkie, ale jedna mnie zaskoczyła pozytywnie. Bez spojlerów, zdradzę tyle, że naprawdę ta postać, jej tajemniczość została dobrze poprowadzona do końca, gdzie dopiero na ostatniej stronie dowiadujemy o całej intrydze. Tak więc tutaj Chapeau bas. Co do postaci głównej bohaterki, bardzo fajnie wykreowana. Silne morale, walczy o rodzinę i nie ugnie się przed niczym. Jednak jej największa wadą jest to, że co chwila czytamy o jej niezależności, że nie jest taka jak wszystkie, że nienawidzi Fae, ale bardzo szybko czuje coś do nich, więc taka… typowa „wyjątkowa” laska. Jeżeli chodzi o motyw królestw, jest super. Fajnie, że opowieść opiera się głównie na tym, a nie ciągle na sztucznie napędzanym romantycznym wątku między „parami”. Abriella az się pali do wykonania zadań dla jednego z królestw by odzyskać siostrę, przy czym, strona po stronie, odkrywamy coraz to mroczniejsze tajemnice dworów. Czytałam zdecydowanie lepsze książki fantasy, kreowane w świecie Fae. Ta książka nie znajduje się wysoko na mojej liście, ale nie mogę udawać, że jest mi zupełnie obojętna. To nie jest historia, która ze mną zostanie na długo, jednak podoba mi się jej pomysł i sięgnę po tom drugi z nadzieją, ze postacie się lepiej rozwiną a fabuła zwolni tępa i da mi wejść w świat zdecydowanie lepiej. Książka na pewno jest dobra jako przerywnik między jedną, a drugą na waszych listach czytelniczych. Podsumowując, mimo pospiesznej fabuły i dość płaskich postaci. Jestem ciekawa co przyniesie tom drugi. Czy będzie lepiej napisana? Czy historia nabierze barw, a postacie będą znacznie lepiej zbudowane? Zobaczymy 😎

Z pozoru zwykła dziewczyna, która nienawidzi Fae, poprzez intrygę i w celu uwolnienia siostry, trafia prosto na Dwór jednego z nich. Czy nie brzmi to dobrze? Do tego musi znaleźć trzy relikwie, zwodzić dwóch przystojniakach i udawać damę dworu. Mam mieszane uczucia. Książkę w sumie pochłonęłam, więc nie może być taka zła. Początek kojarzy mi się z Kopciuszkiem, bo tak właśnie traktowana jest Abriella, główna bohaterka. I w sumie ta pierwsza połowa książki była najlepsza, pojawiła się akcja, napięcie, pogoń za siostrą. Później, gdy Brie dostała się na Dwór księcia, mamy trochę za dużo… nastoletnich emocji. Mam wrażenie, że pomiędzy ważną akcją, pojawiło się zbyt wiele rozmyślań nad urodą księcia, jego poczynaniami i cóż, było to przegadane. Brakowało mi ciekawej akcji, konfrontacji, dialogów. Za to dostaliśmy sporo rozmyślań głównej bohaterki i jej dziwnych decyzji. I, uwaga. Chemia! Gdzie jest chemia pomiędzy bohaterami? Docelowo wiemy, że przyciąganie Brie jest większe do jednego z książąt, mimo że cały czas się temu opiera. Wiedziałam, że taki był zabieg autorki. Tylko że mało było scen, które by to potwierdzały. Mam straszny niedosyt i liczę, że kolejny tom będzie pod tym kątem lepszy. Zawsze rozmyślałam nad pewną siebie, waleczną, rudowłosą bohaterką, która namieszałaby w świecie Fae. Książka „Nasze puste przysięgi” podsyciła moją własną historię, która tworzyła się gdzieś w głowie.  www.recenzjegaby.blogspot.pl

Jeśli miałabym się odnieść do treści to mogę z całego serca polecić tę powieść. Jest doskonałym połączeniem fantastyki z motywem miłosnym, a utworowi towarzyszy aura tajemniczości i niepewności. Losy bohaterów są bardzo przewrotne, a akcja często może zaskoczyć (mimo kilku przewidywalnych momentów). Z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Jeżeli chodzi o sam produkt- książka doszła do mnie niestety z uszkodzoną okładką, nad czym ubolewam gdyż bez tego usczerbko prezentowala by się pięknie.

Świetna książka! Nie mogę się doczekać kolejnej części 😍😢 zakończenie jest bardzo wciągające i obiecujące