Liam i mapa wieczności. Dwór. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 05.2017)

Książka jest na prawdę dobra, nie można przewidzieć do czego dojdzie za chwilę oraz czego zaraz się dowiemy. Do przeczytania następnego tomu zachęca chociażby ciekawość jak rozwinie się relacja Liama i Clei . Czy dziewczyna poczuje coś do Liama? Kim tak na prawdę jest Liam? Kto zabił Clee? Naprawdę bardzo polecam tą cudowna serie. Mam nadzieje że wam też się ona spodoba tak jak spodobała się mnie!

Do Halloween zostało jeszcze troszkę czasu, nawet całkiem sporo, ale duchy można przecież spotkać na co dzień, podobno. A co, jeśli istnieje miejsce, w którym niektóre dusze oczekują na przejście na drugą stronę, ponieważ na ziemi trzyma je jakaś niezałatwiona sprawa? Albo złe duchy, co z nimi? Evelyne Brisou-Pellen odpowiada na te pytania w serii Dwór, oczywiście z przymrużeniem oka, wszak to powieści fantastyczno-detektywistyczne dla młodzieży... ;) Wciągnęłam się w tę historię od pierwszego wejrzenia, choć raczej powinnam napisać przeczytania, pierwszej strony w dodatku. Porwała mnie stylistyka, aura, kreacje bohaterów i to, jak autorka snuje swoją opowieść, która jak zdaje się prezentować wikipedia (dodam francuska), ma sześć tomów... Nie mogłam się oderwać od czytania, gdyby nie fakt, że domowe obowiązki wzywały mnie głośnym krzykiem lub płaczem, w ogóle nie rozstawałabym się z Liamem, Cleą i całą resztą mieszkańców Dworu. Autorka stworzyła niezwykłą atmosferę we Dworze, łącząc fantastykę z detektywistyczną nutą i odrobiną historii. Smaczku dodaje dziewiętnastowieczny Dwór, który daleki jest od współczesnych luksusów, za to skrywa w sobie tyle tajemnic, że bohaterowie i czytelnicy nie mogą narzekać na nudę. Seria Evelyne Brisou-Pellen wydaje się być osnuta gęstą, jak wata cukrowa, mgłą, która kawałek po (skonsumowanym) kawałku przybliża nas do końca i odkrycia jego tajemnic, choć do tego jeszcze długa droga... Evelyne Brisou-Pellen ma niebywale lekkie pióro i taki rodzaj swobody, który wyczuwa się w trakcie czytania, który sprawia, że historia płynie spokojnym nurtem, pociągając za sobą czytelnika i przeprawia go przez wody pełne niezapomnianych wydarzeń, zapewniając od czasu do czasu niespodzianki, które odrobinę przyspieszają prądy i wpływają na wzrost zainteresowania tym, co wydarzy się w kolejnym rozdziale. Autorka posługuje się plastycznym językiem, który pobudza wyobraźnię do działania na pełnych obrotach. Czytając, można nieomal zobaczyć to, co widzą bohaterowie i wraz z nimi wybrać się na wycieczkę korytarzami Dworu lub uliczkami miast i miasteczek, głównie we Francji, ale nie tylko. Opisy są barwne, nastrojowe i nasycone magią dziewiętnastowiecznego Dworu, a wraz z dialogami, tworzą niepowtarzalną, urokliwa całość, od której ciężko się oderwać. Bohaterowie serii Evelyne Brisou-Pellen to mieszanka iście wybuchowa, pochodzi bowiem oni z różnych czasów. I tak Starożytność miesza się ze Średniowieczem, Współczesnością itd. Tworzą zatem oryginalną grupę, której nie sposób nie pokochać. Pierwszy tom serii Dwór opowiadany jest z perspektywy nastoletniego Liama, drugi zaś z o rok od niego młodszej Clei. Czytelnicy mają więc możliwość nieco bliżej poznać bohaterów i w czuć się w historię Dworu. Dwór to nietuzinkowa i zabawna seria, która ma niepowtarzalny mroczny urok przełamany ciepłymi akcentami w postaci bohaterów i wydarzeń z ich udziałem. Jest trochę strasznie, wszak pełno tu duchów, odrobinę zabawnie, tajemnice skrywają się w najmniej oczekiwanych miejscach, a może w tych najbardziej oczywistych? Kto wie... I jest też trochę historii, a to sprawia, że historia Dworu ma coś takiego, co nie pozwoli Wam o niej zapomnieć na długo... długo... bardzo długo... Gorąco polecam!

Liam po chorobie został wysłany do sanatorium. Gdy dociera na miejsce zauważa, że nie jest to tak zwyczajne miejsce. Chłopak poznaje resztę chorych, którzy są bardzo dziwnymi osobami. Liam powoli zaczyna odkrywać tajemnice tego miejsca i zostaje wciągnięty w śledztwo. Co kryją w sobie mury tego budynku? Kim są jego pacjenci? Jak czytałam opis tej książki to spodziewałam się tajemniczej sprawy kryminalnej prowadzonej przez młodego bohatera we Francji. Jak się okazało miasteczko jest francuskie, jednak prawie wcale nie ma go opisanego, co trochę mnie zasmuciło. Co to spraw do rozwiązania to one zaczynają się pojawiać dopiero w połowie powieści, do tego czasu poznajemy ten ośrodek i jego bywalców. Powiem tam początek bym dla mnie niemiłym zaskoczeniem, jednak im dalej się brnęło, tym stawała się ona lepsza. Bohaterów jest tutaj naprawdę mnóstwo! Zaczynając od głównego bohatera Liama to młody osoba, która poważnie choruje. Chłopak uwielbia rysować i jest bardzo ciekawski. Ma trochę problemy z nawiązaniem znajomości i innymi chorymi, ponieważ na początku uważa ich za wariatów. Poznajemy również Clea, która jest pogrążona w głębokim smutku. Są również Pasikoniki, które uwielbiają rozrabiać i Leonidas, który podaje się za Spartanina i szuka tego, który go zdradził. Ta książka jest lekka i przyjemna w odbiorze. Jest raczej skierowana do młodszych odbiorców, ale starsi też znajdą w niej coś dla siebie. Historia rozkręca się dopiero w połowie, ale warto na to poczekać, bo tajemnice i pewna mapa są świetne! Podsumowując Liam i mapa wieczności to całkiem udany wstęp do dalszej historii. To powieść, która intryguje. Bohaterowie nie są jednoznaczni i ciężko określić, kto jest dobry, a kto zły. Jestem ciekawa co wydarzy się w dalszych częściach, bo tutaj zakończenie mnie zaciekawiło.

Ta książka należy do tych, które chce się czytać i polecać. To książka o inteligentnym chłopcu, który pomagając innym kuracjuszom w tytułowym Dworze, dowiaduje się o nich czegoś niezwykłego. Ale odkrywa również prawdę o sobie samym. I jest to bolesna wiadomość, z którą musi się zmierzyć. W tej młodzieżowej powieści poruszony został poważny temat, z którym borykają się zarówno starsze osoby jak i dzieci. W tym wszystkim pomocna staje się pewna, tajemnicza mapa... Mimo poważnego tytułu i krążących duchów we Dworze, nie brakuje tutaj pozytywnych epizodów :) I to co ważne - czytelnik się nie nudzi. A treść jest wręcz połykana w ekspresowym tempie ;)