Niepogodzony. Antologia osobista 1991-2013 (okładka  miękka, wyd. 05.2021)

Jak zawsze dobry

Ok

"Egzystencja, Co wciąż rozbija się o słupy, Jak rzeka, w której płyną trupy" . Antologia poezji M. Houellebecqa. Trzeba go jednak znać i trzeba go też zwyczajnie lubić, żeby docenić jego wiersze. Bo pisarz jawi się nam tutaj tak samo, jak w swoich powieściach- prześmiewczy, zbuntowany nonkonformista, rozgoryczony, sfrustrowany i zawiedziony życiem i światem, ale trochę jednak się do tego świata "wdzięczący". Facet z przedmieść, z którego życia wyziera brud, a jego poezja ma służyć głównie jemu samemu - jako oczyszczenie dla serca i rozumu. Nie da się tego do końca zrozumieć, nie znając jego powieści. Sporo jest tutaj nawiązań do jego książek. Dla kogoś, kto nie zna jednak jeszcze autora - może to być początek pięknej literackiej przygody. . Poezja Houellebecqa zasmuca, powodując że zbolałe JA jest jeszcze bardziej zbolałe. To swoisty taniec egzystencjonalny. Autor buntuje się przeciwko takiemu światu, gdzie pieniądz to prawo i stan umysłu, a my jesteśmy w tym wszystkim samotni i zagubieni. Ta poezja to ekspansja wewnętrznej pustki, odklejenie się od wszelkich możliwych wydarzeń, zawieszenie się w próżni, równolegle do rzeczywistości. Autor nie ukrywa swoich problemów- ze snem, alkoholem, nawet seksem. Ogólnie - z ogarnięciem świata. Bo jego świat to trwanie, oczekiwanie, stagnacja. Wieje tutaj pustką, samotnością, zmęczeniem. Autor wyśmiewa tani romantyzm w stylu TV stacji, życie społeczne, seks z litości. Wskazuje jednocześnie na totalny triumf dezorientacji. Dużo tutaj makabry, a z każdego wiersza sączy się żal, krew przepełnia się toksynami, serce wypełnia smutek, za to umysł - przebłysk totalnej świadomości. Jak to u autora - prawda, chociażby gorzka, zawsze pozostanie prawdą. I kiedy biała kurtyna spada i pokrywa scenę - pozostaje ten smutek i żal. Tylko, że samotność to też może być strefa komfortu, której wcale nie chce się opuszczać... . Polecam- dla tych niepogodzonych, poszukujących sensu i zagubionych w swoich własnych poszukiwaniach. Może dla kogoś również Houellebecq będzie źródłem życiowej inspiracji. https://www.instagram.com/ananke144_czyta/

Bardzo ciekawe oblicze Michela Houellebecqa. O wiele bardziej osobiste i paradoksalnie... pogodne. Warto je poznać.