Krew Nowych Bogów. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 01.2022)

Bardzo dobre, mroczne i krwawe fantasy. Świat i jego historia wykreowane przez autorkę zrobione są bardzo dobrze. Dużo akcji, bitw, krwi i mordu. Jedyne, co mogę zarzucić tej książce to czcionka która jest bardzo gruba, która niestety nie jest przyjemna podczas czytania. Czekam na dalszy ciąg tego opowiadania

Okładka książki - Krew nowych Bogów Krew nowych Bogów Katarzyna WyciskWydawnictwo: inne Data wydania: 2021-08-14 Kategoria: Fantasy/SF ISBN: 9788396024237 Liczba stron: 412 Język oryginału: polski Dodał/a opinię: NataliaDrazek88opisOcena: 5 (4 głosów)KUP TERAZoceńdo biblioteczkiopisdodaj recenzjędodaj streszczeniedodaj cytat Wiecie, kiedy poznać świetną książkę? Po kacu książkowym, jaki po sobie pozostawia. Tuż przed świętami usiadłam w nawale pracy z książką “Krew Nowych Bogów” Katarzyny Wycisk. Od premiery miałam na nią ochotę, ponieważ książka jest wydana genialnie i prepięknie. Przygodę z tą autorką rozpoczęłam od jej debiutu “Falcon. Na ścieżce kłamstw”, książka z gatunku Urban fantasy, która spodobała mi się, więc wiedziałam, że kolejną na mojej liście musi być “Krew Nowych Bogów”. “Gniew Nowych Bogów” będzie miała niedługo swoją premierę, na którą ogromnie czekam, bo ta seria to petarda. Gdyby nie brak czasu, książkę pochłonęłabym w ciągu jednego dnia, była tak genialna, że ciężko było mi ją odłożyć. Muszę przyznać, że podziwiam autorkę, książki, które wychodzą spod jej pióra, wydaje sama, więc idealnie nadaje się jej twórczość do #maratonniezależnych, do tego dodajmy grafiki, zakładki i arty, które tworzy sama. Wklejki do książki są przepiękne i ciągle wracam do niej i je oglądam, do tego boska okładka, która zachwyca szczegółami. Świat, który stworzyła autorka, mimo tego, że jest świeży i nowy, to nie czułam się w nim zagubiona, dzięki temu, że autorka nie zmieniła nazw aniołów i wampirów, oraz kilka nazw zaciągnęła z niemieckiego języka, który nie sprawia mi większego problemu, strasznie spodobała mi się nazwa fledermausów. “Ludzie pod wpływem lęku zamieniają się w godne pożałowania, okrutne bestie.(...) Ludzie boją się inności. Chęć poznania czegoś obcego była od zawsze przyćmiona strachem. Alaris, ziemie, które tysiące lat temu zostały zniszczone przez Wielką Wojnę. Większość rasy ludzkiej wyginęła, a ci, co przeżyli, mieszkają w Gnieździe, osadzie, która została zbudowana przez Bogów. Ci, którzy przeżyli, nie pamiętają już, jak bogowie wyglądają, a pieczę nad nimi sprawują Aniołowie. Nie można jednak powiedzieć, że ich rządy są sprawiedliwe i można się czuć pod ich skrzydłami bezpiecznie, wręcz przeciwnie, są to rządy terroru. Historię rozpoczynamy w chwili urodzin Moon, której brat Tristan składa życzenia. Na świecie zostali sami, a starszy brat stara się, zrobić wszystko by jego siostra pozostała bezpieczna. Jednak jeden dzień może zmienić wszystko. Następnie przeskakujemy w czasie o dziesięć lat i faktyczna historia się rozpoczyna, od chwili, gdy tajemnicza kobieta przychodzi do grupy rebeliantów, twierdząc, że zna sposób by zabić Bogów. “Rodzina ponad wszystko. Ból nie ma nad nami władzy. Ból uświadamia nam, że ciągle istniejemy.” Co to była za historia! Dawno tak dobrze nie czytało mi się takiej książki. Świat, jaki przedstawiła nam autorka, spokojnie mogę zaliczyć do High fantasy, co jest jednym z najlepszych podgatunków fantasy, oczywiście w moim własnym rankingu. Pióro autorki do mnie przemawia, nie czułam się zagubiona, a często tak jest podczas lektury pierwszego tomu, gdzie poznajemy świat, nowe postacie i ścieżkę, którą podążają, można się pogubić i stracić zainteresowanie książką. Tu nie miałam takiego odczucia, a pomagała mi też w zaznajomieniu się z bohaterami, ściąga z końca książki, w której autorka przedstawiła pokrótce bohaterów. Zagadka tajemniczej kobiety była dość oklepana, według mnie, od razu wiedziałam, kim jest tak naprawdę, ale nie zabrało mi to frajdy z czytania, wręcz przeciwnie, chciałam jak najszybciej dowiedzieć się, czy moje przypuszczenia są prawdziwe. Na plus, dodajmy, że mimo kilku podróży przez ten świat, nie zostajemy zasypani opisami przyrody. Autorka w zrównoważony sposób nam wszystko przedstawiła, nie robiąc z książki opasłego tomu, który się kartkuje. Dialogi również wydają się toczyć w równowadze z opisami, książka nie jest przegadana, co zasługuje na pochwałę, ponieważ spotkałam się z wieloma książkami, w których dialogi były niepotrzebne i zbyt często były wpychane na siłę. Ilość bohaterów, którym towarzyszymy, jest spora, lecz jak dla mnie odpowiednia, ponieważ lubię skupiać się na kilku osobach naraz. Niekiedy, gdy w książce króluje jeden bohater, jesteśmy jako czytelnicy, niedoinformowani i czujemy niekiedy zagubienie, a tu historia jest przedstawiana z kilku perspektyw, oraz jednocześnie dzieją się rzeczy, które są ważne tylko dla tych konkretnych bohaterów. Czekam z utęsknieniem na jedno spotkanie, dwójki bohaterów, lecz bardzo boję się, co może się do tej pory wydarzyć, ponieważ autorka nie oszczędza swoich bohaterów, co również bardzo mi się podobało. Podobno kolejny tom ma być również zaskakujący i świetny jak pierwszy i czekam na niego z utęsknieniem. Za książkę do recenzji dziękuję bardzo autorce.

Jeśli pragniecie książki lekkiej, pełnej magii i romansu, w „Krwi Nowych Bogów” tego nie znajdziecie. Książka Katarzyna Wycisk - Autor jest brutalna, ociekająca krwią i okropnościami. Gniazdo, miasto otoczone murem, zamieszkują aniołowie, ludzie, wampiry — to mieszanka wybuchowa, zwłaszcza gdy stają w szranki na arenie igrzysk, odbywających się co tydzień. Właśnie w czasie takich walk Moon, teoretycznie główna bohaterka, traci najbliższą jej osobę. Większość fabuły ma miejsce dziesięć lat po wyżej wspomnianej śmierci. Moon i rebelianci postanawiają zaufać tajemniczej kobiecie, o której praktycznie nic nie wiedzą (choć główna bohaterka próbuje ich od tej decyzji odwieść), i wyruszają poza Gniazdo w poszukiwaniu przedmiotu, który ma raz na zawsze zakończyć waśnie między rasami. Styl autorki jest lekki i przystępny, dzięki czemu książkę czyta się łatwo. Początkowo nie potrafiłam się wbić w fabułę, ale z biegiem czasu było coraz łatwiej. Historia przedstawiona jest z wielu punktów widzenia, co niektórym może przypaść do gustu, jednak dla mnie jest to minus. Poprzez przeskakiwanie od osoby do osoby nie byłam w stanie zżyć się z żadnym z bohaterów, a ani jeden z wątków nie wysunął się na prowadzenie jako ten ulubiony. Nie wyczuwałam też między nimi chemii — a z wielu recenzji wiem, że większość czytelniczek jej doświadcza. Prawdopodobnie ma tu znaczenie pewien fakt związany z wiekiem jednej z postaci — nie zdradzę jednak, o co mi chodzi, bo zbytnio dotyczy to fabuły. Świat jest bogaty i szczegółowo zarysowany, a plastyczne opisy sprawiają, że bardzo dokładnie można sobie wszystko wyobrazić — od ciekawych i niebezpiecznych roślin, które odgrywają tutaj dużą rolę, poprzez stwory, aż do scen walk i tortur. Jeśli chodzi o te ostatnie, dla mnie były aż zbyt dosadne, ale to jedynie kwestia gustu i nastroju na czytanie. Choć sam świat był ciekawy i dobrze skonstruowany, tak sama fabuła była niestety dość przewidywalna do niemal samego końca. Na plus na szczęście zadziałał epilog, który troszeczkę podreperował moje odczucia. Minusem jak dla mnie było użycie języka niemieckiego jako Starej Mowy (fledermausy, Klaine Maus), ale także imiona bohaterów czy miejsc — Moon, Matthew, Gniazdo (Nest) itp. Książka to high fantasy, a te elementy niestety dość mocno wybijały mnie z rytmu czytania i „sprowadzały na ziemię". Podsumowując, mam neutralne odczucia względem tej książki. Poprawnie skonstruowana, dobrze zapowiadająca się na przyszłość. Jeśli część elementów zostanie poprawiona w drugiej części, powinno być lepiej. Na pewno wielu osobom się spodoba — do mnie po prostu nie przemówiła. Dziękuję autorce za kopię e-booka do recenzji.

Nie jest to pierwsza książka tej autorki z jaką miałam styczność. Jakiś czas temu przeczytałam jej debiut, trylogię Falcon. Już tam z każdą książką widać było rozwój pisarki, kolejne tomy były lepsze i przyjemniejsze w odbiorze. Za to KNB jest już naprawdę na bardzo dobrym poziomie. Na początku książki czułam się trochę zagubiona. Zostajemy bowiem rzuceni na głęboką wodę – do Gniazda, jedynego ocalałego ludzkiego miasta. Władzę sprawuje tu nieznany nikomu bóg, a w jego imieniu rządzą aniołowie i podległe im wampiry. Nie wiemy nic skąd się wzięli, co spowodowało praktycznie wyginięcie ludzkości, ani dlaczego aż tak się wzajemnie nienawidzą. Prawdę poznajemy stopniowo w trakcie lektury. Jest to ciekawy zabieg, bo ciągle dowiadujemy się czegoś nowego, ale na początku nie do końca wiedziałam o co chodzi. Właściwie nawet po zakończeniu książki mam jeszcze parę pytań dotyczących świata przedstawionego, mam jednak nadzieję, że autorka rozwieje je w następnym tomie. Klimat od samego początku jest bardzo mroczny i krwawy. Autorka nie patyczkuje się z naszymi bohaterami. Historię poznajemy z perspektywy różnych osób, co bardzo mi się podobało, ponieważ umożliwia lepsze poznanie bohaterów i wydarzeń. Na plus mogę zaliczyć także to, że mamy tu istoty w nieznanych dotąd odsłonach – aniołowie nie są idealni i współczujący, wampiry nie boją się słońca, a bogowie nie koniecznie są bogami… Akcja toczy się wokół kilku wątków, jasne jeden jest główny, bardziej rozbudowany, ale te poboczne są równie interesujące. Kibicujemy zarówno Moon i Drake’owi, jak i Tristanowi oraz Lavenie. Nawet Aidan zyskał moją sympatię. Do tego przygoda goni przygodę, a intryga intrygę. Jednym słowem nie można się nudzić. Na dodatek zakończenie jest takie, że droga autorko TAK SIĘ NIE ROBI!!! JA NA JUŻ POTRZEBUJĘ KOLEJNY TOM! Jest też kilka minusów. W trakcie czytania wyłapałam parę literówek, raz brakowało jakiegoś słowa, ale zdarzało się to na tyle rzadko, że nie przeszkadzało mi to w odbiorze książki. Przyczepić mogę się też do zbyt częstego podkreślania jaka to z Moon wojowniczka, jaka jest samodzielna, dzielna, dobrze walczy itp. Naprawdę załapałam to za pierwszym razem, no może za drugim się upewniłam, ale więcej razy już nie potrzebowałam o tym czytać :) Nasi bohaterowie też co chwila przygryzają wargę, przeczesują włosy lub obejmują się ramionami. Z jednej strony wiem o co chodzi autorce, z drugiej pojawiało się to trochę za często. Ale tak jak napisałam wyżej, autorka z książki na książkę ma lepszy warsztat, więc mam nadzieję, że to wkrótce też się poprawi. W każdym razie polecam gorąco!

🗡️ RECENZJA 🗡️ „Rodzina ponad wszystko. Ból nie ma nad nami władzy. Ból uświadamia nam, że ciągle istniejemy. Jesteśmy potęgą, jesteśmy prawdą, jesteśmy strachem. Przed nikim nie klękamy, ponieważ to my jesteśmy tymi, którzy rzucają innych na kolana”. "Mieszkańcy Gniazda dzielili się na dwie grupy. Jedni nienawidzili bogów za to, że najechali na Alaris, siejąc strach i spustoszenie, inni kochali ich, podziwiając legendarne piękno, nieśmiertelność oraz nadprzyrodzone moce. Niektórzy wznosili do nich modły, czcząc i składając ofiary z własnej krwi". "Krew nowych Bogów" to kolejna książka z gatunku fantasy wydana przez Katarzynę Wycisk. Tym razem trafiamy do świata w którym poznamy bohaterów należących do rozmaitych ras jak anioły, wampiry czy chociażby ludzie oraz stworzenia, które będą im towarzyszyć a nie raz z którymi będą zmuszeni się zmierzyć na śmierć i życie. Historia przedstawiana jest z perspektyw różnych bohaterów ale także w znacznej mierze przez samego narratora. Pióro autorki charakteryzuje się tym, że jest lekkie i łatwe do przyswojenia. Niestety co jest dla nas osobiście na minus w tekście występowały słowa pochodzące z języka niemieckiego co sprawiało momentami problem gdyż osobiście za nim nie do końca przepadamy i czasami było według nas zbyt dużo opisów w stosunku do prowadzonych w książce dialogów. Musimy jednak przyznać, że poza tym nie mamy się do czego przyczepić no może jeszcze do tego, że autorka tak dobrze i obrazowo przedstawia wszystkie sceny i emocje, że już na samym początku doprowadziła nas do łez! To co czuła Moon i w jakiej sytuacji się znalazła i co ją spowodowało sprawiło, że serce nam krwawiło 💔 a jak już mowa o Moon należy oczywiście wspomnieć o bohaterach a są oni bardzo różnorodni. Jeden będzie rozsądny i dociekliwy, inny bardziej ufny i naiwny a jeszcze inny inteligentny i do tego silny. Takie zróżnicowanie zapewni wam wiele emocji oraz wrażeń zwłaszcza gdy jedną postać będziecie mieli ochotę sami skrzywdzić za to co wyczynia a inną przed taką krzywdą uchronić. "Krew nowych Bogów" to książka mocna i brutalna dlatego będzie idealnym wyborem dla czytelnika o mocnych nerwach (i żołądku również), który lubi mieć wszystko opisane z najmniejszymi detalami dzięki którym w historii i otaczającym go świecie będzie mógł zatracić się bez reszty. To książka w której będą intrygi i tajemnice, w której wszystko ma swoje miejsce i każdy bohater ma jakąś rolę do odegrania a zakończenie pozostawia nas z wieloma pytaniami i wielką chęcią sięgnięcia po kontynuację.

"Wiara potrafi podtrzymać na duchu lub zniszczyć wszystkie nadzieje." Moon i Tristan są mieszkańcami gniazda, gorszej dzielnicy świata Alaris w którym życie toczy się własnymi prawami. Dziewczyna odkąd pamięta żyje pod kloszem brata, bo to on dbał o jej bezpieczeństwo. Lecz pewnego dnia zostaje sama w tym okrutnym świecie. Czy sobie poradzi? „Ludzie pod wpływem lęku zamieniają się w godne pożałowania, okrutne bestie.” Po latach Moon nie jest już grzeczna, przestraszona dziewczynka. Jest kobietą która dołącza do grupy ludzi, zamierzających walczyć o własną wolność Z propozycją pomocy przychodzi tajemnicza kobieta, która uważa że Wie jak pokonać wroga. Ale czy na pewno? Czy Moon powinna zaufać nieznajomej tak jak jej przyjaciele? ,,Krew Nowych Bogów" to książka dla osób niebojących się krwawych scen. Bohaterami są nie tylko zwykli śmiertelnicy. Znajdziecie tu również anioły które okażą się całkiem inne niż te które znamy oraz wampiry. Świat do którego zabiera nas autorka jest brutalny i pełen emocji. Od strachu po nienawiść ale nie zabraknie także miłości. Akcja goni akcję a trzecioosobowa narracja pozwala nam poznać bohaterów z każdej perspektywy. Chodź nie lubię długich opisów w książkach to, tu je pokochałam. To jak autorka opisuje dosłownie wszystko każdy detal walki, torturowanie czy nawet niebezpieczna roślinność ktoś towarzyszy bohaterce na każdym kroku. Co do scen walki to są świetnie opisane i chodź są brutalne to pochłania się je jak gąbka wodę. Jestem pod wrażeniem, uwielbiam lekki styl autorki i to jak potrafi wodzić czytelnika za nos. Niby już wiesz co się wydarzy a tu nic nie jest takie jak się może wydawać. Na duże uznanie zasługuje również sama szata graficzna książki. Okładka robi wrażenie ale to co w środku najbardziej przyciąga uwagę. Mapka dzięki której możemy podróżować razem z bohaterami. I te piękne skrzydełka na początku każdego rozdziału. I chodź znajdziemy tu wątek romantyczny to nie ma go za wiele ale myślę że autorka szykuje dla nas coś w drugiej części i już nie mogę się doczekać. Więc podsumowując świetna książka z mocną i dynamiczna akcja która polecam każdemu nie bojacemu się dać wciągnąć w świat intrygi, śmierci i miłości.

📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚 "Wiara jest pojęciem względnym. Każdy odbiera ją inaczej i inaczej interpretuje. Wiara potrafi podtrzymać na duchu lub zniszczyć wszystkie nadzieje. Wiara jest tak potężna, że wielu oddaje dla niej życie, morduje i niszczy. Wiara potrafi być piękna, ale równocześnie bezlitosna." 📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚 Pióro @katarzynawycisk poznałam dzięki jej debiutowi, serii Falcon. Niestety nie była to lektura dla mnie. Ale "Krew starych bogów" to zupełnie coś innego. Coś godnego uwagi i to wielkiej uwagi. Nie ma porównania do debiutu. Brawo za wielki progress. Takie książki to ja mogę czytać cały czas😁. Fantastyka w najlepszym wydaniu👍. Co nam funduje tutaj autorka? Świetnie wykreowany świat, gdzie ludzie uważani są za gatunek podrzędny. Są poniżani i wykorzystywani przez swoich panów. Zapytacie się kto więc nimi rządzi, a nikt inni jak aniołowie. Jak do tego doszło? Wielka wojna zniszczyła Alaris, większość ludzkości zginęła, a reszta osiadła w jedynym ocalałym mieście - Gnieździe. Teraz ludzie muszą walczyć o przetrwanie, pod rządami aniołów. Aniołowie gardzą ludźmi. W takim świecie żyje Moon. Po śmierci brata, przyłącza się do buntowników, którzy zostają wplątani w intrygę, która może zmienić losy świata. Wow, wow, wow, wow, i tak powinnam to zostawiać. Bo ta książka na to zasługuje. Zasługuje na zachwyt. Świąt wykreowany przez autorkę jest bardzo brutalny, krew leje się litrami, intryga goni intrygę. Myślimy, że coś wiemy i nagle boom, woda z mózgu. Nie da się przewidzieć, w którą stronę autorką nas zabierze. Mamy tutaj kilka postaci i z ich perspektyw opowiadana jest historia. Przez to książka ma wiele wątków. Jedne się wyjaśniają, a inne nas wciągają coraz głębiej w swoje macki. Mam nadzieję, że kolejnej części, zostaną rozwiązane. Znajdziemy tutaj również wątek romantyczny, ale również głęboką stratę. Oprócz aniołów, starych bogów, pojawiają się wampiry i niebezpieczne bestie. Dla każdego coś dobrego. Każdy znajdzie coś dla siebie. Do tego tą książkę czyta się ekspresowo, już nie mogę doczekać się kontynuacji. Na pewno dam się jej porwać. A wam polecam ❤️

Recenzja zaktualizowana po rereadzie. Jeśli pragniecie książki lekkiej, pełnej magii i romansu, w "Krwi Nowych Bogów" tego nie znajdziecie. Książka Katarzyny Wycisk jest brutalna, ociekająca krw1ą i okropnościami. Gniazdo zamieszkują, aniołowie, ludzie, wampiry i inni - to mieszanka wybuchowa, zwłaszcza gdy stają w szranki na arenie cotygodniowych igrzysk. Właśnie w takiej walce Moon - jedna z głównych bohaterek - traci najbliższą jej osobę. Większość fabuły ma miejsce dziesięć lat po wyżej wspomnianym wydarzeniu. Rebelianci, którym towarzyszy Moon, chcący raz na zawsze zakończyć waśnie między rasami, postanawiają zaufać tajemniczej kobiecie, o której praktycznie nic nie wiedzą, i wyruszają poza Gniazdo w poszukiwaniu przedmiotu, który ma im ułatwić zadanie. Styl autorki jest lekki i przystępny, dzięki czemu książkę czyta się łatwo. Tym razem sięgnęłam po audiobooka, jako że znałam już fabułę. Historia opowiedziana jest z wielu perspektyw , co niektórym może przypaść do gustu - dla mnie raczej jest to minus. Jednak jako że było to powtórne czytanie, wiedziałam już, kogo lubię, a kogo nie ;) Świat jest bogaty i szczegółowo zarysowany, a plastyczne opisy sprawiają, że bardzo dokładnie można sobie wszystko wyobrazić - od ciekawych i niebezpiecznych roślin, poprzez stwory, aż do scen walk i tortur. Jeśli chodzi o te ostatnie, dla mnie były aż zbyt dosadne, ale to jedynie kwestia gustu. Sama fabuła przez większość historii jest dość przewidywalna - do czasu, gdy dochodzimy do ostatnich wydarzeń, w tym epilogu. No tam to się podziało! ;) Podsumowując - "Krew nowych bogów" to książka neutralna. Poprawnie skonstruowana, dobrze zapowiadająca się na przyszłość. Jeśli część elementów zostanie poprawiona w drugiej części, powinno być lepiej. Na pewno wielu osobom się spodoba - zwłaszcza pewien bohater ;) - dla mnie była średniakiem, ale z potencjałem.

Świetny początek serii. "Krew nowych bogów" mnie zafascynowała. Zdecydowanie nie jest to opowieść dla wrażliwych czytelników i wielbicieli "romantycznego" fantasy. Tu krew leje się strumieniem, jest dużo brutalnych scen, ale autorka zachowała równowagę. Powieść nie epatuje złem. Fabuła jest arcyciekawa, a całe uniwersum dopięte na ostatni guzik. Widać, że autorka przepracowała sumiennie swój pomysł i wyszła z tego niesamowita opowieść. Ogromnym plusem książki są bohaterowie. Każdy ze swoim bagażem doświadczeń, każdy inny, interesujący. Świetna robota. Aż chce się czytać dalej! Jestem pod wrażeniem. Brawo!

Świetne fantasy i fantastycznie wykreowani bohaterowie!