X (Deluxe Edition) (CD)

Po sukcesie jaki odniosła pierwsza płyta Ed’a Sheeran’a, wszyscy z niecierpliwością czekali na nowy materiał. Oliwy do ognia dolał duet z Taylor Swift, czyli piosenka „Everything Has Changed”, oraz utwór „I see fire” (znajdujący się również na nowym krążku Ed’a) napisany do filmu „Hobbit: Desolation of Smaug”, który stał się hitem i nie schodził z czołowych miejsc list przebojów w wielu krajach. Te czynniki sprawiły, że „Mulitply” była jedną z najbardziej wyczekiwanych płyt przez nie tylko fanów Sheeran’a, ale i wielbicieli muzyki, lecz czy warto było czekać te 3 lata?
Pierwszy singiel już przed premierą pokazał, że ta płyta będzie inna. „Sing” napisany we współpracy z Pharrell’em Williams’em (co słychać od pierwszych nut) jest miłym zaskoczeniem. Wielu krytyków widzi w nim podobieństwo do utworów Justina Timberlake’a. Sam Sheeran potwierdził, że inspiracją były piosenki z jego ulubionych albumów: Justify and FutureSex/LoveSounds. Wielu artystów poległo próbując inspirować się Justinem, wchodząc w te same muzyczne rejony co on, ale Sheeran wychodzi z tej potyczki obronną ręką. Piosenka jest lekka, wpadająca w ucho oraz, co najważniejsze, bardzo dobrze napisana. Czy sama w sobie nie jest genialną zapowiedzią albumu?
Często dobre wrażenie po usłyszeniu singla znikają po przesłuchaniu płyty. Nie w tym przypadku. Sheeran sporo eksperymentuje. Oczywiście nie odchodzi od swojego popowo-folkowego brzmienia charakterystycznego dla „+”. Najbardziej nawiązującą do poprzedniego krążka piosenką jest niewątpliwie otwierające „One”. Cicha, akustyczna, a zarazem wywierająca wrażenie. Prosty akompaniament w jego przypadku nie jest złym wyjściem. Wręcz ta „uboga” instrumentacja tworzy swoisty klimat, dla niego charakterystyczny. Do tego wokal: ciepły i niesamowicie przejrzysty. Największą bronią Sheeran’a jest spokój, który płynie z każdej nuty.
Słuchając piosenek napisanych przez Ed’a, możemy być pewni, że znajdziemy w nich nie tylko piękną, często prostą, urzekającą melodię, ale również tekst, który zawsze odnosi się bezpośrednio do jego przeżyć. Wszystkie słowa zawarte w utworach są szczere i ujmujące swoją prawdziwością. Wiąże się to z faktem, iż Sheeran pisze zwykle pod wpływem silnych emocji. Każdy z nas może odnaleźć siebie w jego piosenkach. One są niczym bajki: każda z nich opowiada inną historię, a ty słuchając płyty w domowym zaciszu wierzysz w każde słowo, które słyszysz. Mimo, iż to nie jest na żywo. Mimo, iż nie znasz właściwego znaczenia tych słów. Sheeran jest swoistym bardem naszych czasów.
Autor w tym albumie lawiruje pomiędzy różnymi gatunkami muzycznymi, miesza style, ale mimo wszystko w każdym utworze słyszymy jakiś charakterystyczny pierwiastek, który wskazuje na to, że wyszły spod jednej ręki. Dzięki temu cała płyta łączy się w piękną całość. O każdej piosence można by się rozpisywać i rozkładać na czynniki pierwsze. Niewątpliwie największe wrażenie zrobiły na mnie dwie piosenki: „Don’t” i „Afire Love”. Pierwsza to piosenka o rozstaniu, w którą Sheeran włożył całą swoją wściekłość, a jednocześnie pozostał ironiczny. Wiele osób zastanawia się o kim jest ten utwór, ale właściwie: czy ma to dla nas jakiekolwiek znaczenie? Ten kto miał się czuć zakłopotany to na pewno tak się poczuł. „Afire Love” to zupełnie inna historia. Od pierwszej nuty wyczuwa się w niej smutek. Utwór został napisany pod wpływem emocji towarzyszących śmierci dziadka Ed’a. Jak zawsze w przypadku tego artysty tekst idealnie współgra z melodią, ale ta piosenka ma w sobie coś więcej. Jest mocnym zakończeniem edycji podstawowej albumu.
Ed Sheeran wykonał kawał dobrej roboty, zresztą sam twierdzi, że ten krążek jest najlepszym, co do tej pory nagrał. W 100% zgadzam się z jego zdaniem. Płyta jest zaskakująca, a jednocześnie pozostająca dalej w stylu artysty. Polecam wszystkim, którzy mają ochotę zanurzyć się w popowo-folkowych brzmieniach z domieszką R&B.

Płyta "X" pokazuje nowe oblicze Eda Sheerana oraz daje mi niezwykłą satysfakcję że mogę jej słuchać. Piosenki są melodyjne, łatwo wpadają w ucho oraz pokazują talent wokalisty, którego głos potrafi zmiękczyć serce każdego słuchacza. Edycja deluxe dostarcza nam dodatkowych wrażeń w postaci czterech dodatkowych piosenek. Dodatkowym plusem tej edycji jest tekturowe opakowanie, które nie pozwala zniszczyć i porysować albumu. Podsumowując moją recenzję sądzę że jest to idealny prezent dla wszystkich fanów oraz dla osób, które wcześniej nie miały styczności z wokalistą.

Z Sheeran'em pierwszy raz spotkałem się w radiu, z utworami ze wcześniejszej płyty, zakochałem się od razu, ten klimat, jakość.. po prostu magia... zdecydowałem się nabyć jego wcześniejszy krążek (polecam w 100%) i nie wyjmowałem jej z odtwarzacza przez jakiś miesiąc, w 2014 r. pojawiła się ta płyta, w skrócie oceniłbym ją jako najlepszą z którą się spotkałem, szczególnie polecam wersje rozszerzoną, ponieważ posiada magiczne bonus tracki, ale ta płyta, składająca się z tych siedemnastu utworów, idealnie trafie w me gusta muzyczne. Polecam ją każdemu, który lubi posłuchać tego folk rockowego klimatu, i zachęcam do wydania kilku złotych więcej na wersje deluxe, bo naprawdę warto.! ;)

Płyta jest cudowna, ale też nie spodziewałam niczego innego po Edzie i jego fenomenalnym debiucie. Na krążku znajdzie się coś dla każdego, zaczynając od ballad po wpadające w ucho już od pierwszych dźwięków piosenki. Według mnie płyta jest dojrzalsza, znajduje się na niej więcej muzycznych eksperymentów z nowymi brzmieniami a to zawsze się ceni. Według mnie X jest troszeczkę, ale mimo wszystko lepszy niż +
Jedyne zastrzeżenie jakie mam dotyczy jewel case'a który jest zielony. Wiem, że taka była koncepcja albumu ale nie lubię takich kolorowych eksperymentów. Poza tym jest PERFEKCYJNIE!

To był zakup idealny! Na krążku znalazłam przede wszystkim piękny głos Eda, różnorodne rytmy, niebanalne teksty piosenek, które czasem ściskają za serducho. Polecam wszystkim tym, którzy w szukają czegoś bardziej wartościowego w dzisiejszym wszechobecnym nawale bezsensownych hitów na jeden sezon.

Choć stylistycznie różni sie od debiutu wybrał dobrą drogę! Hipnotyzujący głos połączony z dźwiękiem gitary. Poezja! Utwory świetnie dobrane. Całość zgrane cudownie! Z niecierpliwością czekam na koncert w Polsce!

Polecam tą płyte zwłaszcza że zawiera utwór I see the fire

Imię i nazwisko: Ed Sheeran, cechy charakterystyczne: rude włosy, szczery uśmiech i ogromny talent. 23-letni Brytyjczyk podbija szturmem listy przebojów i zdobywa rzesze fanów na całym świecie. W Polsce ciągle jeszcze nieznany, kojarzony głównie dzięki piosence I see fire, napisanej specjalnie na potrzeby filmu Hobbit: Pustkowie Smauga. Ta piosenka, wraz z 16 innymi, tworzy drugi album artysty - płytę Multiply (X).
W licznych wywiadach Ed Sheeran podkreśla, że ten krążek jest kolejnym, niezwykle istotnym, etapem jego kariery. Po sukcesie wydanej w 2011 roku płyty Plus (+), Sheeran chce udowodnić, że poza szczęściem, ma jeszcze ogromny talent, nieustannie rozwija się muzycznie i ciężko pracuje. Młody artysta uważa, że to właśnie drugi album przesądza o losie artysty i umacnia lub osłabia jego pozycję na muzycznym rynku. Jaka jest więc nowa płyta, która od ponad 7 tygodni okupuje pierwsze miejsce na liście najlepiej sprzedających się albumów w Wielkiej Brytanii?
Pierwsza piosenka - One - przywodzi na myśl romantyczne ballady z płyty Plus. To poniekąd zamknięcie pewnego rozdziału. Reszta płyty to piosenki zdecydowanie bardziej odważne. Sheeran nie boi się zmian, nie poddaje się sugestiom krytyków i wytwórni. Multiply do tej pory promują dwa single - niezwykle energetyczny Sing, nagrany we współpracy z Pharellem Williamsem, oraz pełny ekspresji i budzący nieco kontrowersji Don't. Kolejne piosenki to jeszcze więcej zaskoczeń i emocji. Szczere teksty, pisane przez samego Eda, naładowane ładunkiem emocjonalnym. Prawdziwość to zdecydowanie ogromna zaleta tego artysty.
Dla mnie, mocne strony Multiply to na pewno piosenki takie jak Runaway, Bloodstream czy I'm a mess. Ciekawe, wpadające w ucho brzmienie, dobre teksty. Na płycie znajdziemy też spokojniejsze, niezwykle uczuciowe kawałki, takie jak Tenerife sea, Thinking out loud czy poruszająca i osobista Afire love. Ed Sheeran nie boi się wyzwań, śpiewa "I'm not a rapper, I'm a singer with a flow" i łamie schematy tworząc piosenki takie jak Take me back czy The Man.
Największą zaletą Multiply jest różnorodność. Każdy słuchacz może znaleźć coś dla siebie. Jednocześnie, całość jest dość spójna tematycznie i piosenki tworzą jedność.
Multiply to zdecydowanie dobra płyta i godny następca debiutanckiego krążka Sheerana. Co więcej, jej autor pozostaje niezwykle skromnym, otwartym człowiekiem. Jest jednym z niewielu artystów, którzy na żywo brzmią jeszcze lepiej niż na płycie. Warto więc przesłuchać Multiply i mieć nadzieję na to, że Ed Sheeran odwiedzi wkrótce Polskę.

Eda Sheerana nie trzeba nikomu przedstawiać, ale warto zauważyć jak wysoko ustawił on sobie poprzeczkę swoim debiutanckim albumem '+' z 2011. Zwykle jest tak, że pierwszy album przechodzi bez specjalnego echa i dopiero drugim, trzecim i entym trzeba udowadniać światu, że zasługuje się na stałe miejsce w świetle reflektorów. Ale jak wielkim geniuszem muzycznym trzeba być, żeby po takich przebojach jak 'The A Team', 'Lego House' czy 'Give Me Love' zrobić album jeszcze lepszy, jeszcze treściwszy, jeszcze bardziej uzależniający? I choć wydaje się to zadaniem niemożliwym, pan Sheeran bez problemu tą wysoko postawioną poprzeczkę przeskakuje. 'x' jest wszystkim tym czym był pierwszy album i jednocześnie wszystkim tym czym nie był. Nie brakuje tu nastrojowych ballad ('Tenerife Sea'), romantycznych tekstów ('Thinking Out Loud'), odrobiny niemożliwie szybkiego rapu ('The Man'), ale także wpływów Pharrella Williamsa ('Sing') i przebojowych soundtracków filmowych ('I See Fire', 'All Of The Stars'). Chyba nie wypada pisać, że poleca się ten album jego fanom, bo coraz częściej odnoszę wrażenie, że Eda Sheerana można kochać albo... kochać. Dlatego polecam zakup płyty każdemu, dla kogo to, co można na co dzień usłyszeć w radiu to za mało. Dla mnie to już jest płyta roku.

Kolejna, druga zaraz po "+" (która odniosła ogromny sukces i przyniosła Ed'owi sławę w wielu krajach świata) działająca kojąco na zmysły płyta zachwyciła mnie od samego początku. Kiedy odebrałam swój egzemplarz w salonie nie mogłam się doczekać, żeby go odsłuchać. Już na samym początku mój wzrok przykuła ciekawie wykonana okładka i ogólny wygląd wizualny płyty. Po powrocie do domu szybko włożyłam płytę do odtwarzacza i kliknęłam "play". Usiadłam wygodnie, zamykając oczy i wsłuchując się w genialne teksty piosenek. Piosenki takie jak "Photograph" czy "Afire Love" wywołały u mnie potok łez, gdyż jestem bardzo wrażliwą osobą. Spodobały mi się również szybsze utwory np. "Sing" i "Take it back". Muzyka Ed'a pomaga mi na chwilę zapomnieć o wszystkich problemach i przenieść się w świat gdzie jestem tylko ja, moje myśli i jego kojący, anielski głos. Zdecydowanie polecam wszystkim ten krążek. Jestem pewna, że ta płyta zrobi furorę i pozwoli Ed'owi zebrać wiele muzycznych nagród ! :)