Zdrada ciała. Psychologia lęku i rozpaczy (okładka  miękka, wyd. 02.2022)

Ciekawa książka, ale raczej do jednorazowego przeczytania.

Czytając ją czułam się dziwnie. Myślę że może wiele wnieść do życia osób które interesują się psychologią i psychiatrią

Nie dla każdego. Głęboka praca.

Polecam

Super

Izolacja i lęk. "Zdrada ciała" Alexandra Lowena to głęboko poruszająca (co jest być może dziwne w przypadku lektury psychologicznej, jednak w tym przypadku jest to fakt) książka dotykająca psychologicznych problemów, zaburzeń osobowości oraz związanych z nimi - i nadmienionych w podtytule - dwóch destrukcyjnych zjawisk: lęku i rozpaczy. Jedno i drugie łączy się ze sobą wręcz nierozerwalnie w przypadku schizoidalnego zaburzenia osobowości, o którym tutaj mowa. Nazewnictwo jest tutaj dość nieprzystępne, a chodzi o bardzo prostą w swej istocie rzecz - o izolowanie się od otoczenia (w dużej mierze przez strach związany z nawiązywaniem więzi), które powoduje fatalną w skutkach społeczną izolację oraz które generuje poczucie wewnętrznej rozpaczy i lęku. Istna samonapędzająca się machina destrukcji... Czy można z nią skutecznie walczyć? Zacznijmy może od tego, czym jest schizoidalne zaburzenie osobowości. Czysto definicyjnie patrząc mówimy o zaburzeniu, które cechuje się tendencją do izolowania się, do niewytwarzania silnych związków oraz do wycofywania się z kontaktów emocjonalnych i społecznych oraz do uznawania ich za niepotrzebne. Przy dużej wewnętrznej wrażliwości wyrażanie uczuć jest ograniczone, co powoduje pozorny chłód i dystans uczuciowy. Alexander Lowen przedstawia na łamach "Zdrady ciała" tezę, iż praprzyczyną schizoidalnego zaburzenia osobowości jest utrata przez pacjenta kontaktu z własnym ciałem, czyli wyparcie bądź zanegowanie płynących z ciała wrażeń i uczuć. Jest to mechanizm obronny wykształcający się zwykle we wczesnym dzieciństwie jako reakcja na świadomie lub nieświadomie okazywane przez rodziców niechęć i wrogość. Utrwala się on w postaci chronicznych napięć mięśniowych i blokuje wyrażanie uczuć u osoby dorosłej, a także powoduje trudności w relacjach z innymi czy kłopoty ze snem. Autor twierdzi, że zaburzenia tego nie można leczyć wyłącznie za pomocą psychoterapii analitycznej i że niezbędna jest również praca z ciałem. Przedstawia opracowane przez siebie techniki: pozycje i ruchy terapeutyczne oraz ćwiczenia oddechowe, dzięki którym pacjent może uwolnić tłumione dotąd uczucia. Lektura z całą pewnością daje do myślenia i chociaż dedykowana jest głównie tym, których opisywana przypadłość dotyczy, to jednak jest to książka na tyle w swej wymowie obrazowa, że każdy z nas bez problemu będzie w stanie wczuć się w sytuację osoby tym wszystkim dotkniętej. Powiązana z omawianym zaburzeniem swoista samoizolacja i unikanie nawiązywania więzi to bolesne i pełne rozpaczy zaprzeczenie społecznej natury człowieka, które nie ma szans skończyć się dobrze... Lowen uświadamia to nam wszystkim i dobrze jest wsłuchać się w jego przekaz. Ma on bowiem bardzo wiele mądrego do powiedzenia (i to nie tylko o samym zaburzeniu, ale - po prostu - o ludzkiej naturze, z którą walczyć nie sposób). Bardzo wartościową częścią książki są zaprezentowane przez Lowena ćwiczenia i techniki terapeutyczne, mające w zamierzeniu pomóc osiągnąć pewną równowagę ciała i ducha. Lowen całymi garściami czerpie tutaj z praktykowanej przez siebie zawodowo bioenergoterapii; trzeba przyznać, że na papierze wygląda to wszystko bardzo sensownie. Warto przeczytać – polecam :) Dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca za egzemplarz recenzencki. #zdradaciała #psychologialękuirozpaczy #lęk #rozpacz #lowen #alexanderlowen #psychologia #schozoidalnezaburzeneiosobowości #czarnaowca #wewnątrzinazewnątrz #cosnapolce #dobraksiążka #czytamksiazki #bookstagram #bookreview https://cosnapolce.blogspot.com/2022/02/zdrada-ciaa-psychologia-leku-i-rozpaczy.html

Uważacie, że jesteśmy w stanie stracić kontakt z własnym ciałem, czyli wyprzeć, bądź zanegować płynących z ciała wrażeń i uczuć? Może kiedyś doznaliście podobnego stanu? . Do tej pory się nad tym nie zastanawiałam, jednak najnowsza książka Alexandra Lowena „Zdrada ciała” sprawiła, że zaczęłam zagłębiać ten temat. Bowiem autor uważa mogą mieć z tym związek zaburzenia osobowości i problemy natury psychologicznej. . . „Zdrada ciała” to książka napisana w niezwykle ciekawy i co najważniejsze poruszający sposób. Autor potrafi poruszać drażliwe tematy i „wywlekać” naszą duszę na powierzchnię, aby rozłożyć ją na czynniki pierwsze. Dzięki książce tej, pomaga nam sobie uświadomić do czego może prowadzić rozpacz i lęk, które w połączeniu ze sobą tworzą niczym destrukcyjną machinę, którą można zatrzymać. Jednak zależy to wyłącznie od nas. Aby dobrze zrozumieć przekaz książki musimy zapoznać się z definicją schizoidalnych zaburzeń osobowości, na których opiera się autor. Z całą pewnością nie jest to pozycja, którą da się przeczytać szybko. Aby wynieść z niej jak najwięcej należy nad każdym rozdziałem się pochylić i dobrze go przemyśleć. Przekazane przez autora informacje oparte są nie tylko na wiedzy teoretycznej, ale i praktycznej. W wielu miejscach Lowen przytacza nam przypadki pacjentów, których problem schizoidalnych zaburzeń osobowości dotyczył. Muszę przyznać, że początkowo byłam troszeczkę sceptycznie nastawiona do treści. Jednak czytając ją strona za stroną z całą pewnością mogę stwierdzić, że treść brzmi bardzo sensownie i odnalazłam w niej wiele przykładów pozwalających mi lepiej zrozumieć niektóre osoby. Lowen mówi nam dużo o samym zaburzeniu, jak i o ludzkiej naturze. Na ogromny plus zasługuje fakt, że prócz działów teoretycznych w książce znajdziemy także praktyczne porady - ćwiczenia oraz techniki terapeutyczne, które mogą nam pomóc w osiągnięciu równowagi pomiędzy duchem, a ciałem. Warto tutaj napomknąć, że dużo czerpie z bioenergoterapii, którą praktykuje. „Zdrada ciała” jest książką niezwykle ciekawą i daje do myślenia. Nie jest to lektura łatwa na jeden wieczór, a zapewne więcej wyniosą z niej osoby, których przypadek ten dotyczy. Niemniej jednak w moim odczuciu warto wiedzieć o tego typu zaburzeniach, aby lepiej zrozumieć osoby, które na nie cierpią. Lowen przekazuje nam niezwykle mądrą wiedzę i warto się w nią wsłuchać. Zdecydowanie polecam!

Ciekawy poradnik dotyczący zdrowia psychicznego, a właściwiej schizoidalnego zaburzenia osobowości. Zacznę od krótkiej informacji o autorze. Doktor Alexander Lowen jest wybitnym amerykańskim psychiatrą i psychoterapeutą. Jest założycielem Międzynarodowego Instytutu Analizy Bioenergetycznej. Jego badania mają duży wpływ na rozwój współczesnej psychiatrii i psychoterapii. W swoim najnowszym dziele „Zdrada ciała. Psychologia lęku i rozpaczy.” omawiane tematy prezentuje na przykładzie własnych pacjentów. Możecie również zobaczyć rysunki powstałe podczas terapii. „(…) Ludzie zwykle nie zadają sobie pytania: „Kim jestem?” Uważamy, że tożsamość mamy daną raz na zawsze. (…)” Wy też tak myślicie? Co to jest zaburzenie schizoidalne? „(…) Jestem w rozpaczy i nic nie rozumiem. Nie wiem kim jestem. Idę ulicą i pytam samego siebie: kim ty jesteś? (…) U chorych często mózg nie identyfikuje się z ciałem. Często pacjenci wyobrażają sobie, że są zupełnie innymi osobami niż w rzeczywistości. Umysł ma ogromny wpływ na nasze ciało. A co powiecie o rozpaczy? Czy rozpacz ma wpływ na nasze ciało? Autor przedstawia ćwiczenia, które pozwalają odzyskać wpływ nad własnym ciałem. Jeśli wpadamy w panikę to trzeba głęboko oddychać, żeby odzyskać równowagę i się uspokoić. Seks a paranoja? Co niektórzy mają obsesje na punkcie seksu. Osoby schizoidalne mają z tym problemy. Uczucia seksualne identyfikują jako coś bardzo złego i natrętnego. Paranoicy mają bardzo dużą obsesję na punkcie własnej seksualności. Więcej na ten temat dowiecie się z tego poradnika. Czy zachowania paranoidalne mają wpływ na przejadanie się? Oczywiście, że tak. Niektóre chore osoby przejadają się tylko po to, żeby stłumić wściekłość na siebie, swoich rodziców lub innych ludzi. Poza tym co opisałam w tym poradniku znajdziecie mnóstwo innych ciekawych informacji dotyczących zaburzeń mózgu i ciała. „(…) Człowiek jest z natury zwierzęciem. Jest nim przede wszystkim za sprawą uzależnienia od zwierzęcych funkcji swego ciała. (…)” Czy potraficie pokonać swoją zwierzęcość? Od razu dodam, że nie jest to lekka i prosta lektura. Nie czyta się jej jednym tchem. Książka będzie idealna dla tych, którzy interesują się mózgiem i jego odchyleniami. Jeśli macie u siebie w rodzinie schizoidalne osoby to koniecznie przeczytajcie ten poradnik. Polecam.

Nazwisko Lowen z pewnością nie jest obce osobom interesującym się psychologią. Napisał mnóstwo książek, a ja miałam przyjemność przeczytania najnowszej. Tytuł "Zdrada ciała" może kojarzyć się dwuznacznie. Lowen udowadnia, że nasz wygląd mówi o tym, czy cierpimy na chorobę psychiczną. Okazuje się, że osoby z osobowością schizoidalną i schizofrenicy mają charakterystyczny wyraz twarzy, spojrzenie, a nawet sylwetkę. A skoro tak jest, to w leczeniu należy zająć się nie tylko psychiką, ale pracować również z ciałem. Wszystkie takie zaburzenia kształtują się w bardzo wczesnym dzieciństwie. Jeśli rodzice nie dają dziecku miłości, akceptacji i bliskości, to najzwyczajniej w świecie rujnują jego osobowość. Rola rodziców jest niezwykle ważna w każdej dziedzinie rozwoju potomka, także seksualnej. Książka zawiera nie tylko mnóstwo ciekawostek, ale również wskazówki dla terapeutów. Choroby i zaburzenia przedstawione są na przykładach prawdziwych pacjentów, których leczył autor. Jest on bowiem wybitnym psychiatrą i psychoterapeutą. Z racji tego, w książce nie brakuje terminów medycznych i specjalistycznego języka, ale laikowi (takiemu jak ja) nie będzie to przeszkadzało. Czytałam z dużym zainteresowaniem i dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy, także o sobie.

RECENZJA Zdrada ciała - psychologia lęku i rozpaczy - Alexander Lowen. Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Czarna Owca, miałam okazję zanurzyć się w kolejnej już książce Alexandra Lowena, w której autor przedstawia tezę, iż, jak możemy przeczytać na okładce „paraprzyczyną schizoidalnego zaburzenia osobowości, jest utrata przez pacjenta kontaktu z własnym ciałem, czyli wyparcie bądź zanegowanie płynących z ciała wrażeń i uczuć”. Muszę przyznać, że nie jest to pozycja, przy której siada się i czyta ciągiem. Warto jest się pochylić na nią i przemyśleć każdy rozdział. Momentami było mi ciężko i musiałam robić przerwy. Alexander przedstawia nam przypadki różnych pacjentów, na podstawie których opiera swoją tezę. Nie jest to „lekka” lektura i nie każdemu się spodoba. Jeśli lubicie książki o psychiatrii, psychoterapii, zagłębianiu się w ludzki umysł i doświadczenia - ta pozycja będzie dla Was. Jest napisana w przystępny i ciekawy sposób. Można dowiedzieć się wielu niezwykłych rzeczy i spojrzeć na pewne sprawy, ludzi, ich zachowanie czy wyraz twarzy w odmienny sposób. Być może część z Was odnajdzie nawet „siebie” na kartach tej książki.