Zielona uczta. Wiosna, lato (okładka  zintegrowana, wyd. 03.2020)

🤩👍

Obecna pandemia niesie szereg ograniczeń i sporo stresu. I jak tu zadbać teraz o siebie? Odpowiednia dieta, ruch, sen i drobne przyjemności - na to mamy wpływ. W tym roku wiosnę i lato planuję spędzić w domu i ogrodzie (wyjazdów żadnych niestety nie będzie) z wspaniałą książką Nigela Slatera. Dieta roślinna to jedna z najzdrowszych diet. Zmniejsza ryzyko chorób cywilizacyjnych, w tym także nowotworowych. Istotnym dla mnie argumentem jest też troska o planetę, tykająca jak bomba katastrofa klimatyczna i warunki hodowli zwierząt. Od kilku miesięcy nie jem mięsa, preferuję weganizm, ale oczywiście czasem zdarzają się odstępstwa w postaci jajka czy nabiału. Izolacja społeczna sprzyja otyłości, a ta wielu chorobom, warto więc poważnie pomyśleć, co i ile będziemy jeść. Dziś polecam Wam przepięknie wydaną książkę, w moim ulubionym różowym kolorze, ze stałą, przydatną bardzo zakładką i w poręcznym rozmiarze. Piękne, kolorowe fotografie prostych potraw wręcz krzyczą z jej wnętrza: pędź do kuchni, zrób i ... spróbuj, jakie to dobre. Dania szybkie i łatwe, co chyba nie tylko dla mnie jest ważne. Nie lubię za długo stać przy garach, gdy w ogrodzie tak pięknie świeci słońce. Zainspirowana "Zieloną ucztą. Wiosna, lato" poszaleję u lokalnych dostawców, by wspierać "swoich". I mam własny ogródek doniczkowy. Skład potraw, cenne rady i propozycje podania (widok też karmi mózg) czynią książkę jedną z moich ulubionych w zbiorze kulinaria. Jako łakomczuch zaczęłam od ciasta wiśniowego. Najlepsze, jakie jadłam. Połączenie wiśni z otartą skórką z cytryny dostarcza niezapomnianych wrażeń smakowych, a dodatek mąki ziemniaczanej sprawia, że podczas krojenia nie wylewa się sok z wiśni. Jakże istotne szczegóły. Widzę, że wersja slow, wege i #zostańwdomu może być całkiem ciekawa, zdrowa i inspirująca. Spróbujcie.

Fantastyczna książka, bardzo lubię do niej wracać, czytać na nowo. Dużo przepisów, bardzo prostych w wykonaniu, przeważnie z niewielu składników, ogólnie dostępnych. Jednak połączenia, które proponuje Nigel są trafione w punkt, za każdym razem. Ta książka nie przestaje mnie zdumiewać i zachwycać.