Poławiacz dusz. Lockwood & Sp. Tom 4 (okładka  miękka, wyd. 02.2024)

6/5 🌟 Kocham miłością bezgraniczną. Uwielbiam ten dreszczyk emocji podczas czytania każdej kolejnej ekspedycji Lockwood'a i Lucy 🫶 dawno żadna książka tak mnie nie wciągnęła w swój świat duchow i zjaw 👻

Polecam, rewelacyjna seria

Kilka miesięcy wcześniej Lucy opuściła agencję Lockwood i spółka i teraz pracuje, jako wolny strzelec. Nie jest to łatwa praca, bo musi mierzyć się nie tylko z morderczymi duchami, ale również pracować z miernymi agentami i irytującymi przełożonymi. Wydawałoby się, że dla Lockwooda, Georga oraz Holly nastała teraz dobra passa. Radzą sobie świetnie. Ich mała agencja ma dobre notowania. A jednak czegoś im brakuje… Pewnego dnia przed drzwiami Lucy pojawia się Lockwood. Prosi dawną współpracownicę o pomoc z znalezieniu źródła Kanibala z Ealing. Początkowo dziewczyna nie chce się zgodzić na podjęcie pracy z byłymi współpracownikami. Jednak ostatecznie zgadza się im pomóc To staje się początkiem zmian w relacjach Lucy i Lockwooda. Mam nieodparte wrażenie, że na Poławiacza dusz czekałam całą wieczność. Z wytęsknieniem, niczym spragniony na pustyni wędrowiec czekałam na premierę czwartej części Lockwooda i spółki. I nie zawiodłam się, gdyż już zaczęłam ją czytać. Każda kolejna strona niosła za sobą wielkie emocje. Naprawdę wielkie emocje! Niektóre sceny czytałam wielokrotnie by móc się nimi delektować i je kontemplować a raz nawet zdarzyło się, że wraz z koleżanką z Irlandii porównywałyśmy jedną scenę w wersji polskiej i angielskiej. Uwielbiam Poławiacza dusz. Szczerze uwielbiam! Uwielbiam sposób, w jaki autor poprowadził fabułę i jak przedstawił relacje pomiędzy bohaterami szczególnie Lucy i Lockwoodem. Lektura Poławiacza dusz jeszcze bardziej utwierdziła mnie w przekonaniu, że LockNation słusznie walczy o kolejne sezony. Przecież to gotowy scenariusz na epicką ekranizację! Poławiacz dusz zawiera w sobie zapierającą dech w piersiach akcję, która jest niczym jazda na rollercoasterze. Nie da się nie pokochać tej historii i bohaterów. I dlatego serdecznie polecam tę książkę jak i całą serię innym. Czas przy Lockwooodzie i spółce nie jest zmarnowany! Przyznam się Wam szczerze, że nieco zazdroszczę tym, którzy dopiero zamierzają sięgnąć po ten cykl… Mi natomiast pozostaje czekanie na dalsze przygody przyjaciół z Portland Row 35.

Cykl Lockwood & Spółka pokochałam już od pierwszego tomu, od "Krzyczących schodów". Od początku urzekł mnie ciężki i duszny klimat powieści oraz pełne niebezpiecznych duchów londyńskie uliczki, którymi nocami kroczy troje odważnych, niezwykle utalentowanych przyjaciół. Sięgając po kolejne części, jedyne, co czułam, to mocniejsze przywiązanie do ulubionych postaci, a także coraz wyraźniejsze wkręcenie w fabułę. Z niesamowitą radością wkraczałam z Lockwoodem, Lucy i George'em do nawiedzonych domów, na cmentarze albo do... centrum handlowego? Żadnym więc zaskoczeniem nie był fakt, że po czwarty tom złapałam od razu po premierze. :) W "Poławiaczu dusz" czytelnik przeskakuje kilka miesięcy do przodu od wydarzeń z "Mrocznego sobowtóra". Lucy odłączyła się od agencji Lockwooda i pracuje teraz jako freelancerka. Odzywają się do niej inne firmy, z którymi wspólnie wykonuje kolejne misje. Radzi sobie dobrze, więcej zarabia, stać ją na własne cztery kąty... i z wszystkich sił stara się nie myśleć o przyjaciołach. Do czasu, oczywiście. Pewnego dnia przed drzwiami mieszkania Lucy pojawia się Lockwood z niebanalną propozycją współpracy. Chodzi o pokonanie sławnego, niebezpiecznego Kanibala z Ealing - ducha, którego bardziej słychać niż widać, stąd umiejętności Lucy stają się w tym przypadku niezbędne. Czy dziewczyna zgodzi się na propozycje dawnego przyjaciela? Czy wróci do agencji Lockwood & Spółka? I co z nawiedzoną wioską, którą nocami odwiedzają dosłownie hordy duchów? "Poławiacz dusz" to kolejna, wspaniała kontynuacja cyklu. Jest zaskakująco, tajemniczo, mrocznie. Czasami zabawnie, zwłaszcza kiedy bohaterowie wymieniają między sobą wyjątkowe uwagi, a niekiedy smutno. W historię wsiąkłam już od pierwszej strony, tak mocno nie mogłam doczekać się ponownego wejścia w ten magiczny, upiorny świat duchów. Każda zagadka, każde zadanie, którego podejmowała się Lucy oraz załoga Lockwood & Spółka była doskonale wymyślona, logiczna i momentami wywoływała dreszcze niepokoju. Największą zaletą powieści byli zdecydowanie wielobarwni bohaterowie. Każdy posiadał inny asortyment cech, dzięki czemu tak dobrze się uzupełniali. Nie tylko podczas walki, ale również podczas wykonywania codziennych obowiązków. Odwaga i brawura Lockwooda, spryt George'a, wybitne, paranormalne umiejętności Lucy oraz lekki pedantyzm Holly - tę unikatową mieszankę doceniła nawet Penelope Fittes, właścicielka najbardziej prestiżowej i najstarszej agencji paranormalnej. Swoją drogą, również niebanalna postać, która sporo namiesza. :) Po czterech częściach jestem w stanie powiedzieć, że Jonathan Stroud potrafi w zakończenia. W każdym tomie było ono niezwykle dynamiczne oraz pełne zwrotów akcji czy niebezpiecznych momentów. W "Poławiaczu dusz" ostatnie kilkadziesiąt stron również czytałam z wybałuszonymi oczami i wywalonym na wierzch językiem - a przynajmniej tak to by wyglądało, gdyby uzewnętrznić targające mą wtedy emocje. Podsumowując, "Poławiacz dusz", jak i poprzednie części, to książka zdecydowanie warta i polecenia, i przeczytania. Historia z elementami grozy wprawi niejednego czytelnika w zaskoczenie, wywoła dreszcze niepokoju oraz z umiejętnościami godnymi Lucy wciągnie w swój paranormalny świat. Genialny duszny klimat londyńskich, nawiedzonych ulic oraz charakterni bohaterowie, gadająca czaszka w słoiku czy tajemnicze sprawy morderstw sprzed lat - jak widać, tutaj nie ma innej opcji niż sięgać i czytać. :)

Szukacie serii książek, od której nie można się oderwać? Lubicie wyrazistych bohaterów o nadprzyrodzonych zdolnościach, gotowych poświęcić życie, by uratować innych? Niezmiennie polecam Wam wspaniały cykl książek autorstwa Jonathana Strouda pt. „Lockwood i Spółka”, który, dzięki staraniom Wydawnictwa Poradnia K przebojem wdarł się na polskich rynek wydawniczy i stale podbija serca czytelników. Wraz z Anthonym, Lucy, Holly i George’em zapraszam do świata, w którym losy żywych i umarłych przenikają się nawzajem, tworząc wyjątkowo zawiłą, a przez to piekielnie wzruszającą wciągającą lekturę. 👻 Już po raz czwarty trafiamy do rzeczywistości, w której zjawy uprzykrzają życie codzienne Anglików. Tym razem jednak wśród Naszych agentów do zadań specjalnych z Lockwood i Spółka brakuje freelancerki, która od kilku miesięcy działa na własny rachunek. Czy Lucy wróci do zespołu Lockwooda i jakie wyzwania czekają na tę nieustraszoną ekipę, przekonacie się w trakcie lektury „Poławiacza dusz”. 👻 Młodzi agenci przyzwyczaili czytelników do tego, że podejmują się niemożliwego. Godna podziwu jest ich walka z Problemem i próby oczyszczenia angielskich miast z nieproszonych gości. W tej części nie ugną się przed duchem Kanibala i z zaciekawieniem będą eksplorować przestrzeń nawiedzonego miasteczka, by dotrzeć tam, gdzie nie sięga wzrok dorosłych. A pomiędzy kolejnymi zleceniami będą mówić Nam o sobie, o swoich uczuciach i nastoletnich problemach. Im więcej się o nich wiemy, tym lepiej rozumiemy pobudki, którymi kierują się w życiu. A te okazują się nad wyraz dojrzałe. 👻 Czwarta część przygód młodych agentów w niczym nie ustępuje swoim poprzednikom. Zadania, z którymi się mierzą są coraz bardziej skomplikowane a pokrętne losy bohaterów nadal robią na czytelnikach ogromne wrażenie. Co więcej, Jonathan Stroud do perfekcji opanował sztukę zaskakiwania odbiorcy, czego dowodem jest szokujące zakończenie powieści zaserwowane Nam przez irytującego ulubieńca - lokatora duchosłoja. To wszystko sprawia, że po „Poławiaczu dusz” wprost nie mogę doczekać się zakończenia tego cyklu i rozwiązania zagadek ukrytych na kartach 4 tomów tej znakomitej serii.

O ile poprzednia część przygód Lockwooda i Spółki była emocjonalnym rollercoasterem 🎡, który rozdarł mi serce 💔, tak ta część rozdarła je raz jeszcze, żeby móc je pozszywać ❤️‍🩹. A potem znów rozedrzeć. I znów pozszywać. Mój Boże, TYLE EMOCJI! 😭❤️‍🩹 Większość z nich była oczywiście konsekwencją wydarzeń z "Mrocznego Sobowtóra". Fabuła "Poławiacza dusz" jest bardzo dynamiczna 🧨, może nawet dynamiczniejsza od poprzednich tomów (nie żebym narzekała w nich na brak akcji, rzecz jasna 👀) i pełna przerażających duchów 👻 (choć jeszcze żaden nie przebił tego pełzającego czegoś z trzeciego tomu, już na samo wspomnienie mam ciarki 😬). Uwielbiam tutejszy humor, uwielbiam też rozwój relacji bohaterów, szczególnie zmianę nastawienia Lucy do Holly i Lockwooda do Kippsa (moich faworytów w tym tomie 👑). A na dokładkę, nasz niepozorny George 🤓🧡 pokazał, na co go stać, jeśli w grę wchodzi bezpieczeństwo jego przyjaciół 🫂. I jestem pod wielkim wrażeniem tej jego nieznanej jak dotąd strony, CHCĘ WIĘCEJ! Nad Lucy i Lockwoodem mogłabym się rozpływać i rozpisywać na ich temat w nieskończoność, ale poprzestanę na krótkim stwierdzeniu, że KOCHAM ICH RAZEM MIŁOŚCIĄ ABSOLUTNĄ 🫶🏻😭 (osobno też dają radę. no, przynajmniej Lucy 👀). I choć sporo musiałam z nimi wycierpieć, wiem, że to nasze wspólne cierpienie nie poszło na marne. Czegoś doświadczyli, czegoś się nauczyli i, miejmy nadzieję, wyciągną z tego czegoś właściwe wnioski ❤️‍🩹. Czekam na to! 🙏🏻 Czekam też na polską premierę piątego, finałowego tomu, do której odliczałabym dni, gdybym tylko wiedziała, kiedy ona nastąpi. Oby jak najszybciej, bo aż mnie skręca z ciekawości, zwłaszcza po tym zakończeniu! 🤯 TAK SIĘ NIE KOŃCZY KSIĄŻEK, AGENCIE STROUD!