Moskiewska ladacznica. Samozwaniec. Orły na Kremlu. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 09.2017)

Książka nie dorównująca pierwszej serii "Orły na Kremlu". Ciężko się czyta. Ja osobiście nie dałem rady dobrnąć do końca. Brak wyrazistego głównego bohatera. Okropna maniera, widoczna w przeróżnych książkach od kilkunastu lat, przeskakiwania z jednej postaci do drugiej. Wydaje mi się, że stosowana w większości przypadków przez autorów do "nabijania" stron i braku pomysłów na zwartą fabułę. Przeczytałem 3/4 książki i nie wiem co autor miał na myśli i jaki cel oprócz finansowego wynikającego z żerowania na popularności poprzednim cyklu. Jedną z najbardziej irytujących rzeczy w trakcie czytania była nieznośna maniera stylizacji języka na XVII-wieczną modłę. Miało to mocno przesadzony i wręcz karykaturalny charakter. Wynikało to zapewne z tego, że owa "stylizacja" poległa głównie na wstawkach wulgaryzmów wplatanych w każdą wypowiedź. Do tego stopnia, że chyba w powieści nie było osoby która wypowiadała się w sposób normalny. Nawet jeśli ówcześni ludzie w ten sposób się wysławiali, w co ciężko uwierzyć czytając np. J.CH. Paska, to nie znaczy, że trzeba tym nieustannie epatować w każdej niemal linii dialogowej. Ogólnie słaba książka. W moim przypadku uznałem, że szkoda pieniędzy na kontynuowanie tej opowieści.

Brakowało mi charakterystycznego, barwnego stylu Pana Jacka. Autor rewelacyjnie osadza wątki na tle historycznych wydarzeń. Opisy ubiorów, rynsztunku bojowego, potraw, trunków czy przedmiotów codziennego użytku są niesamowite. Pierwszy tom kontynuacji “Samozwańca” jest nowym otwarciem historii dymitriady. Dużo nowych wątków, nowe postacie. Wszystko czeka na rozwinięcie. Brak mi tylko pierwszoplanowego bohatera (takiego jak nieodżałowanego Jacek Dydyński). Do tej roli pretenduje Aleksander Józef Lisowski, ale póki co jeszcze nie przekonał mnie do siebie.

Po pierwszym "Samozwańcu" duży apetyt, ale nie miała "Ladacznica" tej lekkości w czytaniu. Może to domena pierwszego tomu ;) Skoro ma być obiektywnie, to daję mocne 4, bo czyta się wciąż dobrze, bez większych przestojów, dramatycznych spowolnień. No i ciekawość jak Panu Jackowi całość Dymitriad wyjdzie :)

Bardzo ciekawa opowieść zawierająca interesujące fakty z historii.

Komuda cały czas w formie

„Samozwaniec. Moskiewska Ladacznica. Tom I” jest książką emocjonującą, opowiadającą burzliwe i awanturnicze losy Lisowczyków, którzy walczyli niczym wściekłe psy, a znikali, jak gdyby byli widmami. Jak zwykle po książce Jacka Komudy możemy spodziewać się opowieści z historycznym i awanturniczym tłem, przez co fani jego twórczości powinni poczuć się jak najbardziej usatysfakcjonowani. W powieści odnajdziemy również ciekawie stworzonych bohaterów z krwi i kości, emocjonujących swoimi awanturniczymi losami oraz wiele zaskakujących wątków fabularnych. Jest to książka, która budzi prawdziwy niepokój oraz dreszcz emocji podczas czytania. Nadszedł czas na kolejną „Dymitriadę”! Ciało cara Dymitra zostało wywleczone przez moskiewski mir poprzez wrota Spaskie na Plac Czerwony. Jego prochy zostały zbezczeszczone, a chaos i krwawa walka zaczęła przybierać na sile. Jak grzyby po deszczu zaczęli wyłaniać się kolejni samozwańcy i poczęli domagać się prawowitego miejsca na moskiewskim tronie. Uzurpatorzy podawali się za cudownie ocalonego carewicza Dymitra Iwanowicza, syna cara Iwana Groźnego, który byłby prawowitym następcą na moskiewskim tronie. Bardzo wielu nie przepuści tej okazji, aby władza przypadła właśnie jemu. Walka o tron rozgorzała z ogromną mocą. Autor posługuje się niezwykle barwnym i bogatym językiem, dzięki czemu opisy, znajdujące się w książce przyciągają czytelnika do lektury. Jacek Komuda w swoich książkach łączy dawne, historyczne dzieje z emocjonującą i dramatyczną fikcją literacką. Postacie z tamtych dawnych czasów emocjonują swoimi losami i sprawiają, że od lektury wręcz nie można się oderwać. Powieść została napisana niezwykle ciekawie, wciągając od pierwszej do ostatniej strony w tamte burzliwe i niezwykle niebezpieczne czasy. „Samozwaniec. Moskiewska Ladacznica. Tom I” to rasowa powieść awanturnicza, która powinna przypaść do gustu miłośnikom gatunku. Wątki fabularne dobrze przeplatają się z faktami historycznymi, a szybka akcja nie pozwala się nudzić ani przez moment. Bohaterowie zostali nakreśleni niezwykle sprawnie, a rys historyczny został jak najbardziej trafnie oddany. Z pewnością sięgnę jeszcze po książki spod pióra Jacka Komudy, gdyż stwierdzam, że jak najbardziej warto. Polecam. http://fantasy-bestiarium.blogspot.com/2017/09/samozwaniec-moskiewska-ladacznica-tom-i.html

Ku przygodzie Waszmościowie! Świetny ciąg dalszy znakomitego cyklu "Orły na Kremlu". Książek Jacka Komudy można nie lubić za ich specyficzny styl... ale można je też za ten styl uwielbiać! Mi osobiście zdecydowanie bliżej do tej drugiej grupy :) Rzeczpospolita Szlachecka dawno odeszła w niepamięć i przepadła w odmętach czasu, lecz wiele jest z jej dziejów historii wartych opowiedzenia - Komuda podejmuje się tego dzieła i sięgnięcie po każdą jego nową książkę nigdy nie jest czasem straconym. Można by się spierać, czy opowieść o dymitriadach z początku XVI wieku w wersji Komudy trąci bardziej o fantastykę, czy bardziej o prozę po trosze historyczną... Według mnie i o jedno i o drugie. I wychodzi z tego bardzo ciekawy mix. Ciekawy i poprzez fabułę, jak i poprzez bohaterów, zwroty akcji, a momentami bezczelną awanturniczość całej opowieści. Książce świetnie to robi! Faktem niezaprzeczalnym jest, że tego rodzaju lektury trzeba lubić. Inaczej... można polec. Zagubić się w wiernie przytoczonym języku epoki, jej realiach, czy szczegółowych, pełnych nazwisk i nazw własnych opisach, których autor nie szczędzi na kolejnych stronach. Trzeba to (po)lubić :) Po prostu... lecz jeśli już się to stanie - jesteście przez Komudę kupieni :) Brakuje mi bardzo większej liczby książek takich jak ta. Trochę historii, awanturnictwa, przygody, adrenaliny - wszystko mi tu po prostu gra :) Chciałoby się takich książek jak najwięcej. Dziękuję Fabryce Słów za egzemplarz recenzencki! Recenzja znajduje się także na moim blogu: https://cosnapolce.blogspot.com/2017/09/samozwaniec-moskiewska-ladacznica-jacek.html

Bardzo wspaniały autor z cudownymi wynalazkami literatury piekną.