Bezsenność (okładka  twarda, wyd. 07.2023)

Książka przyszła z porwanym grzbietem. Sprawa trafia na reklamacje, wysyłanie tak wadliwych egzemplarzy uważam za przesadę.

Spoko książka dla każdego kto lubi czytać Kinga

Kolejna wciągająca pozycja , polecam 👍👍👍

Uwielbiam, często do niej wracam ♥️

Rewelacja :)

Bardzo nudne

Polecam

To chyba najgorsza (przynajmniej dla mnie osobiście) książka Kinga jaką do tej pory przeczytałem. Mimo całej mojej miłości do prozy Stephena Kinga nie mogłem się cieszyć czytając Bezsenność. Po prostu mnie nudziła.

Stephen King jest jednym z moich najbardziej ulubionych autorów. Przeczytałam już większość jego książek i łatwiej mi już teraz liczyć te do przeczytania, których zostało się ponad 10 niż te przeczytane. Jeżeli się orientujecie w jego bibliografii to wiecie, że ilościowo jest imponująca, więc znam jego twórczość na tym etapie dogłębnie. Rzadko, bo naprawdę rzadko, ale zdarzają się książki, które mi nie podchodzą i tak właśnie jest z „Bezsennością”. W tym przypadku nie zgrało się dla mnie połączenie fabularne, które połączyło tematykę ab0rcji z fantastycznym widzeniem aur. Mam wrażenie, że to połączenie niezbyt ze sobą się zgrało, tym bardziej, gdy dodamy do tego potraktowanie tematu po łebkach i tworzenie polaryzacji na jedną stronę. I tak zdaję sobie sprawę, że Stephen King w innych swoich książkach też przyjmuję jedną postawę w zakresie danego tematu, ale w zależności od książki mnie to, aż tak nie razi, a tutaj patrząc się na całokształt dawało mi się to w znak. Kolejną sprawą jest to, że ja lubię rozwlekanie akcji przez Kinga na rzecz poznania dogłębnie bohaterów, ale tutaj były momenty, które mnie nużyły. Też miałam problem z tym jak w pewnym sensie dla naszego bohatera szczęśliwie toczyła się fabuła. Może ma na to wpływ czytanie przeze mnie ostatnio dość fatalistycznych książek, ale chyba wolałabym, by w walce z bezsennością, widzeniem aur i spotkaniami z małymi łysymi doktorkami (tak bohater nazywa postacie, które mu się ukazują) Ralph stawiał czoło sam. Nadałoby to większego poczucia napięcia, a tak autor poświęcił bardzo dużo czasu na miłosną relację Ralpha. I znowu odbijając to co zazwyczaj lubię u Kinga, czyli właśnie jego ukazanie miłości tu mi nie siadło, bo było zbyt idealnie jak na to co miało się ogólnie dziać. Do tego wszystkiego doszła jeszcze taka biblijna wizja postaci i wydarzeń, która nie wiem czy mi tu do końca pasowała. Na plus był dla mnie wiek bohaterów, bo lubię, gdy w powieściach Kinga stery przejmują osoby starsze i wplecenie do fabuły kilku smaczków związanych z moją ulubioną serią „Mroczna wieża”. Nie przekonała mnie do siebie całościowo ta historia, więc zostawiam ocenę 4/10.