Awers (okładka  miękka, wyd. 10.2020)

Bardzo lubię krótkie formy więc książka mi odpowiadała. Różnorodność autorów

Opowiadania bardzo wciągające . Czyta się bardzo sUbko i przyjemnie

Fajne opowieści kryminalne

Super książka. :) Polecam

bardzo ciekawe historie

Rewelacja. Polecam.

Rewelacja!

👍🏻

Hej, hej 🖐🏻 Czytacie antologie? Jakie są Wasze wrażenia co do takich lektur? ⭐RECENZJA⭐ Jeszcze nigdy nie czytałam książki, która ma tak wielu pisarzy. Jestem pod ogromnym wrażeniem tego, co tu zastałam. Każde opowiadanie mnie urzekło i kupiło. Styl i język autorów jest tak niesamowicie lekki, że przez lekturę się "płynie" i nie czuć, że co jakiś czas pisarz, bądź pisarka się zmienia. Z niektórych opowiadań mogłaby powstać rewelacyjna książka! Ale to może innym razem 🙈 A teraz po krótce o każdym opowiadaniu 😃 Zapraszam poniżej ⬇️ ◼️ @adrian_bednarek_autor - "Nieznajoma" Nader krótkie opowiadanie, a czułam tyle emocji - przede wszystkim szok i niedowierzanie! Nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy! Zakończenie świetne! ◼️ @cwirlej - "Niebiański dom" W tej historii na początku zniesmaczyło mnie to, że była mowa o kościele, o księżach. Jednak nie powiedziałam "stop" i brnęłam dalej. Powiem Wam, że końcówka wymiata! Nie spodziewałam się takiego zakończenia! ◼️ @hanna.gren.pisarka - "Czarne niebo" Na początku nie mogłam się wkręcić w to krótkie opowiadanie, lecz z każdą stroną szło mi coraz lepiej. Jestem w szoku! Akcja i jej zwroty przyprawiają o zawrót głowy! ◼️ @martaguzowska_pisarka - "Maryjka" Bóg, kościół, ksiądz - no kurcze, dlaczego? - pomyślałam w pierwszej chwili, potem mi już to absolutnie nie przeszkadzało! Jestem zaskoczona i tak naprawdę nie spodziewałam się, że autorka w taką stronę pociągnie fabułę. Bardzo ciekawie to wyszło! ◼️ @izabelajaniszewska.autorka - "Cała prawda o kłamstwie" Sztos! Takie słowo przyszło mi do głowy po przeczytaniu treści tego tekstu. Jestem w szoku! Czułam ciarki na całym ciele i emocje bohaterki. Z tego jakże krótkiego opowiadania byłaby niezła książka! Fabuła wciąga od razu i chce się wiedzieć więcej i więcej. Po raz kolejny zakończenie mnie zaskoczyło! Brawo! ◼️ @robertmalecki.autor - "Ciernie" Fabuła opowiadania interesująca. Te zagmatwania, ta niewiedza - kto, co i dlaczego? A zakończenie - tego też się nie spodziewałam! Ja zostałam kupiona! I chcę więcej! ◼️ @martamatyszczak - "Telefon z zaświatów" Tytuł mówi sam za siebie, lecz ta niewiadoma daje wiele. Przede wszystkim nutkę szoku, niedowierzania. Można w krótkim opowiadaniu porwać czytelnika? Można! ◼️ @malgorzata.rogala.pisarka - "Usługa" Ciekawe! Bardzo ciekawe! Autorka w niebywały sposób zdobyła me serce. To opowiadanie to petarda! Morderstwo, śledztwo, podejrzani, pytania bez odpowiedzi. To uwielbiam! I to dostałam! Dziękuję! ◼️ @magdastachula - "Praga" No powiem Wam, że mnie zatkało 😅 Nie wiedziałam, że przez około 30 stron można tak nakręcić akcje i jej zwroty 🙈 Szczękę nadal zbieram z podłogi! Jestem pod ogromnym wrażeniem kunsztu pisarki! ◼️ @bartosz_szczygielski - "Przystawka" Matko jedyna 🙈 Co tu się nie działo, no kurde 🙊 Takiego popaprania to ja dawno nie czytałam! 😅 Petarda! 😁 ◼️ @mariuszzielke - "W Kampinosie nie ma żmij" Autor w interesujący i intrygujący sposób pociągnął to opowiadanie. Niby krótkie, a tyle się dzieje! Niepewność, zagmatwanie - o to chodzi! ◼️ @przemyslawzarski - "Desperacja" Zakończenie zwaliło mnie z nóg! No ja piernicze 🙊 żeby nie napisać brzydziej 😅 Spodziewałam się totalnie czegoś innego, a co dostałam? Pełne napięcia, niewiedzy jakże krótkie opowiadanie! Mega! ◼️ Podsumowując! Przy tej lekturze bawiłam się świetnie! Każde opowiadanie ma to coś w sobie! Czekam na więcej! 😁 Mam również w planach książkę "Rewers" 😁 Jestem jej bardzo ciekawa 😃 a może ktoś z Was już ją czytał? 😏 ◼️ Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @czwartastronakryminalu 🖤🖤🖤 ◼️

Zło jest wszędzie, czai się i wykorzystuje moment by zaistnieć. Nie musi czekać na chwilę słabości, wyrachowany i zimny plan nie zawsze jest konieczny. Czasem wystarczy kilka sekund gniewu albo strachu lub coś, co wyzwala siłę do odebrania drugiemu człowiekowi życia. Nie ma zbrodni doskonałej, niekiedy jedynie ogół nie dowiaduje się kim jest jej sprawca, lecz zawsze ktoś wie, kto za nią stoi. Słowa mają moc, raz powiedziane pozostają, wcale nie są aż tak ulotne jak mogłoby się wydawać. Do czego mogą prowadzić? To już zależy do kogo były skierowane i co ważniejsze jak były zrozumiane. Niekiedy stają się impulsem by spróbować wymierzyć to, co wydaje się sprawiedliwością, ale czy na pewno tak jest? Nie ma zbrodni bez motywu, on zawsze gdzieś jest, to on kieruje ręką, która zadaje cios. Nie zawsze musi być on wykonany z zamiarem zabicia, bywa, że jest gestem obronnym, lecz ma swój zabójczy koniec. Kłamstwo ma podobno krótkie nogi, jednak czy naprawdę tak jest? Uważny obserwator może zauważyć detale, poddające w wątpliwość to, co większość bierze za prawdę, ale jaka jest rzeczywistość? Ona rzadko ma barwy czarno-białe, za to wiele w niej odcieni szarości i czerwieni. Ofiara czy kat? To pytanie wcale nie ma zero-jedynkowej odpowiedzi, świat jest skomplikowanym mechanizmem, a człowiek co i rusz wyłamuje się z prostego schematu. Jego pragnienia, tajemnice, sekrety bywają pobudką do zabójczych czynów, wystarczy sekunda by wszystko spowiła krwawa mgła. Jak w ciągu kilku godzin przeczytać dwanaście doskonałych kryminałów? Recepta jest bardzo prosta, wystarczy sięgnąć po antologię „Awers”, w niej znajduje się dokładnie tyle opowiadań, które od pierwszych zdań nie pozostawiają złudzeń, że czytelnik otrzyma suspens z najwyższej półki. Wydawałoby się, że krótsza forma wymusi spłycenie treści, ograniczy morderczą inwencję twórców i będzie jedynie bladą kopią ich książek. Nic bardziej mylnego, jak już się nieraz przekonałam mniejsza forma wcale nie oznacza skrótów i gorszej jakości. Wprost przeciwnie, czytający otrzymują prawdziwą esencję tego, co ich zachwyca w powieściach. W „Awersie” ani razu nie pomyślałam, że którakolwiek historia jest zbyt krótka, za każdym razem otrzymałam kryminał, nie pomijający niczego, nie pozostawiający niedokończonych wątków, za to będący równie intrygujący jak pełno objętościowa książka. Pewnych twórców znałam, z innymi dopiero miałam morderczą przyjemność zawrzeć znajomość i jak się okazało był tylko jeden minus – zbyt szybki koniec, lecz wynagradzany tym, iż na kolejnych stronach mogłam zanurzyć się w kolejną zagadkę kryminalną. Dwanaście intrygujących opowiadań, odsłaniających to, co chciano ukryć, o czym starano się zapomnieć, zatrzeć ślady lub po prostu wymagało wymierzenia sprawiedliwości. Wina i kara wcale nie są swoim naturalnym następstwem, tak samo jak i triumf dobra nad złem, niektóre sekrety pozostają nimi, a dwunastu autorów obnażyło mechanizmy nimi rządzące. Każda opowieść ma w sobie to „coś”, sprawiające, iż zaskoczenie towarzyszy nieustannie, a koniec zaskakuje nie jedynie swoim nadejściem, ale tym, co z sobą przynosi. Prostych zakończeń nie ma w żadnym z utworów „Awersu”, za to jest odkrywanie mrocznej strony człowieka, jego słabości, skomplikowanych ścieżek ludzkiej egzystencji oraz tego jak czasem łatwo odebrać życie …