Ślicznotka doktora Josefa (okładka  twarda, wyd. 09.2021)

Skusiła mnie okładka i tytuł książki, który niestety…wprowadził mnie w błąd.  Myślałam, że będzie to historia w czasach 2 wojny światowej, literatura obozowa poświęcona "relacji" Mengele z więźniarką.  Nic bardziej mylnego. Akcja ma miejsce w domu starców i przedstawia życie pensjonariuszy, które jak można się domyślać do przyjemnych nie należy.  Jedną z głównych bohaterek jest pani Czechna, ów ślicznotka doktora, która kilka razy przedstawia się jako była miss Auschwitz i wspomina obóz, ale to w zasadzie jedyne nawiązanie do tytułu - Josef Mengele jest dla mnie tutaj całkowicie zbędny. Autorka opisuje codzienność staruszków mniej lub bardziej sprawnych fizycznie czy umysłowo, którzy wracają wspomnieniami do życia w czasach wojny. Kreśli przy tym obraz starości i chociaż jest on surowy, szczery i prawdziwy to nie będę ukrywać, że również…no cóż, ohydny, samotny i smutny. Rudzka jednocześnie obrzydza nam starszych ludzi i sprawia, że jest ich nam szkoda i że ani sobie ani nikomu innemu nie życzymy takiego końca. Niestety, starość jest straszna i przykra. Niemniej jednak, dla mnie proza autorki nie była przyjemna w odbiorze, nie tylko ze względu na tematykę, ale też styl pisania i zapis dialogów - brak typowego podziału wypowiedzi bohaterów. Zupełnie nie rozumiem takiego zabiegu - mnie utrudniał czytanie już i tak ciężkiej książki.  Ja do tej pozycji już na pewno nie wrócę, a Wy musicie sami sprawdzić i przekonać się czy to coś dla Was.

Książka jest niezwykle refleksyjna,prawdziwa i poruszająca.Przedstawia starość,odchodzenie,utrate marzeń,wspomnień,bliskich. Autentyczna bo nie cenzuruje procesy jaki w nas zachodzi.Bardzo oddziaływuje na emocje,zostaje w pamięci na dlugo i nie jest to książka dla każdego choć każdy powinien przeczytać.

Warta przeczytania, niesamowicie mnie poruszyła.