Córka z Kuby (okładka  zintegrowana, wyd. 06.2023)

Urzekająca

Ciekawa

Super

Kuba to wyjątkowy kraj, zdecydowanie wyróżniający się wśród innych karaibskich wysp. Przez lata praktycznie niedostępna dla turystów powoli otwiera się na przyjezdnych, którzy mogą albo ją pokochać, albo znienawidzić. Dyktatorskie rządy sprawiły, że wiele rodzin opuściło Kubę, pozostawiając cały swój majątek. Jednak polityczne zawirowania, choć odebrały krajowi elitę, nie mogły odebrać stolicy wypełnionej budynkami z czasów kolonialnych oraz z początków XX wieku, utrzymanych w różnych stylach architektonicznych, pomników kubańskich bohaterów narodowych – José Marti i Che Guevary, doliny Viñales, będącej rajem dla miłośników przyrody czy Trynidadu z dawnymi rezydencjami plantatorów. O tym, w jakim rytmie bije serce Kuby, o tym, dlaczego ktokolwiek tam zawitał, tej wizyty nie może już zapomnieć, zajmująco pisze Soraya Lane. Książka pt. „Córka z Kuby”, opublikowana nakładem wydawnictwa Albatros, to kolejny już tom nowej, spektakularnej serii „Utracone córki”, zaplanowanej na osiem części. Akcja cyklu toczy się w różnych zakątkach świata, a tym razem staje się pretekstem do odwiedzenia egzotycznej Kuby. Jednak to nie tylko książka dla tych, którzy są już po lekturze pierwszego tomu i doświadczyli siły opowiedzianej przez autorkę historii. Każdy tom bowiem to odrębna opowieść, choć wszystkie one połączone są tajemniczymi szkatułkami, odnalezionymi w danym domu dla niezamężnych matek w Londynie. Poszukiwanie prawdy o przeszłości staje się kanwą, na której została opleciona powieść, a także pretekstem do podróży – zarówno tej rozumianej jako przemieszczanie się w przestrzeni, jak i tej związanej z przemieszczaniem się czasie. Opowieść toczy się bowiem na dwóch planach czasowych – przenosimy się na Kubę roku 1950, jak i do współczesnego Londynu. Jednak przenikanie się tych dwóch planów gwarantuje nam niesłabnące emocje szczególnie, że wraz z bohaterką uczestniczymy w śledztwie mającym na celu rozwiązanie rodzinnej tajemnicy. Poznajemy Claudię, młodą kobietę , która wciąż szuka sposobu na życie, ale już doskonale wie, czego nie chce. Studiowała ekonomię, dostała pracę w prestiżowej firmie, a dopełnieniem tego idealnego – jakby się mogło wydawać – życia, był przystojny mężczyzna z aspiracjami. Jednocześnie Claudia dusiła się w takiej rzeczywistości coraz bardziej, a stres i nieustanna presja sprawiły, że doświadczała ataków paniki. Niemal z dnia na dzień postanowiła wszystko rzucić i zająć się renowacją wnętrz. Niestety taka „kariera” nie pasowała do wizerunku idealnej narzeczonej, zatem wraz z odejściem z pracy zakończył się również jej wieloletni związek. Mimo tego Claudia, która zajmuje się obecnie przywracaniem świetności mieszkaniom, które odsprzedaje z zyskiem czuje, że jest na dobrej drodze. Dlatego też, kiedy mama prosi ją o przysługę związaną z odebraniem odziedziczonego przedmiotu, Claudia godzi się bez wahania. Jak się okazuje, w londyńskiej kancelarii prawnej spotyka się kilka osób. Nie łączy ich nic poza faktem, że każda otrzymuje pudełko z pamiątkami, znalezione w domu zmarłej kobiety, która przed laty prowadziła placówkę Dom Hope w Londynie, przeznaczony dla samotnych matek. Jedno z siedmiu pudełek odbiera właśnie Claudia, zaś w szkatułce znajdują się niewiele mówiące jej przedmioty: wizytówka oraz herb. Co to jednak ma wspólnego z jej matką? Czyżby babka skrywała przed nimi jakiś sekret? A może sama nie wiedziała, jaka tajemnica pozostaje od lat w ich rodzinie nieodkryta? Próbując przy pomocy ojca poznać sekret z przeszłości, Claudia robi coś nieoczekiwanego – ponieważ wszystko na to wskazuje, że herb znaleziony w szkatułce jest kubański, rezerwuje lot na Kubę, u źródeł starając się dowiedzieć prawdy. Czy ją odkryje? A może, poza swoimi pragnieniami czy historią swojej rodziny, pozna również, czym jest miłość? Autorka przenosi nas również do Hawany, jednak zupełnie innej, niż obecnie. To właśnie tu rezyduje rodzina Diaz, mająca prawdziwe imperium cukrowe. W rodzinie są trzy piękne córki oraz czwarta, będąca jeszcze maleńkim dzieckiem, przy porodzie której zmarła matka wszystkich. Zarówno najstarsza z sióstr, Esmeralda, jak i pozostałe dwie dziewczyny matkują małej, ciesząc się przy tym wolnością, jakiej nie zaznałyby w innym kraju. Szczególnie Esmeralda, najpiękniejsza z nich, jest oczkiem w głowie pana Diaz, bowiem – choć kocha on wszystkie córki – to tylko ona wykazuje szczególne zamiłowanie do nauki i interesów, zaś jej obecność na spotkaniach biznesowych przekonuje potencjalnych partnerów do zawierania umów. Teraz też wyrusza wraz z ojcem do Londynu, gdzie mają spotkać się z niejakim Christopherem Duttonem… Jaki związek mają ze sobą te dwie historie? Czy to możliwe, by rodzina Claudii miała kubańskie korzenie? A może wnioski przez nią wyciągane są pochopne? Na te wszystkie pytania odpowiedź znajdziemy w znakomitej powieści, która przykuwa naszą uwagę, zmusza do koncentracji, ale przede wszystkim odsłania przed nami rożne oblicza Kuby…A zauroczeni tą historią z niecierpliwością czekamy na kole

Czasami tkwimy w sztywnych ramach oczekiwań. Zarówno tych osób nam najbliższych, jak i społeczeństwa. Powielamy utarte wzorce, próbujemy osiągnąć coraz więcej, by zaspokoić aspiracje, nie zawsze własne. Kiedy już osiągniemy wyznaczony szczyt, okazuje się, że wcale nie chcieliśmy się tam znaleźć, że nasze życie przypomina wyścig szczurów, który zamiast przynosić satysfakcję, staje się jedynie powodem do frustracji, że życie przecieka nam przez palce, bo tak naprawdę nie robimy tego, co nas cieszy. Zawsze jednak mamy wybór – albo będziemy tkwić w takiej codzienności, coraz bardziej pogrążając się w poczuciu bezcelowości, albo rzucimy wszystko i zaczniemy walkę o spełnienie marzeń. Tym razem naszych własnych. „Córka z Kuby” to kolejna powieść z serii, która mnie urzekła od pierwszego tomu. To jedna z takich książek, które wywołują uśmiech na naszej twarzy, pełna słońca i uroku comfort book. Tym razem autorka przenosi nas do Londynu, gdzie poznajemy Claudię, która zmieniła swoje życie po bolesnych wydarzeniach i teraz realizuje się, odnawiając mieszkania. Kiedy mama prosi ją, by w jej imieniu odebrała tajemniczą skrzynkę, kobieta nie spodziewa się, że stanie się ona początkiem niezwykłej przygody, która ponownie zmieni jej życie. W poszukiwaniu informacji na temat przeszłości swojej babci wyjeżdża na Kubę, gdzie próbuje dowiedzieć się czegoś więcej na temat jednego z najznamienitszych rodów, z którymi, jak wskazują poszlaki, coś może łączyć jej krewną. Kolejna tajemnica i piękne okoliczności hawańskiej przyrody to kluczowe motywy powieści „Córka z Kuby”. Czytelnik wspólnie z bohaterką próbuje rozwikłać sekret nietypowej spuścizny, jaką pozostawiła po sobie prababcia Claudii. Co łączy Anglię i Kubę? Jaki związek ma ze sobą herb Diazów i wizytówka niejakiego Christophera? Autorka stopniowo odkrywa karty, dając nam możliwość zajrzenia do przeszłości, do lat 50. XX wieku, kiedy to triumfy święciła firma szanowanego kupca. Młoda dziewczyna Esmeralda, córka głowy rodziny zakochuje się w jego kontrahencie. Jednak czy tych dwoje ma szansę na wspólną przyszłość? Zabieg naprzemienności retrospekcji splecionej ze współczesnymi wydarzeniami dodaje całej opowieści klimatu, a także pewnego rodzaju dramaturgii, bo, mimo iż jest to przede wszystkim powieść o miłości, nie zawsze ma ona szansę, by bez przeszkód rozkwitać… Muszę przyznać, że nie mogłam się od niej oderwać, a to z dwóch powodów. Po pierwsze, czyta się ją błyskawicznie, bo styl autorki jest niezwykle plastyczny. A po drugie, tak bardzo wsiąkamy w tę opowieść, że nasza ciekawość rośnie z każdą przewracaną kartką i nie chcemy jej odłożyć, dopóki nie dowiemy się prawdy o tym, co wydarzyło się w przeszłości. Jednak poza tym, może nieco baśniowym klimatem, powieść niesie przesłanie. Carpe diem – chwytaj dzień i rób to, co naprawdę kochasz. Nawet jeśli jutra miałoby nie być. Nawet wtedy, gdy będziesz musiał poświęcić dotychczasowe życie i postawić wszystko na jedną, bywa, że niepewną, kartę. Warto to zrobić, bo tylko możliwość realizacji swoich marzeń daje prawdziwą satysfakcję i szczęście. Zwłaszcza jeśli u naszego boku pojawi się ktoś, kto myśli i czuje podobnie. Na widok kogo nasze serce przyspiesza… Podsumowując: „Córka z Kuby” to opowieść o rodzinnych tajemnicach, ale także o wielkiej miłości. Tej, która musi walczyć z przeciwnościami losu i tej, której los zdaje się sprzyjać. Nasączona klimatem kubańskiego piękna, począwszy od wyjątkowych miejsc, a na kuchni skończywszy. Ta powieść pachnie mnogością aromatów, które niemal namacalnie nęcą zmysły podczas lektury. To nie tylko literacka podróż w czasie, pomiędzy Anglią a Kubą, ale również opowieść, która pokazuje, że życie według dewizy carpe diem, jest najlepszym, co nas może spotkać. Wystarczy się tylko odważyć, by sięgnąć po swoje marzenia; by mieć odwagę w realizacji planów, nawet jeśli pozornie wydają się nam one niemożliwe do spełnienia.

Wczoraj i dziś... po raz drugi. Powieści obyczajowe prowadzone pod kątem narracji w kilku wymiarach czasowych mają to do siebie, że albo przekonują do siebie od razu zwartą koncepcją całej opowieści, albo też pozostawiają po sobie niedosyt z uwagi na niedostatek miejsca na pełne rozwinięcie wszystkich interesujących wątków. "Córka z Kuby" prezentuje się na tle konkurencji w tej konwencji co najmniej bardzo dobrze, a o brak miejsca dla rozwinięcia wszystkich wątków nie musimy się martwić - to już druga część zaplanowanego na aż osiem odsłon cyklu! W londyńskiej kancelarii prawnej spotyka się kilka osób. Nie łączy ich nic, dopóki każda nie otrzyma pudełka z pamiątkami znalezionego w domu zmarłej kobiety, która przed laty prowadziła placówkę dla samotnych matek. Czy będą miały odwagę wyruszyć w podróż, aby odkryć tajemnice swojej rodziny i swojego dziedzictwa? Czy historia ich przodków pomoże im odnaleźć własną drogę i szczęście? Urzekające i chwytające za serce powieści o utraconych miłościach, rodzinnych sekretach i podążaniu krętą ścieżką, którą prowadzi nas serce. Akcja książek rozgrywa się w dwóch planach czasowych w najpiękniejszych zakątkach świata. Hawana, rok 1950. Jako córka jednej z najbogatszych rodzin na Kubie, uważana za najpiękniejszą dziewczynę w stolicy, Esmeralda wie, jak ważne jest, by dobrze wyszła za mąż. Ale kiedy ojciec wyjeżdża służbowo do Londynu i zabiera ją ze sobą, dziewczyna zakochuje się bez pamięci w młodym kupcu o imieniu Christopher. Gdy ten przybywa na Kubę, by odwiedzić cukrownię jej ojca, Esmeralda wie, że musi za wszelką cenę zachować ich romans w tajemnicy. Tymczasem kraj pogrąża się w rewolucji, a ona staje przed tragicznym wyborem: uciec z rodziną do Ameryki lub podążyć za głosem serca do Londynu, by być z Christopherem. Od miesięcy ukrywa swoje rozterki przed rodziną, a gdy wreszcie podejmie decyzję, będzie ona miała straszliwe konsekwencje. Londyn, czasy współczesne. Claudia odbudowuje swoje życie. Pomaga jej w tym pasja do przywracania dawnej świetności niekochanym domom. Kiedy jednak matka prosi ją o pomoc w odkryciu historii babki, budzi się w niej ciekawość. Jedyną wskazówką wiodąca w przeszłość jest herb należący do rodziny Diazów, niegdyś jednej z najbogatszych dynastii na Kubie. Pod wpływem impulsu Claudia rezerwuje bilet do Hawany, mając w głębi serca pewność, że uda jej się odkryć prawdziwe dzieje swojej rodziny. Wkrótce poznaje bolesną historię wspaniałego rodu, którego członkowie zostali zmuszeni do porzucenia wszystkiego, na co pracowali, co znali i kochali. Czy wiedząc o tragicznej przeszłości rodziny Diaz i o tym, kim naprawdę sama jest, Claudia odważy się podążyć za głosem serca? Książce nie sposób odmówić jednego: AUTENTYCZNIE WCIĄGA! Przyznaję, że literatura obyczajowa nie należy do moich ulubionych, jednak w tym przypadku chylę czoła i... chyba po prostu będę czekał na jeszcze więcej :) Lektura jest wspaniała, skłania do refleksji i na długo zapada w pamięć. Każda książka, po której można się na chwilę zatrzymać i nad czymś zastanowić, jest ważna. "Córka z Kuby" z całą pewnością należy do tego właśnie typu lektur.

"Córkę z Kuby" czytały trzy pokolenia: ja, mama i babcia. Każda z nas jest nią zachwycona. Uwielbiamy twórczość Sorayi Lane. To już drugie nasze spotkanie z cyklem "Utracone córki". Czekamy na kolejne części. Spotkałyśmy tutaj dwie główne bohaterki, które nigdy się ze sobą nie spotkały. Pierwszą z nich jest Esmeralda. Poznajemy ją w roku 1950. Mieszka na Kubie. Drugą bohaterką jest Claudia, która żyje w Anglii we współczesnych czasach. Czy coś łączy te obie panie? Tego dowiecie się czytając "Córkę z Kuby". Jest to bardzo przejmująca historia, która chwyta za serca. Przygotujcie sobie chusteczki, ponieważ nie obędzie się bez łez. Na jakiś czas może wam się zatrzymać serce. Miejscami nie rozumiałam postępowania niektórych postaci występujących w tej książce. Wszystko mogłoby się potoczyć inaczej. Rodzina Claudii (a właściwie jej zmarła babcia) otrzymuje list z pewnej kancelarii. Przedstawiciel rodziny został zaproszony na spotkanie. Mama naszej bohaterki wytypowała ją, żeby ich reprezentowała. Czy od razu chciała iść na to spotkanie? Na spotkaniu było kilka dziewczyn w podobnym do niej wieku. Każda z nich otrzymała tajemnicze pudełko. To, co w nim znalazła zaprowadziło ją na Kubę. Czego tam szukała? Odpowiedzi na kilka pytań. Co ją tam spotkało? Czy pokochała Hawanę? Esmeralda Diaz jest córką barona cukrowego Julio Diaza. Ojciec uwielbiał chwalić się swoimi trzema pięknymi córkami. Każda z nich była wyjątkowa. Co się stanie, gdy jednej z nich zabije mocniej serce do partnera biznesowego ojca? Czy on zaakceptuje związek swojej najstarszej córki z Europejczykiem? Obie bohaterki staną przed ciężkim wyborem. Co wybiorą? Czy pójdą za głosem serca, czy raczej rozumu? W cyklu "Utracone córki" podoba mi się droga, którą pokonują bohaterki w celu poznania swoich korzeni. Pewnie wielu z nas marzy o tym, żeby poznać swoje drzewo genealogiczne. Poznając je można się miło zaskoczyć. Decyzje, które muszą podjąć Claudia i Esmeralda nie są proste. Jeżeli szukacie idealnej obyczajówki, to śmiało sięgnijcie po "Córkę z Kuby". Znajdziecie tutaj bardzo interesujące wątki. Akcja jest wartka, dlatego nie da się nudzić. Fabuła idealnie wymyślona. Bohaterki są genialne. Nie mogłam oderwać się od czytania. Ta historia tak bardzo mnie urzekła. Szkoda, że tak szybko się skończyła. Pozostaje mi, mojej mamie i babci czekać na kolejną część "Utraconych córek". Was zachęcam do przeczytania książki "Córka z Kuby". Jeżeli lubicie twórczość Lucindy Riley, to twórczość Sorayi Lane przypadnie wam do gustu. Gwarantuję wam, że czas poświęcony na czytanie jej powieści nie będzie czasem straconym. U mnie wciągnęło trzy pokolenia. Możliwe, że wkrótce wciągnie i czwarte. A jak to jest u was? Z czystym sercem polecamy "Córkę z Kuby". Na uwagę zasługuje również piękna okładka. Przyciąga wzrok. Jest po prostu hipnotyzująca. Gratulacje dla jej twórcy. Gratuluję również autorce Sorayi Lane tak wspaniałego i wyjątkowego dzieła.

Soraya Lane w drugim tomie swojej sagi rodzinnej ponownie zaprasza nas do wyjątkowego świata, w którym przeszłość odgrywa kluczową rolę. Wielka przygoda, niezapomniany klimat oraz emocje towarzyszące nam na każdym kroku przekładają się na opowieść od której nie sposób się oderwać. W obyczajowym stylu z naciskiem na rodzinne sekrety a także subtelną romantyczną odskocznią zagłębiamy się w nastrojowej historii pełnej ukrytych znaczeń. Seria podobna jest do sagi Siedem sióstr Lucindy Riley i równie imponująco poprowadzona, ale zapewniam jednocześnie, że Lane wykazała się własnym pomysłem na fabułę i obłędnie wykorzystała potencjał. Każda część opowiada o losach innego bohatera, ale by zrozumieć głębię przekazu zdecydowanie należy rozpocząć swoją przygodę od samego początku, bo (jak zakładam) ostateczny finał zamykający się w ósmej części zapewne będzie zwieńczeniem wszystkich przygód. Współcześnie akcja opisuje losy Claudii, która na życzenie swojej matki zaczyna interesować się przeszłością babki. Dziewczyna pod wpływem impulsu rezerwuje więc bilet do Hawany i tam krok po kroku okrywa tajemnicę przeszłości. Nie spodziewa się jednak, że historia sięgająca roku 1950 pokaże jej prawdziwy smak miłości oraz nauczy jak ważne są podejmowane decyzje. W przeszłości wydarzyło się wiele trudnych do zrozumienia rzeczy, przeczytamy o Esmeraldzie, która wpadając w mezalians musiała wybrać pomiędzy rodziną oraz swoją wielką miłością. Jednak nie tylko porywy serca były najważniejsze, ponieważ tło polityczne, społeczne i prywatne połączyły się w jedną dojrzałą całość. Fabuła po brzegi wypełniona została emocjami oraz prozą życia. Żaden fragment nie został przekoloryzowany czy niedopracowany, ponieważ autorka przyłożyła wagę zarówno do wielowymiarowej kreacji postaci jak i poruszanych wartości. Nie łatwo było żyć Esmeraldzie w czasach, kiedy rewolucja na Kubie przybrała intensywny obrót. Nie łatwo było jej rozdzielić swoje potrzeby między sercem a rozumem, a czytelnik w tym wszystkim czuł się równie bezsilny jak ona, bo nawet jeśli wspominaliśmy przeszłość to opowiadana historia była żywa i niezwykle silna w przekazie. Trudno było więc być obojętnym na wszystko co się działo, ponieważ zarówno Esmeralda jak i Claudia intrygowały swoimi losami. "Córka z Kuby" to piękna, bardzo klimatyczna a czasami wręcz kameralna opowieść mocno bazująca na skrajnych emocjach. Czyta się ją jednym tchem, ponieważ przepełnia ją pasja a wykonanie Sorayi Lane po prostu chwyta za serce. To jedna z tych fascynujących opowieści, która przenosi nas w czasie i miejscu, by pokazać wszystko co najlepsze w literaturze obyczajowej. Tragiczna przeszłość, trudne aktualne doświadczenia oraz inspiracja płynąca z opowieści pokazują jak wielki talent drzemie w dłoniach autorki.

Przepiękne, przyciągające wzrok wydania i odnalezione w domu dla samotnych matek pudełka z tajemniczą zawartością łączą kolejne tomy czarownego cyklu „Utracone córki” Sorai Lane. Tym razem podążając za wskazówkami sprzed wielu lat przenosimy się na Kubę w czasach współczesnych i w połowie XX wieku. Claudia czuje pewien niepokój podejmując próbę odkrycia rodzinnych sekretów i przeszłości swojej babci. Jeśli jednak miała odwagę zmienić swoje dotychczasowe życie, porzucić intratną pracę i związek, w których się dusiła czy nie odnajdzie w sobie siły, by zmierzyć się, być może, z trudną prawdą o swoich przodkach? W Hawanie z pomocą przychodzi jej młody i przystojny właściciel food trucka, a Claudia znajduje tu wiele więcej niż się spodziewała. Śledząc równolegle obie linie czasowe poznajemy coraz więcej szczegółów związanych nie tylko z rozwijającą się relacją dwojga młodych ludzi współcześnie, ale przede wszystkim z historią miłości, której złośliwy los stanął na drodze. Esmeralda, córka bogatego kubańskiego kupca z branży cukrowniczej, zakochana z wzajemnością w angielskim kontrahencie jej ojca, wie, że ojciec nie zaakceptuje tego uczucia. To przecież on decyduje, kiedy i za kogo wydać córkę, a uczucia nie mają tu najmniejszego znaczenia. Dziewczyna będzie musiała ponieść konsekwencje wyborów, które dokona, a jej imię zostanie na zawsze zapomniane w dumnej rodzinie Diaz. Autorka znów porwała mnie opowiadaną historią i lekkością, z jaką ją snuje. Plastyczne opisy kubańskiej egzotyki zarówno obecnie, jak i przed laty intrygowały mnie równie mocno jak relacje pomiędzy obiema parami. Dla trudnych wyborów i ich konsekwencji przeciwwagą jest płynące z treści przesłanie, że warto podejmować ryzyko i walczyć o to, co dla nas w życiu najważniejsze. Piękna historia, idealna na urlopowy, letni czas, a ja już wyczekuję zapowiadanej na marzec 2024 roku „Córki z Grecji”.

Soraya Lane zabiera czytelników swoich opowieści na malowniczą Kubę. Poznajemy losy Claudii, już drugiej bohaterki serii „Utracone córki" (pierwsza to "Córka z Włoch"). Bohaterka dostaje tajemnicze wezwanie do kancelarii prawnej w Londynie, otrzymuje pudełko znalezione w domu zmarłej kobiety, która dawała schronienie samotnym matkom. Decyzja zapada bardzo szybko, Claudia w poszukiwaniu odpowiedzi na pierwszą wskazówkę wyrusza do Hawany. Książka opowiada historię przeszłości i teraźniejszości. W drugiej połowie XX wieku drogi Esmeraldy, najstarszej z sióstr Diaz, córek bogatego przedsiębiorcy z Kuby przecinają się z losami młodego kontrahenta z Londynu - Christophera. Esmeralda wie, że jej ojciec nie wybaczy jej miłości, którą wzajemnie dążą się młodzi, to właśnie on ma decydować za kogo wyjdzie jego ukochana córka, bez względu na jej uczucia. Młoda kobieta dokonuje wyborów, które na zawsze zmienią życie rodziny Diaz, poniesie ich konsekwencje i będzie szukać uczucia, dla którego zostawi to co kocha. Claudia poszukuje swojego miejsca na ziemi i z głębi serca pragnie odnaleźć odpowiedzi dotyczące pochodzenia jej ukochanej babci. W odkrywaniu uroków Kuby, nowych smaków i sekretów kobiecie pomaga Mateo. Książka jest bardzo wciągająca, czytelnik domyśla się zakończenia, lecz faktyczne rozwiązanie zagadki jest niespodziewane co dodatkowo fascynuje. Czego dowiedzie Claudia i czy uda jej się odkryć prawdę? Jaką przeszłość ma za sobą Mateo? Czy człowiek, który stracił tak wiele potrafi kochać? Jak czuje się osoba pragnąca miłości? P.R. Szkolny Klub Recenzenta