Morderstwo w zimowy dzień (okładka  miękka, wyd. 11.2023)

Bardzo ciekawa książka, dużo lżejszy kryminał, przyjemnie napisany z ciekawą, niespieszną fabułą Jeśli ktoś ma ochotę na zagadkę ale bez ociekających krwią scen polecam Akcja dzieje się w Anglii w latach 50. Ciekawa koncepcja.

Lekka, łatwa i przyjemna książka na podróż. Nie zaskakuje zwrotami akcji i zakończeniem.

szybko sie czyta i bardzo interesujaca ksiazka, cos podobna do Aghate Christie

dalsze losy sympatycznej bibliotekarki -dedektyw

Klasyczne detective story

Super książka .

Współpraca reklamowa z Wydawnictwo Mando Przychodzę do Was z recenzją drugiego tomu powieści od Merryn Allingham „Morderstwo w zimowy dzień”. Miałam wielkie wymagania co do tej książki ze względu na wysoki poziom zaprezentowany w poprzedniej. Czy spełniła moje oczekiwania? W tym tomie znajomość Flory i Jacka osiągnęła kolejny poziom. Nie są razem, ale mam wrażenie, że obojgu coraz bardziej na sobie zależy. Widać to w małych gestach czy myślach bohaterów. Oczywiście nadal są jak ogień i woda, ale coraz bardziej rozumieją spostrzeżenie na świat drugiej osoby. Po raz kolejny zwrócę uwagę również na kreację bohaterów drugoplanowych. Ich wzajemna pomoc, wspieranie się w trudnych chwilach jest godne uwagi. W dzisiejszych czasach nawet w małych miejscowościach mało kiedy spotyka się aż tak zgraną społeczność, co sprawia, że z nostalgią przypatrywałam się ich relacjom. Akcja w tym tomie toczy się dosyć szybko. Dostajemy tutaj wielu podejrzanych, ponieważ Polly w krótkim czasie przed swoją śmiercią nabawiła się mnóstwa wrogów. Co więcej, wydarzenia poboczne także dodają dynamiki książce. Cala akcja została przedstawiona w sposób logiczny, każdy wątek został szczegółowo przemyślany i nie ma niepotrzebnych wtrąceń, które niczego nie wnoszą. Ponadto mam wrażenie, że w tej części występuje jeszcze więcej śmiesznych sytuacji, które są ponadczasowe, dzięki czemu nie ma miejsca na nudę. W tej części również domyśliłam się zakończenia (nic na to nie poradzę, choć bardzo lubię być zaskakiwana). Nie mówię, że to jest minus, bo jednak do odkrycia zagadki morderstwa doprowadził materiał dowodowy zebrany przez naszych detektywów. Jednakże mam nadzieję, że w następnej części większy wkład w śledztwo będzie miała policja, bo póki co autorka ukazuje nieudolność wymiaru sprawiedliwości. Odpowiadając na pytanie, tak ta książka spełniła moje oczekiwania. Jeżeli nie poznaliście jeszcze przygód Flory Steele i Jacka Carringtona to czym prędzej odpalajcie audiobooka, bądź biegnijcie do księgarni. Obiecuje, że się nie zawiedziecie, a ja będę z niecierpliwością czekać na kolejne tomy serii.

To była bardzo sympatyczna lektura. Uwielbiam głównych bohaterów, a szczególnie łączącą ich relację. Jestem zachwycona klimatem lat 50, który Merryn Allingham tak świetnie kreuje. Pochwalić muszę też intrygę kryminalną, która jest przemyślana i naprawdę wciągająca. Ponowne spotkanie z Florą i Jackiem sprawiło mi ogromną frajdę. „Morderstwo w zimowy dzień” to kolejna odsłona przygód panny Flory Steele. Jest to niezwykle intrygujący i wciągający kryminał, który bez wątpienia umili długie wieczory. To taka sympatyczna powieść dla miłośników Sherlocka Holmesa i Herkulesa Poirota, tylko z kobiecą bohaterką. Bardzo bystrą i inteligentną. Tym razem sprawa, którą stara się rozwiązać duet detektywów amatorów, jest bardzo trudna, a przede wszystkim niebezpieczna. Ktoś bardzo nie chce, by prawda wyszła na jaw i zrobi wszystko by ją ukryć. Czy Flora i Jack zdołają uniknąć kłopotów i zdemaskują mordercę? Odpowiedź znajdziecie w książce i zapewniam Was, że niejednokrotnie będziecie zaskoczeni przebiegiem wydarzeń. Po raz kolejny Autorka zafundowała mi podróż w czasie. Z przyjemnością przeniosłam się do hrabstwa Sussex i śledziłam poczynania znanych mi już z pierwszej części bohaterów. Od pierwszych stron zatopiłam się niepowtarzalnym klimacie angielskiej wioski, tylko z pozoru cichej i spokojnej. Bo jak się zapewne domyślacie, zbrodnia też zapuściła tu korzenie i napawa mieszkańców przerażeniem. „Morderstwo w zimowy dzień” to lekki, ale bardzo inteligentny kryminał, który zawiera wszystko, co dla tego gatunku istotne. Jest zbrodnia, motyw, śledztwo, niebezpieczeństwo i adrenalina. Ten napływ niepokojących emocji ociepla warstwa obyczajowa, która w tej powieści stanowi istotny element. Autorka zręcznie posługuje się słowem. Jej styl jest lekki i niewymuszony. Od pierwszych stron łatwo wpada w oko i sprawia, że czytanie to czysta przyjemność. Doskonale buduje napięcie i posługuje się subtelnym humorem, co zdecydowanie tworzy fajny klimat. Jeśli nie mieliście jeszcze okazji poznać Flory, dociekliwej właścicielki księgarni i wielkiej miłośniczki literatury oraz jej towarzysza, pisarza Jacka Carringtona, to powinniście to zmienić. Nie ma bowiem nic lepszego na poprawę nastroju od dobrze skrojonego kryminału w stylu retro, gdzie dedukcja, dowody i poszlaki stanowią podstawę śledztwa. Polecam!

"Szalony pomysł Flory, by wytropić mordercę, w pewnym sensie stanowił upragnioną odskocznię." Flora Steel wróciła! "Morderstwo w zimowy dzień" to drugi tom cyklu kryminalnego o głównej bohaterce. Merryn Allingham ponownie zaprasza czytelników do rozwiązywania zagadek z dwójką bohaterów, którzy na własną rękę prowadzą śledztwo. Trochę czasu minęło od wydarzeń z "Morderstwa w księgarni", ale nie oznacza to, że Flora i Jack nie będą mieli rąk pełnych roboty. Akcja osadzona w latach 50. ubiegłego wieku nadaje przyjemnego klimatu powieści. Relacja, jaka łączy Florę i Jacka, rozwija się bardzo powoli, co w pewnym stopniu przypomina o czasach, kiedy tak to się odbywało. Co prawda daleko im do romansu, ale subtelność relacji jest jak najbardziej na miejscu i z przyjemnością jej się przygląda. Zagadka kryminalna nie jest prosta. Piękna dziewczyna, która marzy o karierze modelki, traci życie. Wydarzenie to jest tym bardziej wstrząsające, gdyż to właśnie Flora i Jack znajdują ciało. I osobiście znają denatkę. Przyczyna tak przykrego zdarzenia nie jest znana. Spekulacji wiele. I wiele podejrzanych. Merryn Allingham stworzyła bohaterkę która nie przepuści okazji, by dojść do prawdy. Młoda kobieta szuka sprawiedliwości przeprowadzając prywatne śledztwo wraz z przyjacielem Jackiem Carringtonem. Mimo niebezpieczeństwa, które czyha na każdym rogu, nie poddaje się i chce rozwikłać zagadkę. Co więcej, motyw małej społeczności idealnie pasuje do klimatu całej powieści i nadaje jej nuty niepewności, ale także pobudza w czytelniku chęć przeprowadzenia własnego śledztwa. Snucie domysłów towarzyszy od samego początku i przyznaję, że nie trafiłam z winowajcą całego zdarzenia. Autorka uknuła ciekawą i nieprzewidywalną intrygę, dzięki której "Morderstwo w zimowy dzień" czytało się z niesłabnącym zainteresowaniem i oczekiwaniem na finał. Abbeymead to mała miejscowość, ale jak widać, nie brakuje w niej kryminalnych akcentów. Dzięki Florze Steel można mieć pewność, że winny zawsze uzyska stosowną do wykroczenia karę. Rozpytywanie wśród mieszkańców i subtelność relacji bohaterów oraz sposób ich życia przypomina mi o wielu serialach kryminalnych osadzonych w Anglii. Jeśli jesteście fanami lekkich kryminałów, to cykl o Florze Steel będzie idealnym wyborem na nadchodzące zimowe wieczory. Bardzo polecam!

Przyznaję, że gdy na okładce widzę zdanie o tym, że książka spodoba się fanom Herkulesa Poirota i Sherlocka Holmesa to podchodzę do tego dwojako. Jako ich fanka czuję ciągoty do historii w podobnym klimacie, ale też podchodzę z rezerwą czy to, aby nie tylko chwyt marketingowy. W przypadku „Morderstwa w zimowy dzień” to wabiące mnie zdanie miało swoje pełne uzasadnienie. Zdarza mi się, że w książkach, które mogę określić współczesnym kryminałem retro, nie zawsze odpowiada mi fabuła, w której wyczuwam właśnie za dużo współczesnych zachowań. Tutaj dla mnie tak nie było, co już sprawia, że sama historia podobała mi się bardzo. W umiejscowieniu czasów, w których rozgrywa się akcja, czyli 1956 rok, nie było nic co nie powinno tam się znaleźć. Może też być tak, że na fali czytania, ja nic takiego nie zauważyłam, więc może tu wyjść moja niewiedza, ale myślę, że najważniejszym kluczem są ogólne odczucia. Tak jak w przypadku książek z Poirotem, Holmesem czy panną Marple najważniejsi zaraz obok zagadki kryminalnej są wyraziści bohaterowie, tak jest i tutaj za sprawą właścicielki księgarni Flory Steele i pisarza kryminałów Jacka Carringtona. I nie ukrywam, że akurat w przypadku tej książki to oni stanowili dla mnie najważniejszy powód, który sprawia, że tak dobrze odebrałam tę historię. Bardzo podoba mi się ich relacja, która dodaje kolorytu całej historii. Czuć między nimi rozwijające się uczucie, które sprawia, że mam ochotę dalej obserwować jak się to rozwinie. Co do samej zagadki morderstwa, którą podejmują się rozwiązać to jest ona ciekawie poprowadzona, nie brakuje zwrotów akcji, które na czele są niebezpieczne dla życia naszych bohaterów, ale przez dość wyraźne poszlaki idzie łatwo wytypować mordercę i na końcu okazuje się, że nie było to po to, by zwieść czytelnika, a faktycznie takie było rozwiązanie. Oczywiście to, że ja odgadłam kto, jest też spowodowane ilością przyswajanych kryminałów, więc dla kogoś może być zaskoczeniem, a przede wszystkim co się dla mnie liczy to motywacja i to, że całe zagęszczenie intrygi ze sobą grało. To przede wszystkim bohaterowie sprawili, że będę dobrze myśleć o tej książce.