Credence (okładka  miękka, wyd. 09.2022)

Jeśli chodzi o smuty, jest to jedna z gorszych jak nie najgorsza książka, która czytałam. Fabuła kręci się wokół jednego tematu, główna bohaterka do siebie nie zachęca. Jest wiecznie niezdecydowana, sama nie wie do końca czego chce. Książka jest pisana tak, ze czytelnik nie odczuwa żadnych emocji, oprócz obrzydzenia momentami. Nie polecam, lepiej kupić inna książkę ze swojej listy.

Świetna pouczająca książka dla każdego ☺️

Nie jestem pewna czy 3 ⭐ to nie jest za dużo na te książkę, zaciekawił mnie opis i opinie, jednak zaskoczyłam się i niestety nie było to pozytywne. Z początku historia wydawała się ciekawa, z chęcią czekałam na dalszy rozwój akcji, spodziewalam się romansu z którymś z bohaterów jednak niespodziewalam się jak naprawdę się to potoczy. Wiele razy musiałam zamykać książkę z zażenowania z myślą że nie skończę jej czytać. Od pewnego momentu mam wrażenie że jedyną akcją w książce są sceny erotyczne i na nich polega fabuła większej części książki. Niestety nie przypadła mi do gustu.

StrSznie dużo scen 18 ogólnie nie ciekawa

Cała historia jets bardzo piękna pomimo, że napewno nie jest dla każdego. Pokazuje jak miłość zmienia człowieka i że dla osoby, którą kochamy możemy zrobić wszystko. Przede wszystkim zmienić swoje przyzwyczajenia na inne. Książka także pokazuje prawdziwą przyjaźń oraz traumy

Książka jako sama książka napisana świetnie, ale jeżeli mamy mówić o fabule to było w niej wiele wątków, które ciężko było mi przegryźć. Osobiście nie mój typ, ale takie 200-150 ostatnich stron bardzo mi odpowiadało. Jeśli komuś nie przeszkadza duza różnica wieku między bohaterami to zdecydowanie dobra książka. 🌲

No nudne strasznie moim zdaniem ale wsm to wyjebane (nie dokończyłam bo ciagle było to samo i nic się nie rozkręcało) wgl to co za scena w noc podczas urodzin tej głównej bohaterki XDD

zawiodłem się, myślałem że będzie lepsza

[recenzja] spojlery! „Credence”…książka, która sprawiła, że nie mam ochoty na ponowną styczność z Penelope Douglas. Jest to jedna z gorszych książek, jakie przeczytałam w ostatnim czasie. Mimo, że jestem fanką erotyków, nie raz nawet mocniejszych, to ta książka budziła we mnie po prostu obrzydzenie. Nie zawiera żadnych szokujących praktyk, jednak ze względu na relacje łączące bohaterów i ich dziwną dynamikę, jestem po prostu na nie. Z jednej strony nie chcę być, aż tak krytyczna, a z drugiej takie właśnie są moje odczucia. Rozumiem, że Tiernan z żadnym z przedstawionych mężczyzn nie łączą więzy krwi, jednak zwracanie się do nich wciąż per wujek/kuzyn sprawiało, że czułam zażenowanie i niechęć. Liczne powtórzenia (naprawdę liczne) jednego i tego samego określenia miejsc intymnych, którego bardzo w książkach nie lubię (głównie w nadmiarze), sprawiało, że nie raz miałam ochotę rzucić ją w kąt. Ja naprawdę nie jestem aż tak czepialska, na jaką mogę wyglądać, ale tutaj to słowo pojawiało się po kilka razy na jednej stronie i zaraz od razu na kolejnej. Strona przerwy i znowu. Sam styl pisania autorki i sposób, w jaki wykreowała świat oceniam pozytywnie i naprawdę byłam w stanie poczuć klimat opisywanego miejsca, a nawet myślami się do niego przenieść. Jest to jednak dla mnie jeden z niewielu pozytywów. Ta książka była dla mnie męcząca i niesmaczna. Nie mówię jednak, że nigdy nie sięgnę po inną pozycję tej autorki. Wręcz myślę, że jestem zobowiązana by to zrobić i przekonać się czy faktycznie nie lubię się z jej piórem, czy to ta konkretna książka mnie nie zachwyciła.

Na samym początku nie byłam przekonana do tej książki.. Zdecydowanie dłużyła mi się i w pewnym momencie miałam szczerą ochotę zaprzestać z czytaniem jej. Dopiero po kilkunastu rozdziałach zaczęłam powoli wyobrażać sobie wszystko co zostało w niej opisane i mogłam przenieść się w ten świat opisany przez Penelope... Historia dziewczyny która straciła rodziców ale nie czuła potrzeby by za nimi teskić. Jedyna rodzina to brat ojca posiadający 2 synów. Napewno nie jest to książka dla osób zaczynających przygodę z czytaniem, ani dla osób o słabych nerwach, ale w głębi serca czuje do niej sentyment i naprawdę jest warta uwagi.