Her Soul to Take. Przeklęte dusze. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 01.2023)

Abelaum to małe miasteczko, owiane mnóstwem legend i tajemnic. Nie wiem czemu, ale wyobrażałam sobie tę miejscowość spowitą we mgle, z gotyckimi budynkami i przeczuciem, że ktoś nas obserwuje. Ja z pewnością nie chciałabym tam pojechać i to zwłaszcza sama, ale Raelynn traktuje to jak powrót do korzeni. Otoczka miasteczka jest wręcz dla niej plusem, gdyż interesuje się zjawiskami paranormalnymi. Podczas szukania materiałów do nagrań, a raczej przy węszeniu na miejscu zbroni przyłapuje ją mężczyzna, który wzbudza w niej całą paletę uczuć. I chociaż powinna posłuchać swojej racjonalnej strony, czyli uciec, dziewczyna daje się ponieść swojemu pożądaniu i tym sposobem wda się w relację z Leonem, który jak się okazuje, jest demonem. Ależ ta historia mnie wciągnęła! Chociaż nie będę ukrywać, że w niektórych momentach musiałam mocniej otulić się kołdrą, bo opisy lasu były troszeczkę za dokładne, a ja kiedyś naoglądałam się za dużo odcinków „Supernatural”. Książka ta zdecydowanie nie jest dla każdego, dlatego proszę nie ignorować ostrzeżeń, które są w niej zawarte. Demony i cała paranormalna otoczka, to nie moja bajka, jednak po tę książkę musiałam sięgnąć i cieszę się, że to zrobiłam. Podobało mi się tempo tej historii, ciągłe uczucie niepokoju, bo nie wiemy, czy zza drzewa coś nie wyskoczy. Rae jest moją mocną kandydatką na najbardziej irytującą kobiecą postać w roku 2023. I wiem, że mamy dopiero luty a przede mną sporo książek, ale Rae ma na prawdę mocną pozycję. Co za uparte i bezmyślne dziewuszysko. No przysięgam, że na miejscu Leona, sama złożyłabym z niej ofiarę. Ja rozumiem ciekawość, bo sama jestem ciekawska jak cholera, ale jak ktoś mi karze siedzieć na miejscu, albo zabarykadować się w domu ( choć takiej sytuacji akurat nie miałam) to to robię, a nie wychodzę z kijem bejsbolowym, żeby walczyć nie wiadomo z czym. Leon z kolei jest bardzo mocnym punktem tej historii - no przepadłam dla naszego demona. Uwielbiam, po prostu uwielbiam jego sarkastyczne riposty, które niejednokrotnie sprawiły, że wybuchnęłam śmiechem. Zdecydowanie wolałam jego perspektywę i jego postrzegania sytuacji. Dostaliśmy fragmenty jego przeszłości i nie ukrywam, że życzyłam mu w końcu spokoju. W książce jest sporo opisów i to dokładnych różnych czynności seksualnych, czy przemocy. Nie ukrywam, że niektóre z opisów dały mi sporo do myślenia, bo byłam święcie przekonana, że moja wyobraźnia jest w stanie zobrazować wszystko, a tutaj z niektórymi rzeczami miałam problem, ale może zostawię dla siebie to, z czym miałam ten problem. Jestem ciekawa drugiego tomu, który opowiada o Zane i Juniper, mam nadzieję, że znajdzie się w nim miejsce na jakąś wzmiankę o Leonie, bo będzie mi go troszeczkę brakować.

Ok, zdecydowanie nie jest to lektura dla każdego. 🙈 Zapoznanie z trigger warnings przed rozpoczęciem OBOWIĄZKOWE. Czy było idealnie? Nie. Czy mi się podobało? Bardzo. 😁 •Pierwszym dużym plusem jest niepowtarzalny klimat tej historii. Jest mrocznie, gotycko, dusząco, a wszystko w otoczeniu demonów, czarownic, rytuałów, grymuarów i nawiedzonych cmentarzy. Książka jest przesiąknięta złowrogim czarem, który zniewala czytelnika. •Polubiłam się z bohaterami, choć nie wszystkimi. Rae nie należy do moich ulubienic. Jej odloty były dla mnie o krok za daleko. Przy całej swojej "wyzwolonej perwersji" była bardzo jednowymiarowa i mdła. Leona uwielbiam. Jest złożony i kompleksowo wykreowany, na przestrzeni historii pokazuje różne oblicza i każde ma swój urok. Jego dialogi z Zanem kradły show, a połączenie demon Leon + kot Sernik było po prostu cute. •Miało być bardzo pikantnie i było. Rzeczywiście mamy tu dużo praktyk BDSM, okraszonych sprośnymi opisami i bezwstydnym językiem. Kupuję to. ALE... były momenty, gdy chciałam się wczuć w akcję, rośnie napięcie i pożądanie i... nagle trafia się taki opis, że wybucham śmiechem z poczucia absurdu. Najczęściej parsknięcia wywoływały opisy części intymnych demona, przy których musiałam bardzo nadwyrężyć wyobraźnię i chyba nadal muszę to sobie rozrysować 🤣 •Książka jest z typu, że albo odłożysz, bo zaczniesz analizować, albo płyniesz z prądem. Ja popłynęłam i bawiłam się przednio.

Czegoś takiego potrzebowałam! Daje vibe "50 twarzy Greya", ale to już nie te czasy, tu dzieje się o wiele więcej i o wiele mroczniej. Leon🛐🛐🛐

Pierwsza taka książka która mnie bardzo wciągnęła. Od razu poleciłam tą książkę koleżance z pracy.

Kiedy zobaczyłam zapowiedz tej książki wiedziałam że muszę ją mieć, dark romans, erotyk z elementami fantasy i horroru w jednym ? jasne że biorę. Jednak po jej lekturze zostałam trochę z mieszanymi uczuciami. Z jednej strony zachwycił mnie klimat jaki w niej panuje. Zasnute mgłą i jesienną aurą miasteczko, otoczone mrocznym lasem w którym polują krwiożercze bestie. Przewodzący nimi starożytny bóg i jego kult fanatycznych wyznawców. To jak mitologia świata w tej książce została w naprawdę ciekawy sposób przedstawiona i opisana, bardzo mi się spodobało. W dodatku autorka ma naprawdę lekkie pióro więc tytuł ten czyta się bardzo szybko. Jednak jest jedno ale, a nawet dwa. Po pierwsze Rae główna bohaterka kreowana na odważną, pyskatą i trochę mroczną, czasem zachowywała się w tak głupi sposób. Że aż zaczęłam się zastanawiać jak ona przetrwała w jednym kawałku na tym świecie. I tak wiem że jej zachowanie pchało fabułę naprzód ale jej głupota czasami naprawdę rozkładała mnie na łopatki. Kto normalny wiedząc że polują na niego jakieś z horroru wyciągnięte stwory i szaleni kultyści jedzie do sklepu po przekąski, i jego wielkim problemem na tę chwilę jest na jakie ciastka ma ochotę. Na szczęście nie było tego aż tak wiele żebym zaczęła dopingować potwory aby wreszcie udało im się ją pożreć. Jeżeli chodzi o postać Leona, to o dziwo mimo początkowej niechęci to z czasem go nawet polubiłam, okazał się całkiem zabawny i sarkastyczny. I w późniejszych wydarzeniach trochę zyskał w moich oczach. Chociaż jak na demona i mrocznego zabójcę okazał się rozczarowująco słaby. Po drugie miałam nadzieję na naprawdę gorące sceny a wyszło tak średnio i trochę chaotycznie, w jednej scenie na cmentarzu. Tak się pogubiłam w opisie że czytałam go parę razy a i tak nie za bardzo mogłam ogarnąć tę konfigurację. Mimo wszystko całkiem dobrze czytało mi się tą książkę i na pewno sięgnę po drugi tom. Ponieważ jestem strasznie ciekawa wydarzeń opowiedzianych z perspektywy innej bohaterki. No i ten klimat jaki panuje w tej książce serio mi się spodobał.

Realynn Lawson przybywa do rodzinnego miasta Abelaum, aby tam studiować i żyć na własną rękę. Pomagając swojej przyjaciółce w księgarni, w jej ręce wpada grymuar. Ponieważ interesuje się zjawiskami paranormalnymi, z ekscytacją przyjmuje księgę jako prezent. Chcąc zwiększyć oglądalność na swoim kanale, wybiera się do opuszczonego kościoła, aby tam odprawić rytuał przywołania demona i nieświadomie jej się to udaje. Od niego dowiaduje się, że jest poszukiwania i ma zostać ofiarą dla pradawnego boga. Demon oferuje jej ochronę i opiekę, ale w zamian musi oddać coś cennego, co do niej należy... Czy Rae odda mu swoją duszę? Dlaczego mam wrażenie, że lubienie tej książki powinno być nielegalne? Nie będę się wstydzic jeśli powiem, że ta książka była rozkosznie grzeszna i brudna. Mimo wszystko autorka skupia się przede wszystkim na akcji, która jest intrygująca i mroczna. Fabuła zajmuje centralne miejsce a hot sceny jej nie przytłaczają. Główna tematyka książki obraca się wokół kultu zjawisk paranormalnych głęboko zakorzenionych w rytuałach obejmujących składanie ofiar, rozlew krwi i budzącą strach pogoń za mityczną boską mocą. Należy pamiętać, że czytając tę książkę, należy mieć otwarty umysł i nie być wrażliwym na pewne tematy (trigger warning). Nie lubię kiedy zaciera się granica zgody i przedstawia się napaść jako romans, ale na szczęście autorce udało się tego uniknąć. Mały minus za główną bohaterkę, która irytowała mnie swoimi bezmyślnymi decyzjami, przez co pakowała się co chwilę w kłopoty. Zdecydowanie Leon był centralną postacią tej historii. Był uosobieniem grzechu, a jego usta wypowiadają słowa, przez które robi się naprawdę gorąco. Jeśli szukasz historii, która porusza mroczne tematy oraz niewątpliwie nie pozwoli ci zasnąć w nocy, to ta książka jest dla Ciebie!

Nie i jeszcze raz nie! Książka naprawdę zapowiadała się dobrze, miała mroczny klimat, tajemnicze małe miasteczko owiane legendami… i na tym możemy skończyć pochwały. Miał być mroczny fantasy romans, a wyszło… w sumie ciężko to nazwać- pełne niesmaku, bólu, przemocy, pseudoszacunku, naprawdę słabe i chore p*rno, przeplatane zepchniętej na bok akcją. Rozwój relacji i główna bohaterka oraz „efekty specjalne” były naprawdę tandetne i pozbawione smaku. Zamiast pikantnej lektury w świecie fantasy, coś poszło piekielnie nie tak. Nie polecam, zdecydowanie książka tylko dla dorosłych o… specyficznym guście. Mnie ta książka nie zachwyciła i po jakimś czasie tylko kartkowałam, bo niesmak pozostawał. Zdecydowanie odradzam…

Kupiłam tą książkę myśląc, że będzie fajna by zacząć czytać dark romanse ale szczerze zawiodłam się. Nie historią czy scenami zbliżeń między bohaterami ale tym jak bardzo głupia była główna bohaterka. Nie dałam rady czytać książki ze względu na to jak postępowała i mimo wytłumaczenia na końcu książki dlaczego była taka nierozgarnięta nadal nie uważam że to usprawiedliwia jej myślenia. W dodatku wydawała mi się ona strasznie... bez wyrazu, nie wybijała się dla mnie niczym i aż mnie to denerwowało bo myślałam że choć trochę będzie miała ciekawego charakteru a tu kompletnie nic i tylko małe przebłyski czegoś co miało sprawić, że mnie zaciekawi. Ciekawostka nie sprawiło.

Cieszę się, że na początku ostrzeżono o wszystkim okrucieństwach i ostrych rzeczach, które mogły się tam pojawić, bo inaczej byłabym w szoku jak daleko potrafią się niektórzy posunąć do zdobycia tego, czego pragną. Czekała u mnie na półce kilka tygodni, a kiedy wreszcie ją wzięłam na podróż to dosłownie połknęłam prawie na jednym siedzeniu i niemal od razu po zakończeniu kupiłam drugą część. Nie polecam jednak tej trylogii wszelkim wrażliwcom i ludziom, którzy z łatwością mogą się obrzydzić wszelkim rytuałom, dużej ilości krwi i tortur. Oznaczenie tej książki zdecydowanie zasługuje na solidne 18.

Na początku książki to nie były totalnie moje klimaty i bardzo mnie kusiło aby ją odłożyć na półkę. Jednak czytałam dalej aż książka zaczęła się serio rozkręcać i nie żałuję, teraz twierdzę, że książka jest niesamowita a to co się dzieje pomiędzy Leonem a Rae jest przepięknie opisane, ona też nie oddaje się tak z dnia na dzień tylko decyzja padła w ostatnich możliwych momentach a to mega ładnie pokazało, że miłość też czasem może poczekać, nie robić wszystkiego pod napięciem czasowym i naprawdę całym sercem polecam tę książkę!